Plik flora i fauna Buenos Aires Jest reprezentowany przez takie gatunki, jak m.in. trawa pampasowa, trzcina miedziana, jelenie bagienne, jelenie pampasowe. Prowincja Buenos Aires jest najbardziej zaludniona i największa w Argentynie. Znajduje się w północno-centralnej części kraju, tworząc tym samym część Pampejskiego obszaru geograficznego..
Krajobraz jest zasadniczo płaski, z kilkoma niskimi pasmami górskimi: Sierra de la Ventana i Sierra de Tandil. Na klimat ma wpływ Ocean Atlantycki. Lata w prowincji są bardzo gorące, jednak w kierunku wybrzeża temperatury zwykle spadają. Zimą jest fajnie. Fauna i flora tego obszaru jest bardzo zróżnicowana w wyniku różnych biomów charakteryzujących region.
Indeks artykułów
Zioło to jest jednym z symboli argentyńskich pampasów. Chociaż jest to gatunek pochodzący z Chile, Argentyny i Brazylii, dziś występuje prawie na całym świecie, gdzie jest niezwykle popularny..
Dlatego roślina ta jest uważana za jeden z najbardziej poszukiwanych gatunków ozdobnych, oprócz tego, że jest wykorzystywana jako pokarm do wypasu zwierząt..
Trawa pampasowa, jak jest również znana, ma zwykle do 3 metrów wysokości. Podczas wzrostu może tworzyć gęste kępki.
Jeśli chodzi o liście, są one łukowate i mają ostre krawędzie i mogą mieć od 1 do 2 metrów długości. Ponadto ich kolor jest niebiesko-zielony, ale czasami mogą mieć srebrno-szary odcień..
Kwiaty są zwarte, białe wiechy. Mają srebrzystobiałe pióra, jednak u niektórych gatunków mogą mieć lekko różowe zabarwienie. Struktury kwiatowe, które są uniesione na dużą wysokość, są szeroko stosowane jako elementy ozdobne.
Ta wieloletnia roślina należy do rodzaju Typha. Pochodzi z Ameryki Południowej i Północnej, a także Afryki i Eurazji. W stosunku do swoich rozmiarów może osiągnąć wysokość 2 metrów.
Plik Typha latifolia lub ogon kota, jak jest znany w niektórych regionach, jest nierozgałęzionym zielem, który składa się z sześciu lub więcej liści i łodygi kwiatowej.
Liście są gładkie i mają barwę, która może wahać się od zielonego do niebieskawo-szarego. Z drugiej strony mają spłaszczony kształt i są ułożone liniowo. Na końcu mogą być lekko odchylone w dół.
Łodyga jest zielona, sztywna i naga. Oprócz tych cech struktura ta kończy się dwoma rodzajami kolców: jednym z kwiatami słupkowatymi, a drugim z kwiatostanem pręcikowym..
Kolec pręcikowy, który znajduje się powyżej słupka, jest wypełniony jasnobrązowymi lub żółtymi kwiatami. Te mają słupki, które wytwarzają pyłek. Natomiast kolec słupkowy zawiera obfite kwiaty z funkcjonalnymi słupkami. Ponadto mogą być czarniawe lub zielonkawo-brązowe..
Eichhornia crassipes To roślina wodna pochodząca z dorzecza Amazonki w Ameryce Południowej. Ten hydrofityczny gatunek ma grube, szerokie, woskowe liście. Ponadto struktury te są błyszczące i mają od 10 do 20 centymetrów szerokości. W ten sposób mogą wznieść się ponad powierzchnię wody
Z drugiej strony łodygi są wyprostowane, osiągając około 50 centymetrów długości. Są puszyste i długie, dzięki pływającym żarówkom potrafią unosić się na wodzie. Wyłania się z tego pojedynczy kolec z kwiatami w wieku od 8 do 15 fioletowo-niebieskich, lawendowych lub różowych odcieni.
Połowę biomasy hiacyntu wodnego może stanowić korzeń. Jest to kolor ciemnofioletowy, oprócz tego, że jest włóknisty i przypadkowy. Ma pierzasty wygląd ze względu na dużą liczbę istniejących korzeni bocznych.
Gatunek ten rośnie bardzo szybko, tworząc w ten sposób gęste pływające maty roślinne. Jego rozmnażanie odbywa się przez rozłogi, co daje początek innym roślinom potomnym.
Ten jeleń jest największym jeleniem w Ameryce Południowej. W ten sposób może osiągnąć, łącznie z ogonem, około 2,16 metra długości, przy wadze od 80 do 1125 kilogramów. Pod względem geograficznym występuje w Peru, Argentynie, Brazylii, Urugwaju, Boliwii i Paragwaju.
Plik Blastoceros dichotomus zamieszkuje obszary w pobliżu ekosystemów wodnych. Z tego powodu większość ich codziennej diety składa się z roślin żyjących w tym środowisku. Jednak może również spożywać kwiaty, których gatunki mogą się różnić w zależności od pory roku..
Futro tego zwierzęcia może mieć kolor od złotoczerwonego do czerwonawo-brązowego, z nieco jaśniejszym ogonem. W przeciwieństwie do tego, ma białe włosy na uszach i ślady tego samego koloru wokół oczu i na biodrach. Również nogi i kufa są czarne.
Jeleń bagienny ma między palcami pasy, dzięki którym może efektywniej chodzić i pływać na bagnach, na których zamieszkuje..
Jeleń pampasowy to jeleń żyjący na łąkach Ameryki Południowej. Futro pokrywające jego ciało jest koloru brązowego, chociaż ma jaśniejszy odcień na brzuchu i wewnętrznej stronie nóg. Na gardle i ustach pojawiają się białe plamy.
Jego ogon jest krótki i gęsty, o długości od 10 do 15 centymetrów. Dodatkowo posiada białą plamkę, która staje się widoczna, gdy podczas biegu unosi ogon..
Jeleń tego gatunku, jako dorosły, mógł ważyć od 24 do 34 kilogramów. W przeciwieństwie do tego samica waży maksymalnie 29 kilogramów.
Samiec ma małe trójpunktowe poroże, które może odrywać się w sierpniu lub wrześniu, rodząc się ponownie w grudniu. Zamiast tych struktur samice mają spiralne włosy, które mogą wyglądać jak małe obcasy z poroża..
Ponadto samce mają gruczoły na tylnych łapach, które wydzielają silny zapach, wykrywalny z odległości do 1,5 km. Dieta tego gatunku oparta jest na krzewach, pędach i ziołach, które rosną na wilgotnych glebach, na których żyje.
Ten półwodny gryzoń pochodzi z Ameryki Południowej. Jednak gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony w Ameryce Północnej, Azji i Europie..
Kształt ciała kojpu jest podobny do ciała dużego szczura lub bobra z małym ogonem. Jego waga może wynosić od 5 do 9 kilogramów, dochodzić do 60 centymetrów długości, z ogonem od 30 do 45 centymetrów.
Sierść jest brązowa i może mieć kilka żółtawych odcieni. Na tym ciemnym ubarwieniu na pysku wyróżnia się biała plama. Jeśli chodzi o zęby, siekacze są duże i wydatne, mają jasnopomarańczowożółty kolor..
Tylne nogi, które mogą pozostawić ślad o długości do 15 centymetrów, są błoniaste. Ułatwia to ruch kojpu, gdy znajduje się w wodzie.
Jeszcze bez komentarzy