Julio Verne (1828-1905) był znanym francuskim pisarzem, którego inteligentna wyobraźnia stała się podstawą tego, co obecnie znamy jako science fiction. Uważa się, że wyprzedził swoje czasy, ponieważ wiele jego projektów literackich można było zrealizować kilkadziesiąt lat później dzięki postępowi naukowemu. Verne celował także w dramaturgii i poezji.
Od najmłodszych lat Verne wykazywał niezwykłą pasję do geografii, nauki, morza i wypraw w nieznane miejsca. Szybko zdał sobie sprawę, że nudzi go typowe życie burżuazyjnej żonaty, kierującej zarządzaniem akcjami..
Z tego powodu w 1862 roku Verne stworzył swoją pierwszą powieść fabularną, inspirowaną doświadczeniami Madara, żądnego przygód człowieka, który chciał zaproponować balon jako środek transportu, przekonany, że balon zrewolucjonizuje sposób podróżowania człowieka. Z tego typu pisarstwem Verne'a zaczęła się rodzić literatura młodzieżowa..
Verne charakteryzowała się umiejętnością łączenia elementów fantastycznych z wiedzą naukową w inteligentny i dobrze ustrukturyzowany sposób, przez co różnica między rzeczywistością a fikcją była prawie niezauważalna. Można to wyraźnie zilustrować w jednym z jego najsłynniejszych dzieł: Podróż do wnętrza Ziemi, opublikowany w 1864 roku.
Po swoim pierwszym sukcesie Verne napisał inne prace, które były równie cenione, takie jak Z ziemi na Księżyc Y Wokół księżyca (1865). Napisał też bardzo znaną trylogię, niezliczoną ilość razy adaptowaną do kina: Dzieci kapitana Granta (1868), Dwadzieścia tysięcy mil podwodnej podróży (1870) i Tajemnicza wyspa (1874).
Ze względu na swoją sławę wśród młodych czytelników pisarze i krytycy literaccy poddawali swoje teksty silnym oczernianiom, argumentując, że są to słabo napisane książki, które niewiele nauczyły młodych ludzi o dobrych formach pisania..
Jednak z biegiem lat wyobraźnia Verne'a i jego miejsce w literaturze światowej potwierdziły się, ponieważ jego rewolucyjne pomysły (takie jak stworzenie jednego z pierwszych skafandrów nurkowych) udowodniły najbardziej sceptycznym czytelnikom, że jest umysłem literackim daleko zaawansowanym. jego czas.
Indeks artykułów
Jules Gabriel Verne urodził się w mieście Nantes we Francji 8 lutego 1828 roku. Jego rodzicami byli Pierre-Verne, który był znanym prawnikiem w regionie, oraz Sophie Allotte de la Fuye. Julio, najstarszy z pięciorga dzieci, produkt małżeństwa.
W 1839 roku młody Verne uczęszczał do placówki oświatowej św. Stanisława, gdzie zaczął demonstrować swoje umiejętności w dyscyplinach geografii, łaciny, greki i śpiewu. W prezencie za ukończenie studiów Pierre Verne postanowił podarować swoim dwóm synom slup, małą łódź składającą się z jednego górnego pokładu..
W zasadzie młodzi bracia planowali, że zejdą z Loary, aż dotrą do otwartego morza. Jednak młody poszukiwacz przygód zrezygnował z tej przygody, uważając, że nie zaplanowali swojej wyprawy.
Według niektórych historyków, Verne uciekł z domu w wieku jedenastu lat, chcąc zostać chłopcem domowym, aby zebrać pieniądze na zakup naszyjnika dla swojej kuzynki, ponieważ był w niej zakochany. Jego ojciec, rozwścieczony, zdołał go dogonić, zanim statek odpłynął..
Od tego momentu Verne zaczął pisać fantastyczne historie o przygodach i podróżach, na które wpłynęły także historie swojej nauczycielki, ponieważ jej mąż był marynarzem..
Przyszły pisarz od początku wykazywał dziwne zainteresowanie poezją i nauką, dyscyplinami uważanymi za całkowicie przeciwne. Był bardzo ciekawy świata, więc zebrał różne artykuły naukowe i broszury; ta ciekawość pozostawała ukryta w Verne do końca jego życia.
W 1847 roku młody człowiek zaczął studiować prawo w Paryżu, odczuwając rozczarowanie swojego kuzyna, który zaręczył się z innym mężczyzną. Napisał wtedy swoją pierwszą sztukę pt Aleksander VI.
W tym okresie został wprowadzony do kręgów literackich Francji dzięki wpływowi wuja. Dzięki tej grupie Verne miał okazję poznać pisarzy Dumasa, zarówno ojca, jak i syna.
W 1849 r. Verne uzyskał tytuł prawnika i zdecydował się na pewien czas pozostać w Paryżu. Kilka miesięcy później młody pisarz zdał sobie sprawę, że chce poświęcić się pisaniu, więc pisał dalej sztuki. Dowiedziawszy się o tym, jego ojciec przestał go finansować.
Verne wydał wszystkie swoje oszczędności na książki, spędzając niezliczone godziny w różnych bibliotekach stolicy. Miał bardzo mało pieniędzy na wyżywienie, co spowodowało u niego straszne choroby.
Ta informacja dotarła do historyków za pośrednictwem listów, które Verne wysłał do swojej matki, w których opisał cały głód, przez który musiał przejść, aby nadążyć za swoją twórczością literacką. Z powodu złej diety Julio cierpiał na nietrzymanie jelit, cukrzycę i paraliż twarzy.
W 1850 roku Verne zdołał wystawić kilka sztuk dzięki przyjaźni z ojcem Dumasa. Jego dramatyczne teksty odniosły niewielki sukces, a zarobione pieniądze postanowił zainwestować w fortepian..
W tych latach podróżował do Szkocji, Norwegii i Islandii. Później spotkał poszukiwacza przygód i dziennikarza Nadara, który posłużył jako inspiracja do pracy Pięć tygodni w Globo.
Dzięki Nadarowi Verne poznał tego, który miał być jego redaktorem, który w tym czasie był właścicielem Magazyn edukacyjno-rekreacyjny. Dzięki temu kontaktowi Verne całkowicie odmienił swoje życie i znalazł się w gronie najbardziej poczytnych pisarzy swoich czasów..
Gdyby Verne nie natknął się na Hetzla, jest prawdopodobne, że duch literacki autora byłby osłabiony..
Hetzel rozpoczął swoją karierę od pobożnego handlu książkami, ale interesował się także literaturą i historią. Ten redaktor był miłośnikiem nowinek swoich czasów, więc zawsze szukał nowych talentów.
W 1850 roku Hetzel był najważniejszym wydawcą stulecia, publikującym między innymi dzieła wielkich francuskich pisarzy, takich jak Hugo i Mitchelet. Redaktor postanowił założyć wysokiej jakości magazyn, którego fundamenty miały charakter pouczający, ale rekreacyjny, odpowiedni dla wszystkich grup wiekowych.
Za część edukacyjną odpowiadał Jean Macé, a za część literacką pisarz Stahl. Potrzebował tylko współpracownika do części naukowej i tak Verne trafił w ręce P. J. Hetzela.
Jedno z pierwszych dzieł science fiction Verne'a zostało napisane podczas podróży do Szkocji w 1859 roku; To jest tytuł Paryż w XX wieku. Powieść ta nigdy nie została opublikowana za życia autora, ponieważ Pierre-Jules Hetzel uważał ją za bardzo pesymistyczną pracę, która nie pasowałaby do literackich wymagań młodych Francuzów..
Po tym Verne zaczął pisać kompletną sagę historii, które nazwał Niezwykłe wycieczki. W tym zakresie znajdują się teksty Pięć tygodni w balonie, Podróż do środka Ziemi, Z ziemi na Księżyc, Dookoła świata w 80 dni Y Miguel Strogoff, pośród innych.
Jego słynna powieść W osiemdziesiąt dni dookoła świata został zaadaptowany na scenę, a Verne mógł uczestniczyć w montażu spektaklu. W rzeczywistości autor był osobiście odpowiedzialny za sprawdzenie koszyka, w którym mieliby być transportowani Phileas Fogg i Passepartout, znajdującego się na prawdziwym słoniu..
Ciekawą anegdotą jest to, że jedna z części sceny upadła podczas sceny, więc zwierzę przestraszyło się i uciekło z przerażeniem z Verne'em za holownikiem, podróżując po całym boulevard des Capuchins. Na szczęście pogromca zdołał go dosięgnąć, zanim ktoś został ranny..
Po sukcesie Verne miał okazję kupić trzy łodzie, które nazwał Saint Michel I, II i III. Pozwoliło mu to na wiele wypraw morskich, poznając różne miasta i kultury. Cała ta wiedza była inspiracją dla jego twórczości.
Napisać twoją powieść Dwadzieścia tysięcy mil podwodnej podróży, Verne został zainspirowany ujściem rzeki Vigo, gdzie w XVIII wieku toczyła się wojna o sukcesję między Hiszpanami a Anglikami.
Z tego powodu w 1878 roku autor zdecydował się udać w to miejsce swoim statkiem Saint Michel III. Verne był zafascynowany tą stroną i był źródłem inspiracji do dalszego pisania.
Podróżował również do Lizbony, gdzie zatrzymywał się w Tangerze, Maladze, Kadyksie, Tetuanie, Gibraltarze i Algierze. Przez kolejne dwa lata Verne nadal podróżował do różnych krajów, takich jak Irlandia, Szkocja, Norwegia, Anglia i Morze Bałtyckie..
Jeśli chodzi o jego życie osobiste, Verne poślubił Honorine Deviane Morel w 1857 roku, mając nadzieję na stabilizację emocjonalną. Jednak życie małżeńskie szybko znudziło pisarza, więc wolał odbywać długie podróże, aby znaleźć się z dala od domu.
W wyniku tego małżeństwa urodził się tylko Michel Verne, zbuntowany i uparty syn, którego jego ojciec dwukrotnie internował w azylu. Michel nigdy nie mógł tego wybaczyć Julio, więc między tymi dwoma pisarzami zawsze istniała głęboka przepaść.
W 1886 roku, kiedy Jules Verne miał 58 lat, padł ofiarą tragicznego wydarzenia: jego bratanek Gastón, z którym miał przyjemny związek, strzelił mu w nogę bez powodu. To spowodowało, że pisarz utykał, z którego nigdy nie mógł dojść do siebie. W konsekwencji Gastón został umieszczony w azylu.
W 1887 roku zmarł P. J. Hetzel, co skłoniło Verne'a do pisania mrocznych powieści. Uważa się, że Verne zaczął pisać także ciemniejsze utwory, ponieważ syn Hetzela, który był odpowiedzialny za biznes ojca, nie był tak skrupulatny, jak słynny redaktor..
W 1888 Verne wszedł na sferę polityczną swojego kraju. Brał aktywny udział w polityce miasta Amiens, gdzie został wybrany na radnego miasta. Pełnił tę funkcję przez 15 lat, a jego zadaniem było wprowadzenie szerokiej gamy ulepszeń dla Amiens..
Przed poważną chorobą Verne zgodził się należeć do grupy esperanckiej w Amiens, zobowiązując się do napisania książki w tym języku. Książka została zatytułowana Imponująca przygoda misji Barsac, ale autor nie mógł tego dokończyć. Kiedy został opublikowany, nie miał już śladu języka esperanto.
Pisarz Jules Verne zmarł 24 marca 1905 roku na skutek cukrzycy, na którą cierpiał od dziesięcioleci. Zmarł w zaciszu swojego domu i został pochowany na cmentarzu La Madeleine.
Jego syn Michel Verne był odpowiedzialny za wydanie ostatnich prac autora, tak jak one Latarnia morska na końcu świata Y Inwazja morza. Michel dokonał bardzo osobistych i notorycznych zmian w pracy swojego ojca, ale stało się to znane dziesiątki lat później, pod koniec XX wieku..
Odnośnie własnych tekstów Verne zapewniał, że nigdy nie studiował nauk ścisłych, ale dzięki zwyczajowi czytania udało mu się zdobyć bardzo dużą wiedzę, która była przydatna przy tworzeniu jego powieści..
Verne wyznał, że zawsze nosił ze sobą ołówek i zeszyt, aby od razu zapisać akapit lub pomysł, który mógłby wykorzystać w swoich książkach.
Na pytanie autora, dlaczego pisze powieści naukowe, odpowiedział, że inspirację czerpał z faktu, że poświęcił się studiowaniu geografii..
Jules Verne stwierdził, że kocha mapy, a także wielkich odkrywców ludzkości. Stąd inspiracja do napisania serii powieści geograficznych.
Jeśli chodzi o dokładność swoich opisów, Verne argumentował, że naukowe zbiegi okoliczności wynikały z faktu, że przed rozpoczęciem pisania powieści autor sporządził obszerną kompilację książek, gazet i czasopism naukowych, które mogą służyć jako wsparcie jego twórczości..
Plik Niezwykłe wycieczki firmy Verne miały pokazać czytelnikom całą Ziemię; stąd podtytuł sagi: „światy znane i nieznane”.
Dzięki swoim badaniom Verne zdawał sobie sprawę z wielkich wypraw tamtych czasów, finansowanych przez rodzący się imperializm tamtych czasów i prowadzących do niezbadanych miejsc, zwłaszcza w głąb kontynentu afrykańskiego..
W sumie było 60 powieści, wśród nich: W osiemdziesiąt dni dookoła świata (1873), Z ziemi na Księżyc (1865), Około pona (1870), Sfinks lodu (1897), Wspaniały Orinoko (1898), Miguel Strogoff (1876), Tajemnicza wyspa (1874), Dzieci kapitana Granta (1867) itp.
O tej powieści autor ustalił, że wybrał Afrykę jako miejsce, w którym toczyły się przygody, ponieważ był to wówczas najmniej znany kontynent, aby mógł wprowadzić więcej fantastycznych elementów..
Verne stwierdził jednak, że przed napisaniem tekstu przeprowadził wstępne śledztwo, gdyż mimo elementów fikcyjnych pisarz chciał pozostać jak najbliżej rzeczywistości swoich czasów..
Ta powieść była tak ważna w tamtych czasach, że do dziś powstają różne materiały audiowizualne inspirowane tą pracą, zwłaszcza na duży ekran..
W tym tekście bohaterowie spotykają różne obszary geograficzne, które ich zadziwiają i przerażają, takie jak seria jaskiń, podziemne morze i wulkan..
Bohaterem opowieści jest Axel, młody człowiek, który mieszkał ze swoim wujem Otto Lidenbrockiem, który jest geniuszem mineralogii. Przygoda zaczyna się, gdy otrzymują zwój pochodzenia runicznego, który zawiera ukrytą wiadomość; rozszyfrowując ją, odkrywają, że jest to mapa prowadząca do środka Ziemi.
Ta słynna praca została opublikowana w Magazyn o edukacji i kreatywności od 1869 do 1870. Główny bohater, kapitan Nemo, jest brutalnym i mściwym człowiekiem, ponieważ jego córki zostały zgwałcone, a jego żona skazana na śmierć, podobnie jak jego ojciec. Z tego powodu jest odpowiedzialny za zatapianie fregat bez litości dla załogi..
Opowieść opowiadana jest przez profesora o nazwisku Pierre Aronnax, który zostaje wzięty do niewoli przez tego strasznego kapitana i prowadzony na pokładzie łodzi podwodnej Nautilus przez oceany jądra Ziemi..
W 1863 roku Verne napisał pracę pt Paryż w XX wieku, który nie został opublikowany, ponieważ uznano go za bardzo ponury w tamtym czasie. Jednak ten tekst okazuje się być prawie dokładną prognozą XX wieku; książka opowiada o życiu młodego mężczyzny, który mieszka w czymś w rodzaju szklanego wieżowca.
W tej powieści ludzkość ma samochody na gaz, bardzo szybkie pociągi, kalkulatory i sieć komunikacyjną (coś podobnego do dzisiejszego Internetu).
Mimo to bohater nie jest zadowolony, więc kończy się go tragicznie. Praca została ponownie odkryta przez prawnuka autora w 1989 roku, by ostatecznie ukazać się w 1994 roku.
Jeszcze bez komentarzy