Gymnodinium catenatum Jest to fotosyntetyczny, atecado dinoflagellate, zdolny do wytwarzania toksyn, które powodują paraliżujące zatrucie przez mięczaki. Gatunek ten jest zawsze obecny w wodzie morskiej, w małych stężeniach, a jego populacje okresowo doświadczają gwałtownego wzrostu, który powoduje szkodliwe zakwity glonów..
Ten bruzdnicowaty jest zdolny do tworzenia grubościennych cyst, które mogą wytrzymać długie okresy niedoboru światła i składników odżywczych. Ta cecha pozwala mu przetrwać nawet w wodach balastowych łodzi, dlatego w wyniku działalności antropicznej przypadkowo zasiedlił nowe tereny..
Gymnodinium catenatum przedstawia złożony cykl życiowy z cystami, które mogą tworzyć się bezpośrednio z haploidalnych komórek wegetatywnych, czyli bezpłciowo, w przeciwieństwie do tego, co występuje u większości bruzdnicowatych, które tworzą cysty z komórkami płciowymi.
Indeks artykułów
Gymnodinium catenatum jest to nagi bruzdnicowate, to znaczy pozbawiony wici, ma poprzeczną i podłużną wici, jak to ma miejsce z pozostałymi bruzdnicami. Te wici są używane do przemieszczania.
Mogą rosnąć pojedynczo (zwykle podczas stacjonarnych etapów wzrostu) lub w łańcuchach do 64 organizmów (szybko rosnące), jednak najbardziej powszechne formy składają się z mniej niż 10 organizmów. Mają kolor od szarego do brązowego ze względu na obecność pigmentów fotosyntetycznych.
Komórki mają bardzo różny kształt, są na ogół okrągłe lub nieco dłuższe niż szerokie, mogą mieć wymiary do 53 na 45 μm i zawierają w sobie liczne organelle. Poszczególne komórki i końcowe komórki łańcuchów mają stożkowe wierzchołki.
Cysty nazywane są cystami uśpionymi i charakteryzują się grubymi ścianami z mikrosiateczkową powierzchnią; jego rozmiar waha się między 45 a 50 μm średnicy.
Gymnodinium catenatum Występuje we wszystkich morzach, ale jego rozmieszczenie w tych morzach jest zlokalizowane i często wykrywane tylko podczas zakwitu glonów. Kraje, w których obserwowano ją najczęściej, to Argentyna, Urugwaj, Wenezuela, Kuba, Kostaryka, Meksyk, Hiszpania, Portugalia, Egipt, Australia i Japonia.
Naukowcy uważają, że obecność Gymnodinium catenatum w wielu z tych miejscowości jest to spowodowane przypadkowym rozproszeniem w wodach balastowych. Wierzą również, że mogą to być tajemnicze gatunki, które są mylone jako jeden.
Gymnodinium catenatum wykazuje rozmnażanie bezpłciowe i płciowe.
Rozmnażanie bezpłciowe następuje przez ukośne rozszczepienie binarne; W tym czasie ukośny rowek rozszczepiający oddziela lewą przednią część komórki od prawej tylnej części. Każda komórka potomna będzie odpowiedzialna za regenerację potrzebnego jej komponentu (przedniego lub tylnego), w zależności od przypadku..
Podczas podziału komórki ściana nowo podzielonego protoplastu jest ciągła ze ścianą komórki progenitorowej i nie można jej od niej odróżnić. Komórki w łańcuchach dzielą się synchronicznie, w wyniku czego powstają łańcuchy o długości 2,4, 8, 16, 32 lub 64 komórek.
Powoli dzielące się łańcuchy łatwo rozpadają się na krótsze łańcuchy, a nawet komórki lub pojedyncze komórki..
Rozmnażanie płciowe może wystąpić w warunkach stresu środowiskowego, takich jak wzrost w pożywce z niedoborem azotanów i fosforanów. Ale te warunki nie są niezbędne do pojawienia się tego typu reprodukcji..
Komórki, które będą działać jak gamety, są nie do odróżnienia od komórek wegetatywnych. Gamety mogą mieć równe lub nierówne rozmiary. Te łączą się równolegle lub prostopadle. W obu przypadkach głównym punktem przyczepu jest bruzda.
Komórki są ułożone jako odbicia lustrzane, a ich podłużne wici są ułożone równolegle. Następnie tworzy się dwustożkowy planozygot z podłużną podwójną wicią. Planozygote stanie się subkulisty i straci jedną z podłużnych wici.
Planozygot może przekształcić się w cystę hipnozygiczną lub spoczynkową; w tym celu traci mobilność, ulega reorganizacji i redukcji zawartości komórkowej oraz wydziela grubą ścianę komórkową.
Komórki wegetatywne Gymnodinium catenatum zwykle występują w łańcuchach o różnej długości. Dzieje się tak na etapie szybkiego wzrostu. Następnie, w stacjonarnej fazie wzrostu, łańcuchy rozpadają się, tworząc pojedyncze komórki.
W niekorzystnych warunkach pojedyncze komórki mogą powodować powstawanie komórek spoczynkowych lub cyst spoczynkowych. Komórki spoczynkowe nie są ruchome i wydzielają dodatkową warstwę ochronną. Cysty są kuliste i mają do czterech dodatkowych warstw ochronnych.
Aby utworzyć cysty spoczynku, pojedyncze komórki mogą rozmnażać się płciowo lub mogą to robić bezpośrednio z komórki wegetatywnej. Zwykle cysty te mogą być przenoszone na duże odległości przez prądy lub osadzać się na dnie morskim..
W tym drugim przypadku cysty można ponownie zawiesić w wodzie podczas okresów upwelling i wykluć się, dając początek diploidalnym planomiocytom. Dzielą się one i tworzą haploidalne komórki wegetatywne, które mogą wejść w wykładniczą fazę wzrostu i spowodować zakwit glonów..
Gymnodinium catenatum jest to gatunek autotroficzny, zdolny do samodzielnego wytwarzania pożywienia z nieorganicznych składników odżywczych przy pomocy energii słonecznej. Jego wzrost jest ograniczony obecnością składników odżywczych w słupie wody.
Wśród głównych składników odżywczych ograniczających wzrost G. catenatum to selen, azotyny i azotany. W okresach deszczowych lub upwellingowych dostępność tych składników odżywczych w wodach morskich w pobliżu wybrzeża wzrasta..
Gdy w wodzie występuje wzbogacenie w składniki odżywcze, populacje G. catenatum Nie mają ograniczeń wzrostu i rozpoczynają okres gwałtownego wzrostu, który generuje zakwit glonów lub czerwony przypływ.
Jest to zespół spowodowany spożyciem małży dwuskorupowych, które nagromadziły toksynę zwaną saksytoksyną. Ta toksyna jest wytwarzana przez różne gatunki bruzdnic.
Gymnodinium catenatum jest to jedyny gatunek podgrzanych bruzdnicowatych, który jest zaangażowany w tego typu zatrucia. Mięczaki, połykając bruzdnice, gromadzą toksynę w swoich tkankach.
Głównymi gatunkami mięczaków związanymi z paraliżującym zatruciem są małże, małże, przegrzebki i małże. Objawy zatrucia zaczynają się pojawiać szybko, od 5 do 30 minut po spożyciu zatrutych skorupiaków.
Objawy obejmują parestezje jamy ustnej i kończyn, a także zawroty głowy, wymioty i biegunkę. W cięższych przypadkach może pojawić się ataksja, porażenie mięśni, a także niewydolność oddechowa. Śmiertelne przypadki występują z powodu porażenia oddechowego.
Do tej pory nie ma antidotum na saksytoksynę, dlatego leczenie ma charakter objawowy i ma na celu utrzymanie oddechu pacjenta..
Jeszcze bez komentarzy