Plik fobia klaunów lub „koulrofobia” to choroba psychiczna charakteryzująca się obecnością irracjonalnego i intensywnego lęku przed klaunami i przytulankami. Zwykle występuje u małych dzieci, ale ma również dużą liczbę dorosłych i nastolatków.
Fobia klaunów może objawiać się na różne sposoby, a każda dotknięta nią osoba zwykle skarży się na strach przed różnymi związanymi z nią elementami. Tak więc, podczas gdy niektórzy twierdzą, że osobliwy makijaż klaunów jest tym, co ich przeraża, inni wiążą to uczucie z nosem, kolorem włosów lub tym, że kostium ukrywa ich tożsamość..
Podobnie jak w przypadku większości podobnych zaburzeń, koulrofobia prawie zawsze pojawia się po tym, jak dana osoba doświadczyła jakiejś nieprzyjemnej sytuacji z udziałem klauna. Co ciekawe, dochodzenie przeprowadzone w latach 1971-1988 wykazało, że powieść Pozycja, z udziałem złego klauna, spowodował wiele przypadków tej choroby psychicznej.
Koulrofobia zwykle nie jest uważana za poważne zaburzenie psychiczne, głównie ze względu na to, że w życiu codziennym nie ma wielu sytuacji, w których dotknięci chorobą ludzie muszą stawić czoła klaunowi. Jednak w niektórych przypadkach może stać się niezwykle ograniczającym stanem, podobnie jak pozostałe fobie specyficzne.
Indeks artykułów
Naukowa nazwa fobii klaunów pochodzi od greckiego słowa kolobathristes, używany do opisywania ludzi, którzy chodzą na szczudłach. Użycie tego osobliwego przedrostka wynika z faktu, że początkowo klauni używali tych gadżetów do realizacji swoich programów.
Irracjonalny strach przed klaunami jest częścią zaburzeń lękowych, zgodnie z klasyfikacją zebraną w DSM-V, najczęściej używanym podręczniku z zakresu psychologii i zdrowia psychicznego. W szczególności jest objęty tak zwanymi „fobiami specyficznymi”.
Podobnie jak w przypadku pozostałych fobii specyficznych, głównymi objawami koulrofobii są irracjonalny lęk przed określonym elementem (klaunami), obecność związanych z nim katastroficznych myśli, zmieniony stan emocjonalny oraz stosowanie zachowań unikowych, które mogą być mniej lub bardziej adaptacyjny.
Następnie zobaczymy, jakie są najczęstsze objawy fobii klaunów, uporządkowane według tego, czy wpływają na zachowanie, myśli czy emocje.
Najbardziej charakterystycznym i łatwo rozpoznawalnym objawem fobii klauna jest obecność silnego irracjonalnego strachu, gdy osoba jest narażona na kontakt z jedną z tych postaci.
Ten strach wykracza daleko poza to, co byłoby normalne w sytuacjach, w których się pojawia, i na ogół osoba cierpi ją jako coś niepełnosprawnego i wyjątkowo nieprzyjemnego.
Strach spowodowany koulrofobią może również wystąpić, nawet gdy nie ma klauna. W najcięższych przypadkach, po prostu ze wzmianką o jednej z tych postaci lub pojawieniem się myśli o nich, dana osoba może doświadczyć epizodu lęku tak silnego, jakby znajdowała się przed kimś w prawdziwym świecie..
Zgodnie z teorią poznawczo-behawioralną wszystkie nasze lęki są spowodowane obecnością irracjonalnych myśli, które pobudzają nasze ciało. W przypadku fobii klaunów bardzo często można zaobserwować to zjawisko: w obliczu klauna umysły osób dotkniętych powracają przerażające pomysły z nimi związane..
Tak więc, pomimo faktu, że klauni są teoretycznie przyjaznymi postaciami i mają przynosić radość, ci, którzy cierpią na coulrofobię, mogą mieć na ich temat wszelkiego rodzaju negatywne i nieprzyjemne myśli. Oto niektóre z najczęstszych:
- "On musi ukrywać coś złego pod tym makijażem.".
- „Nie jest godny zaufania”.
- „On na pewno chce mnie skrzywdzić. Muszę go pilnować, aby temu zapobiec ”.
W wielu przypadkach osoba nie jest nawet świadoma, że myśli te przechodzą jej przez głowę, ponieważ niekontrolowane emocje wymagają pełnej uwagi. Jednak w procesach terapeutycznych można zapytać o te irracjonalne idee i zmodyfikować je tak, aby strach przed klaunami zmniejszył się.
Jak już widzieliśmy, fobia klaunów charakteryzuje się obecnością intensywnego strachu w obecności jednej z tych postaci, a nawet jeśli osoba jest ograniczona do myślenia o nich. Jednak lęk ten na ogół przekłada się na pojawienie się zachowań mających na celu ich uniknięcie, tak jak występuje w innych podobnych zaburzeniach..
Najczęstszym objawem behawioralnym wśród osób z koulrofobią jest unikanie wszelkich sytuacji, w których mogą przebywać w obecności klauna. Na szczęście te postacie są rzadkie w życiu codziennym; ale w bardzo szczególnych przypadkach to unikanie mogłoby kolidować z obowiązkami jednostki.
W psychologii istnieje wiele gałęzi i nurtów, które proponują bardzo zróżnicowane teorie na temat pochodzenia określonych fobii. Jak już widzieliśmy, teoria poznawczo-behawioralna sugeruje, że dyskomfort odczuwany w obecności bodźca fobicznego ma związek z pojawieniem się irracjonalnych myśli, często nieświadomych; ale to nie wyjaśnia, dlaczego te myśli mogą pojawić się w pierwszej kolejności.
Psychologia poznawczo-behawioralna nie próbuje dowiedzieć się o pochodzeniu fobii, ale ogranicza się do leczenia ich objawów w najlepszy możliwy sposób. Jednak inne prądy alternatywne starają się rozpoznać, dlaczego dana osoba może cierpieć na tego typu zaburzenie lękowe.
Tak więc na przykład z psychoanalizy i psychologii humanistycznej w ogóle uważa się, że fobia klaunów może pojawić się w jednej z następujących sytuacji:
- Gdy dana osoba doznała nieprzyjemnego lub traumatycznego doświadczenia, w które zaangażowany był klaun. Należy pamiętać, że trauma nie musi być bezpośrednio związana z tymi postaciami, ale możliwe jest, że po prostu jeden z nich był obecny w momencie powstania lęku.
- W innych przypadkach osoba może rozwinąć koulrofobię, po prostu narażając się na irracjonalne przekonania związane z klaunami. Uważa się, że działa jak Pozycja lub postacie takie jak Joker, z Ordynans, mogło znacznie zwiększyć liczbę przypadków, w których pojawia się ta fobia.
- Wreszcie, irracjonalny strach przed klaunami może w rzeczywistości być objawem głębszego problemu psychologicznego. W tym przypadku fobia pojawiłaby się z powodu nieświadomego mechanizmu znanego jako „przemieszczenie”.
W zakresie fobii specyficznych o konsekwencjach, jakie wywołują, decyduje przede wszystkim prawdopodobieństwo, że dana osoba będzie musiała zmierzyć się z sytuacją, w której obecny jest jej bodziec fobiczny. Na przykład fobia społeczna jest zwykle znacznie bardziej ograniczająca niż koulrofobia.
Jednak, podobnie jak w przypadku wszystkich zaburzeń lękowych, irracjonalny strach klaunów może mieć bardzo negatywne konsekwencje dla życia osoby na nią cierpiącej, jeśli osiągnie bardzo wysoki poziom. Zwykle najgorsze ma związek z unikaniem zachowań.
W ten sposób osoba dotknięta chorobą może odłożyć na bok obowiązki, relacje społeczne, ważne dla niej czynności, a nawet własną opiekę nad sobą, jeśli podejrzewa, że będzie musiała przebywać w obecności klauna. Ponadto strach będzie stawał się coraz silniejszy, gdy jednostka zacznie unikać nieprzyjemnych sytuacji..
Zaburzenia lękowe mogą być często bardzo trudne do rozwiązania, ponieważ wywoływane przez nie objawy są na ogół dość paraliżujące i wpływają na wiele różnych dziedzin życia ludzi. Jednak specyficzne fobie są zwykle wyleczone w bardzo wysokim odsetku przypadków, w których osoby dotknięte chorobą szukają terapii..
Generalnie największy problem w leczeniu koulrofobii polega na tym, że wiele osób cierpiących na tę chorobę nie idzie na terapię. Może się to zdarzyć z wielu różnych powodów: wstydu, strachu przed niemożnością wyleczenia, negatywnych przekonań na temat psychologii ...
Jednak ci, którzy szukają profesjonalnej pomocy, mogą ogólnie stosunkowo łatwo otrząsnąć się ze swoich obaw. Psychologia poznawczo-behawioralna jest tą, która okazała się najbardziej skuteczna w leczeniu tego problemu. W jej ramach najpowszechniejszym podejściem do leczenia tego typu problemów jest terapia progresywna.
Oprócz terapii poznawczo-behawioralnej, inne techniki, takie jak hipnoza, terapia oparta na uważności lub terapia akceptacji i zaangażowania, mogą być bardzo skuteczne w zwalczaniu koulrofobii. Wybór między nimi wszystkimi będzie zależał zarówno od osobowości pacjenta, jak i od specyfiki każdego przypadku..
Jeszcze bez komentarzy