Jest nazwany głębinowa równina do części kontynentu, która tonie w oceanie i tworzy powierzchnię z tendencją do płaskiej powierzchni, która znajduje się na głębokości od 2000 do 6000 metrów poniżej poziomu morza. Ta część powierzchni kontynentu jest łatwa do zidentyfikowania, ponieważ jej profil jest zbliżony do poziomego, w przeciwieństwie do otaczającego ją podwodnego terenu..
Przed dotarciem do równiny głębinowej następuje nagły upadek zwany zboczem kontynentalnym, a po tym nowym gwałtownym upadku można znaleźć: głębiny głębinowe lub otchłań..
Szacuje się, że razem wszystkie te łagodne zbocza oceaniczne mogą stanowić 40% dna morskiego, stając się największymi osadami osadów na planecie.
Indeks artykułów
Główna cecha równin głębinowych jest opisana w ich nazwie: podobnie jak równiny na kontynencie, są one prawie płaskie. Mają nachylenie lub nachylenie, ale jest to praktycznie niezauważalne ze względu na rozległe rozszerzenia, w których się rozwija.
Te równiny powstają w wyniku ciągłego gromadzenia się osadów spowodowanych naturalnymi procesami na kontynencie, które w taki czy inny sposób odprowadzają swoją zawartość do morza..
Osady te przepływają przez różne prądy i osiadają na różnych głębokościach, pokrywając luki, co powoduje powstanie równin, na których rejestruje się do 800 metrów osadzonego materiału..
Biorąc pod uwagę dużą głębokość, na jakiej znajduje się ten obszar dna oceanu, światło słoneczne nie może do niego dotrzeć. Z tego powodu temperatury są wyjątkowo niskie, prawie osiągając punkt zamarzania..
Dzięki tym wszystkim ekstremalnym warunkom i dużym naciskom, które można zarejestrować, można by pomyśleć, że w tym regionie nie ma zbyt wiele życia, ale to byłby błąd..
Większość tych głębinowych równin koncentruje się na Oceanie Atlantyckim. Ocean Indyjski również ma równiny, ale zajmują one znacznie mniejszą powierzchnię niż Atlantyk..
Na Oceanie Spokojnym, gdzie dominują gwałtowne zmiany topograficzne, trudniej je znaleźć. Tam są spychani na małe pasma podwodnej gleby między wypadkami na głębokich wodach..
Niezmieniony relief, typowy dla równiny głębinowej, nie jest zakłócany przez formacje takie jak:
Są to elementy powstałe w wyniku nagromadzenia materiału z podwodnych erupcji wulkanów. Materiał ten kumuluje erupcję po erupcji, tworząc niewielki grzbiet o wyraźnych krawędziach i delikatnie opadających ścianach bocznych..
To nic innego jak wulkaniczne wzniesienia, które dzięki swojej stałej i obfitej aktywności zdołały wypłynąć na powierzchnię, sięgając nawet kilkaset metrów nad poziom morza..
Są to dziwne formacje, przez które emanuje woda o imponujących temperaturach. Pomimo faktu, że w swoim bezpośrednim otoczeniu woda ma temperaturę prawie zamarzającą (zaledwie 2 ° C), przez te otwory może wydostawać się woda w temperaturach wahających się od 60 ° C do prawie 500 ° C..
Ze względu na ciśnienie zgniatania na tych głębokościach woda może utrzymać swój stan ciekły lub stać się tak zwanym płynem nadkrytycznym. Połączenie ciśnienia i stężenia zasolenia oznacza, że woda może zmieniać swoje właściwości fizyczne i unosić się między cieczą a gazem..
Jak można pomyśleć logicznie, dzieje się tak w wyniku magmowego działania płyt tektonicznych, które tworzą nasz glob. Te otwory wentylacyjne w istotny sposób przyczyniają się do rozpraszania rosnącego ciśnienia między płytami..
Chociaż nie jest to element fizyczny jako taki, jest to zjawisko, które występuje tylko na tych równinach i zostało odkryte niedawno (1983, w Zatoce Meksykańskiej)..
Jest to rodzaj lagun lub zbiorników koncentracji węglowodorów, siarkowodoru i metanu, które „unoszą się” pomiędzy głębinowymi wodami oceanu..
Stężenia te, odkryte po raz pierwszy na głębokości 3200 m, są dostrzegalne dzięki różnicy gęstości w stosunku do otaczających wód. Moglibyśmy sobie wyobrazić kroplę oleju w szklance wody, ale na znacznie większą skalę.
Wraz z powolnym upływem czasu to stężenie substancji ulega dekantacji i degradacji, aż do zaniku.
Jest to kolejna formacja, której pochodzenie może być również wulkaniczne. W tym przypadku jest to struktura rurowa lub stożkowa, która wydaje się, że zdołała wyłonić się na powierzchnię, ale z czasem uległa erozji, pozostawiając w ten sposób spłaszczony wierzchołek. Aby mieć graficzny obraz, warto powiedzieć, że jest to wyspa wulkaniczna wycięta na wysokości morza.
Początkowo, kiedy odkryto głębinowe równiny, zakładano, że są to rozległe obszary pustyni. Ogromna odległość, która nas od nich dzieli, ogrom powierzchni, którą zajmują, oraz trudność związana z możliwością ich odwiedzenia sprawiły, że naukowcy na całym świecie podążali tym tokiem myślenia przez wiele lat..
Pomimo faktu, że w ciągu ostatnich dwudziestu lat wykazano, że ogromna różnorodność gatunków tworzy życie na równinach głębinowych, sposób ich interakcji i struktura ich ekosystemów nie zostały jeszcze dogłębnie zbadane..
Należy wziąć pod uwagę, że żadne światło słoneczne nie dociera do tak ogromnych głębi, więc nie ma gatunków roślin zdolnych do fotosyntezy. W tym trudnym środowisku można pozyskać energię jedynie z gruzu spadającego z powierzchni lub na drodze chemosyntezy..
Kominy hydrotermalne lub kominy hydrotermalne to miejsca, w których koncentruje się życie i roi się, zdolne do przeprowadzenia tego procesu zamiany ciepła, minerałów i emanacji gazów w energię życiową. Chemosynteza to proces zarezerwowany dla kilku gatunków roślin, które są częścią łańcucha pokarmowego na dnie morza.
Nie do pomyślenia stworzenia zamieszkują głębiny morskie. Obecnie istnieje od 17 000 do 20 000 znanych gatunków w tym pasie oceanu, ale jeśli myślimy, że znane jest tylko 10% oceanu, można wywnioskować, że nie jesteśmy nawet blisko poznania wszystkich mieszkańców tego oceanicznego ośrodka. głęboki, zimny i ciemny.
Bezkręgowce, takie jak skorupiaki, ślimaki, robaki, bakterie, pierwotniaki i upiornie wyglądające ryby są mieszkańcami tych ogromnych przestrzeni. Słabo zbadane, można je zobaczyć w ich otoczeniu jedynie za pomocą specjalistycznego sprzętu, robotów podwodnych, batyskafów, potężnych łodzi podwodnych i innych mechanizmów..
Coś notorycznego wśród gatunków fauny głębin oceanicznych to bioluminescencja, zjawisko polegające na tym, że zwierzę może rozświetlać obszary swojego ciała dzięki substancjom chemicznym i elektryczności ciała. Zjawisko to powraca i służy zarówno nawigacji, jak i zdobywaniu pożywienia, przyciągając ofiarę do śmiertelnej pułapki.
Inne cechy charakterystyczne mieszkańców głębinowych równin to ewolucja oczu (które w niektórych przypadkach mogły zniknąć), ewolucja szczęk z dużymi i ostrymi zębami, które wystają poza ciało zwierzęcia oraz obecność większości osobników z ciemne lub matowe przebarwienia skóry.
Szelf kontynentalny określa część kontynentu, która wchodzi do morza i zaczyna tonąć. Ta podróż w dół, zaczynająca się na poziomie 0,00 s.n.m. (nad poziomem morza) może zająć kilka metrów lub setki kilometrów.
Ogólnie szelf kontynentalny jest traktowany jako podwodne przedłużenie kontynentu, które rozciąga się aż do pierwszego gwałtownego opadnięcia w głąb (zbocze kontynentu). Średnia głębokość tego pasa oceanu wynosi 200 m.
Jeśli sporządzisz wykres profilu oceanu, szelf kontynentalny będzie długą plażą, która zaczyna się na kontynencie, ciągnie się dalej i tonie w morzu. Potem wpadał w pierwszy wielki upadek (tzw. Zbocze kontynentalne), a po tym zboczu zaczynała się nowa plaża lub linia pozioma z niewielkim spadkiem: równina głębinowa..
Możemy więc powiedzieć, że oba obiekty podwodne mają podobny profil i relief. Ich główna różnica polega na głębokości, na której każdy z nich się znajduje, ciśnieniu, temperaturze, oświetleniu, które każdy z nich otrzymuje, oraz bioróżnorodności, jaką żyją..
Bez wątpienia życie na szelfie kontynentalnym tętni życiem. Najbardziej znane gatunki morskie, w różnych kształtach i rozmiarach, zdobią krajobraz, dzielą przestrzeń i służą jako odnawialne źródło ich eksploatacji.
Ze względu na nierówność dna morskiego, rozmieszczenie płyt tektonicznych i konsekwencje ich zderzeń, równiny głębinowe występują w nierównych liczbach w różnych oceanach planety. Poniżej wymienimy te najwybitniejsze z uwzględnieniem oceanu, którego są częścią:
- Abyssal Plain Sohm.
- Abyssal nizina Ceará.
- Abyssal Plain of Pernambuco.
- Argentyńska równina głębinowa.
- Równina otchłani Vizcaya.
- Abyssal nizina Republiki Zielonego Przylądka.
- Nizina głębinowa Angoli.
- Weddell Abyssal Plain.
- Abyssal Plain of Somalia.
- Arabska Nizina Otchłani.
- Abyssal Plain Perth.
- Tasmańska równina głębinowa.
- Abyssal Plain Tufts.
- Aleutian Netherplain.
- Abyssal Plain Bellishausen.
- Abyssal Plain Enderby.
Jeszcze bez komentarzy