Objawy krwotoku podpajęczynówkowego, przyczyny i leczenie

3332
Anthony Golden

Plik Krwotok podpajęczynówkowy jest to wyciek krwi powstający w przestrzeni podpajęczynówkowej. Ta ostatnia jest częścią opon mózgowych i jest jamą, przez którą krąży płyn mózgowo-rdzeniowy. Płyn ten jest odpowiedzialny za ochronę mózgu przed poważnymi urazami, ponieważ służy jako poduszka.

Przestrzeń podpajęczynówkowa znajduje się między warstwą pajęczynówki a oponą twardą, które stanowią dwie z trzech warstw opon mózgowych. Są to błony, które wspierają, odżywiają i chronią mózg i rdzeń kręgowy..

Pierwszą przyczyną krwotoku podpajęczynówkowego jest pęknięty tętniak (rozszerzenie ścian tętnic lub żył). Rzadziej może to być spowodowane malformacją tętniczo-żylną.

Najczęstsze są tętniaki workowate, czyli workowate wybrzuszenia w ścianie tętnic. Odpowiadają one 95% tętniaków, które pękają i mogą powodować krwotok podpajęczynówkowy..

Tętniaki zwykle powstają w odgałęzieniach tętnic u podstawy mózgu. Mogą występować na lub w pobliżu wielokąta Willisa (zwanego również mózgowym kręgiem tętniczym). Największe tętniaki występują w środkowej tętnicy mózgowej.

Obszary najbardziej dotknięte tętniakami to: połączenie tętnicy szyjnej z tętnicą łączącą tylną, tętnica łącząca przednia oraz pierwsze rozwidlenie tętnicy mózgowej środkowej w szczelinie Silvio.

Krwotok podpajęczynówkowy jest stanem, który może wystąpić szybko i ważne jest, aby poszkodowany otrzymał natychmiastową pomoc lekarską, aby zapewnić sobie przeżycie. Zwykle występuje u osób w wieku od 40 do 60 lat.

Śmiertelność do 30% w pierwszym miesiącu, nawet przy zastosowaniu najnowocześniejszych metod leczenia. Krwotok podpajęczynówkowy jest poważnym stanem, który może powodować następstwa u 60% pacjentów. 40% ocalałych pozostaje w stanie zależności.

Częstość występowania krwotoku podpajęczynówkowego jest wysoka w Stanach Zjednoczonych, Finlandii i Japonii, a najniższa w Nowej Zelandii i na Bliskim Wschodzie..

Zapadalność jest szczególnie niska u Hindusów i Afrykanów z Rodezji w porównaniu z Europejczykami, co można wytłumaczyć niższym odsetkiem miażdżycy w tych populacjach..

Indeks artykułów

  • 1 Przyczyny
  • 2 Objawy
  • 3 Diagnoza
  • 4 Leczenie
  • 5 Komplikacje
  • 6 Prognoza
  • 7 Referencje

Przyczyny

Pęknięcie tętniaka jest główną przyczyną krwotoku podpajęczynówkowego, który sięga 85% przyczyn nieurazowych. Innymi przyczynami może być krwawienie z malformacji tętniczo-żylnej, zaburzenia krzepnięcia lub stosowanie leków przeciwzakrzepowych..

Krwotok podpajęczynówkowy może być również przyczyną urazu w wyniku wypadku samochodowego lub upadku..

Istnieją różne stany, które korelują z powstawaniem tętniaków torebkowych. Na przykład: nadciśnienie tętnicze, miażdżyca (stwardnienie ścian tętnic), asymetria naczyniowa w kręgu Willisa, uporczywy ból głowy, nadciśnienie wywołane ciążą, długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych i osoby z udarem w wywiadzie.

Chociaż tętniaki nie są wrodzone, chociaż w ich wyglądzie występuje pewien stopień skłonności genetycznej, jak ma to miejsce w innych chorobach tkanki łącznej. Niektóre rodziny mają trzech lub więcej członków pierwszego lub drugiego stopnia, którzy mieli tętniaki..

Tętniaki pęcherzykowe mogą rozwinąć się z braku ciągłości mięśni gładkich warstwy środkowej w rozwidleniach tętnic. Ściana tętnicy wystaje z ubytku mięśnia i powstaje woreczek lub „worek”..

Woreczki mają cienką ścianę tkanki włóknistej. Odkładają się w nich skrzepy i fibryna. Ma postać spuchniętego balonu, a pęknięcie występuje, gdy występuje ciśnienie wewnątrzczaszkowe. Może się to pojawiać z różnych powodów, takich jak napięcie fizyczne lub emocjonalne, podnoszenie ciężkich przedmiotów, wypróżnianie lub seks.

Ryzyko pęknięcia tętniaka różni się w zależności od jego wielkości. Ryzyko jest mniejsze w przypadku tych, które mają mniej niż 3 milimetry.

Krwotok podpajęczynówkowy może wystąpić w każdym wieku, a niektórzy ludzie rodzą się nawet z tętniakami, które mogą go powodować. Tacy pacjenci muszą mieć stałą obserwację lekarską, aby zapobiegać i kontrolować możliwe powikłania..

Kobiety są bardziej podatne na krwotoki podpajęczynówkowe niż mężczyźni. Inne czynniki ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia krwotoku podpajęczynówkowego, obejmują palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu i wysokie ciśnienie krwi..

Objawy

Krwotok podpajęczynówkowy to nagły przypadek medyczny wymagający natychmiastowej pomocy. Personel medyczny musi być przygotowany do jej zdiagnozowania i skierowania pacjenta do wyspecjalizowanych ośrodków w celu skutecznej interwencji.

- Kiedy pojawia się krwotok podpajęczynówkowy, następuje gwałtowny wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Na początku pojawia się nagły, silny ból głowy. Pacjenci opisują to jako „najgorszy ból głowy, jaki kiedykolwiek mieli”, który może prowadzić do utraty przytomności.

- Wymioty są również częste, chociaż nudności, fonofobia (wrażliwość na hałas) i światłowstręt (wrażliwość na światło) mogą wystąpić osobno..

- Napady mogą wystąpić poprzez zmianę aktywności elektrycznej mózgu.

- Z drugiej strony może wystąpić ból szyi, drętwienie ciała, ból w jednym ramieniu, dezorientacja, drażliwość i utrata czujności..

- W badaniu przedmiotowym można stwierdzić sztywność szyi, chociaż czasami pojawia się ona dopiero po kilku godzinach od jej pojawienia się..

- Zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe może być przenoszone na obszar płynu mózgowo-rdzeniowego otaczający nerw wzrokowy. Może to prowadzić do pęknięcia żył w siatkówce, powodując zmiany w widzeniu..

- W ciągu pierwszych 2-3 dni może nastąpić wzrost temperatury ciała, ale prawie nigdy nie przekracza ona 39 stopni.

Inne wczesne objawy neurologiczne mogą również wystąpić po krwotoku podpajęczynówkowym i różnić się w zależności od lokalizacji tętniaka:

- Hemipareza (osłabienie tylko jednej połowy ciała), zwłaszcza gdy w tętnicy środkowej mózgu występuje tętniak.

- Niedowład (niewielka trudność w poruszaniu się kończyn dolnych): może wystąpić, gdy w przedniej tętnicy łączącej występuje tętniak lub rdzeniowa malformacja tętniczo-żylna.

- Ataksja móżdżkowa (utrata koordynacji mięśni z powodu zajęcia móżdżku): gdy dochodzi do rozwarstwienia tętnicy kręgowej.

- Porażenie nerwu czaszkowego trzeciego (porażenie nerwu okoruchowego, odpowiedzialnego za mięśnie oka). Występuje, gdy w tętnicy szyjnej wewnętrznej występuje tętniak, szczególnie na początku tętnicy łączącej tylnej.

- Porażenie IX (nerw językowo-gardłowy) i XIII nerwu czaszkowego (nerw podjęzykowy odpowiedzialny za koordynację ruchów języka): w przypadku rozwarstwienia tętnicy kręgowej.

Około 25-50% pacjentów umiera podczas pierwszego pęknięcia tętniaka, ale duża część przeżywa i poprawia się w następnych minutach. 4 lub 9 dni po pęknięciu może wystąpić skurcz naczyń mózgowych (zwężenie tętnic).

Diagnoza

Chociaż jest to jeden z najczęstszych obrazów klinicznych w neurologii, bardzo częste są błędy w diagnozie. Można go pomylić z migreną, zapaleniem opon mózgowych, niedokrwieniem mózgu, encefalopatią nadciśnieniową i zaburzeniami emocjonalnymi.

Krwotok podpajęczynówkowy często występuje podczas badania fizykalnego. Lekarz może zauważyć, że pacjenci mają sztywność karku i problemy ze wzrokiem. Chociaż, aby to sprawdzić, musisz wykonać inne specyficzne testy.

Krwotok podpajęczynówkowy rozpoznaje się na podstawie krwi w płynie mózgowo-rdzeniowym. Można to wykryć za pomocą tomografii komputerowej lub nakłucia lędźwiowego..

W 90% przypadków ten znak można zobaczyć, jeśli skan zostanie wykonany w ciągu pierwszych 24 godzin. Jeśli wynik testu jest negatywny, należy wykonać nakłucie lędźwiowe. Potwierdza to krwotok podpajęczynówkowy, jeśli wykluczy się uszkodzenie naczynia podczas wykonywania nakłucia..

Badanie TK pomaga zlokalizować tętniak i obszar zagrożony skurczem naczyń. W przypadku dużej ilości krwi ryzyko jest większe.

Po badaniu należy wykonać angiografię wszystkich czterech naczyń mózgowych. Zwykle ten test nie pokazuje przyczyny krwawienia, ale jeśli powtórzy się w kolejnych dniach, można zobaczyć tętniaka.

Jeśli nie zostanie udowodnione, że jest to tętniak, najbardziej wskazane jest wykonanie MRI w celu wykrycia malformacji tętniczo-żylnych w mózgu, pniu mózgu lub rdzeniu kręgowym.

Należy również wykonać elektrokardiogramy wykazujące nieprawidłowości lub badania elektrolitów we krwi. Oznacza to analizę mierzącą poziom minerałów obecnych we krwi lub moczu.

Aby zweryfikować skurcz naczyń, można również wykonać przezczaszkowe badanie dopplerowskie (fale dźwiękowe, które umożliwiają obrazy mózgu i płynu mózgowo-rdzeniowego)..

Aby ustalić, czy występuje krwotok podpajęczynówkowy, ważna jest diagnostyka różnicowa. Innymi słowy, upewnij się, że nie jest mylony z innymi schorzeniami, takimi jak epilepsja, encefalopatia metaboliczna, zatrucie alkoholem, nowotwory prowadzące do krwawienia, zapalenie opon mózgowych, zapalenie kości i stawów szyjki macicy, przykurcze szyjki macicy ....

Różne skale są również używane do pomiaru ciężkości krwotoku podpajęczynówkowego zgodnie z jego objawami klinicznymi. Najczęściej ze skalą Hunta i Hessa, skalą Fishera i Światową Federacją Chirurgów Neurologicznych.

Leczenie

Leczenie koncentruje się na wykluczeniu tętniaka lub wady naczyniowej z krążenia. Należy to zrobić natychmiast, aby zapobiec ponownemu krwawieniu.

Osiąga się to poprzez operację, spowolnienie lub zmniejszenie przepływu krwi do chorego naczynia tętniczego (embolizacja).

Można to zrobić za pomocą balonów prowadzonych przez cewnik, aby otworzyć naczynia krwionośne. Następnie umieszczane są „cewki”, które składają się z małych zwojów miękkiego metalu. Wprowadza się je do tętniaka, aby zablokować przepływ krwi i zapobiec pęknięciu.

Pacjenci, którzy nie mogą poddać się operacji, powinni być leczeni do czasu, aż będą mogli być operowani. Oznacza to, że muszą odpoczywać i mieć linię środkową (cewnik).

Osoby z dużymi deficytami neurologicznymi powinny zostać przyjęte na oddział intensywnej terapii. Należy zastosować wszelkie środki obniżające ciśnienie wewnątrzczaszkowe, w tym hiperwentylację, użycie mannitolu (środek moczopędny) i uspokojenie..

Pacjent powinien znajdować się w pomieszczeniu o słabym oświetleniu, odizolowanym i zaopatrzonym w leki zapobiegające zaparciom oraz leki przeciwbólowe w razie potrzeby.

Mogą wystąpić drgawki generujące nowe tętniaki, dlatego konieczne jest podanie leków przeciwdrgawkowych.

Konieczne może być również leczenie skurczów naczyń. W tym celu stosuje się leki takie jak nimopidyna lub papaweryna.

Inną techniką jest poszerzenie przez światło (poszerzenie tętnicy przez cewnik z balonem, który napełnia się i opróżnia).

Skurcz naczyń można również leczyć, wywołując nadciśnienie i hiperwolemię. Należy to zrobić po operacji tętniaka, ponieważ może to spowodować ponowne krwawienie.

Komplikacje

Krwotok podpajęczynówkowy powoduje powikłania nieneurologiczne, które są najczęstsze i mogą powodować śmierć. Powikłaniami tymi mogą być zaburzenia rytmu serca, obrzęk płuc, infekcje płuc, choroby nerek i hiponatremia (niski poziom sodu)..

Z drugiej strony powikłaniami neurologicznymi mogą być:

- Krwawienie: występuje w 30% przypadków w pierwszym miesiącu. W przypadku ponownego krwawienia śmiertelność wynosi 70%.

 - Skurcze naczyń: jest główną przyczyną śmiertelności w krwotokach podpajęczynówkowych.

 - Wodogłowie: nieprawidłowy wzrost ilości płynu mózgowo-rdzeniowego w mózgu. Występuje w 25% przypadków.

Wszystkie te uszkodzenia mogą powodować urazy mózgu spowodowane zniszczeniem neuronów.

W zależności od obszaru mózgu dotkniętego chorobą, osoba może cierpieć z powodu następstw, takich jak paraliż lub osłabienie jednej strony ciała, problemy z równowagą, afazje (problemy z produkcją lub rozumieniem mowy), trudności z pamięcią, problemy z kontrolą impulsów, brak zahamowań itp. ..

Prognoza

Około 51% osób z krwotokiem podpajęczynówkowym umiera. Podczas gdy jedna trzecia tych, którzy przeżyją, może stać się zależna.

Większość zgonów następuje w ciągu 2 tygodni, więc po tym czasie pacjent najprawdopodobniej przeżyje. 10% z nich przed otrzymaniem pomocy medycznej i 25% 24 godziny po krwawieniu. Dlatego ważne jest, aby natychmiast zgłosić się do lekarza..

Stan świadomości pacjenta przy przyjęciu, a także wiek i ilość krwi z krwotoku to czynniki związane z błędną diagnozą..

Okres rekonwalescencji krwotoku podpajęczynówkowego jest bardzo długi, a powikłania mogą wystąpić, jeśli pacjent jest starszy lub w złym stanie zdrowia. W niektórych przypadkach zabieg nie gwarantuje poprawy stanu zdrowia pacjenta, a niektórzy nawet po nim umierają.

Należy podkreślić, że wczesna opieka jest niezbędna. Kiedy dana osoba ma pierwsze objawy tego stanu, powinna pilnie udać się do ośrodka zdrowia.

Bibliografia

  1. Becske, T. (12 sierpnia 2016). Krwotok podpajęczynówkowy. Pobrane z Medscape: emedicine.medscape.com.
  2. Bederson, J. B., Connolly, E. S., Batjer, H. H., Dacey, R. G., Dion, J. E., Diringer, M. N.,… & Rosenwasser, R. H. (2009). Wytyczne postępowania w przypadku tętniaka krwotoku podpajęczynówkowego. Stroke, 40 (3), 994-1025.
  3. Mayberg, M. R., Batjer, H. H., Dacey, R., Diringer, M., Haley, E. C., Heros, R. C.,… & Thies, W. (1994). Wytyczne postępowania w przypadku tętniaka krwotoku podpajęczynówkowego. Circulation, 90 (5), 2592-2605.
  4. Micheli, F. E. i Fernández Pardal, M. M. (2011). Neurology (1st ed. W formacie cyfrowym). Buenos Aires: Od redakcji Médica Panamericana.
  5. Péquiguot H. (1982). Patologia medyczna. Barcelona: Toray-Masson.
  6. Suarez, J. I., Tarr, R. W., & Selman, W. R. (2006). Tętniakowy krwotok podpajęczynówkowy. New England Journal of Medicine, 354 (4), 387-396.
  7. Ximénez-Carrillo Rico, A. i Vivancos Mora, J. (2015). Krwotok podpajęczynówkowy. Medycyna - akredytowany program ciągłej edukacji medycznej, 11 (71), 4252-4262.
  8. Moore, K. (07 grudnia 2015). Krwotok podpajęczynówkowy. Uzyskane z Healthline: healthline.com.

Jeszcze bez komentarzy