Charakterystyka flory kokosowej, rodzaje, patologie, diagnostyka

Kokkoidalna flora to termin używany do opisania zbiorowiska drobnoustrojów lub zestawu bakterii w okolicy pochwy, które mają morfologiczny wygląd „kokkoidalny” (jedna z charakterystycznych form bakterii). Te mikroorganizmy można znaleźć w większym lub mniejszym stopniu w zależności od osoby lub warunków fizjologicznych narządu płciowego..

Ogólnie rzecz biorąc, kobiety aktywne seksualnie to kobiety ze znacznym wzrostem flory kokoidalnej w okolicy narządów płciowych i różni badacze przypisują to niehigienicznym relacjom seksualnym lub narażeniu na choroby przenoszone drogą płciową..

Obecność obfitej flory kokosowej została skorelowana z poziomem społeczno-ekonomicznym kobiet, wierząc, że wynika to z braku informacji na temat korzyści i konsekwencji uprawiania seksu w higieniczny i bezpieczny sposób..

Na podstawie analizy danych klinicznych uzyskanych z różnych szpitali w krajach Ameryki Łacińskiej stwierdzono związek między pacjentami z wysokim odsetkiem flory kokosowej a chorobami takimi jak leukorrhea (49%), dyspareunia (16%), krwawienie w trakcie stosunek płciowy (4%) i swędzenie sromu (29%).

Doustne środki antykoncepcyjne mają tendencję do zwiększania flory kokosowej w pochwie, w rzeczywistości przeprowadzono badania charakteryzujące mikroorganizmy obecne w atypowej florze kokoidalnej, pobrane od pacjentek, którym podano pigułki antykoncepcyjne..

Kiedy flora kokosowa prezentuje wysokie wartości, istnieje pewna predyspozycja do zakażeń przez gatunki drobnoustrojów z rodzajów Trichomona, Gardnerella lub Kingella i grzyby z rodzaju Candida, które mogą mieć poważne konsekwencje dla zdrowia narządów płciowych kobiet.

Indeks artykułów

• 1 Funkcje
• 2 Reprezentatywne gatunki
  • 2.1 Staphylococcus
  • 2.2 Enterococcus
  • 2.3 Streptococcus
  • 2.4 Peptococcus
• 3 Powiązane patologie
• 4 Diagnoza
• 5 Referencje

Charakterystyka

Szacuje się, że około 20% kobiet w wieku rozrodczym cierpi na wzrost flory kokosowej i że u czterech na dziesięć kobiet, u których obserwuje się ten wzrost, jest to spowodowane łagodnymi zmianami flory pochwy lub przejściowymi zmianami hormonalnymi..

Ginekolodzy uważają, że normalna flora pochwy powinna mieć mniej niż 10% przedstawicieli płci z morfologią kokkoidalną. Normalną rzeczą jest znalezienie ponad 80% gatunków bakterii z tego rodzaju Lactobacillus, konkretnie Lactobacillus crispatus Y Lactobacillus acidophilus.

Zwykle gatunki występujące we florze kokkoidalnej pochwy pochodzą z odbytu, więc prawie zawsze są to bakterie beztlenowe Gram-dodatnie Enterobacteriaceae. Jednak można również znaleźć patogenne czynniki pochodzenia zewnętrznego, co oznacza wysokie prawdopodobieństwo zarażenia się chorobami.

Reprezentatywne gatunki

Gatunki bakterii najczęściej występujące we florze kokoidalnej wymazów z pochwy (łączących endocervix i ectocervix) należą do rodzajów Staphylococcus, Peptococcus, Enterococcus Y Paciorkowiec, jest najczęstszym gatunkiem Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus Y Enterococcus faecalis.

Staphylococcus

Są to gatunki bakterii o wyglądzie kulek zgrupowanych w stosy lub w kształcie ziarnistym, które są rozmieszczone w błonach śluzowych i płynach ustrojowych oraz w naskórku skóry..

Na ludzkiej skórze można znaleźć do 17 różnych gatunków tych drobnoustrojów, w przeciwieństwie do trzech gatunków, które opisano we florze kokosowej pochwy: Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus aw niektórych przypadkach, Staphylococcus faecalis.

Enterococcus

Bakterie te mają postać par kulek (ziarniaków) połączonych centralnym punktem lub łańcuchami ziarniaków. Na ogół trudno je odróżnić Paciorkowiec.

Są rozprowadzane w ślinie, przewodzie pokarmowym i jamie moczowo-płciowej. Bakterie te są głównymi przyczynami infekcji dróg moczowych, bakteriemii i zapalenia wsierdzia.

Paciorkowiec

Bakterie z tego rodzaju są pogrupowane w łańcuchy lub pary ziarniaków. Ukazuje się w jamie ustnej, skórze, przewodzie pokarmowym i drogach oddechowych człowieka.

Wiele gatunków z tego rodzaju powoduje u ludzi poważne choroby zakaźne, takie jak zapalenie migdałków lub zapalenie płuc.

Peptococcus

Bakterie z rodzaju Peptococcus Występują również jako łańcuchy ziarniaków i zostały znalezione głównie w jamie żołądkowo-jelitowej. Jednak nie wiadomo jeszcze na pewno, czy żyją one na stałe we florze jamy ustnej i pochwy.

Bakterie te zostały powiązane z ropniami w mózgu, uchu i szczęce..

Powiązane patologie

Wzrost flory kokosowej może powodować bakteryjne zapalenie pochwy u większości kobiet, ponieważ zwiększając obecność tych bakterii można zmienić względną liczebność gatunków z rodzaju. Lactobacillus, powodując zmiany w normalnym ekosystemie pochwy.

Lekarze z całą pewnością potwierdzają, że jeśli flora kokoidalna przewyższa we względnej obfitości florę bakteryjno-rzęskową okolicy sromu i pochwy, można mówić o bakteryjnym zapaleniu pochwy. Choroba ta jest spowodowana głównie zmianą kwaśnego pH narządów płciowych.

Bakteryjne zapalenie pochwy powoduje stany zapalne okolicy szyjkowo-pochwowej, nadmierne wydzielanie płynów, pieczenie w genitaliach, pieczenie przy oddawaniu moczu, a nawet w cięższych stanach może objawiać się gorączką i ogólnym dyskomfortem.

Problem przy diagnozowaniu infekcji bakteryjnych na podstawie wzrostu flory kokosowej polega na tym, że u niektórych osób „nieprawidłowa” mikroflora pochwy jest bezobjawowa lub „niepatologiczna”, więc nie można ich zaklasyfikować jako infekcje..

W rzeczywistości te tak zwane „nienormalne” mikroflory mogą być raczej florami „pośrednimi”, które stają się przejściowo widoczne na niektórych etapach rozwoju seksualnego kobiet..

Diagnoza

Pomimo tego obecność flory kokoidalnej u większości kobiet jest zwykle bardzo niska, tak więc wzrost liczby bakterii kokoidalnych w jamie pochwy przypisuje się infekcjom, patologiom, urazom lub innym rodzajom zaburzeń..

Specjaliści ginekolodzy uznali, że kobiety ze zwiększonym udziałem kokkoidalnej flory pochwy są bardziej podatne na choroby przenoszone drogą płciową, ludzki wirus niedoboru odporności (HIV), infekcje pooperacyjne, przedwczesne poronienia i inne choroby.

Rozpoznanie tych zmian we florze pochwy jest zwykle dokonywane na podstawie bezpośredniej cytologii wydzielin pochwowych, które są poddawane barwieniu metodą Grama..

Jednak bardziej dogłębne badania obejmują połączenie analizy wydzielin i cytologii szyjki macicy przetworzonej za pomocą barwienia Papanicolaou, aby móc przeanalizować i zidentyfikować wszystkie rodzime gatunki przewodu pochwowego.

Reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR) jest zwykle stosowana do celów badawczych tylko do wykrywania nieprawidłowego wzrostu flory kokosowej. Jednak to narzędzie może być używane jako powszechna alternatywa dla szybkiego i dokładnego wykrywania bakterii kokosowych we florze pochwy..

Bibliografia

1. Bartlett, J. G., Onderdonk, A. B., Drude, E., Goldstein, C., Anderka, M., Alpert, S., & McCormack, W. M. (1977). Ilościowa bakteriologia flory pochwy. Journal of Infectious Diseases, 136(2), 271-277.
2. Donders, G. G., Vereecken, A., Bosmans, E., Dekeersmaecker, A., Salembier, G., & Spitz, B. (2002). Definicja typu nieprawidłowej flory pochwy, która różni się od bakteryjnego zapalenia pochwy: tlenowe zapalenie pochwy. BJOG: An International Journal of Obstetrics & Gynecology, 109(1), 34-43
3. Donders, G. G., Bellen, G. i Ruban, K. S. (2018). Nieprawidłowy mikrobiom pochwy jest związany z ciężkością miejscowej prowokowanej wulwodynii. Rola tlenowego zapalenia pochwy i drożdżaków Candida w patogenezie wulwodynii. European Journal of Clinical Microbiology & Infectious Diseases, 37 (9), 1679-1685.
4. Gutman, R. E., Peipert, J. F., Weitzen, S. i Blume, J. (2005). Ocena klinicznych metod diagnostyki bakteryjnego zapalenia pochwy. Położnictwo i ginekologia, 105(3), 551-556.
5. Priestley, C. J., Jones, B. M., Dhar, J. i Goodwin, L. (1997). Co to jest normalna flora pochwy?. Choroby przenoszone drogą płciową, 73(1), 23-28.
6. Yoshimura, K., Morotomi, N., Fukuda, K., Nakano, M., Kashimura, M., Hachisuga, T. i Taniguchi, H. (2011). Dopochwowa flora bakteryjna poprzez sekwencjonowanie genu 16S rRNA. American Journal of położnictwa i ginekologii, 205(3), 235-e1.
7. Yoshimura, K., Morotomi, N., Fukuda, K., Hachisuga, T. i Taniguchi, H. (2016). Wpływ pessarium pierścieniowego na wypadanie narządów miednicy na florę bakteryjną pochwy. Międzynarodowe czasopismo uroginekologiczne, 27(2), 219-227.