Kłaść Jest to czasownik wskazujący na opłakiwanie czegoś w taki sposób, że rozprzestrzenia się na resztę obecnych. Jest często używany w chwilach żałoby lub podczas pogrzebów. Na przykład: „Pogrążona w żałobie osoba zginęła wczoraj w wypadku samochodowym”..
Jest to termin mało używany w mowie ludowej. Jedynym obszarem, w którym zachowuje się jej przydatność, jest religijność, gdyż „żałoba” to śpiew pieśni żałobnych, rodzaj pieśni stworzonej na cześć zmarłych na ich pogrzebie..
Indeks artykułów
Słownik Królewskiej Akademii Hiszpańskiej (DLE) definiuje „pieśń żałobną” jako czasownik przechodni, który oznacza śpiewanie pieśni żałobnych, bardziej niż cokolwiek na cześć zmarłego, którym czci się ich pamięć na pogrzebach..
Pieśni te znane są również jako „pieśni żałobne z Wysp Kanaryjskich”, ponieważ swój blask miały na Wyspach Kanaryjskich w Hiszpanii (choć pierwsze pochodzą z bardziej odległych czasów), śpiewając je głównie w XV i XVI wieku. Najbardziej znanym jest „Endechas a la muerte de Guillén Peraza”, który pochodzi z 1447 roku..
W każdym razie pieśni żałobne mogą również mieć swoje źródło w uczuciach nostalgii, smutku, wykorzenienia lub złamanego serca, więc nie są one wyłączne dla aktu pogrzebowego.
Z drugiej strony, RAE wskazuje również, że „endechar” jest zaimkowym czasownikiem, który jest synonimem cierpienia, smutku lub lamentowania.
Termin „żałoba” w Biblii odnosi się do smutnej piosenki, w której poeta lamentuje nad określonym wydarzeniem, zwykle śmiercią człowieka..
To słowo lub pochodne jego koniugacji występuje w różnych miejscach katolickiego świętego tekstu. Na przykład czytamy w Ezechiela 8:14 „I zabrał mnie do wejścia do Domu Pańskiego, które jest na północy, a tu są kobiety, które tam siedziały opłakując Tammuza”. W tym przypadku odnosi się to do faktu, że kobiety opłakiwały śmierć Tammuza.
Również osoba, która „leży”, ma taką postawę, że swoim lamentem zaraża innych. Dobrym przykładem tego, czym jest akt „żałoby”, jest praca „żałobników”, kobiet, które czuwały i płakały za zmarłego w zamian za ustaloną wcześniej zapłatę..
Ten handel jest bardzo stary i uważa się, że miał swój początek w starożytnym Egipcie, a później rozprzestrzenił się na wiele części świata. Na przykład w Ameryce Łacińskiej zaczęto go używać w XVII wieku. Z tej pracy pochodzi również dobrze znane wyrażenie „płacz smutki innych ludzi”.
Niektóre słowa, które mają podobne znaczenie do „opłakiwać”, to „żałować”, „zasmucać”, „żałować”, „narzekać”, „śpiewać”, „śpiewać”, „niepocieszać”, „opuszczać” „rozpaczać”, „zaprzeczać”, „łagodzić”, „żałować”, „wywracać się”, „udręczać”, „męczyć”, „jęczeć”, „płakać”, „płakać” out ”,„ skomlenie ”,„ łza ”,„ jęk ”,„ wydech ”,„ czkawka ”,„ wzdychanie ”,„ strojenie ”lub„ śpiewanie ”.
Tymczasem słowa, które oznaczają przeciwieństwo „żałoby” to „obojętność”, „radość”, „radość”, „śmiech”, „raduj się”, „raduj się”, „satysfakcja”, „przyjemność”, „radość”, „ Smak ”,„ apatia ”,„ apatia ”lub„ nieostrożność ”.
-„Po przybyciu na stypę zobaczyłem krewnych opłakujących ojca u stóp szuflady”.
-„Opłakuję go w każdej chwili, kiedy pamiętam jego pamięć. Był wspaniałą osobą ”.
-„Śmierć młodej kobiety opłakiwał tłum, który był obecny na jej pogrzebie”.
-„Czas płakać, czas opłakiwać jego nagłą śmierć”.
-„Chcieć opłakiwać to przywoływać zmarłych”.
-„Tą smutną piosenką opłakują wspaniałe lata, w których umieli żyć”.
-„Położyłem kilka wersetów w jego pamięci podczas jego pogrzebu”.
-„Grupa kobiet opłakiwała go przez całą stypę”.
-„Położyłbym piosenkę na jego cześć, ale wydaje mi się, że to nie jest odpowiedni moment”.
-„Zostawmy kilka wierszy w jego pamięci”.
-„O świcie przybyli muzycy, aby opłakiwać pamięć zmarłego”.
-„Żałobnicy opłakiwali zmarłego całą noc”.
Jeszcze bez komentarzy