Plik episiorrhaphy Jest to szew wykonywany w celu naprawy nacięcia krocza. Nacięcie krocza to nacięcie chirurgiczne, które wykonuje się w okolicy krocza kobiety w celu ułatwienia wydalenia płodu bez rozerwania.
Nacięcie krocza można wykonać specjalnymi nożyczkami lub skalpelem. To nacięcie obejmuje kilka płaszczyzn, takich jak skóra, powięź, mięśnie i błona śluzowa pochwy. Podczas wykonywania episiorrografii każdą płaszczyznę należy zszyć odpowiednim rodzajem szwu (zwykle stosuje się szwy wchłanialne) i określoną techniką..
Słowa nacięcie krocza i episiorrhaphy mają wspólny grecki rdzeń: „epision” lub „episeion”, który odnosi się do kości łonowej. Zabiegi te obejmują nacięcie i zszycie obszaru zwanego kroczem. Krocze ma powierzchnię powierzchowną i głęboką, w kształcie rombu i znajduje się w okolicy narządów płciowych..
Jeśli narysuje się wyimaginowaną poziomą linię przechodzącą przez guzy kulszowe, romb tworzący krocze jest podzielony na dwa trójkąty, górny, w którym znajduje się obszar moczowo-płciowy, i dolny, w którym znajduje się obszar odbytu..
Krocze zawiera skórę, mięśnie i powięź, które są cięte w nacięciu krocza wraz ze ścianą pochwy i które należy zszyć w miejscu nacięcia krocza. W okolicy krocza kobiet znajdują się trzy główne mięśnie: mięsień kulszowo-jamisty, krocze poprzeczne powierzchowne i opuszkowo-jamiste..
Nacięcie krocza, a tym samym nacięcie krocza, są wskazane z przyczyn matczynych z powodu zbliżającego się pęknięcia sromu, pochwy i krocza, w celu skrócenia okresu wydalania i intensywności parcia lub w przypadku przyczyn płodowych, takich jak ostra niewydolność płodu, makrocefalia, położenie zamka, itp.
Indeks artykułów
Według American College of Gynecology and Obstetrics epiziotomia - a co za tym idzie epiziorrografia - nie powinna być rutynowo wskazana, a ich stosowanie powinno być ograniczone do wskazań matczynych lub płodowych..
Przed rozpoczęciem epiziorrografii zakładane jest znieczulenie miejscowe lidokainą. Nawet, czasami, u pacjentek poddanych znieczuleniu zewnątrzoponowemu przy porodzie, konieczne jest wzmocnienie go znieczuleniem miejscowym, aby zakończyć szew.
Techniki stosowane do episiorrafii zależą od rodzaju nacięcia krocza. Zasadniczo istnieją dwa rodzaje epiziotomii: środkowa i środkowo-boczna. Ta ostatnia, w zależności od szkoły położniczej, do której się odwołuje, ma różne nachylenia cięcia w stosunku do linii środkowej.
W przypadkach, gdy istnieją przedłużenia lub istnieje potrzeba naprawy pęknięć, technika będzie się różnić w zależności od stopnia rozdarcia i rozszerzenia wyprostu..
Episiorraphy wykonuje się za pomocą wchłanialnych szwów. Ponadto do zszycia mięśnia używa się chromowanego „katgutu” (rodzaj nylonu), a ten sam rodzaj szwu można zastosować w pozostałych płaszczyznach. Niektórzy położnicy preferują szwy poliglikolowe, ponieważ są bardziej odporne na napięcie i są hipoalergiczne, co zmniejsza częstość pęknięć.
Epiziorrografia jest wykonywana po zakończeniu porodu łożyska i po zapewnieniu powrotu hemodynamicznego pacjenta. Pozwala przywrócić anatomię i opanować krwawienie, sprzyjając hemostazie.
Szew zaczyna się na błonie śluzowej pochwy, zaczynając około jednego centymetra za wierzchołkiem pochwy z głębokim punktem kotwiczenia. Wykonuje się ciągły szew, krzyżując się z bezpośrednim obszarem za krętkami błony dziewiczej..
Po zszyciu pochwy, uszkodzoną część mięśnia poprzecznego i ścięgna stawu klina krocza zszywa się szwem ciągłym i nieskrzyżowanym. Szew jest kontynuowany aż do dolnego wierzchołka krocza, a stamtąd jest kontynuowany szwem skóry.
Szew skóry obejmuje zarówno komórki podskórne, jak i skórę. Ten ostatni szew można wykonać szwem biegowym lub oddzielnymi szwami.
Łzy kanału rodnego dzieli się na cztery stopnie.
- Pierwsza klasa: działa na spinkę do włosów, skórę okolicy krocza i pochwę, nie naruszając powięzi ani mięśni.
- Druga klasa: osłabia powięź i mięśnie.
- Trzeci stopień- Obejmuje skórę, błonę śluzową, krocze, mięśnie i zwieracz odbytu.
- Czwarta klasa: rozprzestrzenianie się obejmujące błonę śluzową odbytu i może obejmować łzy cewki moczowej.
Łzy pierwszego stopnia nie zawsze wymagają szycia. W razie potrzeby stosuje się bardzo cienki „katgut” lub klej do szwów..
Łzy drugiego stopnia zszywa się zgodnie z krokami opisanymi dla kręgu krocza przyśrodkowego i środkowo-bocznego. Te trzeciego stopnia obejmują naprawę zwieracza odbytu, dla której istnieją dwie techniki: jedna zwana „technika od końca do końca„(Term-terminal) i inne”technika nakładania się"(Zakładka).
Czwarty stopień obejmuje naprawę w kolejności najpierw odbytnicy, następnie zwieracza odbytu, a następnie postępując zgodnie z krokami podobnymi do opisanych dla szwów przyśrodkowej lub środkowo-bocznej nacięcia krocza.
Gdy zszywa się przedłużenie nacięcia krocza, najpierw naprawia się zwieracz odbytu, a następnie postępuje zgodnie z wcześniejszym opisem. Naprawę anatomiczną należy wykonywać bez pozostawiania „martwych” przestrzeni, które mogą wypełnić się krwią.
Istnieje kilka rodzajów epiziorrografii:
- Te, które odpowiadają szwom przyśrodkowej i przyśrodkowo-bocznej episiotomii.
- Te używane do korygowania lub zszywania łez i rozszerzeń.
- Pacjentki, które przeszły ten zabieg, powinny unikać stosowania tamponów i biczów w okresie poporodowym, aby zapewnić odpowiednie gojenie i uniknąć nowych urazów..
- Pacjentów należy poinformować o konieczności powstrzymania się od współżycia seksualnego do czasu ponownej oceny przez lekarza prowadzącego i pełnego wyzdrowienia..
- Nie powinni wykonywać czynności fizycznych, które mogą powodować rozejście się szwów, przynajmniej przez pierwsze 6 tygodni.
- Podpaski higieniczne należy wymieniać co 2-4 godziny. Codzienne czyszczenie okolic narządów płciowych wodą z mydłem powinno odbywać się przynajmniej raz dziennie i zawsze, gdy jest to konieczne; na przykład po oddaniu moczu lub wypróżnieniu. Powinni osuszyć ten obszar za pomocą czystych ręczników lub chusteczek dla niemowląt.
- Minimalny czas gojenia i wchłaniania szwów wynosi od 3 do 6 tygodni.
- W przypadku zajęcia zwieracza odbytu i odbytnicy wskazane jest leczenie antybiotykami..
- Należy przestrzegać diety bogatej w błonnik, aby uniknąć zaparć i bólu przy wypróżnianiu. Jeśli chodzi o stosowanie leków przeciwbólowych, można wskazać te, które nie wpływają na dziecko (mleko matki) i tylko wtedy, gdy ból jest bardzo intensywny.
- Pacjentki powinny zgłosić się do lekarza, jeśli ból się nasili, jeśli mają wydzielinę z pochwy o nieprzyjemnym zapachu, jeśli wzrasta utrata krwi, jeśli obserwują obszary, w których rana się otwiera lub jeśli nie ewakuowały się w ciągu 4 lub 5 dni.
Jeszcze bez komentarzy