Plik kość gnykowa Jest to dziwna, średniej wielkości, całkowicie symetryczna kość, która znajduje się w przedniej części szyi. Jego główną cechą jest brak stawów z jakąkolwiek inną kością. Ma kształt półkola z wklęsłą kością do tyłu.
Jego ciało jest łukowate i ma struktury zwane rogami po obu stronach, w których można zobaczyć jego główne i mniejsze uchwyty. Jego umiejscowienie w przedniej i górnej części szyi - na poziomie trzeciego i czwartego kręgu szyjnego - wiąże ją poniżej z krtani, powyżej z językiem, a powyżej i do przodu z żuchwą..
Kość gnykowa dzieli szyję na dwa obszary; region nadgnykowy i obszar podgnykowy. W okolicy nadgnykowej znajdują się mięśnie dwubrzuścowe, rylcowate, żuchwowo-gnykowe i genio-gnykowe, które przyczepiają się do górnej części kości gnykowej..
W okolicy podgnykowej znajdują się mięśnie mostkowo-gnykowo-gnykowe, omohyoidalne, mostkowo-tarczowe i tarczowo-gnykowe, które przyczepiają się do dolnej części kości..
Kość ta rozwija się embriologicznie z drugiego i trzeciego łuku skrzelowego, rozpoczyna chondryfikację w piątym tygodniu, a kończy w czwartym miesiącu życia wewnątrzmacicznego..
Indeks artykułów
Pełniąc funkcję wkładki na 8 par mięśni, pełni funkcję punktu podparcia dla wykonywania określonych funkcji każdego mięśnia.
W ten sposób, gdy mięśnie nadgnykowe kurczą się, obniżają żuchwę, ale aby kość gnykowa mogła służyć jako wsparcie dla tego działania, mięśnie podgnykowe muszą ją mocno zamocować..
Ta funkcja „dźwigni” umożliwia mobilizację żuchwy i obu kości skroniowych..
Ze względu na swoje położenie częściowo chroni krtań i służy jako punkt podparcia dla języka i krtani.
Gnykowa jest częścią tzw. Układu stomatognatycznego, jako część narządów, tkanek i struktur, które umożliwiają funkcje połykania, fonacji i oddychania, a także niektórych wyrazów twarzy, takich jak całowanie czy ssanie.
Niewiele wiadomo o patologiach, które mogą być związane z kością gnykową, ponieważ nie przeprowadza się szczegółowych badań jej anatomii w obecności chorób, które utrudniają połykanie, fonację i oddychanie..
Niektórzy autorzy uważają za brak osądu, aby nie poświęcać niezbędnej uwagi kości, która jest częścią tak ważnych procesów, i nie uzasadniają braku informacji o stanie kości gnykowej w obecności pewnych ogólnych patologii..
Jednak bardziej przypadkowo opisano różnice w konformacji kostnej kości gnykowej: od rogów o różnych rozmiarach do zrostów o tej samej, a nawet chrzęstnej zrostach między chrząstką tarczycy a rogami gnykowej..
- W niektórych literaturach kość gnykowa jest określana jako kostnienie 5 różnych struktur kostnych, słabsze u dzieci i których sztywność wzrasta wraz z wiekiem..
- W wieku dorosłym wykazano sychondrozę między wyrostkami bocznymi a ciałem gnykowym, aw rzadkich przypadkach wykazano zwichnięcie jej części z powodu gwałtownych skurczów mięśni szyi.
- Opisano przednie zwichnięcie trzonu kości gnykowej w przypadkach, w których zwichnięcie jest spowodowane siłami pochodzącymi od wewnątrz na zewnątrz (np. Połknięcie kawałka pokarmu bez żucia) oraz tylne zwichnięcie trzonu kości gnykowej. , gdy siła pochodzi z zewnątrz (jak w urazie).
Dlatego u osób starszych wykazano kostnienie nie tylko kości gnykowej, ale także więzadła rylkowo-gnykowego, co uniemożliwia wystarczający zakres ruchu kości gnykowej, aby umożliwić połykanie i fonację..
Złamania kości gnykowej są wyjątkowo rzadkie, około 0,002% wszystkich złamań; Wynika to prawdopodobnie z braku zespolenia części kostnych kości gnykowej, co daje jej pewną siłę ochronną przed urazami.
Opisano izolowane złamania kości gnykowej, a także te związane ze złamaniami żuchwy, głównie na skutek wypadków drogowych typu krętego..
Opisano przypadki izolowanych złamań kości gnykowej w przebiegu przeprostu szyjki macicy z powodu „zespołu urazu kręgosłupa szyjnego” w wypadkach drogowych, a także podczas resuscytacji krążeniowo-oddechowej lub podczas intubacji dotchawiczej z powodu niewystarczającego przeprostu szyjki macicy..
Złamania kości gnykowej zidentyfikowano w przypadku urazów szyjki macicy spowodowanych ręcznym uduszeniem, szczególnie w synchondrozie między rogiem większym a trzonem gnykowej..
W większości przypadków złamanie kości gnykowej nie stanowi zagrożenia dla życia pacjenta i zwykle objawia się klinicznie ostrą dysfagią lub ostrą niedrożnością dróg oddechowych wtórną do krwotoków z gardła..
Zwykle leczenie tego typu izolowanych złamań kości gnykowej polega na obserwacji pacjenta w celu monitorowania drożności dróg oddechowych i tolerancji jamy ustnej, z ograniczeniem czynnościowym miękkim kołnierzem..
Farmakologicznie zaleca się stosowanie kortykosteroidów i leków przeciwbólowych. Stosowanie antybiotykoterapii doustnej lub dożylnej będzie indywidualnie dobierane dla każdego pacjenta.
Jeszcze bez komentarzy