Plik właściwości mikroskopu Najwybitniejsze są moc rozdzielczości, powiększenie przedmiotu badań i definicja. Te możliwości pozwalają na badanie obiektów mikroskopowych i mają zastosowanie w różnych dziedzinach nauki..
Mikroskop jest instrumentem, który ewoluował w czasie, dzięki zastosowaniu nowych technologii, aby oferować niesamowite obrazy, znacznie pełniejsze i wyraźniejsze w stosunku do różnych elementów, które są przedmiotem badań w takich dziedzinach, jak biologia, chemia, fizyka, medycyna, m. In. wiele innych dyscyplin.
Obrazy w wysokiej rozdzielczości, które można uzyskać za pomocą najnowocześniejszych mikroskopów, mogą być naprawdę imponujące. Dziś można obserwować atomy cząstek z poziomem szczegółowości, który przed laty był niewyobrażalny.
Istnieją trzy główne typy mikroskopów. Najbardziej znanym jest mikroskop optyczny lub świetlny, czyli urządzenie składające się z jednej lub dwóch soczewek (mikroskop złożony).
Istnieje również mikroskop akustyczny, który działa poprzez tworzenie obrazu z fal dźwiękowych o wysokiej częstotliwości oraz mikroskopy elektronowe, które z kolei są klasyfikowane jako mikroskopy skaningowe (SEM, skaningowy mikroskop elektronowy) i efekt tunelu (STM, skaningowy mikroskop tunelowy).
Te ostatnie dają obraz utworzony ze zdolności elektronów do „przechodzenia” przez powierzchnię ciała stałego za pomocą tzw. „Efektu tunelu”, bardziej powszechnego w dziedzinie fizyki kwantowej..
Chociaż konformacja i zasada działania każdego z tych typów mikroskopów są różne, mają one szereg wspólnych właściwości, które pomimo pomiaru w niektórych przypadkach na różne sposoby, są nadal wspólne dla wszystkich. To z kolei czynniki decydujące o jakości obrazów.
Odnosi się do minimum szczegółów, jakie może zaoferować mikroskop. Zależy to od konstrukcji sprzętu i właściwości promieniowania. Zwykle termin ten jest mylony z „rozdzielczością”, która odnosi się do szczegółów faktycznie uzyskanych przez mikroskop..
Aby lepiej zrozumieć różnicę między zdolnością rozdzielczą a zdolnością rozdzielczą, należy wziąć pod uwagę, że ta pierwsza jest własnością instrumentu jako takiego, definiowanego szerzej jako „minimalna odległość punktów na obserwowanym obiekcie, które można dostrzec w optymalnych warunkach”(Slayter and Slayter, 1992).
Z drugiej strony rozdzielczość to minimalna odległość między punktami badanego obiektu, które faktycznie były obserwowane, w warunkach rzeczywistych, które mogły różnić się od idealnych, dla których mikroskop został zaprojektowany..
Z tego powodu w niektórych przypadkach obserwowana rozdzielczość nie jest równa maksymalnej możliwej w pożądanych warunkach..
Aby uzyskać dobrą rozdzielczość, oprócz mocy Rozdzielczości, wymagane są dobre właściwości kontrastu, zarówno mikroskopu, jak i obserwowanego obiektu lub próbki..
Ta właściwość odnosi się do zdolności mikroskopu do definiowania krawędzi lub granic obiektu w odniesieniu do tła, na którym się on znajduje..
Jest produktem interakcji między promieniowaniem (emisją światła, energii cieplnej lub innej) a badanym obiektem, dlatego mówimy o nieodłączny kontrast (że próbki) i instrumentalny kontrast (ten z samym mikroskopem).
Dlatego poprzez stopniowanie kontrastu instrumentalnego można polepszyć jakość obrazu, tak aby uzyskać optymalną kombinację zmiennych czynników wpływających na dobry wynik..
Na przykład w mikroskopie optycznym głównym źródłem kontrastu jest absorpcja (właściwość określająca jasność, ciemność, przezroczystość, nieprzezroczystość i kolory obserwowane w obiekcie)..
Ta cecha, zwana także stopniem powiększenia, to nic innego jak liczbowa zależność między rozmiarem obrazu a rozmiarem obiektu..
Zwykle jest oznaczony liczbą, której towarzyszy litera „X”, więc mikroskop o powiększeniu równym 10000X zapewni obraz 10 000 razy większy niż rzeczywisty rozmiar obserwowanej próbki lub obiektu..
Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, powiększenie nie jest najważniejszą właściwością mikroskopu, ponieważ komputer może mieć dość duże powiększenie, ale bardzo słabą rozdzielczość..
Z tego powodu koncepcja przydatne powiększenie, to znaczy poziom powiększenia, który w połączeniu z kontrastem mikroskopu naprawdę zapewnia wysoką jakość i ostry obraz.
Z drugiej strony puste lub fałszywe powiększenie, występuje, gdy zostanie przekroczone maksymalne użyteczne powiększenie. Od tego momentu, pomimo dalszego zwiększania obrazu, nie uzyskamy więcej przydatnych informacji, a wręcz przeciwnie, wynikiem będzie większy, ale rozmyty obraz, ponieważ rozdzielczość pozostaje taka sama.
Poniższy rysunek w jasny sposób ilustruje te dwie koncepcje:
Powiększenie jest znacznie większe w mikroskopach elektronowych niż w mikroskopach optycznych, które osiągają powiększenie 1500X dla najbardziej zaawansowanych, te pierwsze osiągają nawet 30000X w przypadku mikroskopów typu SEM..
Jeśli chodzi o skaningowe mikroskopy tunelowe (STM), zakres powiększenia może osiągnąć poziom atomowy 100 milionów razy większy od rozmiaru cząsteczki, a nawet można je przesuwać i umieszczać w określonych układach..
Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z wyjaśnionymi powyżej właściwościami każdego z wymienionych typów mikroskopów, każdy z nich ma określone zastosowanie, co pozwala w optymalny sposób wykorzystać zalety i korzyści dotyczące jakości obrazów. ..
Jeśli niektóre typy mają ograniczenia w pewnych obszarach, można je objąć technologią innych.
Na przykład skaningowe mikroskopy elektronowe (SEM) są zwykle używane do generowania obrazów o wysokiej rozdzielczości, zwłaszcza w dziedzinie analizy chemicznej, poziomów, których nie mógłby osiągnąć mikroskop soczewkowy..
Mikroskop akustyczny jest częściej używany do badania nieprzezroczystych materiałów stałych i charakteryzacji komórek. Łatwo wykryj puste przestrzenie w materiale, a także wady wewnętrzne, pęknięcia, pęknięcia i inne ukryte elementy.
Ze swojej strony konwencjonalny mikroskop optyczny jest nadal przydatny w niektórych dziedzinach nauki ze względu na łatwość użytkowania, stosunkowo niski koszt i ponieważ jego właściwości nadal przynoszą korzystne wyniki dla omawianych badań..
Jeszcze bez komentarzy