Pomiędzy gatunki modernizmu jest poezja, proza i dramat. Każdy z gatunków zawiera różne podkategorie wyrażeń literackich. W ten sposób poezja zawiera teksty i ody; proza może obejmować opowiadania i powieści; dramatyczny ze swej strony obejmuje teatr.
Wszystkie gatunki modernizmu są gatunkami literackimi. Gatunki literackie to techniki ekspresyjne. Są one odpowiedzialne za klasyfikację wszystkich dzieł literackich w określonych kategoriach. Każdy gatunek literacki ma prawa dotyczące treści i formy, które autorzy muszą przestrzegać..
W przypadku modernizmu gatunki literackie koncentrują się głównie na poszukiwaniu estetycznego piękna i pozycjonowaniu dzieł ponadczasowych, czyli brakuje im pojęcia czasu i przestrzeni.
Modernizm narodził się w Ameryce Łacińskiej na przełomie XIX i XX wieku jako krytyka przeżywanego wówczas duchowego kryzysu. Jej głównym propagatorem jest Rubén Darío, który poprzez swoją produkcję przeciwstawia się realizmowi.
Jednak w okresie modernizmu istniało wiele szkół. Każdy z nich odpowiada za produkcję utworów z różnych gatunków literackich, posługując się odnowionym, muzycznym i wyrafinowanym językiem..
Gatunki modernizmu to poezja, proza i dramat. W obrębie tych gatunków można wyodrębnić dwa główne wątki.
Pierwsza to zmysły, związane z kultem zmysłów i piękna. Drugi jest intymny, o tonacji bardziej melancholijnej, zmysłowej i smutnej.
Wszyscy autorzy modernistyczni mają tendencję do zajmowania takiego czy innego stanowiska w swoich dziełach literackich..
Poezja modernistyczna zrywa z dotychczas stosowanym klasycznym tonem literackim. Przedstawiony w nowatorski i oryginalny sposób, zapewniający przede wszystkim piękno.
Tradycyjne reguły poezji klasycznej tracą na znaczeniu i są modyfikowane w taki sposób, że wszelka twórczość literacka jest bardziej wysublimowana i mniej wyszukana.
Wśród maksymalnych przedstawicieli tego ruchu są tacy autorzy jak Juan Ramón Jiménez, Antonio Machado, Salvador Rueda, Manuel Machado i Rubén Darío, ten ostatni jest najbardziej reprezentatywny dla modernizmu..
Rubén Darío wyróżniał się jako najwyższy przedstawiciel poezji modernistycznej. Z kolei Juan Ramón Jiménez jest uważany za odpowiedzialnego za odnowę współczesnej poezji.
Antonio Machado jest uznawany za twórcę poetyckiego, w którym widać ewolucję ruchu modernistycznego.
Wśród podgatunków poezji modernistycznej znajdują się głównie liryka i oda. Jednak w obrębie gatunku literackiego poezji można znaleźć także hymn, elegię i dydaktykę..
Proza jako gatunek literacki modernizmu jest związana z romantyzmem, jako jego przedłużenie. Ma na celu wywyższenie twórczości autora jako twórcy dzieła literackiego, przeciwstawiając się zapominaniu o twórczości każdego autora.
Tak bezbłędnie rozwinęła się proza modernistyczna. W ten sposób dzieła modernizmu stały się prawdziwymi i prestiżowymi dziełami sztuki, uznanymi do dziś..
Narracja modernizmu była zdeterminowana różnymi regułami poetyckimi, które pozwoliły na jej skonstruowanie w cudowny sposób.
Powieść jako podgatunek prozy znacznie ograniczyła jej fabułę i zajęła się wyrażaniem głębiej idei i uczuć swoich bohaterów..
W ten sposób bohaterowie każdego dzieła pełnili funkcję świadomości, która pozwalała im wyrażać emocje i definiować swój świat.
Język, którym posługuje się proza modernistyczna, pełni funkcję ekspresyjną o orientacji lirycznej. Przykładami prozy modernistycznej są sonaty Ramóna Marii del Valle-Inclána.
Gatunek literacki dramatu czy teatru w okresie modernizmu wykorzystywał nowe techniki, które zapoczątkowały nieuchronną transformację sztuki teatralnej.
Dramat modernistyczny był wolny w podejściu, zawsze utrzymując dialog między tradycyjnymi formami teatru a nowymi technikami literackimi. Z drugiej strony udoskonalono projekt i opracowanie architektoniczne scenografii dzięki zastosowaniu nowych technologii i maszyn..
W ten sposób oświetlenie odgrywa fundamentalną rolę w nadawaniu inscenizacji większego ruchu. Tradycyjny pomysł, który wskazywał na sposób aranżacji sceny, również ulegał zmianom. W ten sposób scena mogłaby przybierać dowolną formę, być ulotna, mobilna lub przekształcalna..
Dramat modernistyczny uwolnił teatr od tradycyjnego wyglądu. Struktura łuku proscenium i układ elementów na scenie zostały całkowicie naruszone..
Do najważniejszych przedstawicieli dramatu modernistycznego należy Jacinto Benavente. Zaproponował nowy typ komedii, przepełniony bardziej realistycznymi dialogami..
Modernizm ustąpił miejsca krytyce społeczeństwa poprzez sztuki performatywne i komedię.
Innym fundamentalnym przedstawicielem tego gatunku literackiego w okresie modernizmu był Ramón María del Valle-Inclán, który odpowiadał za rozwój techniki groteski i odnowienie hiszpańskiej sceny teatralnej..
Zarówno poezję, jak i modernistyczną prozę i dramat charakteryzowały następujące cechy wspólne:
- Miłość do elegancji: Gatunki modernizmu szczególnie fascynowały elegancją. Świadczy o tym powtarzające się używanie kamieni szlachetnych i ciągłe uznanie dla mitologii. Literatura modernistyczna dąży do wywyższenia wartości estetycznych.
- Erotyka i spirytyzm: w modernistycznej prozie i poezji istnieje niezwykłe przywiązanie do tajemnicy. Erotyzm ze swej strony podkreśla przyjemność i sama efemeryczność..
- Odnowienie języka: wykorzystanie metryki i muzykalność utworów zostało odkryte na nowo, z dala od klasycznych tradycji. Ustępuje się stosowania bardziej wyrafinowanego leksykonu.
- Uniwersalne i egzotyczne: gatunki literackie modernizmu przekraczają granice tego, co lokalne, nie eliminując cech własnych. Zagłębia się w problemy ludzi i podaje egzotyczne wykorzystanie czasu, w którym ma podwójny kierunek.
- Uwodzenie przez dziwactwa: stara się wywyższyć wszystko, co jest inne, i dopuszcza dzieło pojęcia czasu.
Jeszcze bez komentarzy