ZA endogrupa To cała ta grupa ludzi, której członkowie odczuwają silne poczucie lojalności i przynależności do siebie. Ze względu na emocje, które budzi przynależność do grupy, osoby do niej należące mają skłonność do dyskryminacji wszystkich osób spoza grupy (co jest określane jako grupa zewnętrzna)..
Badanie endogrup ma fundamentalne znaczenie dla psychologii społecznej. Ponieważ ludzie są zwierzętami społecznymi, znaczna część naszej osobowości zostanie ukształtowana na podstawie grup, do których należymy. Tak więc, po prostu dzieląc się szeregiem cech z innymi ludźmi, będziemy mieli tendencję do dyskryminowania tych, którzy nie są tacy jak my..
Ta dyskryminacja została udowodniona w wielu eksperymentach w całej historii. Nazywane „uprzedzeniami grupowymi” może leżeć u podstaw tak poważnych problemów, jak rasizm, przestępstwa z nienawiści i seksizm; ale opiera się również na życiu codziennym i przez większość czasu nie stanowi problemu.
W tym artykule dokładnie zbadamy, z czego składa się grupa wewnętrzna i jak to uprzedzenie wpływa na nas w różnych obszarach naszego życia..
Indeks artykułów
W najbardziej podstawowym ujęciu endogrupa to po prostu zbiór ludzi, z którymi mamy wspólną cechę. Podział na „nas” i „outsiderów” występuje nawet wtedy, gdy wspólna cecha nie ma znaczenia..
Tak więc, ze względu na tak zwany „paradygmat minimalnej grupy”, ludzie mogą czuć się częścią czegoś w tak błahych sprawach, jak siedzenie po jednej lub drugiej stronie klasy, mieszkanie w tej czy innej okolicy lub posiadanie innego koloru włosów..
Jednak w wielu przypadkach identyfikacja z samą grupą odniesienia jest znacznie głębsza. Im więcej atrybutów, wartości i zachowań jest wspólnych z innymi członkami tego samego, tym bardziej wpłynie to na nasz sposób zachowania.
Następnie zobaczymy niektóre z najważniejszych cech i skutków przynależności do endogrupy..
Jedną z podstawowych potrzeb człowieka jest przynależność. Oznacza to, że aby czuć się dobrze, ludzie muszą czuć się wspierani przez innych..
Endogrupa może nam w tym pomóc, wywołując poczucie zrozumienia i akceptacji przez ludzi podobnych do nas..
Może to mieć bardzo silny wpływ na samoocenę ludzi. Ogólnie rzecz biorąc, ktoś, kto należy do grupy, z którą czujesz się identyfikowany i w której Cię akceptuje, poczuje się bardziej uzasadniony, aby działać zgodnie ze swoimi przekonaniami. W przeciwieństwie do tego, ktoś, kto nie ma wsparcia społecznego, będzie miał tendencję do bycia bardziej ostrożnym w swoich działaniach.
Z drugiej strony pełna identyfikacja z grupą może być mieczem obosiecznym. Kiedy dana osoba zainwestuje dużo w swoje zachowanie, może być jej bardzo trudno zmienić swój sposób działania, nawet jeśli naprawdę chce to zrobić.
W badaniu Marquesa i Páeza (1996) opisano tak zwany „efekt czarnej owcy”. Według tych badaczy mamy tendencję do oceniania członków grupy, którzy zachowują się inaczej niż my, znacznie surowiej..
Z tego powodu może być nam trudno zaprzeczyć tym, którzy należą do naszej grupy odniesienia. Może to powodować wiele problemów na dłuższą metę, ponieważ nawet jeśli członkowie endogrupy mogą być bardzo podobni, nigdy nie będą dokładnie tacy sami.
W najbardziej ekstremalnych przypadkach przynależność do endogrupy może spowodować, że dana osoba przestanie myśleć samodzielnie i po prostu zacznie zachowywać się zgodnie z regułami tego samego nakazu..
Może to mieć miejsce w różnych obszarach, na przykład w przypadku religii, ideologii politycznych lub ruchów społecznych. Ogólnie rzecz biorąc, ślepe przyjęcie szeregu reguł zachowania zwykle przynosi danej osobie więcej problemów niż korzyści.
Jednym z najpoważniejszych problemów związanych z poczuciem pełnej identyfikacji z endogrupą jest to, że wszyscy ludzie są podzieleni na dwie kategorie: „oni” i „my”.
To, znane również jako „polaryzacja społeczna”, ma wszelkiego rodzaju negatywne konsekwencje dla wszystkich zaangażowanych..
Ze względu na efekt polaryzacji społecznej przestajemy widzieć osobę w oparciu o jej indywidualne cechy, sposób bycia i sposób, w jaki się zachowują.
Wręcz przeciwnie, zaczęliśmy go nazywać według grup, do których należy, przypisując im własne cechy.
Na przykład osoba należąca do ruchu „skinheadów” zobaczy innych nie według tego, kim naprawdę są, ale według ich rasy lub grupy etnicznej. Zwykle prowadzi to do nienawiści, strachu i przemocy.
Liczne badania wykazały, że stronniczość grupowa jest znacznie bardziej widoczna w historycznych momentach, gdy zasoby są ograniczone.
Tak więc kryzys gospodarczy lub wojna mogą sprawić, że poczujemy się bardziej utożsamiani z naszą grupą odniesienia i nienawidzimy tych, którzy są inni..
Ogólnie rzecz biorąc, ta stronniczość jest podstawą problemów, takich jak dyskryminacja, rasizm, seksizm i stereotypy..
Prawdopodobnie jednym z najwyraźniejszych przykładów efektów grupowych jest słynny eksperyment w więzieniu Stanford. Zatrudniono w nim 24 studentów do zbadania wpływu ról społecznych na zachowanie.
Eksperyment składał się z następujących elementów. Po podzieleniu na dwie grupy, uczniom przydzielono role „więźniów” i „strażników” wyimaginowanego więzienia..
Aby sytuacja była bardziej realistyczna, więźniowie musieli spać w celach królewskich i nosić tylko szlafrok i sandały; podczas gdy strażnicy byli w mundurach i mogli wracać do domu w nocy.
Jedynymi instrukcjami udzielonymi strażnikom, którzy zostali wybrani losowo, było to, że nie mogą używać przemocy fizycznej.
Jednak po kilku dniach, w których w pełni przyjęli swoją rolę, zaczęli postrzegać więźniów jako wrogów..
W ten sposób zaczęli traktować ich w coraz bardziej sadystyczny sposób. Na przykład zabroniono im chodzenia do łazienki, kazano im spać nago na podłodze, odmawiano im jedzenia i nieustannie poniżano i obrażano. Wszystko to dlatego, że zaczęli ich postrzegać jako część grupy zewnętrznej.
Ostatecznie eksperyment musiał zostać przerwany kilka dni po rozpoczęciu ze względu na troskę niektórych badaczy o zdrowie psychiczne i fizyczne uczestników..
Jeszcze bez komentarzy