Porażenie mózgowe, neurologiczne zaburzenie rozwojowe

4893
Egbert Haynes
Porażenie mózgowe, neurologiczne zaburzenie rozwojowe

W Diagnostycznym i statystycznym podręczniku zaburzeń psychicznych (DSM-V) porażenie mózgowe (CP) jest rozumiane jako zaburzenie neurorozwojowe, jest również nazywane przez niektórych pracowników służby zdrowia „centralną dysfunkcją motoryczną”, może być łagodne, umiarkowane, ciężkie lub głęboki i obejmuje grupę stanów, które wpływają na zdolności psychomotoryczne osoby, charakteryzujących się kontrolą równowagi, ruchu i / lub postawy „innej niż normalna”.

Ta neuropatologia wiąże się z problemami w rozwoju mózgu płodu, w ciąży, w pobliżu porodu, podczas porodu, w pierwszych dniach życia lub z powodu silnego urazu, zarówno w okresie prenatalnym, okołoporodowym, jak i poporodowym, powoduje zniszczenie komórek nerwowych upośledzenia funkcjonalne, takie jak trudności poznawcze i sensoryczne. Kiedy dziecko ma zaburzenia komunikacyjne lub motoryczne, należy również ocenić i określić ich nasilenie.

Zawartość

  • Etiologia porażenia mózgowego (CP)
  • Częstość występowania porażenia mózgowego
  • Rodzaje porażenia mózgowego
  • Porażenie mózgowe: wskaźniki ryzyka
  • Rodzina pacjenta z mózgowym porażeniem dziecięcym (CP)
    • Spinki do mankietów

Etiologia porażenia mózgowego (CP)

Przyczyny mogą być bardzo zróżnicowane, niektórymi z nich mogą być: niektóre infekcje lub choroby w czasie ciąży, takie jak zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych, zahamowanie wzrostu wewnątrzmacicznego, zakażenie wewnątrzmaciczne, zaburzenia krzepnięcia płodu, ciąże mnogie, krwawienia w ciąży, przedwcześnie urodzone, udar noworodka , niedotlenienie, uraz, małogłowie przy urodzeniu, anomalie chromosomalne i wrodzone. Uwzględniane przez nich objawy uszkodzenia płodu to: zmiany częstości akcji serca lub pasaż smółki.

Częstość występowania porażenia mózgowego

Uszkodzenie może wystąpić w okresie prenatalnym, okołoporodowym lub poporodowym. Według szacunków Centers for Disease Control and Prevention (CDC) na świecie na każde 1000 urodzeń od 1,5 do ponad 4 cierpi na CP. Istotne jest, aby dzieci z porażeniem mózgowym i ich rodziny szukały wsparcia i wskazówek od multidyscyplinarnego zespołu zdrowia, w skład którego wchodzą: neurolog, pediatra, fizjoterapeuci, psycholodzy, logopedzi, na ogół potrzebują porad psychopedagogicznych.

Szacuje się, że w połowie przypadków dochodzi do niepełnosprawności ruchowej w dzieciństwie (CDC, 2017), chociaż nieco ponad połowa dzieci z CP potrafi samodzielnie chodzić, jedno na dziesięcioro dzieci dotkniętych tym schorzeniem korzysta z urządzenia, które pomaga im złagodzić ich ruch. CDC szacuje również, że około czterech na dziesięciu pacjentów z porażeniem mózgowym ma padaczkę, a mniej więcej jeden na dziesięciu ma zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD)..

Rodzaje porażenia mózgowego

Według tonu i postawy ciała:

  1. Spastyczna, powstaje w wyniku uszkodzenia kory mózgowej i objawia się sztywnością mięśni i brakiem kontroli ruchów mięśni, szacuje się, że od 70 do 85% pacjentów z PZT ma te cechy.
  2. Athetoid lub dyskinetyczny. Powolne i mimowolne ruchy, napięcie mięśniowe może zmieniać się ze sztywnego na rozluźnione, szczególnie w kończynach górnych i dolnych, podobnie jak mają trudności z kontrolowaniem oddechu, strun głosowych i języka, dlatego często trzeba poświęcić dużo uwagi aby je zrozumieć.
  3. Ataxic. Ze względu na uszkodzenia móżdżku pacjent ma trudności z utrzymaniem równowagi.
  4. Mózg mieszany wykazuje uszkodzenia różnych struktur, w przypadku których ma objawy kliniczne z wariantami wcześniej opisanymi.

Klasyfikacja oparta na częściach ciała, których dotyczy problem, lub „kryteria topograficzne” to:

  1. Hemiplegia: trudności motoryczne pojawiają się tylko po lewej lub prawej stronie ciała.
  2. Paraplegia: Dotyczy kończyn dolnych.
  3. Quadriplegia: Zajęcie obu rąk i obu nóg.
  4. Monoplegia: dotyczy tylko jednej części ciała.

Porażenie mózgowe: wskaźniki ryzyka

Istnieją pewne umiejętności lub zdolności, które „przeciętne” dzieci rozwijają wraz z wiekiem. Najlepsze efekty osiąga się, gdy rodzina otrzymuje również wsparcie psychoterapeutyczne, a pracownicy służby zdrowia, łączą siły z nauczycielami i opiekunami. Ważna jest dla nich interakcja społeczna, która uczęszcza do szkoły jest wysoce zalecana, pamiętaj, że: „wszystkie dzieci mają prawo do nauki”, o ile to możliwe, korzystne jest umożliwienie i wspieranie ich w rozwijaniu samodzielności.

Sposób, w jaki Twoje dziecko rozwija się w takich obszarach, jak rodzina i nauczyciele akademiccy, ich mowa i mowa ciała, sposób przetwarzania nowych informacji, to aspekty, które należy obserwować, ważne jest, aby być świadomym ich i ich potrzeb, gdy dzieci mają PK. potrzebują dodatkowej dawki miłości, cierpliwości, zrozumienia, opanowania, akceptacji, a przede wszystkim włączenia.

Gra jest doskonałym narzędziem do obserwowania u dziecka różnych aspektów jego rozwoju, sposobu, w jaki dziecko to robi, a także sposobu uczenia się, mówienia i zachowania, które daje nam kluczowe wskazówki w jego rozwoju. Uznając niektóre oznaki porażenia mózgowego w pierwszych latach życia, Centers for Disease Control and Prevention (CDC) podają następujące wskazówki, które należy obserwować u niemowląt i małych dzieci:

OBJAWY PARALIZY MÓZGOWEJ (PK)

WIEKWSKAŹNIKI RYZYKA PC
2 miesiąceDziecko nie podąża wzrokiem za poruszającymi się przedmiotami, nie reaguje na głośne dźwięki, nie uśmiecha się, nie wkłada rąk do buzi. Leżąc na brzuchu, nie może podnieść głowy, kiedy podnosi swoje ciało.
4 miesiąceMa trudności z poruszaniem jednym lub obydwoma oczami we wszystkich kierunkach i nie podąża wzrokiem za poruszającymi się przedmiotami, nie uśmiecha się do ludzi, nie potrafi mocno trzymać głowy, nie wydaje dźwięków ustami ani nie przykłada do nich rąk, Nie popycha stopy, gdy są wsparte na twardej powierzchni.
6 miesięcyWydaje się sztywny i z napiętymi mięśniami jak lalka, nie okazuje uczuć opiekującym się nim, nie śmieje się ani nie wydaje dźwięków przyjemności, nie próbuje uchwycić rzeczy, które są w jego zasięgu, nie reaguje na dźwięki, nie nie wydaje samogłosek, ma trudności z wkładaniem rzeczy do ust, nie obraca się w żadnym kierunku, aby się przewrócić.
9 miesięcyWydaje się, że nie rozpoznaje znajomych, nie reaguje na wezwanie po imieniu, nie gaworzy, nie przekazuje zabawek z ręki do ręki, nie może nawet usiąść z pomocą, nie trzyma się podparcia nóg.
1 rokNie czołga się, nie potrafi stać z pomocą, nie wypowiada prostych słów typu „mama”, nie uczy się komunikowania się za pomocą gestów, np. Witania się, nie wskazuje na rzeczy, traci nabyte umiejętności.
18 miesięcyNie potrafią chodzić, nie naśladują innych, nie wskazują na rzeczy, aby coś innym pokazać, wydają się obojętne na to, czy ich opiekun jest obecny, czy nie. Traci nabyte umiejętności i nie wie, do czego służą mu rzeczy, które są mu na co dzień używane.
Nie obsługuje co najmniej 6 słów ani nie uczy się nowych.
2 lataNie używa zwrotów zawierających 2 słowa: „Chcę mleka”, nie umie posługiwać się zwykłymi przedmiotami, nie kopiuje czynności ani słów, nie potrafi wykonywać prostych instrukcji, traci nabyte umiejętności i nie chodzi stabilnie.
3 lataPada częściej niż dzieci w jego wieku, może mieć problemy z wchodzeniem i schodzeniem po schodach, nie używa zdań, nie rozumie prostych instrukcji, ślini się lub nie jest rozumiany, gdy mówi, nie potrafi obsługiwać prostych zabawek, nie naśladuje innych, w zabawny, nie używają wyobraźni w zabawach, nie chcą bawić się z innymi dziećmi ani zabawkami, nie patrzą ludziom w oczy, tracą nabyte umiejętności.
4 lataNie może skakać w tym samym miejscu, ma trudności z pisaniem, nie interesuje się interaktywnymi lub pomysłowymi grami, ignoruje inne dzieci lub nie reaguje na osoby spoza rodziny, odmawia ubierania się, spania i korzystania z łazienki. Nie rozumie, co oznacza „to samo” i „inne”, nie jest w stanie opowiedzieć swojej ulubionej historii, nie wykonuje 3-częściowych instrukcji, nie używa poprawnie słów „ja” i „ty”, on mówi słabo i traci nabyte przeze mnie umiejętności.
5 latJest zbyt wycofany i bierny, ma problemy z koncentracją na czynności przez ponad 5 minut i łatwo się rozprasza, ma bardzo skrajne uczucia i emocje, np. Zbyt strach, agresję, nieśmiałość lub smutek. Nie reaguje na ludzi lub robi to tylko powierzchownie. Nie potrafi też odróżnić fantazji od rzeczywistości, nie bawi się różnymi czynnościami, nie potrafi wypowiedzieć swojego imienia i nazwiska, nie używa poprawnie liczby mnogiej i czasu przeszłego, nie mówi o swoich codziennych zajęciach i doświadczeniach, nie rysuje, nie potrafi szczotkować zęby, mycie i suszenie rąk lub rozbieranie się bez pomocy i utrata nabytych wcześniej umiejętności.

Rodzina pacjenta z mózgowym porażeniem dziecięcym (CP)

Osoba z mózgowym porażeniem dziecięcym (CP), przy odpowiednich przystosowaniach, może wieść szczęśliwe życie i mieć wielkie życiowe osiągnięcia. Mają jednak szczególne potrzeby uwagi ze względu na różnice w ich adaptacyjnym funkcjonowaniu. Technologia oferuje nowe narzędzia, poznaj te, które mogą im ułatwić życie, adaptacje w domu sprzyjają samodzielności dziecka z porażeniem mózgowym, warto zrobić to, co konieczne, aby dziecko mogło pielęgnować dobre nawyki higieny osobistej i nie tylko, przejdź od krzeseł toaletowych, urządzeń do poruszania się, lasek, elektronicznej pomocy domowej, aby ułatwić funkcje i wiele innych.

Bez odpowiedniego wsparcia ich wyniki w życiu codziennym mogą być ograniczone pod względem samodzielnego życia w różnych warunkach, takich jak szkoła i praca. Partycypacja i integracja społeczna zaczyna się w komórce społeczeństwa: rodzinie! Ogromnym wsparciem są programy i usługi edukacyjne świadczone przez pracowników służby zdrowia, są takie, które oferują pomoc domową dla pacjentów z porażeniem mózgowym (CP), co stanowi wielką ulgę dla rodziców..

Dynamika rodziny jest punktem centralnym, wiele ostrzeżeń i uczenia się można zdobyć poprzez zabawę, poszukiwanie specjalnych programów i środowisk integracyjnych, w których mogliby rozwijać zajęcia pozalekcyjne.

Motywacja to jeden z „kluczy”, który otworzy „drzwi” wytrwałości i wytrwałości w leczeniu, zarówno po stronie pacjenta, jak i rodziny; Często zasoby mogą wydawać się niepotrzebne dla potrzeb dziecka, rodzice mogą być nawiedzani przez wątpliwości i obawy o przyszłość swoich dzieci, szkolenie w zakresie zarządzania emocjami u pacjentów z CP i rodziców zapewnia ogromne korzyści, niektórzy rodzice zmagają się z dnia na dzień dla lepszego jutra dla Twoich dzieci:

„Wielu wojowników musi leczyć swoje rany, aby ruszyć naprzód w bitwie”

Czasami istnieje ograniczenie zasobów niezbędnych do zapewnienia im opieki wymaganej przez pacjenta z PZM, mogą być różnego rodzaju lub ich kombinacją: ekonomiczne, tymczasowe, kiedy „nie wystarczy czasu”, aby zabrać ich na leczenie. różni specjaliści ... Dlatego też zasobem, którego nie powinno zabraknąć, jest miłość, bo gdy istnieje silna więź uczuciowa, jest też większa inkluzja, ponieważ:

„Miłość często sprawia, że ​​rodzice przełamują swoje ograniczenia i motywują ich do przekraczania swoich„ możliwości ”:„ kiedy masz dziecko z CP, odkrywasz wiele umiejętności, o których nie sądziłeś, że masz ”

Czasami rzeczy stają się „więcej niż trudne”, to naturalne, że są okresy nadmiernego stresu: praca i obowiązki społeczne rodziców też mogą być liczne… Mimo to, gdy wszystko wygląda „ciemniej”, a kiedy oni tak czują ich wysiłki „nie będą tego warte”, trzeba obniżyć poziom stresu, poszukać pomocy psychologicznej i iść dalej: miłość może dać ci tę „dodatkową energię”, gdy czujesz, że nie możesz już jej znieść.

Spinki do mankietów

  • https://www.fondationparalysiecerebrale.org/quest-ce-que-la-paralysie-cerebrale
  • https://www.cdc.gov/ncbddd/cp/data.html
  • http://www.mychildwithoutlimits.org/understand/cerebral-palsy/cerebral-palsy-prognosis/10-myths-about-cerebral-palsy/?lang=es
  • https://www.nhs.uk/conditions/cerebral-palsy/
  • https://www.understood.org/es-mx/school-learning/your-childs-rights/basics-about-childs-rights/idea-fact-sheet
  • http://www.mychildwithoutlimits.org/understand/cerebral-palsy/cerebral-palsy-treatment/assistive-technology/?lang=es

Jeszcze bez komentarzy