Pisanie jako terapia

„Należę do osób, które nie do końca rozumieją rzeczy, dopóki nie przedstawią ich na piśmie”. Haruki Murakami, Tokyo Blues.

Myślę, że poniższy obraz wizualnie dobrze oddaje to, co miał na myśli przyjaciel Murakami:

Ludzie XXI wieku żyją z uwagą skupioną niemal wyłącznie na tym, co zewnętrzne: telewizja, reklama, Facebook, WhatsApp… To era, w której otrzymujemy coraz więcej bodźców zewnętrznych w wyniku pojawienia się nowych technologii. Z tego powodu nie jesteśmy przyzwyczajeni ani wykształceni, aby zwracać uwagę na to, co wewnętrzne, na nasz wewnętrzny świat: wrażenia, myśli i emocje. Ale…

Nie oznacza to, że nasz wewnętrzny świat nie wymaga naszej uwagi.. 

Chociaż z psychologii wiemy, że nadmierna introspekcja wiąże się z depresją (zbyt głębokie zanurzenie się w sobie może spowodować „utonięcie”), to w rzeczywistości obecny trend nie jest taki: uciekamy z naszego wewnętrznego świata, ze strachu przed spotkaniem z nieprzyjemnym mieszkańcy, których nie lubimy: niewygodne emocje, negatywne myśli, ból... Jest to logiczna konsekwencja „nurkowania” na innych bagnach hedonizm. Jesteśmy częścią społeczeństwa, które szanuje przyjemność i odrzuca ból. jednak, ból jest częścią życia.

I bez względu na to, jak bardzo przed nim uciekamy, są chwile, kiedy puka do drzwi. A kiedy zakrywamy uszy, żeby go nie słyszeć, on krzyczy. A kiedy pozwolimy, aby czas minął, konflikt, który wywołał ten ból, łączy się z nowymi konfliktami, które się kończą utknięcie w naszym wewnętrznym świecie i spowodowanie psychologicznego bałaganu, jak człowiek z kreskówki.

Kontakt z naszym wewnętrznym światem można rozwiązać na różne sposoby. Jeden to dialog wewnętrzny, inny to medytacja lub uważność koncentruje się na emocjach, a inny, na którym chcę teraz rozwinąć: Pisanie-terapia.

Co to jest terapia pisaniem?

Dokładnie w środku napisz o swoich uczuciach, emocjach i myślach. Nie tylko to: także kontekstualizuj (opisz sytuację), w jaki sposób te wewnętrzne wydarzenia wpłynęły na twoją postawę lub zachowanie, jaką reakcję udzieliłeś, jakie były konsekwencje.

Możesz też napisać alternatywę, rodzaj szczęśliwe zakończenie, na przykład: „Teraz rozumiem, że ciągłe rozmyślanie nad problemem sprawia, że ​​jestem tylko smutny i przytłoczony, więc zacznę robić coś, co zapewni mi rozrywkę, aby wydostać się z tego stanu”. I już, dla najbardziej doświadczonych w sztuce pisania, możesz postawić się z Pisanie - terapia twórcza: napisz opowiadanie, wiersz lub plik Poczta może być świetnym narzędziem do uwalniania emocji.

Urządzenia do pisania i terapii

Nie ograniczaj się myśleniem, że musisz to zrobić bardzo dobrze, celem tego narzędzia nie jest publikacja książki, więc nie blokuj się, że nie znajdziesz najbardziej poprawnego wyrażenia gramatycznego do wyrażenia swoich pomysłów, po prostu je zapisz.

Zaakceptuj, że czasami może to być niewygodne zadanie, ponieważ będziemy pisać o uczuciach, myślach i emocjach, których nie lubimy, ale ostatecznie jest to ćwiczenie uzdrawiające; to tak, jak gdy idziesz pobiegać lub idziesz na siłownię: męczysz się, to boli, ale kiedy wchodzisz pod prysznic, Ach, co zrelaksować się! I na początku, jak wszystkie przyzwyczajenia, będzie to kosztowało więcej, będzie większy opór przed korzystaniem z terapii pisaniem, ale tak to się dzieje, gdy proponujemy rozpoczęcie jakiejkolwiek nowej działalności: Trudno zacząć, ale potem wszystko idzie gładko. 

Narzędzia terapii pisaniem

Ułatwia emocjonalną ekspresję i zrozumienie; Pomaga nam organizować pomysły i odkrywać wewnętrzne konflikty; dostarcza nam analizy związku między tym, co myślimy i czujemy, a naszym własnym zachowaniem i jego funkcjonalnością; wzmacnia naszą samoświadomość i samowiedzę; służy do upustu; udaje nam się obserwować nasz stan wewnętrzny z perspektywy zewnętrznej, neutralnej itp..

Ogromna zaleta terapii pisaniem

Dzięki uważności staramy się obserwować wewnętrzne doświadczenie jako zwykli widzowie poprzez medytację. Dzięki terapii pisaniem cel ten można osiągnąć w prostszy sposób, ponieważ doznania, myśli i emocje są uchwycone słowami, na papierze.. Znaczenie i poczucie fatalności, jakie nabierają te wewnętrzne wydarzenia, gdy poruszają się w naszym ego, a my im nie stawiamy czoła, są teraz zredukowane do „zwykłego tekstu, który obserwuję, który mam przed sobą i który nie może tego zrobić. cokolwiek do mnie ”.

I te uczucia, myśli i emocje już nas nie dominują. Teraz, gdy mam je przed sobą, mogę stawić im czoła. A potem wreszcie jestem wolny.