Johann Wolfgang Döbereiner (1780-1849) był niemieckim chemikiem, który odkrył sposoby organizowania pierwiastków chemicznych trzy na trzy, w oparciu o ich właściwości atomowe. Te sposoby organizowania elementów nazywane są Triadami Döbereinera.
Triady były największym wkładem tego naukowca, ponieważ są poprzednikami uporządkowania pierwiastków chemicznych w znanym dzisiaj układzie okresowym. Znany jest również z lampy Döbereiner, która była sprzedawana od 1880 roku.
Życie Döbereinera było bardzo interesujące, ponieważ jego zainteresowanie nauką było bardzo widoczne od najmłodszych lat. Poświęcił się studiowaniu chemii, a jego badania zaowocowały, ponieważ w dużym stopniu współpracowali nad modyfikacją koncepcji czasu w odniesieniu do pierwiastków chemicznych..
Na podstawie ich badań udało się wykryć podobieństwa między niektórymi składnikami, a dzięki temu nowemu porządkowi możliwe było badanie pierwiastków chemicznych w bardziej efektywny i dogłębny sposób..
Ale oprócz triad Döbereinera ten niemiecki naukowiec pozostawił inne, bardzo ważne wkłady w dzisiejszą naukę.
Następnie zostaną omówione niektóre z najbardziej istotnych aspektów jego życia i charakterystyka jego najważniejszych wkładów w dziedzinę naukową..
Indeks artykułów
Johann Wolfgang Döbereiner urodził się 13 grudnia 1780 roku w Jenie (Niemcy) i zmarł 24 marca 1849 roku w wieku 69 lat.
Jego ojciec, Johann Adam Döbereiner, pracował jako woźnica, co oznaczało, że Döbereiner nie miał wielu możliwości szkolenia w systemie formalnym.
Był jednak samoukiem, a dodatkowo w procesie uczenia się towarzyszyła mu matka, Johanna Susanna Göring. W 1794 roku, gdy miał 14 lat, Döbereiner z inicjatywy matki udał się do miejscowej apteki i został jego uczniem..
Z tego doświadczenia zdobył dużą wiedzę, mogąc później wstąpić na Uniwersytet w Jenie, gdzie uczęszczał na kilka kursów.
Od 1810 roku Döbereiner rozpoczął pracę jako adiunkt, a następnie został kierownikiem obszaru studiów naukowych na Uniwersytecie w Jenie..
Podczas swoich lat na Uniwersytecie w Jenie rozwinął różne badania dotyczące właściwości pierwiastków chemicznych. Jego wkład obejmuje identyfikację katalitycznych właściwości platyny i, na podstawie tych badań, zaprojektowanie pierwszej przenośnej zapalniczki.
Ale jego najbardziej znaczącym wkładem były tak zwane triady Döbereinera, które były poprzednikami układu okresowego znanego dzisiaj.
Charakterystyka najważniejszych wkładów przypisywanych Johannowi Döbereinerowi zostanie szczegółowo opisana poniżej:
Ta zapalniczka reprezentuje zastosowanie platyny jako katalizatora. Aparat składał się ze szklanego cylindra, w środku znajdowała się otwarta butelka, która wisiała na środku cylindra.
Wewnątrz zawieszonej butelki wisiał nić, która miała cynkową część na dolnym końcu. W górnej części cylindra znajdował się kranik, dysza i platynowa gąbka.
Lampa działała poprzez stymulację wodoru, który powstał w wyniku działania cynku wewnątrz cylindra..
Wodór wydostaje się przez dyszę, styka się z platyną znajdującą się na zewnątrz cylindra, jest podgrzewany przez działanie tlenu z platyną i powstaje ogień..
Wynalazek ten pojawił się w 1823 r. I był szeroko sprzedawany do 1880 r. Był bardzo poszukiwany w czasie, gdy był na rynku, a sprzedano ponad milion lamp..
Wadami tego wynalazku były materiały: wodór jest gazem niebezpiecznym, ponieważ jest skrajnie łatwopalny, może powodować eksplozje, a wdychany w dużych ilościach może powodować brak tlenu..
Z drugiej strony platyna była bardzo drogim materiałem, więc dalsze wprowadzanie na rynek lampy Döbereiner nie było opłacalne ani praktyczne..
Jednak niektóre z tych artefaktów są nadal zachowane do dziś, które są uważane za przedmioty kolekcjonerskie, ponieważ ten wynalazek jest uważany za pierwszą stworzoną przenośną zapalniczkę..
Największy wkład tego niemieckiego chemika stanowią triady Döbereinera. Celem tego badania było znalezienie sposobu na uporządkowanie znanych do tej pory pierwiastków chemicznych, aby lepiej je zbadać i zrozumieć..
Döbereiner zapytał o różne relacje, które łączyły ze sobą elementy. W swoich badaniach odkrył bardzo szczególne podobieństwa między grupami pierwiastków chemicznych.
Od 1817 roku naukowiec ten twierdził, że niektóre elementy mają podobne cechy. W ten sposób w 1827 r. Sprecyzował swoje argumenty, odkrywając, że podobne elementy można pogrupować w zestawy po trzy.
Jego badania dotyczyły mas atomowych pierwiastków; to znaczy w całkowitej masie protonów i neutronów, z których składają się atomy.
Döbereiner zdał sobie sprawę, że może połączyć trzy różne pierwiastki chemiczne, biorąc pod uwagę ich masy atomowe.
Na przykład Döbereiner połączył chlor, brom i jod, zdając sobie sprawę, że dodając masy atomowe chloru i jodu i dzieląc je przez dwa, otrzymana liczba jest bardzo zbliżona do wartości masy atomowej bromu..
To samo stało się z innymi pierwiastkami, takimi jak siarka, selen i tellur; lit, sód i potas; oraz wapń, stront i bar. A ponieważ odkryto więcej pierwiastków chemicznych, triady rosły.
Tak więc założeniem Döbereinera było, że masy atomowe pierwiastków chemicznych znajdujących się na końcach triady były bezpośrednio związane z masą atomową pierwiastka znajdującego się w środku..
Uważa się, że z tych pojęć następnie wyłoniono pojęcie „rodzin chemicznych”, kryterium, które odnosi się do szeregu pierwiastków o podobnych cechach i właściwościach..
Triady Döbereinera są również uważane za pierwsze udane podejście do obecnego rozmieszczenia pierwiastków w stosowanym obecnie układzie okresowym, ponieważ była to pierwsza inicjatywa, aby uporządkować pierwiastki w oparciu o specyfikę ich związków i właściwości.
Jeszcze bez komentarzy