Plik enterocyty Są to komórki nabłonkowe jelita cienkiego, których główną funkcją jest wchłanianie składników odżywczych i ich transport do innych tkanek organizmu. Uczestniczą również jako część jelitowej bariery immunologicznej chroniącej przed wnikaniem toksyn i patogenów, ponieważ jest to obszar ciała najbardziej narażony na zewnątrz..
Komórki te stanowią około 80% nabłonka jelita cienkiego. Są to komórki spolaryzowane, z licznymi mikrokosmkami (rąbkiem szczoteczkowym) w kierunku wierzchołka.
Pochodzą z komórek macierzystych w kryptach jelit. Znajdują się w kosmkach jelita cienkiego i są krótkotrwałe. U ludzi nabłonek jelitowy jest całkowicie odnawiany co cztery do pięciu dni.
W przypadku defektów enterocytów mogą pojawić się różne choroby wrodzone. Są konsekwencją problemów w transporcie białek oraz w mobilizacji i metabolizmie lipidów. Podobnie mogą wystąpić błędy w układzie odpornościowym bariery jelitowej.
Indeks artykułów
Termin enterocyt oznacza „komórkę wchłaniającą” i po raz pierwszy został użyty przez Bootha w 1968 roku.
Enterocyty tworzą prawie ciągłą warstwę, przeplataną innymi, mniej licznymi typami komórek. Ta warstwa stanowi nabłonek jelitowy.
Zróżnicowane enterocyty to komórki walcowate, które mają elipsoidalne jądro w podstawowej połowie cytoplazmy. W kierunku wierzchołkowego końca komórki obecne są liczne dictyosomy.
Mają bogate mitochondria, które zajmują około 13% objętości cytoplazmy.
Najbardziej widoczną cechą enterocytów jest wywinięcie błony plazmatycznej w kierunku wierzchołka. Przedstawia dużą liczbę wypustek znanych jako mikrokosmki. Mają kształt cylindryczny i są ułożone równolegle. Zestaw mikrokosmków tworzy tzw. Obwódkę szczoteczkową.
Mikrokosmki rąbka szczoteczkowego zwiększają powierzchnię membrany 15-40 razy. W mikrokosmkach znajdują się enzymy trawienne i odpowiedzialne za transport substancji.
Enterocyty, podobnie jak wiele komórek nabłonka, są spolaryzowane. Komponenty komórkowe są rozmieszczone w różnych domenach. W tych obszarach skład błony komórkowej jest różny.
Komórki mają na ogół trzy domeny: wierzchołkową, boczną i podstawną. W każdym z nich znajdują się określone lipidy i białka. Każdy z tych obszarów spełnia określoną funkcję.
W enterocycie wyróżniono dwie domeny:
Brzeg szczotkowy ma typową strukturę błon plazmatycznych. Składa się z dwuwarstwy lipidowej związanej z bardzo specyficznymi białkami.
Enzymy odpowiedzialne za trawienie węglowodanów i białek są zakotwiczone na rąbku szczoteczkowym. Podobnie w tej dziedzinie znajdują się enzymy wyspecjalizowane w transporcie substancji.
Każdy z mikrokosmków ma około 1-2 µm długości i 100 µm średnicy. Mają określoną strukturę, którą tworzą:
Każdy mikrokosmek zawiera wiązkę dwudziestu włókien aktyny. Podstawowa część wiązki włókien tworzy korzeń, który łączy się z siecią końcową. Ponadto jądro zawiera dwa rodzaje polipeptydów (fimbrin i vilin).
Tworzy go pierścień filamentów aktynowych, które interweniują w połączeniach kotwiczących między sąsiednimi enterocytami. Ponadto winkulina (białko cytoszkieletu) i miozyna są obecne wśród innych białek. Tworzy tak zwaną płytkę włóknistą.
Jest to warstwa pokrywająca mikrokosmki. Składa się z mukopolisacharydów wytwarzanych przez enterocyty. Tworzą mikrowłókna przyczepione do najbardziej zewnętrznej części mikrokosmków.
Uważa się, że glikokaliks bierze udział w końcowym trawieniu składników odżywczych, związanym z obecnością hydrolaz. Bierze również udział w funkcji bariery odpornościowej nabłonka jelitowego..
Komórki tworzące nabłonek jelit (składający się głównie z enterocytów) są ze sobą połączone. Te połączenia zachodzą poprzez kompleksy białkowe i zapewniają nabłonkowi integralność strukturalną.
Skrzyżowania podzielono na trzy grupy funkcjonalne:
Są to połączenia wewnątrzkomórkowe w części wierzchołkowej. Jego funkcją jest utrzymanie integralności bariery nabłonkowej oraz jej polaryzacji. Ogranicz ruch jonów luminalnych i antygenów w kierunku domeny podstawno-bocznej.
Składają się z czterech rodzin białek: okludyn, klaudyn, triceluliny i cząsteczek adhezyjnych..
Łączą cytoszkielet sąsiednich komórek, a także macierz zewnątrzkomórkową. Generują bardzo wytrzymałe jednostki konstrukcyjne.
Połączenie między sąsiednimi komórkami tworzą cząsteczki adhezyjne z grupy kadheryn i katenin.
Umożliwiają komunikację między cytoplazmami sąsiednich komórek, która zachodzi poprzez tworzenie kanałów przecinających błony.
Kanały te składają się z sześciu białek transbłonowych z grupy koneksyn..
Enterocyty utrzymują się u ludzi przez około pięć dni. W przypadku myszy cykl życiowy może trwać od dwóch do pięciu dni.
Komórki te powstają w tak zwanych kryptach Lieberkün. Oto komórki macierzyste różnych typów komórek, które tworzą nabłonek jelitowy.
Komórki macierzyste dzielą się od czterech do sześciu razy. Następnie komórki zaczynają przemieszczać się pod naciskiem innych tworzących się komórek.
Podczas przemieszczania się z krypty do wierzchołkowej części kosmków enterocyt różnicuje się stopniowo. Wykazano, że kontakt z innymi komórkami, interakcja z hormonami i skład diety wpływają na różnicowanie..
Proces różnicowania się, a także przemieszczanie się do kosmków jelitowych trwa około dwóch dni..
Następnie enterocyty zaczynają złuszczać się. Komórki tracą różne typy połączeń. Ponadto poddawane są naciskowi mechanicznemu do momentu oderwania się, zastępując je nowymi ogniwami..
Główną funkcją enterocytów jest wchłanianie i transport składników odżywczych do różnych części ciała. Aktywnie uczestniczą również w funkcjach ochronnych układu odpornościowego, które zachodzą w jelicie..
Składniki odżywcze wchłaniane przez enterocyty pochodzą głównie z rozpadu żołądka. Jednak komórki te mogą trawić peptydy i disacharydy ze względu na obecność określonych enzymów..
Większość składników odżywczych w przewodzie pokarmowym przechodzi przez błonę enterocytów. Niektóre cząsteczki, takie jak woda, etanol i proste lipidy, przechodzą przez gradienty stężeń. Inne, takie jak glukoza i bardziej złożone lipidy, są mobilizowane przez białka transporterowe.
W enterocytach powstają różne lipoproteiny, które transportują trójglicerydy i cholesterol do różnych tkanek. Wśród nich są chylomikrony, HDL i VDL.
Żelazo potrzebne do syntezy różnych białek, takich jak hemoglobina, jest pobierane przez enterocyty. Żelazo dostaje się do komórek przez transporter błonowy. Później dołącza do innych transporterów, którzy zabierają go do krwi, gdzie zostanie użyty.
Nabłonek jelitowy tworzy barierę między środowiskiem wewnętrznym i zewnętrznym ze względu na strukturę utworzoną przez różne połączenia komórkowe. Ta bariera zapobiega przenikaniu potencjalnie szkodliwych substancji, takich jak antygeny, toksyny i różne patogeny.
Enterocyty muszą spełniać podwójną funkcję: wchłaniania składników odżywczych i zapobiegania przenikaniu szkodliwych substancji i organizmów. W tym celu obszar wierzchołkowy jest pokryty warstwą węglowodanów wytwarzanych przez inne komórki nabłonka, zwane kielichami. Przepuszcza małe cząsteczki, ale nie duże.
Z drugiej strony, glikokaliks, który otacza rąbek szczoteczki, ma wiele ładunków ujemnych, które uniemożliwiają bezpośredni kontakt patogenów z błoną enterocytów..
Mają również zdolność do wywoływania odpowiedzi immunologicznej w obecności określonych antygenów.
Wykazano, że enterocyty wytwarzają pęcherzyki w domenie wierzchołkowej, które są bogate w fosfatazę alkaliczną. Związek ten hamuje rozwój bakterii i zmniejsza zdolność bakterii do wiązania się z enterocytami..
Kiedy pojawiają się błędy w tworzeniu lub budowie enterocytów, mogą wystąpić różne wrodzone patologie. Wśród nich mamy:
Występuje, gdy w różnicowaniu enterocytów dochodzi do atrofii w tworzeniu rąbka szczoteczkowego.
Objawy to uporczywa biegunka, upośledzone wchłanianie składników odżywczych i niewydolność rozwojowa. W 95% przypadków objawy pojawiają się w pierwszych dniach po urodzeniu.
Choroba ta wiąże się z problemami w rozwoju kosmków jelita i wpływa na strukturę warstwy nabłonkowej.
Objawy to nieuleczalna biegunka w pierwszym miesiącu życia. Ponadto występują problemy z wchłanianiem i rozwojem składników odżywczych. Może wystąpić dysmorfizm twarzy, anomalie owłosienia i skóry. Ma to również wpływ na układ odpornościowy.
Chylomikrony (lipoproteiny odpowiedzialne za transport lipidów) nie są wytwarzane. W enterocytach widoczne są duże wakuole lipidowe. Ponadto obecne są cząsteczki podobne do chylomikronów, które nie wystają z krawędzi membrany..
Pacjenci zgłaszają się z przewlekłą biegunką, poważnymi problemami z wchłanianiem lipidów, niewydolnością rozwojową i hipocholesterolemią.
Jest to związane z zanikiem w rozwoju kosmków jelitowych, dezorganizacją enterocytów i obecnością pewnego rodzaju kępek na wierzchołku kosmków.
Objawy to uporczywa biegunka bezpośrednio po urodzeniu. Jelito nie ma zdolności wchłaniania składników odżywczych, które należy podać pacjentowi dożylnie. Włosy mają wełnisty wygląd i rozwój, a także wpływa na układ odpornościowy.
U pacjentów zakażonych wirusem HIV mogą wystąpić problemy z wchłanianiem składników odżywczych. W takich przypadkach najbardziej oczywistym objawem jest steatorrhea (biegunka z lipidami w stolcu).
Stwierdzono, że wirus HIV infekuje komórki macierzyste krypt u tych pacjentów. W związku z tym wpływa to na różnicowanie enterocytów, które nie są w stanie spełnić swojej funkcji..
Jeszcze bez komentarzy