Plik Chrząszcz Goliat to nazwa nadana członkom rodzaju Goliathus. Jest to stawonóg należący do rodziny Scarabaeidae i uważany jest za jednego z największych chrząszczy na świecie. Jego siedlisko ogranicza się prawie wyłącznie do lasów tropikalnych Afryki.
Płeć Goliathus Po raz pierwszy został opisany przez słynnego szwedzkiego przyrodnika Carlosa Linneusza w 1758 roku. Od tego czasu opisano łącznie 5 gatunków..
Ze względu na swoje duże rozmiary chrząszcz ten jest jednym z najcięższych znanych dotychczas owadów. Ponadto mają tendencję do samotności, są widoczne tylko z innym okazem w okresie godowym. Chociaż jego wygląd może nieco onieśmielać, jest to całkowicie nieszkodliwe zwierzę.
Indeks artykułów
Chrząszcz Goliat to zwierzę klasyfikowane jako wielokomórkowy eukariont. Dzieje się tak, ponieważ komórki, które go zawierają, mają strukturę znaną jako jądro komórkowe, w którym DNA jest upakowane, aby utworzyć chromosomy. Ponadto ich komórki specjalizują się w różnych funkcjach.
Podobnie są organizmami trójblastycznymi, co oznacza, że w okresie rozwoju embrionalnego prezentują trzy listki zarodkowe: mezodermę, endodermę i ektodermę. Z nich powstają narządy, które będą tworzyć organizm dorosły..
Ich symetria jest dwustronna, ponieważ składają się z dwóch dokładnie równych połówek.
Rozmnażają się w sposób płciowy, z zapłodnieniem wewnętrznym i rozwojem pośrednim. Są jajorodne, ponieważ rozmnażają się przez jaja.
W ten sam sposób chrząszcz ten jest głównie roślinożerny, chociaż larwy mogą również żerować na zwłokach w stanie rozkładu..
Chrząszcz Goliat jest jednym z największych istniejących. Jego ciało ma owalny kształt. Samce mogą mierzyć do 100 mm, a samice do 80 mm.
Podobnie jak w przypadku wielu stawonogów, jego ciało jest podzielone na trzy części: głowę, klatkę piersiową i brzuch. Są ciemne (brązowe lub czarne) i mają białe plamy, szczególnie na klatce piersiowej.
Charakteryzuje się całkowitą niezależnością od klatki piersiowej. Z głowy wyłania się kilka wyrostków. Najpierw ma parę anten. W okolicy policzkowej ma trzy pary wyrostków ustnych: wargi, szczękę i szczęki. Są one wykorzystywane przez owady podczas karmienia.
Oprócz tego na głowie znajdują się również oczy, które są typu złożonego.
Samce mają róg w kształcie litery Y. Używają go w walkach z rywalizującymi samcami. Kobiety nie mają tego rogu.
Klatka piersiowa jest podzielona na kilka segmentów. Z tej części ciała wyłaniają się trzy pary nóg. Dystalna koksa jest znana jako stęp i ma kształt pazura, który jest używany przez tego chrząszcza do kopania dziury i składania jaj lub do przylgnięcia do kory drzew..
Z klatki piersiowej wyłania się również para skrzydeł, które są dość grube i odporne, zwane elytra. Ich funkcją jest ochrona ciała zwierzęcia, poza oczywistą funkcją latania..
Jest podzielony w przybliżeniu na jedenaście segmentów. Wewnątrz znajdują się główne wnętrzności zwierzęcia, które tworzą układ pokarmowy, krwionośny i oddechowy.
Klasyfikacja taksonomiczna Goliath Beetle jest następująca:
Chrząszcz Goliat to zwierzę, które do przetrwania potrzebuje pewnych warunków środowiskowych. Wśród nich możemy wymienić: wilgotność 40% - 60% oraz temperatury od 23 ° C do 36 ° C.
Biorąc to pod uwagę, ekosystem, w którym występuje ten owad, znajduje się w lasach tropikalnych. Znajduje się głównie w lasach tropikalnych kontynentu afrykańskiego. Co ciekawe, specjaliści ustalili, że w lasach z deszczem równikowym gatunek chrząszcza Goliat osiągnął największą różnorodność.
Jednak gatunki można znaleźć również w miejscach o cieplejszych temperaturach, takich jak południowo-wschodnia Afryka..
Typ rozmnażania obserwowany u tego gatunku chrząszczy ma charakter płciowy. Zasadniczą cechą tego typu rozmnażania jest to, że obejmuje fuzję gamet żeńskich i męskich (komórek płciowych).
Podobnie jak w przypadku wielu gatunków zwierząt, chrząszcz Goliat zachowuje się specyficznie, jeśli chodzi o proces krycia.
Przede wszystkim samce tego gatunku chrząszczy są bardzo terytorialne. Oznacza to, że ustanawiają rodzaj obwodu, z którego wypędzają inne samce poprzez walki, które mogą być rywalami i konkurować o samice..
Kobiety również odgrywają ważną rolę w tym procesie zalotów, ponieważ syntetyzują i uwalniają związki chemiczne zwane feromonami. Wywierają one atrakcyjny wpływ na osoby płci przeciwnej.
W tym sensie samice uwalniają feromony, które są wychwytywane przez samca. Później pozwala to samicy na wejście na wcześniej wyznaczone przez nią terytorium, aby móc rozpocząć proces krycia.
U chrząszcza Goliata docenia się zapłodnienie wewnętrzne, to znaczy wewnątrz ciała samicy. Aby tak się stało, musi nastąpić proces kopulacji.
Ogólnie rzecz biorąc, samiec chrząszcza dosiada samicy i wprowadza do niej swój organ kopulacyjny, aby móc zdeponować spermę. Wewnątrz nasienie zapładnia jaja, a samica składa jaja.
Po zapłodnieniu samica musi znaleźć dobre miejsce do złożenia jaj. W ten sposób wykopuje dziurę w ziemi, aby tam umieścić jajka. Mają przybliżony czas rozwoju około 13 dni.
Po upływie czasu rozwoju jaja wykluwają się iz każdego z nich wyłania się larwa..
Larwy chrząszcza Goliata są duże, osiągają wagę do 100 gramów i około 2,5 cm długości. Wielu specjalistów twierdzi, że jest to główne stadium tego gatunku chrząszcza. Może żyć jako larwa przez około 6 miesięcy, chociaż obserwowano przypadki, w których żyje do 1 roku.
Należy wspomnieć, że larwy chrząszcza Goliata są żarłocznie głodne, więc prawie nieustannie żywi się rozkładającą się materią roślinną i zwierzęcą. Dzieje się tak, ponieważ musi uzyskać dużą ilość energii, aby mogła stać się poczwarką, a później dorosłą..
W pewnym momencie larwa tworzy rodzaj kokonu zwanego poczwarką. Wewnątrz larwa pozostanie przez pewien czas, w którym rozwinie swoje trwałe struktury..
Po upływie czasu, w którym uformował się dorosły osobnik, zrywa on kokon i wyłania się.
Główna funkcja dorosłego chrząszcza jest związana z procesem rozmnażania. Podobnie specjaliści ustalili, że żywotność dorosłego chrząszcza jest stosunkowo krótka (kilka tygodni). Może to być spowodowane używaniem ich przez drapieżniki do pożywienia. Jednak w niewoli mogą żyć nawet 1 rok..
Pożywienie chrząszcza Goliata, gdy jest w postaci dorosłej, jest reprezentowane przez substancje o wysokim indeksie cukru. Należą do nich nektar z kwiatów, soki drzewne, a nawet pyłek z niektórych roślin. W związku z tym można stwierdzić, że chrząszcz ten, przynajmniej w stadium dorosłym, jest roślinożerny.
W tym sensie należy podkreślić, że dieta zależy od środowiska, w którym chrząszcz występuje, oraz od dostępności pożywienia. Dlatego są też chrząszcze, które żywią się między innymi owocami i warzywami..
Jednak larwy larw tego chrząszcza również muszą się odżywiać. Jednak ich zapotrzebowanie na energię różni się od zapotrzebowania dorosłych, ponieważ potrzebują wysokiego poziomu białka. Dlatego larwy żywią się rozkładającą się materią organiczną, można więc bez wątpienia stwierdzić, że larwy chrząszcza Goliata są saprofagami..
Jeszcze bez komentarzy