Plik Ilustracja w Hiszpanii Był to ruch intelektualny, który rozwijał się w XVIII wieku i miał na celu całkowite porzucenie ignorancji poprzez naukę i wiedzę. Taki światły ruch wystąpił głównie w elicie społeczeństw, ale wpłynął zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio na całą Hiszpanię..
Jedną z różnic charakteryzujących hiszpańskie oświecenie od innych europejskich ruchów intelektualnych była jego kondycja religijna. Oświeceni uważali, że rozum i religia są dziełami Boga; Stwórca był odpowiedzialny za takie oświecenie.
Hiszpanie tamtych czasów wierzyli, że Korona powinna być motorem oświeconych idei, a także utrzymywać kontrolę nad rozwijanymi zagadnieniami..
Chociaż ważna część hiszpańskiego społeczeństwa zjednoczyła się, aby rozwinąć oświecone myślenie, większość kraju pozostała przywiązana do tradycyjnych idei, analfabetyzmu i zacofania gospodarczego..
Zmiana myślenia grup mniejszościowych doprowadziła je do walki ideologii z Kościołem katolickim. Mimo to zachowali swoje przekonania religijne. Próbowali nawet zastosować reformy w kościele, aby mógł dostosować się do zmian, ale duchowieństwo uniemożliwiło ich prawidłowe zastosowanie.
Indeks artykułów
Po śmierci ostatniego monarchy Habsburgów, Karola II, francuscy Burbonowie zasiedli na tronie Hiszpanii. Karol II zmarł w 1700 roku bez dzieci, które mogłyby odziedziczyć tron Hiszpanii. Z tego powodu toczyła się wojna o sukcesję hiszpańską między Domem Burbonów a Domem Asturii..
Po 15 latach wojny, w której brały udział także wielkie mocarstwa europejskie, zwycięstwo odnieśli Burbonowie. Jego triumf oznaczał ustanowienie nowego reżimu monarchicznego w Hiszpanii z rąk samych Burbonów.
Burbonowie otrzymali zadanie wprowadzenia szeregu reform w celu ożywienia tego, co zostało utracone i zniszczone pod koniec ery Habsburgów..
Idee epoki oświecenia we Francji wywarły silny wpływ na Hiszpanię. Monarchia Burbonów dysponowała licznymi instrumentami do kontrolowania produkcji kulturalnej i zakazała praktyk, które były niezgodne z jej interesami..
Carlos III, syn Felipe V, był następcą Fernando VI. Objął tron po śmierci swoich braci, Luisa I i Fernanda VI. Carlos III miał trzynaścioro dzieci; jednym z nich był Karol IV, następca ojca na tronie Hiszpanii.
Carlos III był jednym z kluczowych elementów, które ustanowiły oświecony ruch w Hiszpanii. Odkąd objął koronę, był odpowiedzialny za unowocześnienie hiszpańskiej myśli poprzez oświecony program zdolny do wprowadzenia reform w edukacji.
Dla nowego króla istotne było, aby ruch był regulowany przez państwo, zarówno w sferze społecznej, jak i kościelnej..
Wraz z wypędzeniem jezuitów monarchia skorzystała z okazji, aby przeprowadzić reformy oświatowe w oparciu o dyscyplinę naukowo-badawczą. W 1779 roku w Madrycie utworzono Estudios de San Isidro jako nowoczesne centrum szkolne; uczelnie zostały objęte opieką królewskiego mecenatu.
Nowe idee epoki oświecenia wyłoniły się ze spotkań towarzyskich, akademii i przestrzeni publicznych. Uniwersytety jako pierwsze wkroczyły w ten nowy świat intelektualny; wszystko, co wiązało się z edukacją, szybko przekształciło się w nową myśl Oświecenia.
Szlachta i duchowieństwo uczestniczyły nie tylko w odnowie intelektualnej, ale we wszystkich sektorach społecznych, które były zainteresowane poprawą kondycji ludzkiej kraju..
Przykładem tego są Towarzystwa Gospodarcze Przyjaciół Kraju, organizacja, której celem było szerzenie nowych idei i wiedzy w dziedzinach naukowych, filozoficznych i technicznych przez cały ilustrowany okres..
Na początku XVIII wieku, wraz z nadejściem dynastii Burbonów, powstały inne instytucje promujące badania intelektualne. Ponadto zainaugurowano Bibliotekę Narodową, Królewską Akademię Historyczną i Królewską Hiszpańską Akademię.
W kolejnych latach otwierano kolejne wyspecjalizowane placówki medycyny, filozofii i fizyki.
Pod koniec XVIII wieku powstały instytucje promujące wiedzę naukową w Hiszpanii, takie jak Królewski Ogród Botaniczny w Madrycie. W strefie kolonialnej Meksyku Korona założyła School of Mines, aby dowiedzieć się więcej o wydobywaniu srebra, którym tak bardzo interesowała się Hiszpania..
Za panowania Karola III w Hiszpanii przeprowadzono kilka ekspedycji naukowych z lokalnymi specjalistami i zagranicznymi naukowcami, takimi jak Alexander Von Humboldt.
Po kilku latach znaczna liczba hiszpańskich naukowców przedłużyła swoje wyprawy w celu przeanalizowania botaniki regionów kolonialnych, takich jak części Peru, Chile, Nowej Hiszpanii i Nowej Granady. Wiedza uzyskana z wypraw trafiła do archiwum Królewskiego Ogrodu Botanicznego.
Podczas pobytu Burbonów w pałacu wykonano różne dekoracje z tendencjami francuskimi i włoskimi. Później, wraz z przybyciem króla Karola III, niektóre sklepienia pałacu ozdobiono malowidłami o rysach pozbawionych wyrazu. Przykładem jest praca Rafaela Mengsa, zatytułowana Triumf świtu.
Z Mengsem pracowało wielu znanych malarzy. Jednym z najważniejszych był Francisco de Goya, który w okresie oświecenia ewoluował od malarstwa rokokowego do neoklasycyzmu, a później do malarstwa przedromańskiego..
Za panowania Filipa V zbudowano Pałac Królewski w Madrycie i to w okresie Oświecenia zaczęli pojawiać się najważniejsi architekci w Hiszpanii. W czasach Karola III dokonano kilku zmian w pałacu królewskim, takich jak główna klatka schodowa.
Ponadto inne dzieła w Madrycie, takie jak Puerta de Alcalá, Muzeum Reina Sofia i Real Casa de Aduana de Madrid; budynki zachowane do dziś.
W okresie hiszpańskiego oświecenia wymyślono różne rzeźby dla miejskiego wystroju. Francisco Gutiérrez był autorem Fuente de Cibeles w Madrycie, a ponadto współpracował przy rzeźbie Puerta de Alcalá.
Myśl oświeceniowa przyniosła ze sobą zmianę w literaturze, zwłaszcza w jej ideach, które zorientowały się na neoklasycyzm. Miało to na celu utrzymanie klasyki w modzie; Twórcy baroku walczyli o posiadanie pokręconej retoryki.
Twórcy epoki Oświecenia skupili się na dziedziczeniu stylu kultury greckiej i rzymskiej. Ilustrowani pisarze zajmowali się naśladowaniem takich autorów, jak Horacio, Ovidio czy Virgilio. Temat ten utrzymywał się od panowania Fernanda VI aż do początku XIX wieku..
Gatunkiem literackim, który dominował przez całe Oświecenie, był esej, a Benito Feijoo i Gregorio Mayans byli dwoma innowatorami w dziedzinie eseistyki..
Z drugiej strony gazeta wywarła wielki wpływ na rozpowszechnianie informacji poprzez publikacje, zarówno literackie, jak i naukowe. Pomogło również przekazać teorie i idee chwili.
Benito Feijoo był jednym z pierwszych przedstawicieli oświeconej myśli racjonalistycznej i krytycznej. Po zostaniu mnichem benedyktem studiował i poświęcił się pracy jako nauczyciel na kilku hiszpańskich uniwersytetach, otrzymując tytuł Master General..
W latach 1726-1739 opublikował dwa najważniejsze dzieła z okresu oświecenia: the Uniwersalny teatr krytyczny Y Listy naukowe i ciekawe. Jego krytyka i obrona poruszyły ówczesną kulturę hiszpańską.
W literaturze był odpowiedzialny za obronę hiszpańskiego teatru klasycznego przed nową tendencją neoklasycystyczną; został później zidentyfikowany z literaturą przedromantyczną.
Wszystkie testy przeprowadzone przez Fraya Benito Freijoo miały położyć kres zabobonnym pomysłom. Nadążał za oświeconym ruchem.
Francisco de Goya był malarzem i grafikiem, który zyskał sławę w okresie rozkwitu hiszpańskiego oświecenia. Goya zawsze identyfikował się z reformizmem Burbonów, odsłaniając się w kierunku Oświecenia, wypędzając dawny obskurantyzm ze swojego ideału, ale zachowując wszystkie sprzeczności artystów swoich czasów..
We wszystkich swoich pracach starał się ujawnić swoją antyklerykalną postawę. Jego głównymi klientami byli ludzie należący do hiszpańskiej burżuazji. Z drugiej strony pozostał wierny partii oświeconej, zaniepokojony edukacją i produktywnymi pomysłami chwili..
Gaspar Melchor de Jovellanos był światłym autorem kilku prac prawnych i politycznych.
Chociaż wyróżniał się twórczością związaną z poezją i teatrem, pisma, które charakteryzowały go jako intelektualistę, to eseje o ekonomii, polityce, rolnictwie i filozofii..
Na jednym z wydarzeń Królewskiej Akademii Historycznej wygłosił przemówienie i wezwał społeczeństwo do zaangażowania się w ruch oświecenia, a także do studiowania historii świata..
W 1773 r. Do poezji podszedł z dziełem pt Jovino do swoich przyjaciół w Salamance. Temat ten charakteryzował się obecnością tendencji neoklasycznych, ale bez pomijania idei nowego oświeconego ruchu..
Universal Critical Theatre był obszernym esejem napisanym przez Benito Jerónimo Feijoo w latach 1726-1740. Składa się z kompendium tematów, takich jak filozofia, matematyka, fizyka, nauki przyrodnicze, medycyna, historia, religia itp..
Było to jedno z najbardziej aktualnych i popularnych dzieł nie tylko w Hiszpanii, ale w całej Europie w epoce ruchu oświeconego..
Cel Feijoo oparty na pracy był jasny: położyć kres analfabetyzmowi w hiszpańskim społeczeństwie, a także skorygować błędne przesądy i zwyczaje. Po napisaniu dzieła, za Ferdynanda VI, został radnym królestwa.
Uczciwy przestępca Było to dzieło napisane prozą przez ilustrowanego Gaspara Melchora de Jovellanosa, jednego z najważniejszych autorów tamtych czasów..
Był to jeden z najbardziej znanych dramatów XVIII wieku, jeden z najlepiej odbieranych dramatów w Hiszpanii. Będąc komedią sentymentalną, pozycjonowano ją jako tragikomedię stylu neoklasycystycznego typowego dla epoki oświecenia..
osłona przeciwsłoneczna był to jeden z obrazów Francisco de Goya dostarczonych do Królewskiej Fabryki Gobelinów w Santa Bárbara; królewska manufaktura odpowiedzialna za wytwarzanie luksusowych przedmiotów dla ówczesnych oświeconych. Dziś kompozycja jest częścią wystawy Muzeum Prado.
Była to jedna z najważniejszych prac z serii 10 sztuk, które stworzył dla fabryki. Malarstwo Goi osiągnęło równowagę między sztuką neoklasyczną z idealnymi efektami chromatycznymi na tamte czasy.
W 1777 roku malarz dostarczył księciu Asturii serię 10 prac w celu udekorowania królewskiej jadalni. Będąc tym dziełem najbardziej reprezentatywnym, zatytułował osłona przeciwsłoneczna do serii kreskówek dla księcia.
Jeszcze bez komentarzy