Entamoeba gingivalis jest to pierwotniak komensalny jamy ustnej, który żyje w dziąsłach, kamieniu nazębnym i kryptach migdałków. Niektórzy autorzy twierdzą, że wykryto go poza jamą ustną, zwłaszcza w wymazach z pochwy i szyjki macicy kobiet z urządzeniami. Zaobserwowano również u naczelnych trzymanych w niewoli, koni, psów i kotów..
Mikroorganizm ten został odkryty przez G. Grosa w 1849 r. Wówczas nazywano go Endamoeba gingivalis i został uznany za mikroorganizm komensalny. Chociaż to odkrycie zaobserwowano u niektórych pacjentów cierpiących na paradontozę, nie stwierdzono związku tej patologii z obecnością ameby, która utrzymywała się przez ponad sto lat..
W 1980 roku T. Lyons uratował zainteresowanie Entamoeba gingivalis, po wykryciu drobnoustrojów pełzakowych w kieszonkach przyzębnych i zaobserwowaniu ich braku w zdrowych miejscach.
Lyons podejrzewał, że patologia może mieć związek z amebą, dlatego wdrożył terapię opartą na nadtlenku tlenu i metronidazolu, z którą mu się udało..
Jednak to nie wystarczyło, aby sklasyfikować E. gingivalis jako przyczyna zapalenia przyzębia. W szczególności przeprowadzono wiele badań na ten temat i nadal istnieją co do tego kontrowersje.
Indeks artykułów
Entamoeba gingivalis jest mikroorganizmem nieinwazyjnym, ponieważ nie rozprzestrzenia się poza swoją zwykłą niszę ekologiczną.
Występuje w zakresie od 6% do 80% E. gingivalis u pacjentów z chorobami jamy ustnej, takimi jak zapalenie dziąseł, zaawansowana choroba przyzębia, próchnica, ropnie lub ropienie jamy ustnej, protezy zębowe oraz biofilmy u podstawy zębów.
Jednak stwierdzono go również u pacjentów z dobrym stanem zdrowia jamy ustnej, ale rzadziej. Dlatego nie można było go zdefiniować jako patogenu, ale być może zachowuje się bardziej jak oportunista.
Normalne mikroorganizmy w organizmach żywych są na ogół utrzymywane bez powodowania dyskomfortu u gospodarza, o ile są w doskonałej równowadze, ale jeśli z jakiegoś powodu jeden mikroorganizm jest zaostrzony w stosunku do innych, mogą wystąpić konsekwencje..
Dlatego też, jeśli pasożyt rozmnaża się bardziej niż normalnie, może to spowodować zachwianie równowagi w mikrobiocie jamy ustnej. To w jaki sposób Entamoeba gingivalis może generować odpowiedź zapalną, zwyrodnieniową i martwiczą dziąseł i otaczających tkanek łącznych, co sprzyja kolonizacji drobnoustrojów w kieszonkach przyzębnych.
Chociaż nie jest przyczyną choroby, może przyczyniać się do jej wystąpienia, działając razem z bakteriami. Z drugiej strony spekulowano, że obecność niektórych bakterii w mikrobiocie jamy ustnej sprzyja ograniczaniu patologii jamy ustnej. Na przykład, Porphyromonas catoniae Y Neisseria flavescens.
Dlatego są uważane za bierne wskaźniki zdrowia jamy ustnej, ale nie wiadomo, czy ich obecność ogranicza się do E. gingivalis. Wiadomo, że to Entamoebas gingivalis żywi się łuszczącymi się komórkami linii dziąseł, krwinkami i bakteriami.
Fagocytozują również jądra komórek polimorfojądrowych, poprzez mechanizm zwany egzonukleofagią..
Entamoeba gingivalis należy do Kingdom Protista, Gromada: Amoebozoa, Klasa: Archamoebae, Rząd: Mastigamoebida, Rodzina: Entamoebidae, Rodzaj: Entamoeba, Gatunek: gingivalis.
Trofozoit jest jednokomórkowy, w którym wyróżnia się wyraźną zewnętrzną ektoplazmę i wewnętrzną ziarnistą endoplazmę. Znana jest tylko forma wegetatywna lub trofozoitowa, mierząca 5-35 µm.
Entamoeba gingivalis ma nieruchome stadium, w którym ektoplazma jest ledwo widoczna, i fazę ruchomą, w której pojawia się jako gruba warstwa, która stanowi około połowy objętości trofozoitu.
Ma małe centralne jądro pęcherzykowe o wielkości od 2 do 4 µm z cienką błoną jądrową, wyłożoną drobnymi ziarnkami chromatyny zgrupowanymi na obwodzie. Zawierają centralny lub ekscentryczny kariosom.
Endoplazma jest ziarnista i wakuolowana. Zwykle jest pełen unoszących się cząstek jedzenia.
Wakuole pokarmowe zawierają ciemne, okrągłe ciałka, pochodzące głównie z jąder zdegenerowanych komórek nabłonka, limfocytów i czasami leukocytów.. E. gingivalis również połykają bakterie, ale w mniejszym stopniu.
Gruntownie E. gingivalis jest środkiem do usuwania rozdrobnionych komórek.
Cytoplazma jest drobnoziarnista i przedstawia wielokierunkowe ektoplazmatyczne pseudonogi, które pozwalają jej się poruszać.
Nie wiadomo, czy ma zdolność do otorbienia, jak robią to inne ameby..
Entamoebas można obserwować pod mikroskopem świetlnym próbek pobranych z ekologicznych nisz pasożyta. W tym celu można wykonać rozmazy barwione specjalnymi barwnikami, takimi jak srebro gomori metenaminowe (GMS), kwas nadjodowy - Schiff (PAS), hematoksylina żelaza, giemsa i papanicolaou..
Jednak niektórzy autorzy twierdzą, że te plamy nie pozwalają na dobrą wizualizację struktur mikroorganizmu, co utrudnia obserwację jądra, ponieważ wakuole zachodzą na siebie..
Dlatego do identyfikacji ameby potrzebni są wysoko wykwalifikowani specjaliści, ponieważ można ją łatwo pomylić z histiocytami. Z tego powodu zalecają robienie świeżych preparatów, przygotowywanie płynów do płukania ust z 3 ml roztworu soli..
Następnie próbkę odwirowuje się i kroplę osadu umieszcza się na szkiełku, przykrywając arkuszem przykrywającym..
W tym prostym preparacie wszystkie struktury pasożyta mogą być wizualizowane in vivo, gdzie można nawet docenić charakterystyczny ruch trofozoitów..
Może być przenoszona poprzez bliski kontakt ze śliną prezentujących się osób Entamoeba gingivalis w jego ustach.
Oznacza to, że Entamoeba gingivalis Przenosi się poprzez głębokie pocałunki, picie lub jedzenie w okularach i sztućcach zanieczyszczonych śliną od osób, które zawierają pierwotniaka w jamie ustnej. Również ze względu na wspólne korzystanie ze szczoteczek do zębów.
Czynniki ryzyka wystąpienia pasożyta z czynnymi objawami w jamie ustnej obejmują:
Uważa się, że wszystkie z nich odgrywają kluczową rolę w namnażaniu się mikroorganizmu..
Plik Entamoeba gingivalis rozmnaża się przez podłużny podział binarny i nie przedstawia rozmnażania płciowego. Cykl rozpoczyna się, gdy osoba podatna jest narażona na bezpośrednie lub pośrednie działanie śliny skażonej pasożytem..
Gdy Entamoeba dotrze do nowego żywiciela, trofozoit rozpoczyna swój podział. Jeśli osiągnie sprzyjające warunki, jest instalowany w różnych niszach ekologicznych, w których pozostaje.
Mogą zniknąć, jeśli utrzymana zostanie dobra higiena jamy ustnej.
W celu utrzymania dobrego stanu zdrowia jamy ustnej zaleca się higienę jamy ustnej i dobrą kontrolę uzębienia.
Do dentysty należy zgłosić się, gdy wystąpią objawy takie jak: cuchnący oddech, bardzo zaczerwienione dziąsła, częste krwawienia i swędzenie w okolicy dziąseł.
W ten sposób zapobiega się postępowi tych dolegliwości w poważnych chorobach przyzębia.
Niechirurgiczne leczenie przyzębia może zmniejszyć liczbę Entamoeba gingivalis w środowisku jamy ustnej pacjentów z przewlekłym zapaleniem przyzębia.
Badanie in vitro wykazało, że eliminuje metronidazol E. gingivalis w stężeniu ≥ 4 mg / l.
Podobnie, badanie kliniczne in vivo wykazało spadek o 64% do 26% E. gingivalis w chorobach przyzębia po leczeniu metronidazolem doustnym 750 mg dziennie przez 7 dni.
Jeszcze bez komentarzy