Karol Darwin (1809-1882) był angielskim biologiem, geologiem i przyrodnikiem, znanym z dwóch najbardziej wpływowych teorii świata nauki; ewolucja i proces doboru naturalnego. Podsumowując, zaproponował, że wszystkie gatunki istot żywych pochodzą od wspólnego przodka, a gatunki, które najlepiej przystosowują się do środowiska, to te, które rozmnażają się i przeżywają. Obie teorie zostały zaproponowane w Pochodzenie gatunków, opublikowany w 1859 roku.
Znana jako ojciec ewolucji, teoria Darwina pomogła usunąć stare konwencje i przekonania, które wskazywały, że powstawanie różnych gatunków było wynikiem zjawiska spowodowanego przez wyższą istotę (Wood, 2005).
Teoria ewolucji Darwina posłużyła nauce do bardziej racjonalnego wyjaśnienia powstawania i istnienia nowych gatunków. Wyjaśniono to dzięki koncepcji doboru naturalnego, zgodnie z którą kilka gatunków o wspólnym przodku może przetrwać tylko wtedy, gdy przystosują się do środowiska, nawet gdy zmieniają się jego warunki..
Te, których zmiany są nieistotne, będą mniej skłonne do przystosowania się, podczas gdy organizmy, których odmiany dają im przewagę adaptacyjną i reprodukcyjną, przeżyją..
Indeks artykułów
Charles Robert Darwin urodził się 12 lutego 1809 roku w mieście Shrewsbury w Anglii. Dom, w którym się urodził, nazywał się „El monte” i mieszkał tam wraz z pięcioma braćmi.
Charles był piątym dzieckiem małżeństwa Susannah Wedgwood i Roberta Darwina. Jego ojciec był zamożny i pracował jako biznesmen i jako lekarz.
Dwie rodziny, z których pochodził Karol, były tradycyjnie utożsamiane z doktryną unitarianizmu, która jest sprzeczna z istnieniem Świętej Trójcy.
Karol Darwin od najmłodszych lat wykazywał szczególne zainteresowanie historią naturalną, ponieważ od 8 roku życia lubił recenzować książki związane z tym tematem i zbierać związane z nimi fascykule..
W 1817 r. Zaczął uczęszczać do szkoły dziennej, prowadzonej przez księdza, który głosił kazania w kościele, do którego chodziła i uczestniczyła jego rodzina..
Również w 1817 roku przeżył śmierć swojej matki. Jakiś czas później on i jego brat Erazm wstąpili do anglikańskiej szkoły, która znajdowała się w ich mieście urodzenia..
Erasmus był starszy od Karola i zabrał go do tej szkoły, aby służył jako jego uczeń. Osiem lat później, w lecie 1825 roku, Charles towarzyszył ojcu w hrabstwie Shropshire, aby pomóc mu jako lekarz w konsultacjach w tym regionie..
Później ponownie pojechał z Erasmusem, ale tym razem na Uniwersytet w Edynburgu, gdzie Darwin nie czuł się zbyt komfortowo, ponieważ nie podobały mu się zajęcia, powiedział nawet, że się nudzi.
Z drugiej strony był dość zainteresowany wypychaniem, dzięki powiązaniu, które zawarł z Johnem Edmonstone, czarnym niewolnikiem, który nauczył się tego zawodu od Charlesa Watertona..
Na Uniwersytecie w Edynburgu spotkał się i zapisał do Towarzystwa Plinian, które składało się z grupy studentów, którzy dyskutowali o historii naturalnej.
W tym czasie Charles miał interesującą więź z badaczem Robertem Edmundem Grantem, z którym współpracował przy badaniu bezkręgowców, które żyły w ujściu rzeki Forth..
Podobnie w 1827 roku Karol przedstawił Towarzystwu Plinian pracę, którą wykonał na jajach pijawek znalezionych w skorupach niektórych ostryg..
W tym czasie Grant rozmawiał z Darwinem o koncepcjach związanych z ewolucją, które zrodził urodzony we Francji przyrodnik Jean-Baptiste Lamarck. Początkowo te pomysły bardzo mu się spodobały, a także podekscytowały go.
Charles nudził się na zajęciach uniwersyteckich w Edynburgu, zwłaszcza tych związanych z prowadzonym przez niego kursem historii naturalnej, prowadzonym przez francuskiego geologa i przyrodnika Roberta Jamesona..
Jego ojciec zauważył i wysłał go do Christ's College w Cambridge, gdzie celem było przyjęcie Karola jako anglikańskiego pastora..
Karol przyszedł do tej szkoły w 1828 roku i ponownie zaniedbał naukę, poświęcając się zajęciom pozalekcyjnym, takim jak strzelectwo i jazda konna..
W tym czasie panowała moda, która rozprzestrzeniła się wszędzie; zbierać chrząszcze. Karol przyjął tę modę z całkowitym entuzjazmem i przeprowadził różne badania, których wyniki udało mu się opublikować w podręczniku urodzonego w Anglii przyrodnika i entomologa Jamesa Stephensa pt. Ilustracje brytyjskiej entomologii.
W tych latach Karol zaprzyjaźnił się z różnymi osobowościami w dziedzinie naturalizmu, które wskazywały, że jego propozycja przejawia pewien rodzaj teologii naturalnej..
W 1831 roku Karol przystąpił do egzaminu końcowego i zdał, zajmując dziesiąte miejsce w grupie 178 osób, które przyszły na egzamin..
Charles Darwin musiał pozostać w Cambridge przez dłuższy czas, okres, w którym zbliżał się do czytania. W tym czasie natknął się na grupę prac, które ostatecznie stały się istotną częścią jego myśli..
Te książki były Podróżuj do równonocnych regionów Nowego Kontynentu, Alexander von Humboldt; Teologia naturalna, teolog i filozof William Paley; Y Dyskurs wstępny w badaniach filozofii przyrody, użytkownika John Herschel.
Publikacje te wywołały u Darwina chęć przyczynienia się do odkrycia i zrozumienia historii naturalnej, więc od razu zdecydował, że pojedzie na Teneryfę, hiszpańskie miasto, razem z innymi kolegami z zamiarem dokładnego zbadania biegunów..
Po tych wydarzeniach Charles wrócił do domu i stwierdził, że botanik John Stevens Henslow, z którym się zaprzyjaźnił, zaproponował, że zostanie przyrodnikiem Roberta FitzRoya, który był oficerem brytyjskiej Royal Navy..
Zamiarem jest, aby był towarzyszem kapitana i przyczynił się do realizacji celu podróży, którym było sporządzenie mapy wybrzeży Ameryki Południowej..
Ojciec Karola nie zgadzał się na tę podróż, ponieważ trwała ona około dwóch lat, a dla niego była to strata czasu dla jego syna. Jednak ostatecznie się zgodził.
Statek, na który zaciągnął się Darwin, nazywał się HMS Beagle i odbył podróż, która trwała około pięciu lat. Większość zadań, które Darwin wykonywał na tym statku, miała znajdować się na lądzie, przeprowadzać badania geologiczne, a także zbierać różne okazy.
Charles zawsze charakteryzował się niezwykłą skrupulatnością. Nic więc dziwnego, że podczas swojej pierwszej podróży na Beagle bardzo dobrze udokumentowałby każdy element podróży..
Dokumentacje te zostały natychmiast przesłane do Cambridge. Karol wysłał też wiele listów rodzinnych, które później stały się wspomnieniem tej przygody naukowca..
Głównym zamiarem Darwina było zebranie jak największej liczby okazów, aby po powrocie do domu mogły zostać przejrzane przez przyrodników, bardziej doświadczonych niż on sam..
Podczas tej podróży Darwin miał okazję podziwiać przestrzenie, takie jak las deszczowy Amazonii oraz florę i faunę regionów, takich jak Wyspy Galapagos. Szczególnie gatunki zięb na każdej wyspie pomogły mu rozwinąć teorię doboru naturalnego; w zależności od wyspy występował inny gatunek zięb, z dziobem dostosowanym do konkretnego środowiska.
Beagle powrócił 2 października 1836 roku. Już wtedy poglądy Darwina stały się popularne w nauce dzięki interwencji Henslowa..
Gdy tylko przybył Darwin, jedną z pierwszych rzeczy, które zrobił, była wizyta u Henlowa w celu uzyskania porady na temat zebranych przez niego okazów..
Henslow natychmiast zalecił, aby znalazł innych przyrodników, którzy pomogliby mu sklasyfikować okazy, i powiedział mu, że sam zajmie się elementami botanicznymi..
Chwilę później Charles nadal nie mógł znaleźć ekspertów, którzy mogliby mu pomóc. Jednocześnie stał się wybitną postacią naukową, częściowo także dzięki inwestycjom, które jego ojciec nieustannie przeprowadzał..
29 października 1836 roku Darwin spotkał anatoma Richarda Owena, który kandydował do przeglądu kilku skamieniałych kości, które zebrał. Zaletą Owena było to, że mógł korzystać z udogodnień Royal College of Surgeons of England.
Rzeczywiście, Richard Owen rozpoczął pracę nad tymi okazami i uzyskał świetne wyniki.
W styczniu 1837 roku Karol Darwin zaczął ujawniać wszystkie swoje odkrycia. W tym kontekście został powołany na członka Towarzystwa Geograficznego 17 lutego 1837 r.
Po tym spotkaniu przeniósł się do Londynu z zamiarem zamieszkania w okolicy położonej blisko miejsca, w którym pracował. W 1839 roku opublikował swoją Podróż Beagle, który był prawdziwym bestsellerem i stał się bardzo popularnym dziełem.
W tym czasie zaczął się martwić przewlekłą chorobą, na którą się rozwijał.
Ostatnie lata Karola Darwina były pełne poważnych dolegliwości, które wybuchały w okresach wzmożonego stresu. Pracował jednak do końca życia.
Zmarł w hrabstwie Kent w Anglii 19 kwietnia 1882 roku. Zaproponowano mu państwowy pogrzeb w opactwie Westminster. Tam jest pochowany obok Izaaka Newtona.
Najsłynniejsze dzieło Darwina zostało opublikowane w 1859 roku, Pochodzenie gatunków. W tej książce bronił dwóch teorii;
Przede wszystkim istnieje ważna różnica między ewolucją a teoriami proponowanymi w celu wyjaśnienia jej przyczyn i mechanizmów..
W prosty sposób wyjaśniony, teoria ewolucji to ta, która wyjaśnia, że ludzie pochodzą od małp. Dobór naturalny wyjaśnia, dlaczego Homo sapiens przeżył, a Homo neanderthalensis wyginął.
Ewolucję definiuje się jako genealogiczne powiązanie istniejące między wszystkimi żywymi organizmami, oparte na ich pochodzeniu od wspólnego przodka. To twierdzenie jest oparte na dowodach.
Po pierwsze, istnieje bezpośredni produkt dowodowy manipulacji gatunkami zwierząt domowych i roślin przez setki lat w celu udomowienia niektórych dzikich gatunków i uzyskania lepszych plonów, pokazujący istnienie niewielkich stopniowych zmian w czasie. Nazywa się to selekcją sztuczną..
Z kolei dobór naturalny Darwin zaobserwował u zięb z Wysp Galapagos, które wykazywały zmiany kształtu dzioba spowodowane ogólnymi warunkami środowiskowymi, dostępnością pokarmu oraz obecnością innych gatunków zwierząt i bakterii..
Zmiany biologiczne zachodzące w gatunkach można rejestrować i prześledzić w znaleziskach skamieniałości. W ten sposób paleontolodzy znaleźli wiele dowodów i przykładów sekwencyjnych zmian u przodków gatunków istot żywych..
Wreszcie, teorię ewolucji można udowodnić, gdy między różnymi gatunkami występują wspólne cechy, z których wszystkie pochodzą od wspólnego przodka..
W niektórych przypadkach podobieństwa te można wyjaśnić jedynie jako ślady, które pozostały w gatunku. W ten sposób Darwin wierzył, że istoty ludzkie mają szereg cech fizycznych, które są możliwe tylko dzięki temu, że pochodzą od wspólnego przodka: ryby..
Prawie wszystkie organizmy mają wspólnego przodka. Według Darwina wszystkie organizmy miały jednego wspólnego przodka, który z czasem ewoluował na różne sposoby, rozgałęziając gatunek.
W ten sposób teoria ewolucji Darwina wspiera rozbieżne i zbieżne teorie ewolucji..
Darwin uważał, że ewolucja jest powolnym i stopniowym procesem, który zachodzi przez długi czas. Biologiczna zmiana z jednego pokolenia na drugie w ramach tego samego gatunku może zająć miliony lat, ponieważ jest to powolny proces adaptacji i stabilizacji.
Darwin rozumiał, że w każdej populacji zwierząt znajdowały się osobniki z różnicami, które pozwoliły im lepiej przystosować się do środowiska, rozmnażać się i przekazywać te cechy. W ten sposób populacja ewoluuje; cechy najlepiej przystosowanych osobników są przekazywane kolejnym pokoleniom.
Dobór naturalny to fenomen ewolucji, który wyjaśnia, dlaczego niektóre gatunki wymierają, a inne przeżywają.
Na przykład gatunek zięby Geospiza fortis jest przystosowany do wyspy Santa Cruz na Galapagos, z naturalnym siedliskiem lasów tropikalnych lub subtropikalnych. Te adaptacje dały mu przewagę reprodukcyjną, pozwalając mu przetrwać i nie wyginąć..
Inne gatunki zięb, takie jak Geospiza fuliginosa, Geospiza conirostris, Geospiza scandens lub Geospiza difficilis, przystosowały się do innych wysp i również przeżyły.
Dlatego jest to wybór natury, nie interweniuje żadna nadprzyrodzona siła, która decyduje, które gatunki przeżyją, a które nie..
Darwin obserwował gatunki ze wszystkich odwiedzonych przez siebie obszarów, w tym Ameryki Południowej, Wysp Galapagos, Afryki i wysp Oceanu Spokojnego, zawsze prowadząc rejestr (Browne, 1996).
Był w stanie zaobserwować wiele naturalnych zjawisk, takich jak między innymi trzęsienia ziemi, erozje, erupcje wulkanów..
Wszystkie gatunki podlegają ciągłej ewolucji w czasie. Wraz ze zmianą środowiska zmieniają się również potrzeby organizmów, które dostosowują się do nowego środowiska, aby przetrwać.
To zjawisko zmian zachodzących w określonych ramach czasowych, aby przetrwać, nazywane jest adaptacją..
Zgodnie z teorią Darwina tylko gatunki, które przedstawiły lepsze zmiany, mogły przetrwać, podczas gdy inne były skazane na zniknięcie..
Zmiany te niekoniecznie oznaczają ulepszenie gatunku, po prostu dają im przewagę, aby były w stanie przetrwać w danym środowisku.
Najbardziej wpływowymi dziełami Darwina były Pochodzenie gatunków (1859), Podróż Beagle (1839), Pochodzenie człowieka (1871) i Wyrażanie emocji u ludzi i zwierząt (1872).
Jeszcze bez komentarzy