Plik Indeks Sokołowa Jest to kryterium, które służy do diagnozowania powiększenia jamy lewej komory serca na podstawie pomiaru fal reprezentujących lewą komorę w elektrokardiogramie..
Elektrokardiogram jest nieinwazyjnym badaniem, które graficznie przedstawia aktywność elektryczną serca. Jest szeroko stosowany, ponieważ jest niedrogi, łatwy w użyciu i dostarcza ważnych informacji o stanie kardiologicznym pacjenta.
Elektrokardiogram jest drukowany na arkuszu milimetrowym. Z sumy małych kwadratów, które amplituda zajmuje falę, uzyskuje się jej napięcie. Indeks Sokołowa jest wynikiem sumy amplitudy załamka S w wektorach przedsercowych V1 plus załamek R w V5 lub V6. Zatem: S V1 + R V 5 lub 6 = indeks Sokołowa.
Wynik większy niż 35 mm wskazuje, że pacjent ma przerost lewej komory, czyli jego komorę lewej komory serca jest grubsza niż normalnie..
Ten typ anomalii jest konsekwencją chorób, takich jak nadciśnienie tętnicze, które przeciąża aktywność mięśnia sercowego z powodu wysokiego ciśnienia, które musi pokonać, aby pompować krew..
Indeks artykułów
Kardiolodzy z Ameryki Północnej Maurice Sokolow i Thomas Lyon oparli swoją karierę zawodową na badaniu nadciśnienia tętniczego i jego powikłań.
Jedną z najczęstszych chorób związanych z tą chorobą jest przerost lewej komory, który jest niczym innym jak pogrubieniem ściany mięśniowej lewej komory serca..
Specjaliści ci opisali sposób obliczania stanu mięśnia sercowego poprzez pomiar napięcia niektórych fal w elektrokardiogramie. Technika została opublikowana w 1949 roku w czasopiśmie naukowym American Heart Journal i był zatytułowany „Kompleks komorowy w przeroście lewej komory uzyskany za pomocą jednobiegunowych elektrod przedsercowych i kończynowych”.
Metoda nosi nazwę Indeks Sokołów-Lyon, i jest to jedno z kryteriów stosowanych obecnie do określania przerostu lewej komory serca u pacjentów z chorobami serca, zwłaszcza z nadciśnieniem tętniczym.
Elektrokardiogram jest nieinwazyjnym i bezbolesnym badaniem, które daje obiektywny wynik czynności elektrycznej serca.
Aby to zrobić, umieszcza się 10 urządzeń zwanych elektrodami. 6 z nich trafia w określone punkty na klatce piersiowej, a pozostałe 4 w nadgarstki i kostki. Elektrody przedsercowe (V) są rozmieszczone w następujący sposób:
1: czwarta przestrzeń międzyżebrowa po prawej stronie mostka.
2: czwarta przestrzeń międzyżebrowa po lewej stronie mostka.
3: w środku linii łączącej V2 z V4.
4: na styku piątej przestrzeni międzyżebrowej z linią środkowoobojczykową.
5: równolegle do V4, ale na linii pachowej przedniej.
6: równolegle do poprzednich, ale w środkowej linii pachowej.
W tym badaniu czas wyrażony w sekundach jest mierzony w płaszczyźnie poziomej. Natomiast napięcie wyrażone w woltach w płaszczyźnie pionowej.
Dlatego na papierze milimetrowym, na którym drukowany jest elektrokardiogram, kwadrat 1 mm w płaszczyźnie poziomej oznacza 0,04 sekundy i 0,1 miliwolta w płaszczyźnie pionowej.
Zgodnie z konwencją międzynarodową pierwsza fala, która pojawia się w elektrokardiogramie, nazywa się fala p y przedstawia stan depolaryzacji przedsionków.
Depolaryzacja komorowa, czyli aktywność elektryczna komory, jest reprezentowana przez tzw Zespół QRS gdzie Q tłumaczy depolaryzację przegrody międzykomorowej; R jest falą dodatnią, która wskazuje na depolaryzację mięśnia komorowego, a S jest falą ujemną, która reprezentuje późną depolaryzację komory..
Po tym zespole obserwuje się dodatnią falę o niskiej amplitudzie, tzw fala t, wskazujące na repolaryzację komory.
Znając te parametry i ich normalne wartości, wszelkie nieprawidłowości w układzie elektrycznym serca można wywnioskować po prostu przez dogłębne badanie elektrokardiogramu..
Lekarze Sokołow i Lyon byli pionierami we wdrażaniu pomiarów amplitudy fal, które odzwierciedlają stan lewego serca, w celu zdiagnozowania anomalii w tym regionie.
Proponowana przez nich technika pomiaru polega na dodaniu załamka S w V1 z załamkiem R w V5 lub V6. Wynik ten powinien być mniejszy niż 3,5 mV lub 3,5 mm. Wynik większy od tej wartości wskazuje na wzrost grubości lewej komory, co jest patologiczne u pacjenta z nadciśnieniem tętniczym..
Indeks Sokołowa-Lyona bardzo dokładnie diagnozuje przerost lewej komory, osiągając nawet 92% swoistości. Problem w tym, że jego czułość sięga zaledwie 25%.
Oznacza to, że jest bardzo prawdopodobne, że zinterpretuje fałszywie negatywne wyniki, identyfikując jako zdrowych pacjentów, u których faktycznie występuje przerost komory w początkowej fazie..
Niską czułość wskaźnika tłumaczy się faktem, że w 1949 r. Oceniano osoby nieleczone z nadciśnieniem tętniczym z bardzo zaawansowaną chorobą. Dlatego mieli oczywisty przerost.
Obecnie do identyfikacji pacjentów z pogrubieniem lewej komory stosuje się inne kryteria, łącznie ze wskaźnikiem Sokołowa. Jednym z najczęściej używanych jest indeks Cornella, w którym pomiary są dostosowane do płci..
Indeks Sokołowa wykazał, że elektrokardiogram jest narzędziem, które może dostarczyć danych diagnostycznych dotyczących poważnych schorzeń ważnych chorób, takich jak nadciśnienie tętnicze..
Złotym standardem w wykrywaniu przerostu komór jest echokardiogram. Jednak badanie to jest kosztowne i wymaga przeszkolonego personelu do jego przeprowadzenia i analizy..
Znaczenie wskaźnika Sokołowa polega na tym, że opiera się on na pomiarze z elektrokardiogramu, który jest podstawowym badaniem badania klinicznego, jest również niedrogi, łatwy do wykonania i może być analizowany przez każdego lekarza pierwszego kontaktu..
Na podstawie elektrokardiogramu lekarz ustala podejście diagnostyczne do przerostu komory i ten pacjent zostanie skierowany do kardiologa w celu dokładnego zbadania.
Jeszcze bez komentarzy