Joaquin Miguel Gutierrez Kanały (1796-1838) był meksykańskim politykiem i wojskowym, który walczył o niepodległość swojego kraju, w szczególności niepodległość Chiapas. Ponadto był zwolennikiem walki o przyłączenie Chiapas do Federacji Meksykańskiej.
Od czasu uzyskania niepodległości Meksyku Joaquín Gutiérrez dbał o włączenie terytorium Chiapas do Meksyku. Chociaż Gwatemala zrobiła wszystko, co możliwe, aby przejąć Chiapas, strategie Gutiérreza doprowadziły do ostatecznej aneksji terytorium do Meksyku..
Kiedy w końcu objął stanowisko gubernatora Chiapas, sprawował urząd tylko kilka miesięcy (nawet dwukrotnie) z powodu wewnętrznych napięć w państwie..
Indeks artykułów
Joaquín Miguel Gutiérrez Canales urodził się 21 sierpnia 1796 roku w San Marcos Tuxtla w Meksyku. Jego rodzicami byli Miguel Antonio Gutiérrez del Arroyo i Rita Quiteria Canales Espinoza. Pierwsze studia odbył w swoim rodzinnym mieście.
Po ukończeniu podstawowych studiów wstąpił do seminarium diecezjalnego, gdzie studiował prawo kościelne. Wyróżniał się wytrwałością i dobrymi ocenami. W placówce pozostał jednak tylko cztery lata, od 1810 do 1814 roku. Opuścił kościół, aby wstąpić do wojska..
Początkowo zaczynał jako garncarz (jeden z oficjalnych organów sił zbrojnych), ale jego zasługi skłoniły go do objęcia stanowisk kapitana i generała. W 1819 r. Miał syna z Marią Antonią Moguel Palacios, aw 1821 r. Poślubił Manuelę Palacios w Tuxtla, z którą miał jeszcze czworo dzieci..
W 1821 r. Brał udział w podpisywaniu traktatów w Kordobie iw tym samym roku brał udział w podpisaniu Aktu Niepodległości Meksyku..
Od tego momentu ukonstytuowany już Kongres Ustawodawczy Meksyku przesłał postanowienia Konstytucji Kadyksu i Traktatów z Kordoby do już utworzonych prowincji meksykańskich. Część przesłanych przez nich informacji stanowiło zaproszenie do przyłączenia się do nowego narodu zwanego Cesarstwem Meksykańskim..
Pierwsze Cesarstwo zostało utworzone w formie federacji, na czele której stał meksykański cesarz Agustín de Iturbide. Został założony przez Nueva Granada (Meksyk) i inne części Ameryki Środkowej. Wraz z powstaniem tego imperium nastąpił szereg ruchów politycznych i militarnych z zamiarem rozdzielenia prowincji Cesarstwa Meksykańskiego..
Ten nowy bunt był prowadzony przez Vicente Filísola jako kapitan generalny, oprócz służenia jako przywódca polityczny Gwatemali.
W 1823 roku miał miejsce plan kazamaty, konflikt między republikańskimi rewolucjonistami a imperialistami. Republikanie odnieśli zwycięstwo dzięki planowi strategicznemu, na czele którego stanął liberalny polityk Antonio López de Santa Anna. Republikanie mieli poparcie innych krajów, zarówno europejskich, jak i Ameryki Łacińskiej.
Po konflikcie i jego wynikach na czele rządu prowincji stanął Santa Anna. Od tego momentu stworzył tzw. Meksykański Kongres Ustawodawczy o całkowicie republikańskim i federalistycznym charakterze. Gutiérrez jako liberalny sympatyk pozostał za nowym przywódcą.
Cesarstwo Agustín de Iturbide zostało unieważnione przez zamach stanu, który ostatecznie się rozpadł. Santa Anna wysłała odpowiednie zaproszenia do władz stanowych, aby wybrały swoich lokalnych przedstawicieli.
Po zakończeniu I Cesarstwa Meksykańskiego Ameryka Środkowa uniezależniła się od Meksyku, a prowincje Ameryki Środkowej postanowiły wyzwolić się z Meksyku i stworzyć własną federację..
Terytorium Chiapas charakteryzowało się wymaganiem włączenia jego terytorium jako części Meksyku, nawet w czasach Cesarstwa. Z tego powodu postanowili utworzyć tymczasowy zarząd, który będzie bronił interesów mieszkańców Chiapas..
Jednak Gwatemala zażądała przyłączenia Chiapas do jej terytoriów. Chiapas dał jasno do zrozumienia, że uniezależniając się od Hiszpanii, uczyni to również od Gwatemali. Grupa rebeliantów skoncentrowana na terytorium Chiapas z zamiarem rozwiązania utworzonej prowizorycznej junty.
Grupa Chiapas - wśród nich Gutiérrez Canales - postanowiła stworzyć Plan Wolnego Chiapas, który ogłosił niepodległość meksykańskiej prowincji. Ten plan był wspierany przez inne meksykańskie miasta.
Pomimo strategii planu, strefa przybrzeżna Chiapas zażądała włączenia jej do Ameryki Środkowej, aby mogła zostać przyłączona do Gwatemali. Działania te zdenerwowały resztę Chiapas, powodując silną polaryzację.
Tymczasowy zarząd, z inicjatywy Gutiérreza, pomyślał o przeprowadzeniu plebiscytu, aby raz na zawsze określić polityczną i międzynarodową sytuację prowincji Chiapas. Po żmudnym udziale w wyborach podpisano akt wcielenia Chiapas do Meksyku.
W 1827 roku Gutiérrez Canales założył pierwszą gazetę w stanie Chiapas, zwaną Campana Chiapaneca, a kilka miesięcy później gazetę El Para-rayo de la Capital de Chiapa. Trzy lata później został wybrany gubernatorem Chiapas na czteroletnią kadencję.
Jednak walki między niektórymi sektorami politycznymi w państwie nie zdołały się w pełni skonsolidować. W odróżnieniu; pozostawienie stanowiska w rękach Emeterio Pineda, mianowanego przez prezydenta Meksyku Anastasio Bustamantego, trwało zaledwie kilka miesięcy.
W 1833 r. Został ponownie wybrany konstytucyjnym gubernatorem stanu, obejmującym okres od 1834 do 1838 r. Służył jednak dopiero od 1833 do 1835 r., Gdy zdecydował się walczyć z rządami Santa Anna i Valentín Gómez Farías..
Kiedy w Meksyku wprowadzono system centralistyczny, w rękach Anastasio Bustamantego, Gutiérrez stanął po stronie federalistów. Walka między centralistami a federalistami trwała kilka lat i doszło nawet do silnych walk zbrojnych.
Gutiérrezowi zlecono kierowanie kilkoma siłami, odnosząc kilka zwycięstw nad centralistami. Centralistyczny rząd podjął decyzję o nałożeniu kary śmierci na wrogów, którzy spiskowali przeciwko ustalonym mocarstwom..
Od takich decyzji cały kraj wziął się z przemocy. Sytuacja pogorszyła się, gdy Santa Anna odzyskała władzę na rzecz centralizmu. Stamtąd Gutiérrez zdecydował się wjechać do Gwatemali, a następnie wrócić do Chiapas..
W 1838 roku Gutiérrez zdołał dotrzeć do stolicy stanu Chiapas; Mimo to podczas jednej z bitew został osaczony i podziurawiony za kościołem San Marcos. Jego ciało znaleziono w alejce za świątynią zwanej „Ofiarą”..
Jeszcze bez komentarzy