Plik kwiecisty lub framboyan (Delonix regia) to duże drzewo o atrakcyjnych kwiatach, należące do rodziny bobowatych. Znany jako czerwona akacja, ogniste drzewo, sneak, ekstrawagancki, framboyan, malinche, ponciana lub tabachín, jest rodzimym gatunkiem Madagaskaru w południowej Afryce.
Jest to bardzo ceniona roślina ozdobna ze względu na spektakularne kwitnienie w żółtych, pomarańczowych lub czerwonych odcieniach i obfite jasnozielone liście. Pod tym względem jest to gatunek, który został szeroko wprowadzony w różnych środowiskach tropikalnych i subtropikalnych na całym świecie..
Ekstrawaganckie drzewo ma rozgałęziony pień o średniej wysokości 8-12 mi szeroką koronę parasolową. Jego obfite liście składają się z liści złożonych, dwubiegunowych i jasnozielonych, które mogą być liściaste, zimozielone lub półzimozielone, w zależności od warunków środowiskowych..
Zwykle używa się go ze względu na doskonały odcień, a także ozdobny charakter, ponieważ wiosną jest to odpowiedni czas, aby w pełni docenić jego wyjątkowe kwitnienie, które utrzymuje się do nadejścia jesieni..
Gatunek ten ma różne metabolity, które mają wiele właściwości leczniczych. Jest również używany jako pasza dla zwierząt i drewno opałowe. W rzeczywistości w miejscu pochodzenia jest zagrożony wyginięciem z powodu utraty naturalnego środowiska i dużego zapotrzebowania na drewno do produkcji węgla drzewnego..
Indeks artykułów
Ekstrawagancki to drzewo średniej lub małej wielkości, z szerokimi, zaokrąglonymi koronami. Ma łukowate gałęzie, a korona jest bardziej wydłużona niż wysokość drzewa.
Może mieć około 60 cm średnicy. Są drzewami liściastymi przez krótki okres i mają owłosione gałęzie z wydatnymi przetchlinkami..
Jego liście są naprzemiennie z przylistkami, jednolicie pierzaste (dwubarwne) i zawierają od 10 do 25 par małż. Ogonek liści jest duży i ma podstawową miazgę, która ma od 12 do 40 par przeciwległych małżowin.
Ma wydłużone kwiatostany z wieloma kwiatami, z pąkami na końcach wystających z liści. Płatki mają czerwoną obwódkę, a środkowa część jest biała.
Standardowy płatek pełni funkcję sygnału dla zapylaczy, ponieważ jest w pełni rozwinięty. Następnie boczne marginesy są przesunięte do wewnątrz, a biały i żółty kolor blakną do czerwonego. Płatek ten często spada z kwiatu, przed skrzydłem i płatkami stępki.
Ma długie, mocne szypułki, przegubowe na każdym końcu, jajowate przylistki i stożkowate wierzchołki..
To drzewo ma bardzo efektowne, duże, szkarłatno-czerwone lub czerwono-pomarańczowe kwiaty, które mogą pojawić się przed liśćmi lub nie. Ma zielone kielichy z 5 płatami na odosiowej powierzchni. Chociaż ma kolor czerwony z żółtą obwódką na powierzchni osiowej. Z kolei kielich kielicha jest bardzo krótki.
Ze swojej strony androecium ma dziesięć ząbkowanych pręcików i wszystkie są płodne. Włókna są nierównej długości, z zakrzywioną, owłosioną podstawą doosiową, z żółtymi i czerwonymi pylnikami..
Owocnik jest umieszczony pośrodku małego naczynia miododajnego. Ma wydłużony i dojrzewający jajnik o stylu równym lub wystającym z pręcików. Ma szpiczaste piętno i liczne zalążki.
Gynoecium, podobnie jak praktycznie wszystkie Caesalpinioideae, składa się z jednego owocnika, który jest zwykle bardzo podobny w różnych plemionach i rodzajach. Jednak różnorodność rodzajów owoców z tej rodziny jest niezwykła..
Jego owoce w kształcie wahadła są podzielone i wydłużone. Czasami mierzą do ponad 0,6 m, przy długim przebywaniu na drzewie; ostatecznie otworzyć wzdłuż szwów.
Prawdopodobnie termin roślina strączkowa pochodzi z definicji owocu członków roślin strączkowych. Zwykle definiuje się go jako suchy owoc bez skórki, który występuje wzdłuż obu szwów..
Posiada liczne nasiona, umiejscowione w poprzecznych zagłębieniach zastawek strąków, o elipsoidalnym kształcie, grube, czerwono-brązowe, z wydłużonym i bocznie zgrubiałym zarodkiem, z obecnym bielmem..
Tak jak istnieją różne rodzaje owoców, tak i dla nich istnieją różne mechanizmy rozprzestrzeniania się. W tym sensie rozpadające się owoce ekstrawagancji są rozpraszane przez wiatr lub mechanicznie, gdy spadają na ziemię..
W pniu i korze Delonix regia Zidentyfikowano lupeol, który jest aktywnym składnikiem triterpenoidu, oraz fitosterol β-sitosterol. Ponadto w kwiatach i nasionach zawiera flawonoidy cyjanidynę, kemferol, kwercetynę, 3-0-β-genobiozyd i 3-0-β-glukozyd..
- Królestwo: Plantae.
- Oddział: Magnoliophyta.
- Klasa: Magnoliopsida.
- Podklasa: Rosidae.
- Zamówienie: Fabales.
- Rodzina: bobowate.
- Podrodzina: Caesalpinioideae.
- Plemię: Caesalpinieae.
- Płeć: Delonix.
- Gatunki: Delonix regia (Bojer ex Hook.) Raf.
- Delonix: nazwa rodzajowa, wywodząca się z greckich terminów δηλος (z), co to znaczy "oczywisty„, I ονυξ (onyks), co to znaczy "pazur", W nawiązaniu do kształtu płatków.
- królewski: Łaciński przymiotnik oznaczający "królewski lub real".
- Regal poinciana Bojer.
- Regal poinciana Hak.
Delonix regia Pochodzi z suchego i liściastego lasu Madagaskaru. Jednak został wprowadzony i naturalizowany w różnych ekosystemach na całym świecie. Gatunek ten wymaga klimatu tropikalnego lub subtropikalnego, aby skutecznie rosnąć i rozwijać się, będąc odpornym na suszę i zasolenie gleby..
W Ameryce jego uprawa jest szeroko rozpowszechniona, od południowych Stanów Zjednoczonych, Hawajów, Wysp Dziewiczych, Portoryko i Karaibów. Jak również w Ameryce Środkowej, Kolumbii, Wenezueli, Ekwadorze, Boliwii i Peru, do Paragwaju, Brazylii i lasów podzwrotnikowych na północy Argentyny.
Ekstrawagancja została naturalizowana w różnych regionach Australii, Indii, RPA, Wysp Kanaryjskich i Madery. Na Półwyspie Iberyjskim pojawiły się pewne odmiany, na wybrzeżach Walencji i Alicante oraz w mieście Kadyks..
Ekstrawagancki rozmnaża się płciowo przez nasiona i bezpłciowo przez sadzonki i warstwy powietrza. W niektórych przypadkach szczepienie odmian o różnych kolorach jest powszechne w celu podkreślenia handlowej wartości gatunku.
Nasiona zdolne do życia są pozyskiwane ze zdrowych, wolnych od szkodników i chorób, silnych roślin o wysokiej produkcji nasion. Zbiór odbywa się bezpośrednio z rośliny, ze strąków przyczepionych do drzewa od ponad roku.
Nasiona wymagają obróbki przed kiełkowaniem, która polega na skaryfikacji, a następnie nasiąknięciu nasion przez 24 godziny w temperaturze pokojowej. Wysiew odbywa się w sadzonkach, kiełkownikach lub workach polietylenowych umieszczając po jednym nasionku na punkt na głębokości 1-2 cm.
Do siewu zaleca się stosowanie jako podłoże mieszaniny 30% czarnego torfu i perlitu oraz 10% nawozu organicznego. Po wysiewie obficie nawadnia się, utrzymując trwale wilgotne podłoże.
Od momentu założenia plantacja jest poddawana działaniu wolnego promieniowania słonecznego i stałej wilgotności, bez zalewania. W ten sposób po 5-7 dniach rozpoczyna się kiełkowanie nowych sadzonek..
Rozmnażanie przez sadzonki lub sadzonki to technika rozmnażania wegetatywnego, która pozwala na uzyskanie produktywnych roślin w jak najkrótszym czasie. Najlepszym okresem do przeprowadzenia tego typu rozmnażania jest jesień.
Sadzonki o długości 40-50 cm wybiera się z mocnych, pół-zdrewniałych gałęzi o średnicy 1-2 cm. Cięcie wykonuje się w skos, starając się pokryć obszar cięcia na roślinie pastą leczniczą.
Cięcie jest impregnowane fitohormonami i wprowadzane do porowatego podłoża składającego się z mieszanki czarnego torfu, perlitu lub włókna kokosowego. Sadzonki znajdują się w zacienionym miejscu, o stałej wilgotności sprzyjającej kiełkowaniu pąków liściowych..
Warstwy najlepiej wykonywać na początku wiosny, aby wykorzystać chłodne warunki do ukorzeniania tkanek. Za pomocą czystej i zdezynfekowanej maszynki do golenia szlifuje się korę gałęzi końcowej o średnicy 2-3 cm..
Kawałek jest nawilżany hormonami ukorzeniającymi i pokryty materiałem roślinnym, takim jak włókno kokosowe lub laska. Następnie jest owinięty czarną plastikową torbą, próbując mocno dopasować końce sznurkiem.
Do ciągłego zwilżania podłoża służy strzykawka, w zależności od warunków otoczenia można to robić co 2-3 dni. Po 30 dniach na obszarze warstwy zaczyna się namnażanie korzeni przybyszowych. Po 60 dniach warstwa będzie gotowa do przeszczepu.
W takim przypadku krawat jest zwalniany, a nowe korzenie przybyszowe są cięte równo. Otrzymaną w ten sposób sadzonkę wysiewa się w workach polietylenowych lub doniczkach plastikowych i przetrzymuje w podobnych warunkach wzrostu jak przy cięciu..
Technika szczepienia jest stosowana w ogrodnictwie, aby uzyskać bardziej efektowne rośliny na poziomie komercyjnym. Częściowo zdrewniałe tkanki ekstrawagancji są przystosowane do techniki przeszczepu, przy czym technika rozszczepu przeszczepu jest najwłaściwsza.
W związku z tym na podkładce wykonuje się głęboki przekrój o grubości co najmniej 1-2 cm. Następnie na środku wykonuje się szczelinę za pomocą czystej i zdezynfekowanej maszynki do golenia.
Szczepiona część to fragment łodygi z 2-3 pąkami rośliny przeznaczonej do rozmnażania. Na przeszczepie wprowadza się nacięcie w kształcie kolca, które jest wkładane w rowek wzoru, zapewniając połączenie tkanek przewodzących.
Tak wykonany przeszczep przykrywa się samoprzylepną taśmą do przeszczepów i utrzymuje w półcieniu, aż do całkowitego zrostu obu tkanek..
Jednym z głównych zastosowań ekstrawagancji w gorącym klimacie jest roślina ozdobna w alejach i miejscach publicznych. W rzeczywistości jest używane jako drzewo cieniujące ze względu na szerokie liście, związane z atrakcyjnymi kolorami w okresie kwitnienia..
Sadzenie jest powszechne na obrzeżach dróg, ulic, alei i autostrad, a także na placach, w parkach i na otwartych polach. Często można go również znaleźć w domach, farmach i osiedlach, ozdabiając patio i ogrody; niektórzy ogrodnicy używają go do produkcji bonsai.
W niektórych regionach gałęzie i strąki ekstrawaganckiego są używane jako pokarm dla bydła ze względu na wysoką zawartość białka. Kwiaty są stosowane jako suplement diety dla drobiu w celu poprawy twardości skorupki.
W niektórych społecznościach na Karaibach i Ameryce Południowej nasiona są wykorzystywane do wyrobu elementów dekoracyjnych, takich jak bransoletki, naszyjniki i inne akcesoria. Na Antylach strąki z suszonymi nasionami są używane jako instrument muzyczny zwany shak-shak, podobny do tradycyjnych marakasów.
Struktury takie jak liście, kwiaty i kora zawierają związki czynne. Jednak liście są najbogatszym źródłem tych składników. Doniesiono, że roślina flamboyan ma zastosowania lub właściwości, takie jak przeciwbakteryjne, przeciwcukrzycowe, przeciwbiegunkowe, przeciwgrzybicze, przeciwzapalne, przeciwmalaryczne, przeciwdrobnoustrojowe, przeciwutleniające, kardioprotekcyjne, gastroprotekcyjne, hepatoprotekcyjne.
Jest również stosowany w medycynie tradycyjnej w leczeniu schorzeń, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, cukrzyca, zapalenie płuc i malaria..
Jeśli chodzi o związki chemiczne, obejmuje to flawonoidy, alkaloidy, saponiny, sterole, garbniki, karotenoidy i kwasy fenolowe. Spośród nich flawonoidy i triterpeny są zgłaszane jako środki przeciwbólowe, a flawonoidy mają również wysoką moc przeciwutleniającą. Wiadomo, że kora ma właściwości wymiotne, ponieważ jej wodny ekstrakt wywołuje wymioty.
Frakcja bogata w metabolity, produkt ekstraktów z kwiatów i nasion, wykazuje działanie przeciwgrzybicze Aspergillus niger, Aspergillus flavus, Rhizopus bataticola i Fusarium oxysporum.
W zastosowaniach leczniczych wiadomo, że liście Delonix regia Są stosowane w tradycyjnej medycynie Bangladeszu w leczeniu cukrzycy, bez poparcia tego badaniami naukowymi, które mogą potwierdzić działanie tego drzewa.
Ze swojej strony liście po ugotowaniu mają działanie przeciwreumatyczne. Ekstrakty metanolowe z liści wykazały znaczące działanie przeciwbólowe. Natomiast ekstrakty etanolowe z liści wykazują działanie kardioprotekcyjne, co prawdopodobnie wynika z ich działania rozszerzającego naczynia krwionośne i przeciwzapalnego. Olejek pozyskiwany z liści działa przeciwgrzybiczo.
W tym celu przeprowadzono kilka badań, z których jedno wyróżnia się w celu oceny możliwego zmniejszenia tolerancji glukozy za pomocą ekstraktów metanolowych z liści tego gatunku rośliny. Używając myszy z wywołaną hiperglikemią, co powoduje, że te ekstrakty mogą obniżyć wysoki poziom glukozy we krwi.
Roślina Delonix regia dostosowuje się do gleb o konsystencji gliniasto-gliniastej, ponieważ w tych warunkach jego rozległy system korzeniowy rozwija się silnie. Podobnie dobrze radzi sobie na glebach o szerokim zakresie pH, od obojętnych po lekko kwaśne lub zasadowe..
Implantację uprawy - nasiona lub cięcie - przeprowadza się na żyznym podłożu zawierającym czarny torf, perlit i próchnicę (10%). W pierwszych latach roślina jest trzymana w doniczkach lub workach polietylenowych, a przeszczep przeprowadzany jest na miejsce docelowe po 2-3 latach..
Założona uprawa polowa, zaleca się odchwaszczanie wokół rośliny w celu uniknięcia konkurencji o przestrzeń i wilgotność. Nawadnianie przeprowadza się regularnie, starając się utrzymać stałą wilgotność gleby, ponieważ sprzyja suszy, ale nie toleruje nasycenia wilgocią..
Latem zaleca się nawadnianie co 2-3 dni przy temperaturach powyżej 30º C. W chłodnych miesiącach nawadnianie można wykonywać 1-2 razy w tygodniu..
Jeśli chodzi o aranżację, ekstrawagancja wymaga pełnego nasłonecznienia, a zacienione lub półcieniste warunki negatywnie wpływają na jej kwitnienie. Gatunek ten nie wymaga częstego przycinania, znosi też silne wiatry.
Idealna temperatura do jej uprawy to 10-35º C. Jest bardzo wrażliwa na zimno, dlatego nie może przetrwać mrozów poniżej -4º C.
Nawożenie i obornik przeprowadza się wczesną wiosną i latem. Wskazane jest stosowanie szybko działającego nawozu lub nawozów organicznych na bazie kompostu. Jesienią i zimą dawkę nawozu zmniejsza się o połowę raz w miesiącu.
Plik Delonix regia jest to wytrzymały gatunek odporny na ataki szkodników i chorób. Jednak może zostać zaatakowany przez wełnowce, mszyce, termity, mrówki i niekorzystne warunki środowiskowe, takie jak ekstremalne temperatury i duże opady..
Zwalczanie szkodników odbywa się za pomocą kontrolowanych aplikacji środków owadobójczych na bazie piretryn lub abamektyny. W warunkach wysokiej wilgotności na roślinę może wpływać grzyb Phytophthora, które można zwalczać fungicydem o szerokim spektrum działania.
Jeszcze bez komentarzy