Gary Michael Heidnik (1943-1999) był amerykańskim mordercą, który porwał, torturował i zgwałcił kilka kobiet w Filadelfii, z których dwie zginęły z jego rąk. Jego ofiarami były prostytutki pochodzenia afroamerykańskiego i stał się znany jako „mały siewca”, ponieważ jego celem było stworzenie czegoś, co nazwał „młodą farmą”.
Heidnik jest wymieniany przez wielu jako seryjny morderca. Jednak mimo że był psychopatą, jego celem nie było morderstwo, ale utrzymanie przy życiu ofiar, aby wykorzystać je fizycznie i seksualnie..
Został również oskarżony o kanibalizm, rzekomo karmiąc swoje ofiary szczątkami jednej z kobiet, które zamordował. Jednak chociaż rozczłonkował jedną ze swoich ofiar, tego zarzutu nie można było udowodnić..
Indeks artykułów
Gary Heidnik urodził się 21 listopada 1943 r. W Eastlake w stanie Ohio w USA. Jego rodzice, Michael i Ellen Heidnik, rozwiedli się, gdy chłopiec miał zaledwie trzy lata..
W sądzie ojciec oskarżył matkę o alkoholizm i przemoc. Gary i jego młodszy brat Terry zamieszkali z matką, która wkrótce ponownie wyszła za mąż. Ale kiedy chłopiec był na tyle dorosły, by chodzić do szkoły, obaj bracia wprowadzili się do ojca, który również ożenił się po raz drugi..
Heidnik nie miał normalnego dzieciństwa. W związku z separacją rodziców jego środowisko rodzinne było dość negatywne. Jego ojciec był bardzo surowym mężczyzną, który nieustannie znęcał się nad nim emocjonalnie i fizycznie..
Ponadto, jak opowiadał po latach, jego ojciec często go upokarzał, ponieważ cierpiał na nietrzymanie moczu, zmuszając go nawet do wieszania mokrej pościeli na oknie swojego pokoju, aby mogli ją zobaczyć sąsiedzi. W rzeczywistości mówi się, że kiedyś powiesił go przez okno, trzymając go zawieszonego za kostki na wysokości około dwudziestu stóp..
Kolejną traumą, która dodałaby się do jego już tragicznego dzieciństwa, było życie w szkole. I to jest, że kiedy był jeszcze bardzo mały, spadł z drzewa, co spowodowało deformację jego głowy. Jego koledzy ze szkoły naśmiewali się z niego, a nawet nazywali go „futbolową głową” lub „wielką głową”.
Mimo wszystko i być może z powodu problemów w domu nie był zbyt przyjacielskim dzieckiem w szkole. Nie wchodził w interakcje z rówieśnikami i odmawiał nawiązania kontaktu wzrokowego. Mimo to, wbrew temu, co mogłoby się wydawać, Heidnik miał dobre wyniki w nauce. W rzeczywistości jego IQ wynosiło 130.
Heidnik zaczął rozwijać sympatię do świata militarnego i dlatego kiedy skończył 14 lat, poprosił ojca o wstąpienie do szkoły wojskowej. W ten sposób zapisał się do nieistniejącej już Akademii Wojskowej Staunton w Wirginii. Studiował tam przez dwa lata, ale porzucił szkołę tuż przed ukończeniem studiów. Spędził kolejny okres w publicznej szkole średniej, aż w końcu też porzucił naukę..
W późnych latach sześćdziesiątych w wieku 18 lat wstąpił do armii Stanów Zjednoczonych i służył przez 13 miesięcy. Podczas podstawowego szkolenia został oceniony przez jednego z sierżantów jako doskonały uczeń. Po ukończeniu szkolenia aplikował na różne stanowiska jako specjalista, w tym w żandarmerii, ale został odrzucony..
Później został wysłany do San Antonio w Teksasie, aby odbyć szkolenie na lekarza. Na tym szkoleniu również wypadł dobrze, do tego stopnia, że w 1962 roku został przeniesiony do szpitala wojskowego w Niemczech Zachodnich. Po kilku tygodniach uzyskał certyfikat.
Niedługo później zaczął wykazywać pewne oznaki zaburzeń psychicznych. W sierpniu 1962 roku Heidnik zgłosił się na chorobę. Skarżył się na silne bóle głowy, zawroty głowy, niewyraźne widzenie i nudności. Neurolog w szpitalu zdiagnozował u niego zapalenie żołądka i jelit. Ale zauważył, że przejawiał również niezwykłe cechy psychologiczne.
W tym czasie przepisał Stelazynę, dość silny środek uspokajający przepisywany osobom cierpiącym na halucynacje. W październiku tego samego roku został przeniesiony do szpitala wojskowego w Filadelfii, gdzie zdiagnozowano schizoidalne zaburzenie osobowości. Został więc honorowo zwolniony i otrzymał rentę z tytułu niezdolności do pracy umysłowej.
Jednak według prokuratora Charliego Gallaghera Heidnik nie był zadowolony z zadania, które otrzymał, aby pracować jako lekarz w Niemczech. Z tego powodu udawał chorobę psychiczną, aby uzyskać wypis z lekarza i 100% rentę inwalidzką.
Z drugiej strony jeden z jego przyjaciół zapewnił, że początkowe załamanie psychiczne było uzasadnione. Jest jednak prawdopodobne, że skłoniło go to do dalszego udawania zarabiania pieniędzy jako osoba niepełnosprawna..
W 1964 roku Heidnik zdecydował się na zajęcia pielęgniarskie na Uniwersytecie w Filadelfii w Pensylwanii. Rok później ukończył studia i odbył staż w Philadelphia General Hospital. W 1967 roku kupił trzypiętrowy dom i zaczął uczęszczać do Elwyn Institute, domu dla osób z upośledzeniem umysłowym..
Pomimo kontynuowania nauki i znalezienia pracy morderca spędził kilka lat w szpitalach psychiatrycznych i poza nimi, a także próbował popełnić samobójstwo 13 razy..
W 1971 roku Heidnik założył swój własny kościół przy North Marshall Street w Filadelfii, który nazwał „Zjednoczonym Kościołem Ministrów Bożych”. Sam został biskupem i ustanowił szereg reguł.
W 1975 roku otworzył rachunek w firmie inwestycyjnej Merrill Lynch w imieniu swojego kościoła. Początkowy depozyt wynosił 1500 dolarów, ale po pewnym czasie zgromadził ponad pół miliona dolarów wolnych od podatku. Morderca był tym, który całkowicie zarządzał pieniędzmi, inwestując na giełdzie.
Heidnik miał szczególne fiksacje na punkcie kobiet kolorowych, a zwłaszcza tych z jakąś formą upośledzenia umysłowego. Dlatego w 1976 roku sprzedał swój dom i kupił inny, aby wprowadzić się do swojej upośledzonej umysłowo dziewczyny Anjeanette Davidson. Dwa lata później, w 1978 roku, zabrał ze szpitala psychiatrycznego siostrę swojej dziewczyny, upośledzoną umysłowo młodą kobietę imieniem Alberta..
Przestępca zabrał ją do domu, zamknął, zgwałcił i sodomizował. Później, kiedy kobieta została znaleziona przykuta łańcuchami w piwnicy jej domu, Heidnik został aresztowany i oskarżony o napaść z ciężarem, porwanie i gwałt. Przestępca został skazany na karę więzienia i został zwolniony w kwietniu 1983 roku.
Po wyjściu z więzienia Heidnik kupił trzeci dom i ponownie zaczął reklamować swój kościół. W 1985 roku poślubił Betty Disco, filipińską kobietę, którą poznał przez agencję małżeńską. Jednak związek ten nie trwał długo, ponieważ wkrótce żona odkryła, że jej mąż był jej niewierny z trzema innymi kobietami.
Dodatkowo dowiedziano się, że przestępca nie tylko bił swoją żonę i pozbawiał ją jedzenia, ale także zmusił ją do obserwowania go podczas seksu z kochankami. Disco opuściła Heidnika, a później, kiedy złożyła wniosek o alimenty, zabójca dowiedział się, że mieli dziecko..
Po porzuceniu żony w 1986 roku przestępca miał doskonałą wymówkę, aby rozpocząć falę porwań i gwałtów. Heidnik chciał mieć harem kobiet, które byłyby jego niewolnicami seksualnymi..
Dlatego 25 listopada tego roku postanowił porwać Josefinę Rivera, afroamerykańską prostytutkę. Zabrał ją do domu i po seksie z nią bił ją i przywiązywał łańcuchami do piwnicy domu. Przestępca wykopał studnię w podłodze piwnicy i umieścił Rivera w środku, a następnie zakrył dziurę ciężką deską.
Zaledwie kilka dni później, 3 grudnia 1986 roku, Heidnik uprowadził Sandrę Lindsay, młodą kobietę z upośledzeniem umysłowym, która w przeszłości zaszła w ciążę z mordercą, ale zdecydowała się na aborcję..
23 grudnia przywiózł kolejną dziewczynkę, 19-letnią Lisę Thomas. Tydzień później, 2 stycznia 1987, Heidnik porwał Deborah Dudley.
W niewoli próbowała się bronić, ale była bita i zamykana w dziurze częściej niż pozostali. Po przybyciu Dudleya Heidnik zaczął jeszcze bardziej upokarzać cztery kobiety. Zmusił ich nie tylko do uprawiania seksu, ale także do jedzenia psiej karmy.
18 stycznia zabójca porwał Jacquelyn Askins. Na początku lutego zabójca był wściekły na Lindsay i ukarał ją, przywiązując jej nadgarstki do belki sufitowej. Powiesił ją przez tydzień iw tym czasie zmusił do jedzenia kawałków chleba. Dziewczyna, która miała już gorączkę i była bardzo słaba, udusiła się.
Według ofiar morderca następnie wziął ciało, poćwiartował je, włożył głowę do garnka i pokroił mięso. Następnie nakarmił ich i swojego psa ludzkie szczątki młodej kobiety. Z biegiem czasu Josefina Rivera zdała sobie sprawę, że jedynym sposobem na uratowanie się przed tym strasznym losem jest gra u boku przestępcy. Stopniowo starał się zdobyć jego zaufanie, sprawiając, że wierzył, że jest po jego stronie. Więc stał się jego ulubionym.
Jako następna zginęła Deborah Dudley, ponieważ ze względu na jej buntowniczą naturę nie dała się zastraszyć Heidnikowi. Zabójca stworzył inną formę kary. Wepchnął dziewczyny do dziury w ziemi i użył Josefiny do napełnienia jej wodą, zmuszając ją do dotknięcia innych ofiar drutem, przez który przepływał prąd. To była właśnie przyczyna śmierci Dudleya, który został szybko zastąpiony porwaną Agnes Adams 24 marca.
Paradoksalnie to Josefina podstępnie zdobyła zaufanie Heidnika, to była jego zguba.
Po porwaniu ostatniej ofiary Rivera przekonał przestępcę, aby dał mu pozwolenie na odwiedziny jego rodziny. Niesamowite, zgodził się. W ten sposób przy najmniejszej okazji, jaką kobieta może odejść, udała się z byłym chłopakiem, który towarzyszył jej na policji, doprowadzając tym samym do aresztowania psychopaty i mordercy Gary'ego Michaela Heidnika.
W następstwie skargi Josefiny 25 marca 1987 r. Policja wtargnęła do domu Heidnika. Tam, w piwnicy, znaleźli trzy kobiety w ciężkim stanie: skute łańcuchami, nagie, bite i niedożywione. Jego proces rozpoczął się w czerwcu 1988 roku. Aby się bronić, morderca złożył całkowicie nieprawdopodobny zarzut.
Twierdził, że kobiety, które porwał, były już w piwnicy, kiedy wprowadził się do domu. Później obrona próbowała przedstawić go jako szalonego. Jednak argument ten został obalony przez fakt, że był na tyle sprytny, aby zarobić tysiące dolarów na giełdzie..
1 lipca Heidnik został skazany za dwa zabójstwa pierwszego stopnia, pięć za porwanie, sześć za gwałt i cztery za pobicie. Za to został skazany na karę śmierci. 31 grudnia, czekając na datę egzekucji, próbował popełnić samobójstwo przez przedawkowanie chloropromazyny, ale zapadł tylko w chwilową śpiączkę..
Jego egzekucję zaplanowano na 15 kwietnia 1997 r., Jednak w ostatniej chwili złożono apelację, która doprowadziła do rozprawy w celu ustalenia jego sprawności umysłowej. 25 czerwca 1999 r. Sąd Najwyższy Stanu potwierdził wyrok śmierci i 6 lipca został stracony przez zastrzyk śmiertelny..
Chociaż u Gary'ego Heidnika zdiagnozowano schizoidalne zaburzenie osobowości, później podejrzewano, że zabójca sfałszował swoje wczesne kłopoty, aby otrzymać rekompensatę i zarabiać pieniądze bez konieczności pracy.
Prawda jest taka, że po jego aresztowaniu psycholodzy i psychiatrzy nie mogli zgodzić się na chorobę przestępcy ani nie znaleźli związku między jego maniami a jego pokręconym umysłem.
Zdaniem specjalistów tiki nerwowe, depresja i aspołeczne nawyki nie były oznakami demencji. W ten sposób został zakwalifikowany na różne sposoby: jako psychopata, schizofrenik, niezrównoważony, ale nigdy niepoczytalny, przynajmniej pod względem prawnym..
Jeszcze bez komentarzy