Jeffrey Dahmer (rzeźnik z Milwaukee) był amerykańskim seryjnym mordercą, który zabił 17 osób (dorosłych i młodzież) przez 13 kolejnych lat, od 1978 do 1991 roku. Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów Dahmera jest to, że nie tylko zamordował swoje ofiary, ale także odbył stosunki seksualne z kilkoma zwłoki i zachowywał się jak kanibal.
Cechy Dahmera obejmowały uderzającą atrakcyjność fizyczną, wizerunek niezbyt niebezpiecznego mężczyzny i dużą zdolność uwodzenia; dzięki temu kilkakrotnie udało mu się wprowadzić w błąd policję.
W 1991 roku został schwytany przez władze i zmuszony do przyznania się do swoich zbrodni. Otrzymał wyrok skazujący go na 957 lat więzienia i zmarł w więzieniu, zamordowany przez innego więźnia kompleksu. Dhamer był jednym z pierwszych seryjnych morderców, którzy pojawili się w Ameryce.
Indeks artykułów
Jeffrey Dahmer Lionel przyszedł na świat 21 maja 1960 roku w Wisconsin, a konkretnie w mieście Milwaukee. Ojciec Jeffreya nazywał się Lionel i pracował jako farmaceuta; z tego powodu często podróżowała cała rodzina.
Dzieciństwo Jeffreya było ciche i spokojne. Otrzymał miłość i przywiązanie od swoich rodziców i często łowił z ojcem na ryby. Odkąd był mały, przyciągał wiele uwagi swoimi niebieskimi oczami, blond włosami i doskonałymi manierami.
Jako dziecko Jeffrey charakteryzował się tym, że był dość towarzyski i miał dużo witalności. Miał wielu przyjaciół, lubił żartować i był bardzo ciekawy, zwłaszcza zwierząt.
Jednakże, gdy tylko trochę podrósł, Jeffrey był znacznie bardziej nieśmiały i zamknięty; został nawet odrzucony przez kolegów z klasy po tym, jak był jednym z najpopularniejszych.
W tym czasie Dahmer zaczął wynosić martwe zwierzęta z ulic, a następnie otwierać je i ościć z wielką przyjemnością. Podobnie, już w okresie dojrzewania, Dahmer fantazjował o spaniu z mężczyznami, a następnie ich mordowaniu; to zainteresowanie wyjaśnia związek między seksem a przemocą, który był charakterystyczny dla Dahmera przez całe jego życie.
Ciągłe ruchy rodziny zaczęły wywoływać u Jeffreya poczucie niestabilności i zaczął lękać się, że zostanie porzucony. Ten strach na stałe wpisał się w jego życie.
Podczas studiów w liceum osobowość Dahmera przeszła poważną przemianę: z bycia zabawnym chłopcem w klasie stał się najbardziej introwertycznym i izolowanym.
Po ukończeniu szkoły średniej rodzice Dahmera zdecydowali się na rozwód; to z pewnością miało na niego negatywny wpływ i przyczyniło się do niestabilności, która była już widoczna w jego zachowaniu. W rzeczywistości, tuż po ukończeniu szkoły średniej, rozpoczął swoją przestępczą działalność..
Dahmer zamierzał pójść do college'u, ale oblał wszystkie przedmioty, które miał i postanowił zrezygnować. Potem wstąpił do wojska, ale też został wyrzucony z tej instytucji, więc musiał przejść na emeryturę.
Pierwsza zbrodnia Jeffreya Dahmera miała miejsce latem 1978 roku, a ofiarą był Steven Hicks. Właśnie w tym czasie rodzice Dahmera rozwiedli się, ojciec zamieszkał w motelu niedaleko ich domu, a matka przeniosła się do Wisconsin wraz z Davidem, młodszym bratem Jeffreya. Jeffrey mieszkał sam.
W noc swojego pierwszego morderstwa Jeffrey wyszedł na kilka piw. W drodze do domu podniósł młodego mężczyznę, który robił autostop i zaprosił go do swojego domu.
Będąc w domu Dahmera, Steven kazał mu wyjść, a Dahmer natychmiast użył przeciwko niemu hantli, uderzając go i dusząc. Pierwszą reakcją Dahmera była panika i nie wiedząc, co robić, zaniósł ciało do piwnicy.
Następnego ranka Dahmer wyszedł kupić specjalny nóż myśliwski i użył go do rozcięcia brzucha Stevena. Z wnętrznościami wylewającymi się na podłogę, Dahmer miał ochotę się na nich masturbować.
W końcu rozerwał ciało i włożył je do czarnych worków na śmieci. Zaniósł torby do samochodu, włożył je do bagażnika i skierował do śmietnika.
Dahmer przekroczył dozwoloną prędkość, co zatrzymał policjant. Poprosili go o otwarcie kufra i zapytali o torby. Dahmer wskazał, że to śmieci, które wywoził na wysypisko, policjant uwierzył na słowo i nie sprawdzał niczego więcej.
Młody Steven Toumi był drugim człowiekiem zabitym przez Dahmera. Przed tym odcinkiem Dahmer odczuwał pragnienie gwałtowniejszego gwałtu i zabijania mężczyzn, ale próbował je powstrzymać za pomocą różnych strategii.
Niektóre z działań, które podjął Dahmer, polegały na tym, że wprowadził się do swojej babci, aktywnie angażował się w religię, a gdy pragnienia były bardzo silne, kradły manekin i używał go do masturbacji..
Dahmer nie mógł już dłużej się powstrzymywać iw 1986 roku udał się do gejowskiego baru, gdzie poznał Stevena. Oboje opuścili bar i udali się do hotelu z zamiarem odbycia seksu.
Steven nie był przytomny przez długi czas, ponieważ Dahmer włożył tabletki nasenne do swojej szklanki i był nieprzytomny.
Dahmer twierdzi, że absolutnie nie pamięta tego, co wydarzyło się tamtej nocy; wskazuje tylko na to, że obudził się następnego ranka i obserwował zwłoki Stevena, który został mocno pobity iz głową zwisającą z krawędzi łóżka.
W chłodny, kontrolowany sposób Dahmer wyszedł, aby znaleźć dużą walizkę na kółkach. Położył tam ciało Stevena i wziął taksówkę, która zabrała go do piwnicy domu jego babci. W tym scenariuszu zgwałcił, poćwiartował i odkostnił zwłoki, tym razem zatrzymując czaszkę na pamiątkę.
Od tego czasu Dahmer przestał chcieć okiełznać swoje mordercze impulsy i dał upust swoim pragnieniom, tworząc nawet rodzaj muzeum z częściami ciał kilku swoich ofiar..
Trzecią ofiarą Dahmera był James Doxtator, który miał 14 lat. Jego morderstwo miało miejsce w 1988 roku, a procedura była podobna do tej zastosowanej w przypadku Stevena Toumi.
Dahmer spotkał Doxtatora na przystanku autobusowym, zaoferował mu pieniądze w zamian za seks, a następnie podał mu narkotyki i zamordował. W tym przypadku Dahmer trzymał ciało przez cały tydzień i uprawiał seks ze zwłokami. Kiedy zapach ciała stał się silniejszy, Dahmer rozczłonkował go i wyrzucił.
Czwartym zamordowanym przez Dahmera był Richard Guerrero, z którym przeprowadził tę samą procedurę, co w przypadku swojej poprzedniej ofiary: zwrócił się do Richarda, składając ofertę seksualną, a następnie podał mu narkotyki. Ta zbrodnia miała miejsce w marcu 1988 roku.
W 1989 roku Jeffrey przeszedł przez proces sądowy po tym, jak został oskarżony o wykorzystywanie dzieci. W środku tego procesu doszło do zbrodniczego czynu Dahmera: zabójstwa Anthony'ego Sears'a, którego poznał w barze.
Dahmer zaoferował Searsowi pieniądze pod warunkiem, że towarzyszy mu w jego domu i będzie jego wzorem do zdjęć. Dahmer zabrał swoją ofiarę do domu swojej babci i tam go udusił, zgwałcił ciało, a następnie je poćwiartował.
W postępowaniu sądowym ustalono, że Dahmer był winny zarzucanego mu znęcania się nad dziećmi, za co został skazany. Jednak pod koniec wyroku Dahmer kontynuował morderstwa, których w sumie było 17.
Pewnego razu Dahmer był bardzo bliski złapania; Był w trakcie mordowania Koneraka Sinthasomphone. Ten młody człowiek był bratem chłopca, który był ofiarą maltretowania przez Dahmera, za którego morderca był ścigany.
Po opanowaniu Sinthasomphone, Dahmer kilkakrotnie przebił mu czaszkę i wstrzyknął rodzaj kwasu, który wywoływał senność u ofiary. W konsekwencji jego zachowanie przypominało zombie.
Dahmer wyszedł kupić drinki, a Sinthasomphone zdołał uciec. Biegał nago po okolicy, a sąsiedzi wezwali policję. Dahmer zdał sobie sprawę z tego, co się stało i udało mu się przekonać policję, że obłąkany młody człowiek jest jego partnerem i że jest odurzony.
Sinthasomphone nie mógł dobrze artykułować z powodu kwasu, który wstrzyknął mu Dahmer, więc nie mógł obalić argumentu zabójcy. Zdarzyło się wtedy, że policjanci towarzyszyli obu młodym mężczyznom do mieszkania Dahmera, w pełni uwierzyli w historię przestępcy i wyszli. Sinthasomphone zmarł tego dnia.
Ostatnią nieudaną ofiarą Dahmera była Tracy Edwards w lipcu 1991 roku. Ten 31-letni mężczyzna został uratowany, uciekając z oddziału..
Edwards był skuty kajdankami. Kiedy uciekł, przechwycił radiowóz i wyjaśnił, co się z nim stało. Funkcjonariusze udali się do mieszkania Dahmera, aby zbadać sprawę i ostatecznie odkryli dowody łączące go ze wszystkimi morderstwami, które popełnił..
Wśród tych testów wyróżniały się okaleczone ciała, plamy krwi na ścianach, zdjęcia zwłok, torsów włożonych do bębnów z kwasem, różne kości i czaszki 7 ludzkich ciał..
Jeffrey Dahmer był leczony przez kilku psychiatrów i wszyscy doszli do wniosku, że jest chory. W konsekwencji Dahmer przyznał się do winy, ale był psychicznie obłąkany; celem tego było umieszczenie Dahmera w specjalnym więzieniu dla chorych psychicznie.
Ostatecznie nie można było zastosować tej postaci prawnej, więc Dahmer był traktowany jak zwykły skazany, bez względu na jego stan psychiczny. Stało się tak, ponieważ ustalono, że Dahmer był w stanie odróżnić dobro od zła.
Początkowo nie przyznał się do winy, ale lawina dowodów przeciwko niemu była taka, że musiał zmienić swoje oświadczenie. Proces trwał 3 tygodnie i głęboko poruszył całą społeczność.
Strategia Dahmera polegała na podkreśleniu jego delikatnego stanu umysłu, ale w końcu ława przysięgłych zdecydowała, że zabójcy grozi kara więzienia. Proces był transmitowany w telewizji i stanowi kamień milowy we współczesnej historii Ameryki..
Jednym z najbardziej oczekiwanych momentów było przemówienie, które sam Dahmer wygłosił przed jury.
W swoim komunikacie bardzo chłodno wyraził, że jest mu przykro z powodu popełnienia morderstw, o które został oskarżony, że rozumie członków rodziny i rozumie, że go nienawidzą. Jego słowa nie wpłynęły pozytywnie na jurorów, którzy uznali go za nieszczerego..
Wyrok sądu nastąpił 15 lutego 1992 roku: Dahmer został skazany na 957 lat więzienia (15 dożywocia). Dahmer musiał odbywać karę w Columbia Correctional Institution w stanie Indiana.
We wspomnianym zakładzie karnym spędził tylko 2 lata, ponieważ został zabity przez innego więźnia; ten człowiek kilkakrotnie uderzył go na śmierć sztangą.
Jeffrey Dahmer był bardzo złożonym człowiekiem. Z jednej strony miał typowe cechy seryjnego mordercy (termin, który pojawił się później, biorąc go za główne odniesienie), ale nie miał epizodów przemocy w dzieciństwie i okresie dojrzewania, które zwykle są wyzwalaczami dla typu zachowanie, które przedstawił..
Sam Dahmer nie uważał się za sadystę, twierdząc, że nie jest zainteresowany torturowaniem swoich ofiar: chciał tylko znaleźć partnera „zombie”, nad którym będzie mógł kontrolować przez cały czas..
Dahmer powiedział nawet, że powodem, dla którego rozczłonkował swoje ofiary, była możliwość łatwego pozbycia się ciał, a nie przyjemność rozczłonkowania.
Jeśli chodzi o jego zdrowie psychiczne, przed rozpoczęciem procesu istniały kontrowersje związane z tym, czy był wystarczająco zdrowy psychicznie, aby stawić się przed zwykłym sądem, czy też powinien zostać natychmiast umieszczony w zakładzie psychiatrycznym..
Wreszcie lekarze, którzy badali jego przypadek, stwierdzili, że można go sądzić w zwykły sposób, ponieważ było jasne, że Dahmer potrafił rozróżniać między dobrem a złem; Świadczy o tym fakt, że zawsze starał się ukrywać swoje zbrodnie.
Jedną z cech charakterystycznych Dahmera jest to, że był alkoholikiem od najmłodszych lat; Już w 1978 roku, tuż po ukończeniu szkoły średniej, Dahmer cierpiał na alkoholizm. Specjaliści wskazują, że stan ten mógł przyspieszyć i pogłębić niestabilność, którą wykazywał od najmłodszych lat.
W życiu Dahmera były dwa główne niepowodzenia, które były bezpośrednio związane z alkoholizmem: kiedy rzucił studia i kiedy został wyrzucony z wojska. Eksperci twierdzą, że te epizody mogły podkopać morale Dahmera i uniemożliwić mu rozwinięcie poczucia własnej wartości..
Dahmer kilkakrotnie wspominał, że jego działania były odpowiedzią na impulsy, których nie mógł kontrolować. Faktycznie, będąc już w niewoli, wskazał, że więzienie jest dla niego idealnym miejscem, ponieważ nie wolno mu pić alkoholu ani dokonywać morderstw..
W tamtym czasie wyjaśnienie, jakie Dahmer dał tym impulsom, było takie, że diabeł go opętał i zmusił do popełnienia wszystkich zbrodni, więc było to zachowanie, na które nie miał wpływu..
Jeszcze bez komentarzy