Znaczenie zdrowego żalu

Tak, życie boli, a nieobecności opróżniają nas w środku!

Jakiż to wielki ból, kiedy rozumiemy znaczenie całego jego rozszerzenia nigdy i jest tak, że niewiele słów tak bardzo boli, gdy się je rozumie. Kiedy zrozumiemy, że już nigdy go nie zobaczymy, usłyszymy jego głos, jego rady, jego uśmiech i że możemy zadowolić się tylko jego pamięcią, która jest niczym innym jak skrawkami chwil, które połączyliśmy razem, aby jego pamięć nigdy nie zgasła.

I właśnie wtedy poczuliśmy się tak, jak powiedział Miguel Hernández: „Tak wiele bólu jest zgrupowane w moim boku, że z powodu bólu rani nawet mój oddech ... Twoja śmierć boli mnie bardziej niż moje życie ”.

Po tej chwili, czas się odrodzić, podnieś resztki istoty, które po nas pozostały, i uzbrój się po trochu.

W naszym społeczeństwie śmierć jest problemem tabu, Ciekawe, że jedynym ubezpieczeniem na życie jest, ale istnieje jedna z niekongruencji istoty ludzkiej. Musimy zrozumieć to wydarzenie jako coś naturalny, Nawet jeśli nas niszczy, topi nas i zatapia w studni.

Plik pojedynek jest zdefiniowany ponieważ proces ten wydłużył się w czasie niezbędnym do przezwyciężenia utraty nieobecności spowodowanej śmiercią, zerwaniem lub innym charakterem (które pomimo różnych sytuacji mają pewne podobieństwo).

Istnieje obszerna bibliografia oparta na fazach żałoby, przez które przechodzimy, więc nie będę się nad nimi rozwodzić:

Odmowa, gdzie nie chcemy zakładać rzeczywistości, aby uniknąć bólu, jaki ona wywołuje.

Iść do, W obliczu frustracji i nonkonformizmu walczy z przeznaczeniem, życiem, Bogiem ...

Negocjacja, Pomimo tego, że świadomie nie ma rozwiązania i wiemy o tym, negocjujemy, aby ta osoba nas nie opuściła całkowicie, żeby tak się nie stało, że wszystko jest snem.

Depresja, To tutaj puszczamy cały emocjonalny bagaż i pozwalamy się ponieść pierwotnej emocji smutku i żalu, która zalewa nas, tak potrzebna, jak bolesna..

Przyjęcie, Na tym etapie można powiedzieć, że nauczyliśmy się żyć pod nieobecność ukochanej osoby, co oczywiście nie oznacza zapominania o niej. W tym momencie sprężystość.

O tych etapach powiedz, że nie mają powodu być liniowy, nie każdy musi przez nie przechodzić, może być ruch do tyłu, naprzemienność, a nawet powtórzenie, każda osoba jest inna i zajmuje swój czas.

Następnie jak powinniśmy stawić temu czoła, co powinniśmy zrobić, aby przezwyciężyć ten ciężki trans ... oto najgorsze i najlepsze: Nie ma magicznej formuły. Najgorsze, bo chciałbym wymazać ten ból, najlepszy, bo to coś, co nas wzmocni i jeśli dojdziemy do zdrowego pojedynku, to sprawi, że będziemy bardziej cenić życie.

Najpierw musimy stawić czoła sytuacji. Tak, stało się, nie chcieliśmy, ale stało się, musimy ponieść stratę, nie ma powrotu, trzeba patrzeć w przyszłość.

Na drugim miejscu zrozumieć, co czujemy, czasami czujemy tak wiele rzeczy, że nie wiemy, jak sobie z tym poradzić, w tej chwili pozwól sobie odejść, płynąć, nie bądź skrępowany, powiedz, co czujesz. Masz prawo odczuwać, co chcesz: złość, żal, frustrację, ból, a nawet ulgę i spokój, ponieważ ta osoba już nie cierpi, są to uczucia, które emanują z wnętrza, nie możesz winić tego, co czujesz. Dzielenie się tym pomoże leczyć.

Naucz się żyć w nowej sytuacji Jeśli osoba, która odeszła, odegrała w naszym życiu bardzo ważną rolę, będziemy musieli nauczyć się żyć bez tej figury, nie trzeba szukać kogoś, kto ją zastąpi, ani zrzucać na plecy wszystkich obowiązków tej osoby. , po prostu poproś o pomoc, jeśli jej potrzebujesz Aby powiedzieć, że czujesz się przytłoczony, że nie wiesz, od czego zacząć. Nie powstrzymuj się, zostałeś wypchnięty ze swojej strefy komfortu bez ostrzeżenia. Musisz znowu chodzić.

Stwórz własną pamięć Ten, który daje Ci siłę do pójścia naprzód i towarzyszy Ci przez całe życie, który nie boli, ale może wywołać nostalgię i melancholię, otula Cię i prowadzi.

ZA dobre zarządzanie emocjami Konieczne jest przezwyciężenie tego twardego transu, a niektóre wskazówki, jak to zrobić, są następujące:

1. Zrób listę pozytywnych, dobrych chwil, które sprawiają, że się uśmiechasz i zapamiętaj tę osobę w radosny i szczęśliwy sposób.
2. Przejrzyj zdjęcia i szczęśliwe chwile, w których zdasz sobie sprawę, w jakim stopniu ta osoba cieszyła się życiem
3. Wykonuj techniki relaksacyjne naprzemiennie z myślami o niepokoju, aby stopniowo zmniejszyć jego wpływ emocjonalny (ten punkt byłby bardziej poprawny w przypadku terapeuty)
4. Napisz mu rzeczy, które musisz mu powiedzieć.
5. Sprawdź listę przymiotników dotyczących emocji, czasami blokada psychiczna wynika z braku wiedzy, jak wyrazić, jak się czujemy, i konieczne jest nazwanie tego, co czujemy, zrozumienie tego i podzielenie się tym.
6. Pożegnaj się, powiedz mu wszystko, co chciałbyś powiedzieć, a czego nie mogłeś, co zostało w kałamarzu i czas przypomniał ci o wysiłkach, które podejmujesz, aby to przezwyciężyć (A nawet jeśli jesteś osobą duchową, zapytaj o pomoc). Ale niech to pożegnanie pomoże ci iść naprzód i iść z jego pamięcią, ale nie z jego potrzebą..

Jeśli jesteś towarzyszem osoby, która przechodzi pojedynek, ważne jest również, aby unikać pewnych nie złośliwych, ale przynoszących efekt przeciwny do zamierzonego tematów.

1. To jest konieczne towarzyszyć do tej osoby w jej bólu, dopóki się do niego nie przyzwyczai, to kwestia czasu, wystarczy jej tylko czuć towarzyszenie, ale ból jest niezbędny, aby go poczuć.
2. Unikaj zwrotów typu, „Już nie cierpi” (Co by się stało, gdyby ta osoba zrekompensowała mu cierpienie, kontynuując życie), "Wiem, jak się czujesz" (Każda osoba odczuwa śmierć w inny sposób, więc nie możemy wiedzieć), „Już odpoczywa” (Kto nam mówi, że chciał odpocząć), "Musisz być silny" (Nie, musisz płakać, cierpieć i rozpadać się, żeby się z tym uporać), "Nie płacz". Wszystko to może wywołać niepokój, poczucie winy lub frustrację
   Wymień je dla: „Jestem tu po to, czego potrzebujesz”, „Kocham Cię”, „Jesteśmy w tym razem”, „Nie zostawiam Cię samego”...

Zdecydowanie śmierć jest czymś nieuniknionym, przed którym nikt nie może uciec, mówią, że jest on najpiękniejszym sędzią, ponieważ nie rozumie rasy, wieku, siły nabywczej ani okoliczności. Ale to nie powinno nas zatopić ani zasmucić, śmierć to musi być eksplozja siły życiowej, powinien zachęcać nas do codziennego życia z większą siłą i energią.

Żyjcie dla naszych bliskich, bo jeśli jest coś, co nas wszystkich łączy, a uniwersalne życzenieChodzi o to, że w dniu, w którym nas nie będzie, chcemy, aby ci, którzy tu zostaną, mogli ruszyć dalej. Nie ma więc większego aktu miłości i ofiary niż idź dalej pomimo nieobecności, mimo wszystko,