Pomiędzy czynniki biotyczne i abiotyczne tundry Wyróżnia się temperatura od 12 do -27 ° C i rośliny charakteryzujące się płytkimi korzeniami. Termin tundra jest używany do określenia zbioru obszarów biotycznych charakteryzujących się brakiem drzew, bardzo niskimi temperaturami, dużą ilością wiatru i niewielkimi opadami deszczu..
Nazwa wydaje się pochodzić z kilku języków, takich jak rosyjski тундра i od głosu fińskiego tunturia, co oznacza „równinę bez drzew”; i termin tūndâr, z języka Kildin Sami z Półwyspu Kolskiego (Rosja), co oznacza „bezpłodną ziemię”.
Ten biom występuje w różnych regionach planety, zwłaszcza na obszarach polarnych; obszary te zajmują około 20% powierzchni planety. Na półkuli północnej występuje w Ameryce w krajach takich jak Kanada (północ), Dania (Grenlandia) i USA (Alaska).
W Europie rozciąga się wzdłuż całego wybrzeża Arktyki, w tym Finlandii, Islandii, Norwegii i Szwecji. W Azji znajduje się na Syberii (wschodnia Rosja), a na południowej półkuli Ameryki rozciąga się na kraje takie jak Argentyna i Chile..
Inne lokalizacje w tundrze to wyspy otaczające koło podbiegunowe, takie jak Georgia Południowa i Kerguelen..
Indeks artykułów
Tundra charakteryzuje się dużą liczbą czynników biotycznych i abiotycznych, które ją charakteryzują. Oprócz tego istnieją również pewne osobliwości, które definiują ten biom w sposób ogólny. Oto niektóre z tych cech:
- Są to obszary o wyjątkowo niskich temperaturach.
- Różnorodność biologiczna jest stosunkowo niewielka.
- Gleby mają ograniczony drenaż.
- Morfologia i architektura zbiorowiska roślinnego są proste.
- Okresy rozrodcze flory i fauny są krótkie.
- Składniki odżywcze i energia są dostępne przede wszystkim w postaci rozkładającej się lub martwej materii organicznej..
- Przez większość roku występują wiatry powyżej 20 km / h, które mogą przekraczać 60 km / h.
Jak sama nazwa wskazuje, znajduje się w arktycznej strefie polarnej, na półkuli północnej. Krąży wokół bieguna północnego i rozciąga się na tajgę.
Cechą charakterystyczną tej tundry jest podziemna warstwa lodu lub zamarzniętej gleby (wiecznej zmarzliny) kilka cali od powierzchni..
Występuje na półkuli południowej Antarktydy i na wyspach subantarktycznych. Tundra charakteryzuje się tym, że jest obszarem w większości pokrytym lodem, podobnie jak większość kontynentu Antarktyki..
Istnieją jednak obszary, które nie są pokryte lodem, ale kamienistą glebą i to na nich tundra istnieje jako taka. Wieczna zmarzlina występuje również w tego typu tundrze na subantarktycznych wyspach Georgii Południowej i Sandwichu Południowego..
Występuje na obszarach górskich na całym świecie, szczególnie w górach przekraczających 3500 m wysokości. Ta tundra jest również pozbawiona krzewów i drzew i ma lepszy drenaż niż inne tundry ze względu na brak wiecznej zmarzliny..
Termin abiotyczny oznacza, że jest bez życia; dlatego czynniki abiotyczne to te bez życia. W tej grupie znajdują się między innymi temperatura, jasność, zasolenie i składniki odżywcze. Czynniki abiotyczne definiujące tundrę są następujące:
Tundrę można znaleźć zarówno na wysokości kilku metrów nad poziomem morza, jak i na niektórych wyspach arktycznych, antarktycznych i subantarktycznych.
Na przykład, w szczególnym przypadku tundry alpejskiej, występuje na obszarach górskich, których wysokość przekracza około 3500 m..
Ten biotyczny obszar znany jest z niskich temperatur, chociaż mogą one nadal rosnąć lub spadać w zależności od pory roku..
Niskie temperatury wahają się od -34 do -27 ° C zimą i od 3 do 10 ° C latem. Nawet w niektórych arktycznych tundrach latem temperatura wynosi 12 ° C.
Jest to warstwa podłoża, która jest trwale zamarznięta. Głębokość jest różna w zależności od miejsca, ale waha się od około 25 do 90 cm..
Ta warstwa jest charakterystyczna dla tundry i występuje w prawie wszystkich regionach określanych jako tundra, z wyjątkiem stref alpejskich.
W tundrach dostępność światła słonecznego jest dość ograniczona przez cały rok. Nawet latem (od 6 do 8 tygodni) dostępność światła jest zbliżona do pochmurnego dnia.
Ten czas największej ilości dostępnego światła przypada na okres rozrodczy, który trwa od 50 do 60 dni.
Pod względem opadów są to praktycznie miejsca pustynne. Opady są bardzo niskie i zwykle występują w postaci śniegu.
Na przykład w arktycznej tundrze opady mogą wynosić od 25 do 35 cm (w tym topnienie śniegu).
W przeciwieństwie do czynników abiotycznych, biotyki są reprezentowane przez zbiór istot żywych na danym obszarze. Przykładami elementów biotycznych są bakterie, grzyby, rośliny i zwierzęta.
W tundrze różnorodność biologiczna jest niższa w porównaniu z innymi biomami. Nawet niektóre tundry są bardziej zróżnicowane niż inne, co częściowo wynika z czynników abiotycznych, które rządzą różnymi obszarami, na których się znajdują. Poniżej szczegółowo omówimy różnorodność biotyczną roślin i zwierząt w zależności od rodzaju tundry:
Obecność wiecznej zmarzliny ogranicza rozwój głębokich korzeni, co z kolei ogranicza kształt i strukturę roślin, które mogą się rozwijać w tej i wszystkich typach tundry, które ją posiadają..
W arktycznej tundrze opisano co najmniej 1700 gatunków roślin, wśród których wyróżnia się co najmniej 400 odmian roślin kwiatowych, traw, krzewów, niektórych wątrobowców, mchów, a nawet porostów..
Jeśli chodzi o faunę, tundra arktyczna charakteryzuje się niską różnorodnością biologiczną zwierząt, ale populacje każdego gatunku są stosunkowo duże.
Odnotowano około 48 gatunków ssaków, takich jak między innymi renifery, woły, wilki, niedźwiedzie polarne, wolne lisy polarne i lisy polarne..
Badania przeprowadzone w 2004 roku wykazały, że florę Antarktyki reprezentuje ponad 1200 gatunków organizmów roślinnych, wśród których wyróżnia się ponad 300 rodzajów porostów, sto mchów i 700 gatunków glonów skalnych, wodnych i glebowych. Istnieje bardzo niewiele gatunków roślin kwiatowych i traw.
W tym regionie, którego powierzchnia jest głównie pokryta lodem, opisano kilka gatunków ssaków i ptaków, które na przemian żyją w wodzie i na wybrzeżu, np. Foka Weddla, lampart morski i kilka gatunków pingwinów, np. cesarz. Są też małe ssaki wprowadzone przez człowieka, takie jak króliki i koty..
Tundra alpejska charakteryzuje się roślinnością bardzo podobną do roślinności innych typów tundry (arktycznej i antarktycznej). Wiadomo, że istnieje ponad 300 gatunków roślin, wśród których znajdują się trawy, krzewy, żywopłoty oraz niektóre gatunki mchów i porostów.
W tego typu tundrze opisano między innymi różnorodną grupę gatunków owadów z grup Orthoptera (koniki polne) i Coleoptera (chrząszcze)..
Udokumentowano również gatunki ssaków, takie jak świstaki, kozy, łosie i owce. Jeśli chodzi o ptaki, najbardziej zróżnicowana grupa należy do rodziny Tetraonidae.
Jeszcze bez komentarzy