Plik bliźniaki univiteline lub monozygotyczne to osoby będące w wyniku ciąży mnogiej. W tego typu ciąży osobniki pochodzą z pojedynczego zapłodnionego oocytu (zygoty), który oddziela się na pewnym etapie rozwoju.
Występuje, gdy zygota oddziela się, w wyniku czego powstają dwie komórki lub grupy komórek potomnych, które rozwijają się niezależnie. Etap rozwoju, w którym zygota dzieli się, ustala typ bliźniąt jednojajowych, które będą wynikiem (jednokosmówkowe, dichorionowe ...).
U wielu ssaków występuje ciąża mnoga. Samica może urodzić więcej niż jeden miot lub potomstwo w jednym porodzie (wieloródka) lub mieć tylko jedno potomstwo przy każdym urodzeniu (jedno potomstwo).
Ciąże mnogie były wykorzystywane jako studia przypadków i modele do różnych celów, od badań genetycznych mających wpływ na rozwój embrionalny i rozwój chorób genetycznych, po badania psychologiczne, behawioralne i społeczne..
Indeks artykułów
Identyczne bliźnięta pochodzą z jednej zygoty i mogą, ale nie muszą, dzielić to samo łożysko i worek owodniowy. Osoby te charakteryzują się tym, że mają taki sam skład genetyczny, że są tej samej płci. Mają duże podobieństwo w grupach krwi, odciskach palców i wyglądzie fizycznym.
Chociaż bliźniaki jednoczęściowe mają 100% wspólnych genów, można w nich wykryć różnice spowodowane chorobami dziedzicznymi, które przejawiają się tylko w jednym z nich. Osoby te mogą się różnić ze względu na mutacje komórek somatycznych, skład przeciwciał i stopień podatności na określone choroby..
Różnice w tych cechach mogą wynikać ze zmian epigenetycznych. Wykazano, że u osób bliźniaczych profile epigenetyczne są bardziej podobne we wczesnym wieku i zaczynają się różnić na przestrzeni lat.
Różnice te są bardziej zauważalne, jeśli bliźnięta rozwijają się w różnych środowiskach, co sugeruje, że pewne czynniki, takie jak ekspozycja na tytoń, aktywność fizyczna i dieta, mają znaczący wpływ na epigenetykę tych osób..
U ludzi ciąża mnoga może być spowodowana zapłodnieniem dwóch oocytów przez różne plemniki, które nazywane są bliźniakami dwuzygotycznymi lub braterskimi..
W tym przypadku osobniki wykazują znaczną zmienność genetyczną i mogą być różnej płci, ponieważ rozwijają się z unikalnej kombinacji gamet z ich własną zmiennością genetyczną..
Bliźnięta dizygotyczne wyglądają podobnie (genetycznie) tak samo jak każda para rodzeństwa urodzona przy różnych urodzeniach.
Bliźnięta jednozygotyczne całkowicie mają wspólne geny i są zawsze tej samej płci, są do siebie bardzo podobne, a także otrzymują imię identyczne bliźniaki.
Istnieją rzadkie przypadki, pozornie przypadkowe, gdy u jednego z embrionów rozwija się defekt lub szczególny stan w jednej z komórek we wczesnym stadium rozwoju, taki jak inaktywacja niektórych genów. Powoduje to, że członek pary bliźniaczej rodzi się z jakąś chorobą genetyczną - na przykład dystrofią mięśniową.
Ciąże mnogie mogą również skutkować więcej niż dwoma osobnikami (od trojaczków do więcej niż 10 osobników na poród). W takich przypadkach jedna z par osobników może pochodzić z jednej zygoty, podczas gdy inne mogą pochodzić z różnych zygot..
Ze 100% przypadków ciąż mnogich tylko 30% to bliźnięta jednojajowe. Leczenie środkami wywołującymi owulację, techniki wspomaganego rozrodu i ciąże u starszych kobiet są czynnikami zwiększającymi częstość występowania ciąż mnogich bliźniąt dwuzygotycznych.
W ostatnich dziesięcioleciach częstość występowania tego typu ciąż znacznie wzrosła z powodu tych czynników.
Na ciąże bliźniacze jednojajowe nie mają wpływu wymienione wyżej czynniki, co wyjaśnia, dlaczego ich występowanie występuje znacznie rzadziej. Tylko 2,3 do 4 na 1000 ciąż to identyczne bliźnięta.
Badania nad chorobami genetycznymi ciąż mnogich są prowadzone na niektórych badanych zwierzętach.
Badania te polegają na kontrolowaniu szeregu czynników genetycznych, środowiskowych i fizjologicznych u jednego z bliźniaków. W ten sposób można porównać rozwój tkanki lub narządu związanego z chorobą i wpływ na nie tych chorób, zarówno u chorego, jak i zdrowego..
Inne badania są przeprowadzane na bliźniętach jedno- i dwuzygotycznych, gdy jedna z osób cierpi na określoną chorobę lub stan. Kiedy odpowiedni bliźniak również przejawia stan, określa się, że choroba jest zgodna z tą konkretną cechą.
Badane organizmy rozwijają się w równoważnych warunkach środowiskowych. W niektórych przypadkach pewna cecha lub stan wykazuje większą zgodność u bliźniaków jednojajowych niż u bliźniaków dwuzygotycznych. Oznacza to, że badana choroba lub cecha jest uwarunkowana genetycznie..
Wskaźnik zgodności dla określonej cechy między identycznymi bliźniętami wskazuje na poziom istotności czynników genetycznych w określaniu tej cechy lub stanu.
Bliźnięta Univitheline powstają w wyniku podziału pierwszych blastomerów w początkowych stadiach rozwoju embrionalnego.
W rozwoju embrionalnym ssaków zachodzi etap zwany zaangażowaniem komórkowym, w którym komórki są „naznaczone” ścieżką prowadzącą do pewnego zróżnicowania komórkowego..
W rozwoju bliźniąt jednojajowych zaangażowanie komórek obejmuje warunkowe określenie komórek. Mechanizm ten obejmuje interakcję między sąsiednimi komórkami. W ten sposób różnicowanie komórki embrionalnej (blastomeru) jest uwarunkowane sygnałami z sąsiednich komórek..
We wczesnych stadiach rozwoju zarodka komórki wewnętrznego masywu komórkowego są pluripotencjalne, to znaczy mogą tworzyć dowolny typ komórek zarodka. To na tym etapie blastomery ulegają podziałowi, dając początek dwóm embrionom, które będą się rozwijać indywidualnie.
Wydarzenia, które powodują podziały blastomerów we wczesnych stadiach rozwoju, nie są jeszcze bardzo jasne..
Bliźnięta Univitelline można sklasyfikować według relacji między płodami a ich błonami, odnosząc się do momentu rozwoju, w którym nastąpiło rozdzielenie, z przedziałem błony kosmówkowej i owodniowej rozwijających się osobników..
Najbardziej początkowa separacja zachodzi w okresie dwukomórkowym, kiedy rozwijają się dwie oddzielne zygoty, a każda blastocysta jest implantowana z niezależnym łożyskiem i błoną kosmówkową. Proces ten przeprowadza się w ciągu pierwszych trzech dni po zapłodnieniu..
Chociaż rozwój tego typu bliźniaków jest podobny do rozwoju bliźniaków biwelinowych, osoby te nadal mają 100% wspólnych genów. Kiedy bliźniaki są rozdzielane w tym procesie, są uważane za dwuowodniowe i dichorionowe i stanowią od 20 do 30% przypadków.
Oddzielenie po trzecim dniu od zapłodnienia oznacza początek komunikacji naczyniowej między łożyskami.
Dwa tygodnie po zapłodnieniu oddzielenie zygoty rozpoczyna się we wczesnym stadium blastocysty, w której wewnętrzna masa komórek dzieli się na dwie grupy komórek w jamie otoczki trofoblastycznej..
W tym przypadku zarodki dzielą łożysko i błonę kosmówkową, ale rozwiną się w oddzielne błony owodniowe..
Bliźnięta te nazywane są diamniotycznymi monochorionikami i stanowią 70% przypadków bliźniąt jednokosmówkowych..
Rzadszym przypadkiem jest oddzielenie się w stadium bilaminarnego krążka zarodkowego, przed pojawieniem się prymitywnej smugi. W tym przypadku błona owodniowa już się uformowała, więc bliźnięta będą dzielić łożysko oraz woreczki kosmówkowe i owodniowe..
Te bliźnięta nazywane są monoamniotycznymi monochorionikami i stanowią tylko około 1% przypadków..
Istnieją przypadki trojaczków univiteline, ale są one niezwykle rzadkie, z częstością mniejszą niż 1 na 7600 ciąż..
Istnieje duże prawdopodobieństwo, że podczas ciąży bliźniaczej monozygotycznej wystąpią wady funkcjonalne i strukturalne. Około 15% tych ciąż cierpi na pewne nieprawidłowości, takie jak akardia, płód papirusowy i zroślaki..
Ponadto tego typu ciąże mają wyższy wskaźnik śmiertelności okołoporodowej i większą skłonność do przedwczesnego porodu. Niektóre badania wskazują, że tylko 29% ciąż bliźniaczych dochodzi do terminu porodu przez dwie zdrowe osoby.
W 5–15% przypadków bliźniąt jednokosmówkowych i jednoowodniowych jednokosmówkowych występuje zespół transfuzji bliźniaczej. Ten stan powoduje tworzenie się zespoleń naczyniowych łożyska, tak że jeden z bliźniaków otrzymuje większy przepływ krwi niż drugi..
Kiedy podział zarodka następuje na zaawansowanym etapie rozwoju, pęknięcie prymitywnego guzka i prymitywna pręga może prowadzić do powstania bliźniąt syjamskich, lepiej znanych jako zroślaki..
Osoby te rozwijają się zjednoczone w jakimś regionie ciała, gdzie są połączone naczyniowo i mogą, ale nie muszą, dzielić niektóre z ich narządów. Syjamski można sklasyfikować według stopnia zjednoczenia i regionu, w którym są zjednoczeni.
Omphalopagi to najpopularniejszy gatunek syjamski i najczęściej oddzielany. Są one zjednoczone przez region pępkowy.
Thoracópagos są połączone przednią częścią klatki piersiowej i mogą dzielić komory serca. Przeżycie osób do operacji separacji jest bardzo niskie.
Ścięgna podkolanowe są zjednoczone miednicą, dzięki czemu może przedstawiać jedną lub dwie pary niższych członków. Kościste związki tych bliźniaków syjamskich sprawiają, że ich separacja jest prawie niemożliwa.
Pigopagi łączą się w kości krzyżowej i czaszki na głowie i są to dwa najrzadsze przypadki.
U asymetrycznych bliźniąt syjamskich jedno z bliźniaków jest niekompletne i całkowicie zależne od swojej pary (bliźniak pasożytniczy).
Jeszcze bez komentarzy