Plik litosfera jest to najbardziej powierzchowna skorupa Ziemi. Jest to sztywna warstwa pokrywająca całą planetę, w której można znaleźć rośliny i wiele gatunków zwierząt. Dlatego jest to miejsce, w którym istnieje życie we wszystkich formach, prostych i złożonych..
Jego nazwa pochodzi od języka greckiego litos, co oznacza kamień lub kamień; Y sphaíra lub sfera. Litosfera jest częścią geosfery, jednym z czterech ziemskich podsystemów wraz z hydrosferą, atmosferą i biosferą.
Znajduje się w astenosferze, która odpowiada pozostałemu płaszczowi skorupy ziemskiej. Składa się z solidnego i sztywnego materiału i jest podzielony na różne płyty tektoniczne, które poruszają się, wytwarzając różne rodzaje ruchów..
Ta warstwa ziemska zawiera całą różnorodność geologiczną istniejącą na planecie. Wszystkie ekosystemy występują tylko w tym segmencie Ziemi i są to najważniejsze elementy dla życia.
Litosfera zawiera takie składniki, jak złoto, aluminium, żelazo i wiele minerałów, które dają człowiekowi możliwość tworzenia produktów i narzędzi ułatwiających pracę i inne dziedziny jego życia..
W XIX wieku obserwowano różne zjawiska geograficzne związane z rzeźbą terenu. Dało to początek multidyscyplinarnym badaniom, które próbowały udzielić odpowiedzi na wszystkie odmiany warstwy ziemskiej.
W latach 1908-1912 obserwacje Alfreda Wegenera posłużyły do dziś jako podstawa do wyjaśnienia przyczyn tektonicznej aktywności litosfery, z której wywodzą się takie zjawiska jak orogeneza, wulkany, trzęsienia ziemi i inne formacje górskie..
- Jest to najbardziej sztywna ze wszystkich warstw lądowych, ponieważ składa się z osadów i pozostałości skał i minerałów, które rozpadają się i nadają jej nieelastyczną konsystencję..
- Składa się z wielu rodzajów skał, minerałów, metali i kamieni szlachetnych. Ponadto ma właściwości, które pomagają generować dobre samopoczucie i korzyści dla człowieka.
- W skorupie ziemskiej znajdują się lasy bogate w takie pierwiastki jak drewno, guma, żywice i drewno opałowe, produkty użyteczne dla życia człowieka..
- Składa się również z naturalnych substancji i istot żywych, wody i gazów zdolnych do wytworzenia próchnicy ziemi, która po rozłożeniu sprawia, że nadaje się ona do uprawy..
- W niektórych punktach litosfery temperatura i ciśnienie rejestrują bardzo wysokie wartości, w których skały mogą się nawet topić..
- Litosfera jest najzimniejszą warstwą wewnętrznych warstw Ziemi, ale w miarę opadania staje się coraz cieplejsza.
- W litosferze wytwarzane są prądy konwekcyjne, które powodują zmiany w rzeźbie terenu.
- Jest izolowany w płytach, które przedstawiają strefy działania tektonicznego, sejsmicznego lub wulkanicznego, w zależności od punktów separacji lub przecięcia.
- Jest to sprzyjający element, w którym ekosystemy są generowane dla flory i fauny, źródeł pożywienia na całe życie..
Litosfera składa się ze skorupy, która może sięgać od jednego metra do 100 kilometrów. W tej warstwie elementami, które ją tworzą, są w zasadzie skały kamienne lub bazaltowe o dużej grubości i bardzo sztywne..
Tak zwana litosfera kontynentalna jest zasadniczo zbudowana z minerałów felsicznych, takich jak granit lub skały magmowe, które tworzą kwarc i skalenie..
Ta warstwa gęstych skał składa się głównie z żelaza, krzemu, wapnia, potasu, fosforu, tytanu, magnezu i wodoru. W mniejszej ilości jest węgiel, cyrkon, siarka, chlor, bar, fluor, nikiel i stront.
Z kolei skorupa oceanicznej litosfery jest typu mafijnego; to znaczy na bazie minerału krzemianowego bogatego w żelazo, piroksen, magnez i oliwin. Te skały są również zbudowane z bazaltu i gabro.
W kierunku górnego płaszcza przeważa krzemian żelaza i magnezu, aw dolnym mieszanina tlenków magnezu, żelaza i krzemu. Skały uzyskuje się zarówno w stanie stałym, jak i półtopionym, które są generowane przez zmiany temperatury, które mogą wystąpić na niektórych obszarach..
Rdzeń litosfery jest najgłębszą warstwą i składa się zasadniczo z żelaza i niklu. Jest jądro górne i dolne; w tym ostatnim temperatura osiąga ponad 3000 ° C.
Struktura litosfery składa się z dwóch warstw: warstwy zewnętrznej, zwanej również skorupą, oraz płaszcza górnego. Z kolei składają się z 12 płyt tektonicznych o sztywnych właściwościach.
Płaszcz górny jest odizolowany od skorupy na przybliżonej głębokości ponad 2500 kilometrów, a rdzeń ma warstwę zewnętrzną o długości ponad 2000 kilometrów..
Z tej warstwy powstaje dwanaście płyt, które są pokazane jako sekcje litosfery. Poruszają się oddzielnie od siebie, nieelastycznie.
Najbardziej widoczną cechą litosfery jest jej aktywność tektoniczna, która opisuje interakcje między dużymi płytami litosfery zwanymi płytami tektonicznymi..
Tak zwana hipoteza tektoniki płyt wyjaśnia elementy i strukturę powierzchni ziemi, ustalając, że płyty te zawsze przesuwają się w kierunku następnej warstwy zwanej atmosferą..
Przemieszczenie płyt generuje trzy rodzaje granic tektonicznych: zbieżną, rozbieżną i transformacyjną. W każdym z nich występują ruchy, które generują zmiany geograficzne; Te różnice nie tylko modyfikują rzeźbę terenu, ale także ogólnie ekosystemy.
Jest to przestrzeń, w której płyty wykonują ruchy boczne względem siebie, zderzając się i powodując zmarszczki w skorupie, dzięki czemu powstają łańcuchy górskie. Przykładami tego typu ograniczeń są Mount Everest i Andy w Ameryce Południowej.
To samo dzieje się na płytach oceanicznych w procesie zwanym subdukcją, w którym płyta zanurzona w płaszczu rozpuszcza się, co powoduje erupcje wulkanów..
Z oddzielenia dwóch płyt można wytwarzać nowe masy lądowe. W płytach oceanicznych wzrost magmy, która wyłania się z głębin na powierzchnię, wywiera siłę, która generuje separację między dwiema lub więcej płytami tektonicznymi..
W granicach transformacji dwie płyty dociskają się w tzw. Uskokach poślizgu.
Te ograniczenia nie są tak silne, aby tworzyć oceany lub formacje górskie; jednak te przemieszczenia mogą generować duże trzęsienia ziemi.
Płyty tektoniczne pokrywają wszystkie kontynenty planety, jest ich około 15, a ich nazwy są związane z regionem, w którym się znajdują..
Niektóre są oceaniczne, a inne kontynentalne. Najbardziej widoczne są między innymi płyta euroazjatycka, płyta pacyficzna, płyta południowoamerykańska, płyta północnoamerykańska, płyta afrykańska i płyta arabska..
Znajduje się w Europie i na większości terytorium Azji, w tym w Japonii, i obejmuje całe dno morskie na wschód od grzbietu atlantyckiego..
Jest to obszar, na którym jest dużo kolizji z innymi płytami, co generuje dużą aktywność wulkaniczną. Obszar ten łączy dobrze znany pas ognia.
Uzupełnij cały pas ognia. Jest to jedna z największych płyt oceanicznych i styka się z ośmioma innymi płytami.
Ta płyta ma zbieżną granicę w strefie zachodniej, jest bardzo aktywna sejsmicznie i ma ważne wulkany.
Obszar ten tworzy również pierścień ognia, a po swojej zachodniej stronie łączy się z płytą Pacyfiku..
Jest to tablica typu mieszanego, która w swojej północnej granicy wygenerowała Alpy i Morze Śródziemne, w zderzeniu z płytą euroazjatycką.
Na zachodzie ocean rozszerza się i mówi się, że w Afryce stopniowo tworzy się otwór, który w przyszłości spowoduje podział tego kontynentu.
Jest to płytka o małym rozmiarze. W swojej zachodniej granicy Morze Czerwone jest w trakcie otwierania, które jest uważane za najnowszy zbiornik morski.
Będąc jedną z najważniejszych warstw na Ziemi, litosfera jest dobrze znana wielu ludziom. Jednak zwykle niewiele wiadomo o konkretnych danych związanych z tą warstwą, a także o znaczeniu, jakie ma ona dla naszego środowiska..
Litosfera jest warstwą, na której opiera się biosfera; dlatego jest to obszar, na którym znajdują się żyjące istoty planety. Najważniejsze funkcje tej warstwy można podsumować dwoma wielkimi faktami:
Proces wymiany między biosferą a litosferą umożliwia pierwiastkom organicznym znajdującym się w tej ostatniej zakopanie w skorupie i rozkładanie, przyczyniając się do produkcji innych pierwiastków, takich jak gaz, ropa i węgiel. przemysł.
Ponadto, łącząc się z hydrosferą i atmosferą, wytwarza stałe źródło składników odżywczych. Dzięki temu żywe istoty mogą pełnić swoje funkcje biologiczne, wchodząc w interakcje i utrzymując równowagę ekosystemu poprzez łańcuchy pokarmowe.
W tej warstwie gleby są przygotowane do sadzenia, co zapewni pożywienie. Podobnie, dzięki tej warstwie wysokie temperatury nie pochłaniają wody z oceanów, a życie ma środowisko sprzyjające jej rozwojowi..
W wyżej położonych obszarach skorupy kontynentalnej woda jest odprowadzana do oceanów, tworząc źródła słodkiej wody, takie jak rzeki i jeziora..
Litosfera ma za zadanie izolować wysokie temperatury występujące na dnie Ziemi, tak aby można było podać dziką przyrodę, źródło składników odżywczych dla flory i fauny..
Zmiany w rzeźbie terenu są wynikiem ruchów i przemieszczeń, które zachodzą wewnątrz płyt tektonicznych litosfery..
Energia cieplna przemieszcza się między skorupą ziemską a rdzeniem, przekształcając się w energię mechaniczną. To powoduje, że wzdłuż płaszcza pojawiają się prądy konwekcyjne, które powodują powstawanie płaskorzeźb górskich..
Prądy te powodują trzęsienia ziemi i erupcje wulkanów, które w krótkim okresie mogą być katastrofalne. Jednak te przemieszczenia i zmiany powierzchni w litosferze powodują długotrwałe tworzenie nowych siedlisk, wzrost roślin i stymulację procesów adaptacyjnych..
W warstwie tej osadza się większość surowców naturalnych i mineralnych, a także metali i kamieni szlachetnych. Rozwijają się one dzięki elementom, które go tworzą, i całej wymianie biologicznej, która zachodzi w geosferze, dzięki idealnym cechom zapewnianym przez litosferę..
Istnieją dwa rodzaje litosfery: litosfera kontynentalna, która znajduje się w najbardziej zewnętrznej części i ma przybliżoną grubość od 40 do 200 kilometrów; oraz litosfera oceaniczna, położona w basenach oceanicznych o grubości od 50 do 100 km.
Składa się z zewnętrznej części płaszcza ziemskiego i skorupy kontynentalnej. Ma około 120 kilometrów grubości i składa się głównie z granitowej skały. Ta warstwa składa się z kontynentów i systemów górskich.
Składa się z zewnętrznego płaszcza Ziemi i skorupy oceanicznej. Jego grubość jest cieńsza niż kontynentalna: ma około 60 kilometrów.
Składa się głównie z bazaltów, a na dole tworzą się pasma górskie o grubości do 7 kilometrów.
Z biegiem czasu litosfera oceaniczna staje się coraz bardziej gęsta z powodu ochładzania się astenosfery, zamieniając się w płaszcz litosferyczny. To wyjaśnia, dlaczego litosfera oceaniczna jest młodsza niż litosfera kontynentalna..
Wyjaśnia również fakt, że kiedy płyta kontynentalna łączy się z płytą oceaniczną w tak zwanych strefach subdukcji, litosfera oceaniczna zwykle opada poniżej litosfery kontynentalnej..
W zależności od grubości różnych warstw litosfery można wyróżnić trzy inne typy: litosferę termiczną, sejsmiczną i elastyczną..
W litosferze termicznej przeważa część płaszcza, która przewodzi ciepło.
Litosfera sejsmiczna to miejsce, w którym następuje redukcja prędkości fal ruchu naziemnego.
Litosfera elastyczna lub giętka to przestrzeń, w której następuje ruch płyt tektonicznych.
Jeszcze bez komentarzy