Plik osiągnięcia w Wiosna Ludów 1848 to konsolidacja klasy robotniczej jako siły do zmiany, monarchiczne obalenia, rezygnacje cesarzy i zniesienie starych praw, wśród innych zmian o dużym znaczeniu historycznym.
Była to seria ruchów rewolucyjnych obejmujących dziesiątki krajów europejskich, które powstały w tym samym okresie spontanicznie przeciwko rządom lub panującym u władzy, bez żadnego widocznego planowania między nimi..
Chociaż te ruchy zostały uspokojone, pozostawiły po sobie pewne zwycięstwa i utorowały drogę do celów, których początkowo nie osiągnięto, zobacz światło w przyszłości..
Indeks artykułów
Wiosna Ludów 1848 r. Była trzecią rewolucyjną falą XVIII wieku na kontynencie europejskim po powstaniach 1820 i 1830 r..
Zdarzyło się kilka wydarzeń, które wygenerowały te rewolucje, wśród których wyróżniają się następujące:
- Kryzys agrarny zarejestrowany w latach 1845–1849 z powodu zarazy, która dotknęła uprawy ziemniaków i spowodowała intensywny głód w wielu krajach europejskich..
- Obecność ideologii socjalistycznych, które zachęcały ludzi do działania. W tym samym roku ukazał się Manifest Komunistyczny Karola Marksa (1818-1883), podczas gdy francuscy socjaliści wezwali ludzi do obrony ich praw.
Osiągnięcia uzyskane w wyniku tych rewolucyjnych procesów są tak zróżnicowane, jak liczba powstań, które miały miejsce..
Osiągnięcia są powiązane z konkretną walką każdego narodu, dla której osiągnięcia zdobyte według regionów skupienia powstań są wymienione poniżej..
Początki rewolucji 1848 roku miały swój początek we Włoszech, gdzie w styczniu tegoż roku doszło do powstania sycylijskiego. W tym czasie Włochy nie były niezależnym państwem, ale jednym z wielu regionów pod kontrolą Cesarstwa Austriackiego..
Włochy składały się z Królestwa Piemontu i Sardynii, Księstw Parmy, Modeny i Toskanii, Królestwa Lombardo Veneto, Królestwa Neapolu i Państwa Kościelnego..
Pomimo faktu, że każde królestwo było politycznie niezależne, jego ludy zdołały zjednoczyć się w celu pokonania absolutystycznej władzy, która nimi rządziła i odrzucenia inwazji austriackiej..
Były pozytywne kroki, ponieważ na północy zdobyli terytoria okupowane przez Austrię, utworzyli rząd tymczasowy i założyli republikę San Marcos. Podobna sytuacja miała miejsce w Mediolanie i Sardynii, podczas gdy na Sycylii powstania zdołały pokonać absolutyzm i uformować Republikę Rzymską..
Jednak te zwycięstwa nie były trwałe, ponieważ wkrótce Cesarstwo Austriackie ponownie przejęło kontrolę..
Historycy twierdzą, że chociaż Włochy były pierwszym krajem, w którym doszło do wybuchu rewolucji, we Francji zapłonęła iskra, która rozprzestrzeniła się po całym kontynencie..
W lutym 1848 r. Klasa robotnicza, studenci i niewielka część burżuazji powstali przeciwko królowi Ludwikowi Filipowi z Orleanu, który objął tron po przywróceniu monarchii w tym kraju po ruchach rewolucyjnych 1830 r..
To nowe powstanie francuskie zmusiło króla do abdykacji, ustępując miejsca utworzeniu Drugiej Rzeczypospolitej, która przyniosła ze sobą zgodę na bezpośrednie głosowanie (tylko mężczyzn), wolność prasy i zrzeszania się oraz realizację prawa do pracy. ..
Jednak klimat się zradykalizował, a drobnomieszczaństwo, które pierwotnie uczestniczyło w powstaniu, zdradziło klasę robotniczą i przyłączyło się do wyższej burżuazji, wywołując walkę klasową, która zakończyła się straceniem ponad tysiąca ludzi..
Ludwik Napoleon Bonaparte, bratanek generała Napoleona Bonaparte, został wybrany na prezydenta Drugiej Republiki Francuskiej, która trwała tylko cztery lata, odkąd w 1852 roku ogłosił się cesarzem, rozpoczynając Drugie Cesarstwo Francuskie.
Wkrótce zalążek rewolucji rozprzestrzenił się szybko w niemal całej Europie, czemu sprzyjała obecność nowych elementów o znaczeniu komunikacyjnym, takich jak pociąg i telegraf..
W Niemczech tzw. Rewolucja marcowa została zapoczątkowana w odpowiedzi na chęć zjednoczenia swojego państwa, które zostało również utworzone przez konfederację rządów podobną do konformacji włoskiej..
Klasa średnia i klasa robotnicza zażądały praw politycznych i obywatelskich i odrzuciły rządową cenzurę. Jednak grupy te nie utworzyły jednolitego frontu, co spowodowało niepowodzenie ich ruchu..
Pomimo niepowodzenia powstanie to utorowało drogę do ostatecznego zjednoczenia Niemiec, które miało nastąpić 25 lat później..
Imperium to składało się z regionów, w których dziś znajdują się m.in. Niemcy, Węgry, Rumunia, Włochy, Polska, Słowenia, Ukraina i Serbia..
Na jej czele stał kanclerz Klemens von Matternich (1773-1859) ze względu na niemożność sprawowania władzy przez Ferdynanda I z powodu choroby psychicznej.
Matternich rządził imperium z ciężką ręką, wypowiadał się przeciwko rewolucji i liberalizmowi, potępiał wolność słowa i prasy, a także nieustannie opierał się przyznaniu ludziom jakiejś wolności, która sprzyjałaby ich prawom..
Ruchy rewolucyjne, które powstały w krajach imperium, sprzyjały zniesieniu feudalnych zobowiązań w dużej części Europy Wschodniej, co zapewniło emancypację chłopów i ekonomiczną dominację nad ich ziemiami, które wcześniej służyły władzom dworskim..
Te wydarzenia zmusiły Matternicha do ucieczki i abdykacji cesarza Ferdynanda I, którego następcą został natychmiast Francisco José I..
Imperium nie zostało zniesione, ale przesłanie zostało wysłuchane.
Historycy są zgodni, że tak zwana Wiosna Ludów jest zjawiskiem naukowym ze względu na masowy przebieg wydarzeń.
Chociaż większość wydarzeń została ostatecznie stłumiona, ustalili pewne aspekty:
- Ponownie zakwestionowali moc monarchii i imperiów.
- Mieli wielką obecność w sektorze pracy, jak nigdy dotąd. Grupa ta zdała sobie sprawę ze swojego znaczenia w walce o dochodzenie swoich praw.
- Był to proces globalizacji jeszcze przed ukutą tej koncepcji, ponieważ obejmował znaczną liczbę krajów, które zbiegły się w swoich indywidualnych, ale podobnych zmaganiach..
- Pokazał nieudane rewolucje, gdzie leżą ich niepowodzenia, do których grup społecznych należy się przyłączyć, a których unikać, aby osiągnąć swoje cele.
Badacze tematu wskazują, że wszystko to był efekt kuli śnieżnej, że jedno wydarzenie nieuchronnie pociągało za sobą drugie, a bliskość regionów i obecne nowe media komunikacyjne pomogły go ukształtować..
Europejskie demokracje mają korzenie, które wywodzą się z tych burzliwych czasów, które, choć dla zainteresowanych oznaczały znaczną utratę życia i wielką frustrację, utorowały drogę współczesnym wolnościom, prawom człowieka i powszechnemu wyborowi, by wymienić tylko kilka pozytywnych elementów..
W końcu każdemu krajowi udało się osiągnąć wolność, za którą tęskniły przez stulecia..
Jeszcze bez komentarzy