Plik czynniki produkcji, w dziedzinie ekonomii opisują nakłady lub zasoby, które są wykorzystywane do produkcji dóbr lub usług w celu uzyskania korzyści ekonomicznej. Czynniki produkcji obejmują ziemię, pracę, kapitał, a od niedawna przedsiębiorczość.
Te czynniki produkcji nazywane są również zarządzaniem, maszynami, materiałami i pracą, a ostatnio mówi się o wiedzy jako możliwym nowym czynniku produkcji. Wykorzystane ilości różnych czynników produkcji określają wielkość produkcji zgodnie z relacją zwaną funkcją produkcji.
Czynniki produkcji są niezbędnymi nakładami na podaż; wytwarzają wszystkie dobra i usługi w gospodarce. Jest to mierzone produktem krajowym brutto. Zwykle klasyfikuje się je jako usługi lub towary producenta, aby odróżnić je od usług lub towarów, które kupują konsumenci, które często nazywane są towarami konsumpcyjnymi.
Połączenie tych czterech czynników jest wymagane w tym samym czasie, aby móc wyprodukować produkt. Jak powiedział Parmenides, słynny grecki filozof: „Nic nie pochodzi z niczego”. Aby nastąpił wzrost, nie można go regulować ani pożądać, trzeba go produkować.
Czynniki produkcji to zasoby, które pozwalają na tworzenie produktów i świadczenie usług. Nie możesz stworzyć produktu od podstaw ani wykonać usługi bez pracy, która jest również czynnikiem produkcji. Nowoczesna gospodarka nie może istnieć bez czynników produkcji, co czyni je dość istotnymi..
Indeks artykułów
Zasoby niezbędne do wytworzenia dóbr lub usług są generalnie podzielone na cztery duże grupy: ziemia, praca, kapitał, przedsiębiorczość..
Odnosi się do wszystkich zasobów naturalnych; Te zasoby są darami pochodzącymi od natury. Niektóre przykłady zasobów naturalnych to woda, ropa, miedź, gaz ziemny, węgiel i lasy. Obejmuje zakład produkcyjny i wszystko, co pochodzi z gleby.
Może to być surowiec nieodnawialny, taki jak złoto, gaz ziemny i ropa. Może być również zasobem odnawialnym, takim jak drewno z lasów. Kiedy człowiek przekształci go z pierwotnego stanu, staje się dobrem kapitałowym.
Na przykład ropa jest zasobem naturalnym, ale benzyna jest produktem. Grunty rolne to zasób naturalny, ale centrum handlowe to kapitał.
Obejmuje całą pracę, którą pracownicy i pracownicy wykonują na wszystkich poziomach organizacji, z wyjątkiem pracodawcy. Jako czynnik produkcji wiąże się z jakimkolwiek wkładem człowieka.
Jakość pracy zależy od umiejętności, wykształcenia i motywacji pracowników. Zależy to również od produktywności. Mierzy, ile jest produkowane w każdej godzinie czasu pracy na produkcji.
Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa jakość pracy, tym wydajniejsza siła robocza. Korzystasz również ze wzrostu produktywności dzięki innowacjom technologicznym.
Kapitał to skrót od dóbr kapitałowych. Są to przedmioty stworzone przez człowieka, takie jak maszyny, narzędzia, sprzęt i chemikalia, które są wykorzystywane w produkcji do produkcji towarów lub usług. To właśnie odróżnia go od towarów konsumpcyjnych.
Na przykład dobra inwestycyjne obejmują budynki przemysłowe i handlowe, ale nie mieszkania prywatne. Komercyjny odrzutowiec jest dobrem kapitałowym, ale prywatny odrzutowiec już nie.
Niektóre typowe przykłady kapitału obejmują młoty, wózki widłowe, przenośniki, komputery i samochody dostawcze. Wzrost dóbr kapitałowych oznacza wzrost zdolności produkcyjnej gospodarki.
Przedsiębiorczość lub przedsiębiorczość to impuls, który daje się rozwinąć pomysł w biznesie. Przedsiębiorca łączy pozostałe trzy czynniki produkcji, aby wytworzyć produkcję.
Większość klasycznych modeli ekonomicznych ignoruje przedsiębiorczość jako czynnik produkcji lub traktuje ją jako podzbiór pracy.
Dlaczego więc niektórzy ekonomiści uważają przedsiębiorczość za czynnik produkcji? Ponieważ może zwiększyć wydajność produkcyjną firmy.
Przedsiębiorca to osoba, która identyfikuje nowe możliwości, podejmuje pomysł i stara się uzyskać z niego korzyść ekonomiczną, łącząc wszystkie inne czynniki produkcji.
Przedsiębiorca bierze również na siebie całe ryzyko i korzyści związane z prowadzeniem działalności; największe sukcesy odnoszą ci, którzy podejmują innowacyjne ryzyko. Przedsiębiorcy są istotną siłą napędową wzrostu gospodarczego.
Wielokrotnie produkt lub usługa wykorzystuje każdy z czterech czynników produkcji do jego wytworzenia.
Istnieją dwa rodzaje czynników: pierwotne i wtórne. Podstawowymi czynnikami są ziemia, praca (zdolność do pracy) i dobra kapitałowe.
Materiały i energia są uważane za drugorzędne czynniki w ekonomii klasycznej, ponieważ pochodzą z ziemi, siły roboczej i kapitału..
Czynniki pierwotne umożliwiają produkcję, ale nie stają się częścią produktu (jak to ma miejsce w przypadku surowców), ani nie ulegają istotnej przemianie w procesie produkcyjnym (jak to ma miejsce w przypadku benzyny używanej do zasilania maszyn).
Na wolnym rynku ceny czynników produkcji są określane przez popyt i podaż każdego czynnika produkcji Koszt produkcji to po prostu suma kosztów wszystkich czynników produkcji użytych w produkcji.
Dochód uzyskiwany przez właścicieli czynnika ziemi produkcyjnej i innych zasobów naturalnych nazywamy rentą. Wynagrodzenie lub dochód z zasobów pracy uzyskanych przez czynnik pracy produkcyjnej nazywa się wynagrodzeniem. Dla większości ludzi jest to największe źródło dochodu.
Dochód uzyskany przez właścicieli aktywów kapitałowych nazywany jest odsetkami. Płatność na rzecz przedsiębiorczości przedsiębiorcy nazywana jest zyskiem lub zyskiem, jako nagroda za podjęte ryzyko.
W teorii biznesu rozróżnienie między krótkim i długim okresem niekoniecznie opiera się na czasie trwania; Opiera się raczej na stopniu zmienności czynników produkcji.
W krótkim okresie przynajmniej jeden z czynników produkcji pozostaje niezmieniony, pozostaje niezmienny. Natomiast w dłuższej perspektywie wszystkie czynniki produkcji są zmienne.
W krótkoterminowym dwuczynnikowym procesie produkcji zmienny jest tylko jeden czynnik produkcji. W dwuskładnikowym modelu produkcji w krótkim okresie zmiany produkcji (produktu fizycznego) są wynikiem zmian zmiennego czynnika produkcji.
W dłuższej perspektywie wszystkie czynniki produkcji wykorzystywane przez firmę w procesie produkcyjnym są zmienne. W długoterminowym dwuczynnikowym modelu produkcji oba czynniki produkcji (na przykład kapitał i praca) są zmiennymi.
W dłuższej perspektywie poziom produkcji przedsiębiorstwa może się zmieniać w wyniku zmian niektórych lub wszystkich czynników produkcji.
Z ekonomicznego punktu widzenia, każda firma musi mieć wszystkie cztery czynniki produkcji, aby zaistniała. Bez wyjątków.
Nie wystarczy też dysponować wszystkimi czterema czynnikami, trzeba je również zbilansować. Zbyt dużo pracy do pracy i brak miejsca dla pracowników powoduje nieefektywność.
Mnóstwo pomysłów i ludzi, ale brak inwestycji kapitałowych oznacza, że firma nie będzie w stanie gwałtownie rosnąć. Każdy czynnik produkcji musi odpowiadać wymaganiom drugiego, aby firma mogła się z zyskiem rozwijać.
Pojęcie czynnika produkcji ma ogromne znaczenie we współczesnej analizie ekonomicznej.
Teoria kosztu produkcji zależy również od kombinacji czynników produkcji używanych w biznesie i płaconych za nie cen..
Z punktu widzenia tej teorii czynniki produkcji dzieli się na czynniki stałe i zmienne. Czynniki stałe to takie, których koszty nie zmieniają się wraz ze zmianami w produkcji, takie jak maszyny.
Czynniki zmienne to takie, których ilości i koszty zmieniają się wraz ze zmianami w produkcji. Im wyższa produkcja, tym więcej pracy, surowców, energii itp. Będzie wymagane..
Dopóki firma pokrywa koszty produkcji wykorzystywanych przez siebie czynników zmiennych, może kontynuować produkcję, nawet jeśli nie pokrywa kosztów produkcji czynników stałych i generuje stratę; jest to jednak możliwe tylko krótkoterminowo.
W dłuższej perspektywie musi pokrywać koszty produkcji czynników stałych i zmiennych. Dlatego rozróżnienie między stałymi i zmiennymi czynnikami produkcji ma ogromne znaczenie dla teorii biznesu..
Celem organizacji gospodarczej jest tworzenie rzeczy, które ludzie cenią. Wzrost gospodarczy ma miejsce wtedy, gdy można stworzyć więcej i tańszych produktów; Podnosi to standard życia, obniżając koszty i podnosząc płace.
Wzrost gospodarczy jest wynikiem posiadania lepszych czynników produkcji. Proces ten jest wyraźnie widoczny, gdy gospodarka przechodzi industrializację lub inne rewolucje technologiczne. Każda godzina pracy może generować większe ilości wartościowych dóbr.
Jeszcze bez komentarzy