Zostawiam ci najlepsze frazy Paula Michela Foucaulta (1926-1984), filozof, myśliciel społeczny o wielkim wpływie w naukach społecznych i humanistycznych, zmarły w 1984 roku.
Wielki krytyk instytucji społecznych, takich jak więzienie czy szkoły, rozwinął swój pomysł na `` Panoptykon '', system nadzoru, w którym wielu widzi ktoś niewidoczny, skąd sprawuje się kontrolę, władzę i wiedzę..
Możesz być także zainteresowany tymi zwrotami filozoficznymi.
-Moc jest wszędzie, ponieważ pochodzi zewsząd.
-Nie chodzi mi o to, że wszystko jest złe, ale o to, że wszystko jest niebezpieczne, że nie jest dokładnie tym samym, co złe..
-Dusza jest więzieniem ciała.
-Dlaczego lampa lub dom miałyby być przedmiotem sztuki, a nie naszym życiem?
-Jesteśmy bardziej wolni, niż nam się wydaje.
-Całe społeczeństwo prześladuje każdego człowieka poprzez niezliczone mechanizmy dyscypliny.
-Wiedza to nie wiedzieć: wiedza to cięcie.
-Zaskakuje mnie fakt, że w naszym społeczeństwie sztuka stała się czymś, co dotyczy tylko przedmiotów, a nie jednostek czy życia..
-Nie uważam, że trzeba dokładnie wiedzieć, kim jestem. Głównym zainteresowaniem życiem i pracą jest stanie się kimś innym niż byłeś na początku..
-Tam, gdzie jest siła, jest opór.
-Nie pytaj mnie, kim jestem, ani nie proś mnie, abym pozostał taki sam. Niejedna osoba, niewątpliwie taka jak ja, pisze, żeby nie mieć twarzy.
-Czy więzienia są przepełnione lub czy ludność jest przetrzymywana w więzieniach??
-Wygląd, który widzi, jest wyglądem, który dominuje.
-Panoptykon jest maszyną do oddzielenia idei „widzenia - bycia widzianym”: w pierścieniu peryferyjnym człowiek jest całkowicie widziany, nigdy nie widząc; W centralnej wieży wszystko jest widoczne, nigdy nie było widać.
-Czy to dziwne, że więzienia przypominają fabryki, szkoły, baraki, szpitale, które przypominają więzienia?
-Nie ma relacji władzy bez współzależnej konstytucji pola wiedzy, ani wiedzy, która nie zakłada i nie stanowi jednocześnie relacji władzy..
-Ludzie mogą tolerować dwóch homoseksualistów, których widzą razem wychodzących, ale następnego dnia uśmiechają się, trzymają się za ręce, czule obejmują się nawzajem, wtedy nie można im wybaczyć..
-Nasze społeczeństwo nie jest społeczeństwem spektakularnym, ale społeczeństwem nadzorowanym.
-Wiedzą nie rządzi teoria wiedzy, ale teoria praktyki dyskursywnej.
-Jeśli chodzi o władzę dyscyplinarną, sprawowana jest ona przez uczynienie siebie niewidzialnym; z drugiej strony na tych, którym się podporządkowuje, narzuca obowiązkową zasadę widoczności.
-Śmierć opuściła dawne tragiczne niebo i stała się lirycznym jądrem człowieka: jego niewidzialną prawdą, jego widzialną tajemnicą.
-Nie ma binarnego podziału między tym, co się mówi, a tym, czego się nie mówi; musimy spróbować określić różne sposoby nie mówienia rzeczy.
-Wyobrażenie nie tworzy się w opozycji do rzeczywistości jako jej zaprzeczenie lub kompensacja; rośnie między znakami, od książki do książki, w szczelinie powtórzeń i komentarzy; rodzi się i nabiera kształtu w przerwach między książkami. Na tym polega fenomen biblioteki.
-Szkoły mają takie same funkcje społeczne jak więzienia i instytucje psychiatryczne: definiują, kontrolują i regulują ludzi.
-Znajdź w swoim społeczeństwie to, co dobre, mocne i piękne, i rozwijaj się z tego miejsca. Wypchnij się. Zawsze buduj na tym, co już masz. Wtedy będziesz wiedział, co masz zrobić.
-Więzienie jest jedynym miejscem, w którym władza może objawiać się nago, w jej najbardziej przesadnych wymiarach i usprawiedliwiać się jako siła moralna..
-Nie jestem prorokiem. Moim zadaniem jest tworzenie okien, w których wcześniej były tylko ściany.
-Jestem szaleńczo zakochany w pamięci. Echo z innego czasu i innego miejsca.
-Ciało w złym stanie zdrowia prowadzi do delirium, zniechęcenia, złego humoru, szaleństwa, do tego stopnia, że zdobyta wiedza zostaje wyrzucona z duszy.
-Widoczność to pułapka.
-Jakie pragnienie może być sprzeczne z naturą, skoro zostało dane człowiekowi przez samą naturę?
-W rzeczywistości istnieją dwa rodzaje utopii: socjalistyczne utopie proletariackie, które cieszą się właściwością tego, że nigdy się nie urzeczywistniają, oraz utopie kapitalistyczne, które niestety często się realizują..
-Nie sądzę, że trzeba być smutnym, aby być wojownikiem, nawet jeśli sam cel, z którym walczy, jest ohydny.
-Nie pytajcie, kim jestem, i nie proś mnie, abym pozostał taki sam: niech nasi biurokraci i nasza policja zobaczą, że nasze dokumenty są w porządku. Przynajmniej unikamy jego moralności, kiedy piszemy.
-W cywilizacjach bez statków marzenia wysychają, szpiegowanie zajmuje miejsce przygody, a policja zajmuje miejsce piratów.
-Cechą charakterystyczną współczesnych społeczeństw nie jest to, że porzuciły seks na rzecz tajemniczej egzystencji, ale poświęcili się rozmowie o nim w nieskończoność, wykorzystując go tak, jakby był tajemnicą..
-Aby państwo mogło tak funkcjonować, konieczne jest, aby istniały - od mężczyzny do kobiety lub od osoby dorosłej do dziecka - bardzo specyficzne stosunki dominacji, które mają względną autonomię i własną konfigurację..
-Można powiedzieć, że wszelka wiedza związana jest z podstawowymi formami okrucieństwa.
-Natura, zachowując tylko bezużyteczne tajemnice, umieściła w zasięgu i wzroku ludzi rzeczy, które trzeba było wiedzieć.
-Na całym świecie można odnieść wrażenie, że prawie nie mówi się o seksie. Ale wystarczy rzut oka na urządzenia architektoniczne, przepisy dyscyplinarne i całą organizację wewnętrzną: seks jest zawsze obecny.
-Dusza jest efektem i narzędziem anatomii politycznej; dusza jest więzieniem ciała.
-Współczesne społeczeństwo jest perwersyjne, nie pomimo swojego purytanizmu czy reakcji na jego hipokryzję; jest faktycznie i bezpośrednio przewrotny.
-Przestępczość, z ukrytymi agentami, których pozyskuje, a także uogólnione grabież, na które zezwala, stanowi środek nieustannego nadzoru nad ludnością: aparat, który pozwala na kontrolę, poprzez samych przestępców, całego pola społecznego..
-Nie ma jednej, ale wiele ciszy i są one integralną częścią strategii, które leżą u podstaw i przenikają dyskursy..
-Wojny nie toczą się już w imię suwerena, którego trzeba bronić; walczy się w imię istnienia wszystkich; całe populacje są mobilizowane do masowej rzezi w imię imperatywu życia: masakry stały się niezbędne.
-W piśmie nie chodzi o to, aby manifestować ani wywyższać aktu pisania, ani nie jest to utrwalacz w języku; chodzi raczej o stworzenie przestrzeni, w której pisarz nieustannie znika.
-Prowadzisz wojnę, aby wygrać, nie dlatego, że jest to sprawiedliwe.
-Szaleństwo, w swoim dzikim i niezłomnym słowie, głosi swoje własne znaczenie; w jego chimerach, wypowiedz jego tajemną prawdę.
-Ponieważ winny jest tylko jednym z celów kary. Kara jest wymierzona przede wszystkim w innych, potencjalnie winnych.
-Sprawiedliwość zawsze musi kwestionować samą siebie, tak jak społeczeństwo może istnieć tylko dzięki pracy, jaką wykonuje nad sobą i nad swoimi instytucjami..
-„Oświecenie”, które odkryło wolność, wymyśliło także dyscypliny.
-Polityka nie jest tym, za co się podaje: wyrazem zbiorowej woli. Polityka dobrze oddycha tylko wtedy, gdy ta wola jest wieloraka, chwiejna, zagmatwana i mroczna nawet dla siebie..
-Kiedy człowiek przejawia arbitralny charakter swojego szaleństwa, staje w obliczu mrocznej konieczności świata; zwierzę, które nawiedza swoje koszmary i noce pozbawienia, jest swoją własną naturą, która ujawni nagą, nieubłaganą prawdę o swoim piekle.
-Praca to skłonienie siebie do myślenia o czymś innym niż to, co myśleliśmy wcześniej.
-Język psychiatrii to monolog rozumu na temat szaleństwa.
-W karze nie ma chwały.
-Liryzm marginalności może znaleźć inspirację w obrazie wyjętego spod prawa, wielkiego społecznego nomady.
-Wychodząc z idei, że jaźń nie jest nam dana, myślę, że jest tylko jedna praktyczna konsekwencja: musimy stworzyć siebie jako dzieło sztuki.
-To, czego szukam, to permanentne otwieranie możliwości.
-W każdym razie jedno jest pewne: człowiek nie jest ani najstarszym, ani najbardziej stałym z problemów, jakie stawiano przed ludzką wiedzą..
-Nie ma sensu mówić „w imieniu” lub „przeciw” rozumowi, prawdzie lub wiedzy.
-Pełnomocnictwo jest dopuszczalne tylko pod warunkiem, że ukryjesz jego znaczną część. Jego sukces jest proporcjonalny do jego zdolności do ukrywania własnych mechanizmów.
-W mechanizmie władzy doszło do strategicznego wykorzystania tego, co było niedogodnością. Więzienie tworzy przestępców, ale ostatecznie przestępcy są użyteczni w sferze gospodarczej i politycznej. Przestępcy służą.
-Niewiele jest opublikowanych informacji o więzieniach, to jeden z ukrytych obszarów naszego systemu społecznego, jeden z najciemniejszych obszarów naszego życia.
-Istnieją formy ucisku i dominacji, które stają się niewidzialne, jedną z nich jest nowa normalność..
-Wiedza nie jest częścią ludzkiej natury. Konflikt, wynik walki, a co za tym idzie przypadek, jest tym, co rodzi wiedzę.
-Jak wykazała wcześniej archeologia myśli, człowiek jest nowym wynalazkiem..
-Wolność sumienia niesie ze sobą więcej niebezpieczeństw niż autorytet i absolutyzm.
-Dyscypliny nie można utożsamiać z wyrobem ani instytucją. Jest to rodzaj mocy, który pozwala skompresować zestaw instrumentów.
-Prawdę można rozumieć jako system uporządkowanych procedur mających na celu produkcję, regulację, dystrybucję i obsługę oświadczeń..
-Sukces jest zawsze proporcjonalny do umiejętności ukrycia własnych mechanizmów.
-Gra może być tego warta, o ile nie wiemy, jaki będzie jej koniec.
-Moje relacje z ludźmi przypominają relacje z aktorem. Kiedy skończę mówić, poczuję całkowitą samotność.
-Kwaśne opary nie mają takich samych właściwości jak melancholia, podczas gdy opary alkoholowe są zawsze gotowe do zapalenia się i sugerowania szaleństwa..
-Fascynujące w więzieniach jest to, że władza zwykle nie jest zakryta ani zamaskowana, ale raczej objawia się jako tyrania, która towarzyszyła nawet w najdrobniejszych szczegółach.
-Związek między pisaniem a śmiercią znajduje odzwierciedlenie w zanikaniu indywidualnych cech podmiotu, który je pisze.
-Na piętno pisarza nie ma nic więcej niż osobliwość jego nieobecności.
-Życie z ludzkością zakończyło się istnieniem zależnym, które nigdy nie jest we właściwym miejscu. Żywa istota, której przeznaczeniem jest wędrowanie i niekończące się błędy.
-Z chrześcijańskiego punktu widzenia rozum ludzki jest szalony w porównaniu z rozumem Bożym. Jednak rozum boski jawi się rozumowi ludzkiemu jako szaleństwo.
-W społeczeństwie XVII wieku ciało królów było metaforą rzeczywistości politycznej. Fizyczna obecność króla była niezbędna dla funkcjonowania monarchii.
-Uważam, że wielką iluzją jest myśl społeczna o ciele, na które składa się uniwersalność woli.
-Mistrzostwo i pełną świadomość własnego ciała można osiągnąć jedynie poprzez oddziaływanie i przemianę mocy w ciele.
-Istnieją fasady zła, które mają wielką zaraźliwą moc, taką skandaliczną siłę, że każda reklama nieskończenie je mnoży.
-Izolacja ukrywana bez powodu, zdradzała wstyd, jaki wzbudzała, i wyraźnie zwracała uwagę na szaleństwo.
-Szaleństwo odzwierciedla tajemnicę zwierzęcości, która jest niczym innym jak własną prawdą i w której w jakiś sposób wiele celów zostaje ponownie wchłoniętych.
-Różnica zaczyna istnieć w całej jej intensywności dopiero w dniu, w którym strach nie jest już używany jako metoda zatrzymania ruchu i jest stosowany jako kara.
-Wolniejsze, ale jeszcze bardziej pewne prawdy, przed którą stoi, jest przebudzenie, które pochodzi z samej mądrości i jej uporczywego i koniecznego postępu w krajobrazach szaleństwa..
-Na planecie jest więcej pomysłów, niż sobie wyobrażają naukowcy, a te są bardziej aktywne, silniejsze, odporniejsze i bardziej namiętne niż myślą politycy..
-Warunku ewentualnej władzy nie należy szukać w pierwotnym istnieniu centralnego punktu lub w pojedynczej przestrzeni suwerenności.
-Władza jest wszędzie, nie oznacza to, że wszystko połyka, ale że pochodzi zewsząd.
-Analiza relacji władzy jest obszarem złożonym. Czasami napotykane są sytuacje i stany dominacji, które zamiast być mobilnymi, pozwalają uczestnikom na przyjęcie strategii, które je modyfikują.
-Sprawowanie władzy tworzy i kiełkuje nowe obiekty wiedzy, pozwalające na gromadzenie nowych zasobów informacji.
-Władza nieustannie zadaje pytania i zadaje nam pytania, pyta i stale rejestruje; instytucjonalizuje poszukiwanie prawdy, profesjonalizuje je i ostatecznie nagradza.
-To dyskurs prawdy decyduje po części, ponieważ przekazuje i napędza skutki wytwarzane przez władzę..
-Nie karzą tych samych przestępstw, nie karzą sprawców tej samej płci. Ale każdy z nich dobrze definiuje określony styl przestępczy.
-Władza jest sprawowana w sieci, w której jednostki nie tylko krążą, ale zawsze mogą ją znosić i sprawować.
-Jednostka jest efektem władzy i jednocześnie w takim stopniu, w jakim jest, jest jej ulgą: władza przechodzi przez jednostkę, która ukonstytuowała się.
-Publiczne egzekucje są teraz postrzegane jako ognisko, w którym odradza się przemoc.
-Brzydko jest być godnym kary, ale karanie jest niesławne.
-Cierpienie fizyczne, ból samego ciała, nie są już konstytutywnymi elementami bólu. Kara przeszła ze sztuki nieznośnych doznań do ekonomii zawieszonych praw.
-Aparat sprawiedliwości karzącej musi teraz wgryźć się w tę bezcielesną rzeczywistość.
-Władza nie przestaje nas kwestionować, kwestionować; nie przestaje badać, nagrywać; instytucjonalizuje poszukiwanie prawdy, profesjonalizuje je, nagradza.
Jeszcze bez komentarzy