Lew morski Jest to nazwa zwyczajowa gatunków, które tworzą podrodzinę Otariinae. Ten wodny ssak różni się od reszty płetwonogich, ponieważ jego ucho ma zewnętrzną część zwisającą w dół..
Ponadto lew morski, w przeciwieństwie do fok i morsów, może obracać tylne płetwy do przodu. Przyczynia się to do ich przemieszczania się na skalistych brzegach i na plażach.
Jego ciało ma aerodynamiczny kształt, a kończyny zostały ewolucyjnie zmodyfikowane do pływania. Jeśli chodzi o poprzednie, są silniejsze i bardziej rozwinięte niż późniejsze..
Członkowie podrodziny Otariinae są rozproszeni od wód tropikalnych do subarktycznych, w różnych oceanach, z wyjątkiem Oceanu Atlantyckiego. Zwykle zamieszkują obszary przybrzeżne, w płytkich wodach z obfitymi zasobami żywności.
Lew morski jest doskonałym pływakiem, dzięki czemu jest w stanie osiągnąć prędkość do 40 km / h. Dzięki temu może aktywnie polować na zdobycz i szybko uciec przed wrogami, wśród których są rekiny i orki..
Indeks artykułów
Wielkość lwa morskiego może się różnić w zależności od gatunku. Ogólnie samiec ma od 2 do 3 metrów długości, a jego waga waha się od 200 do 1000 kilogramów. Jeśli chodzi o samicę, jej ciało ma długość od 1,3 do 2,7 metra, przy przybliżonej wadze od 50 do 270 kilogramów.
Ubarwienie tych ssaków wodnych może mieć od ciemnobrązowego do szarego odcienia. Niektóre mogą być tak ciemne, że wydają się czarne, jak w przypadku lwa morskiego z Nowej Zelandii..
Poszczególne rodzaje z rodziny Otariidae mają szczególne cechy, jeśli chodzi o kolor ich futra. Na przykład lew morski kalifornijski jest brązowy, podczas gdy lew morski południowy jest również brązowy, ale ma złoty lub ciemnożółty brzuch..
Samiec lwa morskiego Steller ma na szyi grubą i obfitą grzywę, a jego ciało jest koloru jasnobeżowego lub czerwono-brązowego. Innym gatunkiem posiadającym grzywę jest australijski lew morski. To jest białe lub żółtawe, co kontrastuje z ciemnobrązową pozostałą szatą.
Lew morski ma zewnętrzne uszy skierowane w dół. Jeśli chodzi o zmysł słuchu, to jest on jednym z najważniejszych dla tego zwierzęcia. Badania wykazały, że jest w stanie słyszeć pod wodą dźwięki o częstotliwości od 1 do 40 kHz..
Wartości te są znacznie wyższe niż odpowiadające zakresowi akustycznemu człowieka, który wynosi od 0,02 do 20 kHz..
Widzenie pod wodą jest ostre, ponieważ oczy są wrażliwe na zmiany natężenia światła. Wynika to z kilku czynników, wśród których jest siatkówka. W jego budowie znajduje się większa liczba komórek odpowiedzialnych za wychwytywanie promieni świetlnych.
Oprócz tego lew morski ma wysoce rozwinięty tapetum lucidum, szereg płytek odblaskowych umieszczonych za siatkówką. Struktury te działają jak lustra, odbijając światło przez siatkówkę. W ten sposób zwiększa się zdolność pochłaniania światła..
Pozwala to zwierzęciu szybko przystosować się do nagłych zmian jasności, które mogą wystąpić w wodzie. Z drugiej strony, ostatnie badania wskazują, że można rozróżnić niektóre kolory, które znajdują się w widmie niebiesko-zielonym..
Lew morski może nurkować na głębokości od 26 do 74 metrów, ponieważ zdecydowana większość jego pożywienia znajduje się w tym zasięgu. W przeciwieństwie do ludzi, ten wodny ssak może nurkować, kiedy tylko zajdzie taka potrzeba, bez konieczności wykonywania przystanków dekompresyjnych.
Chociaż normalnie musisz wyjść z wody co trzy minuty, aby oddychać, możesz wstrzymać oddech do 10 minut. Wszystkie te zachowania są osiągane dzięki różnym adaptacjom fizjologicznym, na przykład związanym z tętnem. Może to spowolnić podczas nurkowań, zmniejszając się z 95 do 20 uderzeń na minutę..
Ponadto jego objętość krwi jest większa, co pozwala mu na większą zdolność do wychwytywania tlenu. Tak więc podczas nurkowania krew jest wypierana z tych tkanek, które tolerują niski poziom tlenu i jest wysyłana do ośrodkowego układu nerwowego i serca..
Aby regulować temperaturę ciała, lew morski ma grubą warstwę tłuszczu znajdującą się pod skórą. Oprócz ochrony przed zimnem ta tkanka tłuszczowa jest rezerwuarem energii. Innym sposobem termoregulacji jest wystawienie jednej lub więcej jej płetw na działanie słońca.
Ponadto naczynia krwionośne znajdujące się pod skórą kurczą się lub rozszerzają, aby wyeliminować lub zatrzymać ciepło, w zależności od potrzeby..
Przednie płetwy są duże i mocne, nadając ciału napęd do przodu. Jeśli chodzi o płetwy tylne, są krótsze i pomagają w kierunku pływania. Te zmodyfikowane kończyny są wystarczająco mocne, aby utrzymać ciężar zwierzęcia podczas chodzenia po lądzie.
Ponadto przednie płetwy służą do podnoszenia niektórych rzeczy. Mogą nawet do nich dołączyć i poruszać nimi w taki sposób, że udają, że klaszczą.
Po obu stronach pyska lew morski ma wyspecjalizowane włosy zwane wibrysami. Są one przymocowane do mięśni i zaopatrzone w zakończenia nerwowe. Te struktury sensoryczne służą do wykrywania wibracji i eksploracji obiektów, które są wokół nich..
Jego ciało ma kształt torpedy, co przyczynia się do jej ruchu w wodzie. Mięśnie szyi zapewniają głowie szeroki zakres ruchu. Jeśli chodzi o silne mięśnie barków i pleców, to one przyczyniają się do ruchów przednich kończyn..
Mięśnie lwa morskiego mają wysokie stężenie mioglobiny. Białko to jest odpowiedzialne za wychwytywanie tlenu, dodatkowo pomaga zapobiegać jego wyczerpywaniu się mięśniom.
Lew morski ma od 34 do 38 zębów, w tym duże, stożkowate kły. Są one używane do rozdzierania, łapania i trzymania zdobyczy. Zęby tylne są płaskie i służą do mielenia muszli skorupiaków i skorupiaków.
Lwy morskie występują w wodach różnych mórz i oceanów na całym świecie, z wyjątkiem północnej części Oceanu Atlantyckiego. Dlatego niektóre gatunki występują w regionach subarktycznych, podczas gdy inne w cieplejszych obszarach, takich jak Kalifornia..
Te ssaki morskie występują w różnych środowiskach wodnych. Zwykle gromadzą się na skalistych wychodniach i na piaszczystych brzegach. Ich obszary łowieckie rozciągają się od zatok do kilku mil od brzegu..
Każdy gatunek ma określone siedlisko, w którym ma warunki niezbędne do jego rozwoju. Tak więc uchatka kalifornijska żyje na wybrzeżach Korei, Japonii i Korei, na zachód od Ameryki Północnej, od południowej Kanady po Meksyk i na wyspach Galapagos..
Lew morski Stellera występuje w wodach przybrzeżnych regionu Północnego Pacyfiku, zarówno w obu Amerykach, jak iw Azji. W ten sposób rozprzestrzenia się od Wysp Aleuckich po północne wybrzeże stanu Kalifornia. Jeśli chodzi o lwa morskiego z Galapagos, żyje w Ekwadorze na wyspie Galapagos.
Lew morski południowy występuje na wschodnim i zachodnim wybrzeżu Ameryki Południowej oraz na Falklandach. Australijskie lwy morskie żyją na południowym i zachodnim wybrzeżu Australii, a lwy morskie Hookera u wybrzeży Nowej Zelandii.
-Królestwo zwierząt.
-Podrzędność: Bilateria.
-Gromada: Chordat.
-Subfilum: kręgowiec.
-Nadklasa: Tetrapoda
-Klasa: Ssak.
-Podklasa: Theria.
-Zamówienie: Carnivora.
-Podrząd: Caniformia.
- Rodzina: Otariidae.
-Podrodzina: Otariinae.
Płeć
-Arctocephalus.
-Zalophus.
-Callorhinus.
-Phocarctos.
-Eumetopias.
-Otaria.
-Neofoka.
Niektóre populacje lwów morskich znacznie spadły, dlatego IUCN zalicza je do grupy gatunków zagrożonych.
Tak więc australijski lew morski (Ashen Neophoca), lew morski z Galapagos (Zalophus wollebaeki) i nowozelandzki lew morski (Phocarctos hookeri) są zagrożone wyginięciem. Jednak inne gatunki są narażone na mniejsze ryzyko.
Tak jest w przypadku lwa morskiego Stellera (Eumetopias jubatus), który jest klasyfikowany jako wrażliwy. Jeśli chodzi o lwa morskiego z Ameryki Południowej (Otaria byronia) i kalifornijski lew morski (Zalophus californianus) budzą najmniejsze obawy.
Istnieje wiele różnych czynników antropogenicznych, które mogą wpływać na lwa morskie. Obejmuje to przyłowy w sieciach skrzelowych i połowy włokiem..
Dodatkowo, zaplątanie się lwa morskiego w szczątki znajdujące się w wodzie jest jednym z głównych zagrożeń dla australijskiego lwa morskiego. Inne zagrożenia obejmują celowe polowanie, chemiczne zanieczyszczenie wody, wycieki ropy i skutki zmiany klimatu..
Wykorzystanie wód przybrzeżnych do akwakultury i rybołówstwa zwiększyło interakcje między tymi ssakami morskimi a sektorem rybołówstwa..
Związki z tymi działaniami generują konkurencję o różne zasoby rybne. Ponadto powodują zmiany siedliskowe, które wpływają na obszary żerowania lwów morskich..
Obecnie lew morski nowozelandzki jest ograniczony do dwóch bardzo małych populacji o ograniczonej reprodukcji. To czyni je podatnymi na choroby i zmiany środowiskowe..
Uchatki kalifornijskie gromadzą duże ilości DDT, które dostają się do ich ciał poprzez spożywanie skażonej ofiary.
Rządy różnych narodów, w których żyją zagrożone lwy morskie, uchwaliły prawa mające na celu ich ochronę. Podobnie w zdecydowanej większości regionów przybrzeżnych turystyka jest kontrolowana i regulowana.
Ponadto utworzono liczne obszary chronione i rezerwaty przyrody, zwłaszcza w Argentynie, gdzie żyje lew morski południowy. W Peru nielegalne jest polowanie, eksport lub transport tego gatunku z zamiarem komercjalizacji.
W okresie lęgowym samiec lwa morskiego najpierw opuszcza wodę niż samica i udaje się na ląd, aby ustanowić terytorium, na którym może założyć swój harem. Celem jest zebranie jak największej liczby samic, które będą w stanie utworzyć harem z 15 z nich.
Gdy obszar zostanie ustalony, samiec będzie go bronił, w tym patrolował wodę przed tym terytorium. Kilka tygodni później przybywają samice, które zostaną zwabione przez samca. Ten, który zajął teren przed plażą, jest uprzywilejowany, ponieważ szybciej przyciągnie kobiety.
W momencie powstania haremu samiec będzie walczył o utrzymanie kontroli nad samicami i terytorium. W tym celu może wydawać głośne wokalizacje, potrząsać głową lub rzucać się na przeciwnika, powodując poważne obrażenia.
Podczas gdy samiec chroni swoje terytorium i swój harem, przestaje jeść. Jednak kilka miesięcy wcześniej został doładowany, powodując grubą warstwę tłuszczu, który wykorzysta jako źródło składników odżywczych w tym sezonie..
Z uwagi na późne zagnieżdżenie zapłodnionego jajeczka samica prawdopodobnie dociera do miejsca rozrodu z produktem ciążowym z poprzedniego sezonu..
Tak więc poród następuje w ciągu kilku dni od dotarcia do kolonii. Po 10-14 dniach od porodu samica może ponownie się rozmnażać. Zapłodnione jajeczko rozwija się w macicy przez kilka tygodni, po czym przechodzi w stan bezczynności.
Po około czterech tygodniach zostaje wszczepiony do macicy i następuje kulminacja jej rozwoju. Cała ciąża trwa od 8 do 12 miesięcy.
Lew morski to mięsożerne zwierzę. Na ogół zjada ośmiornice, kalmary, kraby, płaszczki, a czasem pingwiny i żółwie morskie..
Ważnym elementem Twojej diety są ryby. Dlatego poluje na makrele, łososia, sardynkę, mintaja, sobolę, morszczuka, sardelę, śledzia i dorsza..
Codziennie zjada od 7 do 16 kilogramów pożywienia, co stanowi około 5 do 8% jego masy ciała. W stosunku do młodych ludzi potrzebują około 14% swojej wagi, aby móc się zdrowo rozwijać.
Zwykle lew morski zjada całe pożywienie, używając tylnych zębów tylko do żucia niektórych muszli, takich jak skorupiaki..
Podczas karmienia ten ssak zwykle bierze największą zdobycz i obraca ją w odpowiedniej pozycji. Robi to, dopóki nie jest w stanie postawić ich do góry nogami, ułatwiając proces ich spożycia..
Ich dieta w dużej mierze zależy od gatunku i regionu, w którym żyją. Tak więc lew morski Steller, jeśli nie ma obfitości swojej ulubionej ofiary, może zjadać foki. Australijski lew morski często zjada łososia, kraby i pingwiny błękitne (Eudyptula minor).
W stosunku do lwa nowozelandzkiego preferuje flądrę, małże, ośmiornice, płaszczki, kraby i małe rekiny. Głównym pokarmem lwa morskiego z Galapagos jest ośmiornica, chociaż zjada również sardynki i kalmary.
Jeśli chodzi o lwa morskiego z Ameryki Południowej, jest on konsumentem oportunistycznym, żywiącym się szeroką gamą ryb pelagicznych i dennych. Wśród jego ofiar jest morszczuk i sardynki.
Uchatki kalifornijskie zjadają ponad 50 gatunków ryb i głowonogów, a ich ulubionymi są sardele, śledzie, ośmiornice i kalmary..
Te ssaki wodne często emitują wokalizacje, aby się porozumieć. Przykładem tego są australijskie lwy morskie, których samce używają różnorodnych dźwięków w różnych interakcjach społecznych..
Poza okresem godowym spędzają dużo czasu na poszukiwaniu pożywienia. Tak więc samce mają tendencję do przemieszczania się na skrajną północ od zasięgu geograficznego, podczas gdy samice pozostają blisko miejsc rozrodu..
Lwy morskie zazwyczaj tworzą duże kolonie, pozostając zjednoczone zarówno na morzu, jak i na lądzie. W ten sposób można je dostrzec, wylegując się razem na piasku lub unoszące się w oceanie..
Większe kolonie mogą mieć subkolonie, a ich członkowie mają tendencję do przemieszczania się między nimi. Po opuszczeniu haremu przez samce samice pozostają w swojej grupie. Tworzą między nimi powiązania, oparte na wychowaniu młodych.
Matki pozostają z młodymi co najmniej rok. Po tym czasie juniorzy mogli tworzyć własne podgrupy.
Hiszpania to kraj charakteryzujący się szeroką linią brzegową, która jest chroniona i strzeżona głównie przez marynarkę hiszpańską. Instytucja ta, chcąc zwiększyć efektywność swojej pracy, realizuje projekt włączenia lwa morskiego w swoje działania.
Ssaki te mogłyby współpracować w różnych działaniach związanych z wrakami statków, wypadkami przemysłowymi, lokalizacją i odzyskiwaniem pozostałości archeologicznych, zanieczyszczeniem środowiska i emigracją..
Od lat 70. departament morskich ssaków marynarki wojennej Marynarki Wojennej wykorzystywał lwa morskiego w swoich prewencyjnych zadaniach obronnych. Jeśli chodzi o działania wykonywane przez tego ssaka, służą one do wykrywania urządzeń wybuchowych i mocowania lin do pocisków leżących na dnie morskim..
Podobnie, wspomniane zwierzę wodne wykazało wysoką skuteczność w wypełnianiu swoich zadań. Może to być związane z łatwością ich treningu i biologiczną adaptacją do nurkowania i pływania..
Z drugiej strony włączenie lwa morskiego do akcji ratowniczej, odzyskiwania obiektów i działań wspierających nurków hiszpańskiej marynarki wojennej pozwala zoptymalizować i obniżyć koszt zasobów, zwiększając efektywność pokrycia i bezpieczeństwa kosmicznego w tym kraju. ..
Jeszcze bez komentarzy