Plik metr robak jest to organizm należący do rodziny Geometridae. Swoją nazwę zawdzięczają szczególnemu sposobowi poruszania się. Robią to, rozciągając swoje ciało na pełną długość, aby następnie zebrać tył ciała i połączyć go z poprzednim. Sposób ten jest podobny do pomiaru odległości ręką i metodą „ręczną”..
Po raz pierwszy zostały opisane w 1815 roku przez angielskiego zoologa Williama Leacha. Od tego czasu były one szeroko badane, więc niewiele z nich pozostaje do wyjaśnienia..
Zwierzęta te są bardzo rozpowszechnione na całym świecie i preferują suche siedliska o średniej temperaturze (niezbyt zimnej, niezbyt gorącej) dla swoich jaj, które osadzają się na powierzchni liści niektórych roślin..
Indeks artykułów
Członkowie rodziny Geometridae mają komórki, które mają wewnętrznie błonę jądrową, która definiuje przestrzeń znaną jako jądro komórkowe, w której znajduje się upakowany DNA, tworzący chromosomy. Jest to cecha charakterystyczna, którą dzielą z resztą członków domeny Eukarya.
Podobnie są wielokomórkowe, ponieważ składają się z kilku typów komórek, z których każda specjalizuje się w określonej funkcji..
Jako przedstawiciele rodzaju Arthropoda robaki pomiarowe są triblastyczne, to znaczy, że podczas rozwoju embrionalnego prezentują trzy listki zarodkowe zwane mezodermą, endodermą i ektodermą. Są także protostomadami i coelomadami.
Rysując wyimaginowaną linię wzdłuż osi podłużnej, uzyskuje się dwie dokładnie równe połówki, więc słuszne jest stwierdzenie, że zwierzęta te mają dwustronną symetrię. Jeśli chodzi o pożywienie, są zwierzętami heterotroficznymi i roślinożernymi, ponieważ nie będąc w stanie syntetyzować własnych składników odżywczych, żywią się głównie roślinami, kwiatami i owocami..
Są to zwierzęta rozmnażające się drogą płciową, z zapłodnieniem wewnętrznym i jajorodne. Mają również rozwój pośredni, ponieważ larwy wylęgają się z jaj, które później przekształcają się w gąsienice, które budują kokon, w który wchodzą i przechodzą metamorfozę, aż staną się dorosłymi motylami..
Klasyfikacja taksonomiczna robaka zapętlającego jest następująca:
-Domena internetowa: Eukarya
-Królestwo Animalia
-Gromada: Arthropoda
-Podtyp: Hexapoda
-Klasa: Insecta
-Zamówienie: Lepidoptera
-Podrząd: Glossata
-Infraorder: Heteroneura
-Nadrodzina: Geometroidea
-Rodzina: Geometridae
Ślimak pomiarowy ma mały, cylindryczny korpus o długości nieprzekraczającej 5 cm i niewielkiej grubości. Występują w różnych kolorach, od jasnozielonego do prawie czarnego, poprzez odcienie brązu i szarości..
Niektóre mają bardzo specyficzne wzory na powierzchni, takie jak paski lub pasy, głównie w ciemnym kolorze..
Podobnie jak w przypadku większości stawonogów, jego ciało jest podzielone na segmenty. W segmentach 10 i 6 przedstawiają struktury znane jako fałszywe nogi, które pomagają im uzyskać charakterystyczny kształt przemieszczenia, jaki mają..
Po osiągnięciu dorosłości opuszczają kształt robaka i wyrastają na pięknego motyla, zwykle matowego w kolorach takich jak szary lub brązowy. Wiele z nich jest w stanie niemal idealnie wtopić się w otoczenie, dzięki czemu udaje im się uciec przed potencjalnymi drapieżnikami..
Członkowie tej rodziny rozmnażają się płciowo. Należy pamiętać, że ten rodzaj rozmnażania obejmuje wymianę materiału genetycznego i fuzję męskiej komórki płciowej z żeńską komórką płciową..
Teraz należy wspomnieć, że proces rozmnażania tych zwierząt następuje, gdy są już dorosłe, czyli gdy są już przekształcone w piękne motyle..
Proces rozmnażania członków rodziny Geometridae jest dość złożony, ponieważ oprócz samego zapłodnienia zawiera warunek wstępny polegający na rytuałach godowych, w których zarówno samice, jak i samce prezentują wszystkie swoje wdzięki, aby zapewnić pomyślne krycie.
Zwierzęta z tej rodziny, w skład której wchodzi duża liczba motyli, wykonują pewne rytuały, takie jak uwolnienie substancji chemicznej zwanej feromonami czy rozwinięcie skrzydeł przez samca, który dość szybko porusza skrzydłami. W ten sposób rozprzestrzeniają cząsteczki, które spadają na samicę motyla i które zawierają również feromony.
To rozprzestrzenianie się feromonów stymuluje obie osobniki, przygotowując je do następnego kroku w procesie rozrodczym: zapłodnienia..
U członków tej rodziny zapłodnienie ma charakter wewnętrzny, ponieważ zachodzi wewnątrz ciała kobiety. Samiec odkłada tam plemniki.
Aby tak się stało, konieczny jest fizyczny kontakt między kobietą a mężczyzną. Oboje są połączeni, łącząc swoje brzuchy. Kiedy się zetkną, organ kopulacyjny samca wystaje z ciała mężczyzny i wchodzi do małego worka w brzuchu samicy, aby móc tam zdeponować plemniki..
Umieszczając nasienie w tym worku, spotyka się z żeńskimi komórkami rozrodczymi i następuje zapłodnienie, tworząc w ten sposób zygotę, która ostatecznie stanie się nowym osobnikiem..
Po zapłodnieniu wszystkich jaj rozpoczyna się proces składania jaj. Samica zaczyna składać jaja na różnych roślinach, umieszczając je na różnych liściach.
Jednak ze względu na brak mechanizmu ochronnego dla tych jaj, który zapobiega ich uszkodzeniu, zdecydowana większość jest narażona na niekorzystne warunki środowiskowe i ewentualne drapieżniki. Powoduje to śmierć wielu osób, a jedynie niewielki procent przeżywa..
Z tych jaj, które przeżyły, rozwijają się następujące stadia rozwoju zwierzęcia.
W razie potrzeby jaja wykluwają się i wyłania się z nich larwa, rodzaj gąsienicy, która jest samym robakiem licznikowym. Żywi się liśćmi rośliny, na której żyje i zaczyna rosnąć w sposób zadowalający..
Później gąsienica tworzy rodzaj kokonu, w którym się chowa. Wewnątrz tego kokonu gąsienica przechodzi proces metamorfozy, w wyniku którego ostatecznie przekształca się w motyla, który wyłania się z kokonu i zaczyna się przemieszczać, aby znaleźć partnera i ponownie rozpocząć proces rozmnażania..
Ogólnie można powiedzieć, że glista jest zwierzęciem roślinożernym, co oznacza, że żywi się głównie roślinami. Kiedy larwa wykluwa się z jaj i staje się gąsienicą, żywi się wszystkim na swojej drodze, ponieważ potrzebuje energii do późniejszej przemiany w kokon, a następnie w motyla..
W zależności od rośliny, w której złożono jaja, robak pomiarowy może żerować na liściach, korzeniach, łodygach i owocach. Z ekologicznego punktu widzenia obecność tych robaków w niektórych uprawach jest postrzegana negatywnie, ponieważ mogą stać się strasznymi szkodnikami.
Wiele gatunków tuneluje w roślinach, na których żeruje, poważnie uszkadzając plony. Istnieje również kilka gatunków, które można uznać za mięsożerne, ponieważ żywią się małymi owadami.
Kiedy są dorosłe, zaczynają używać swojego wyrafinowanego i wyspecjalizowanego aparatu doustnego, a następnie żywią się nektarem niektórych kwiatów lub innym obecnym tam płynem..
Jeszcze bez komentarzy