Plik Manewr Valsalvy Polega na zmianach ciśnienia w klatce piersiowej i brzuchu, wywołanych przez wymuszony wydech przy zamkniętych drogach oddechowych. Cały mechanizm tego manewru jest całkowicie dobrowolny i obejmuje oba czasy oddychania. Po wdechu następuje wymuszony wydech, któremu przeciwstawia się zamknięcie dróg oddechowych.
Manewr ten zawdzięcza swoją nazwę włoskiemu lekarzowi Antonio Valsalva. W XVII wieku lekarz badał wpływ wydechu na ucho, zakrywając usta i nos. Valsalva był w stanie zweryfikować otwarcie trąbki Eustachiusza, komunikację między uchem środkowym a gardłem; w ten sposób uzyskano równowagę ciśnień w uchu środkowym.
Czasami manewr Valsalvy ma miejsce podczas codziennej aktywności; to znaczy wzrost ciśnienia w okolicy piersiowo-brzusznej. Podnoszenie ciężkiego przedmiotu, napinanie wypróżnień, kichanie lub kaszel może wywołać ten efekt. Pchanie to powszechny sposób określania tego manewru.
Obecnie manewr Valsalvy ma wiele zastosowań w medycynie. Dzięki zastosowaniu tej prostej techniki możliwe są diagnozy w kardiologii, chirurgii, urologii i neurochirurgii. Niektóre zastosowania terapeutyczne tej techniki obejmują uzyskanie kompensacji ciśnienia w uchu środkowym lub zmniejszenie tachykardii..
Indeks artykułów
Wykonanie manewru Valsalvy polega na dobrowolnym zamknięciu wylotu powietrza podczas wymuszonego wydechu. Zamknięcie dróg oddechowych polega na zasłonięciu nosa i ust lub spowodowaniu zamknięcia głośni. Celem manewru jest uzyskanie wzrostu ciśnienia zarówno w klatce piersiowej, jak i brzuchu.
Gdy nastąpi wzrost ciśnienia w klatce piersiowej, następuje sekwencja mechanizmów wyjaśniona fizjologią manewru. Podobnie jak w klatce piersiowej widoczne są skutki ucisku, tak w narządach jamy brzusznej wystąpią one również. Fizjologiczne zmiany podczas manewru Valsalvy zostały szeroko zbadane i opisane.
Fizjologiczny efekt manewru Valsalvy w obrębie klatki piersiowej został podzielony na cztery fazy:
Po pierwsze, zwiększone ciśnienie w klatce piersiowej powoduje wzrost ciśnienia w żyłach płucnych. Ciśnienie ścian przedsionka i lewej komory wzrośnie w wyniku zwiększonego ciśnienia zewnętrznego i przepływu krwi.
Objętość krwi opuszczającej serce zwiększa się, powodując przejściowy wzrost ciśnienia krwi.
Zwiększenie ciśnienia w klatce piersiowej powoduje spadek objętości krwi przenoszonej przez żyłę główną lub powrót żylny.
Kiedy to nastąpi, objętość krwi w sercu będzie niższa, co spowoduje zmniejszenie rzutu serca, który jest wprost proporcjonalny do powrotu żylnego i tętna..
Układ nerwowy odbiera sygnał zmniejszonego rzutu serca i generuje odpowiedź poprzez autonomiczny układ nerwowy. Tą odpowiedzią będzie uwolnienie adrenaliny w celu kompensacji przyspieszenia akcji serca.
Charakteryzuje się przywróceniem rzutu serca i spadkiem ciśnienia krwi. Gdy ciśnienie w klatce piersiowej zaczyna się zmniejszać, objętość krwi w sercu i naczyniach krwionośnych zaczyna się balansować. Spadek częstości akcji serca i ciśnienia krwi z powodu uregulowania rzutu serca.
Zaprzestanie manewru Valsalvy determinuje całkowity spadek ciśnienia w klatce piersiowej. Powrót żylny normalizuje się, pozwalając zatrzymanej objętości krwi na przedostanie się do serca. Ciśnienie krwi ponownie wzrośnie z powodu przedłużającego się skurczu naczyń krwionośnych.
Normalną reakcją na koniec manewru jest przywrócenie fizjologicznych wartości tętna i ciśnienia krwi.
Mięsień przepony anatomicznie oddziela jamę piersiową i brzuszną. Wzrost ciśnienia w jamie brzusznej nastąpi podczas manewru Valsalvy jako konsekwencja ciśnienia wywieranego przez przeponę. Mięśnie ściany brzucha również ulegną skurczowi, przyczyniając się do wzrostu ciśnienia..
Duże naczynia, narządy jamy brzusznej i miednicy oraz kręgosłup zostaną dotknięte skutkami zwiększonego ciśnienia w jamie brzusznej..
Zwiększony nacisk na żyłę główną dolną zmniejszy powrót żylny z kończyn dolnych i narządów jamy brzusznej.
Zmiany ciśnienia wewnątrzbrzusznego nie będą miały bezpośredniego wpływu na aortę brzuszną. Działanie produktu Valsalva może zaostrzyć uszkodzenie tętnicy aorty.
Wzrost perystaltyki jest obserwowanym efektem na wydrążonych wnętrznościach, oprócz ruchu wstecznego jego zawartości..
Technika może zaostrzyć ból spowodowany procesami zapalnymi. Słabości ściany brzucha będą widoczne podczas wykonywania manewru.
Skurcz mięśni brzucha i lędźwi, oprócz generowania wzrostu ciśnienia wewnątrzbrzusznego, ustabilizuje i wzmocni kręgosłup.
Podobny efekt obserwuje się w odcinku piersiowym kręgosłupa. O urazach na tym poziomie może świadczyć ból spowodowany uciskiem wytworzonym podczas manewru..
Trąbka Eustachiusza to rurka łącząca nosogardziel z uchem środkowym. Jego funkcją jest wyrównanie ciśnienia i odprowadzenie wydzieliny śluzowej z tej części ucha. Trąbka Eustachiusza zawiera powietrze i pozostaje zamknięta.
Zmiany ciśnienia atmosferycznego mogą wpływać na ciśnienie w uchu środkowym. Jest to często spotykane u nurków lub podczas podróży w wysokie miejsca. Manewr Valsalvy umożliwia otwarcie trąbki Eustachiusza, równoważąc w ten sposób ciśnienie wewnętrzne i zewnętrzne.
Manewr Valsalvy ma obecnie wiele zastosowań w medycynie. Wartość diagnostyczna tej techniki jest większa niż jej zastosowanie terapeutyczne.
Jest to prosta, nieinstrumentalna technika, która dostarcza odpowiednich danych podczas wykonywania badania klinicznego. Jego wskazanie i prawidłowe wykonanie nie pociąga za sobą zagrożeń dla zdrowia.
Fizjologiczne zmiany sercowo-naczyniowe, które zachodzą podczas manewru Valsalvy, są przydatne zarówno w diagnostyce, jak i terapii niektórych chorób.
- Kardiomiopatia rozstrzeniowa lub niewydolność serca.
- Funkcjonalne zmiany zastawek serca, takie jak zwężenie zastawki aortalnej lub płucnej i wypadanie płatka zastawki mitralnej.
Terapeutyczne zastosowanie efektu Valsalva ogranicza się do korekcji niektórych zaburzeń rytmu, takich jak częstoskurcz nadkomorowy.
Rozpoznanie osłabienia ściany brzucha - takich jak przepukliny, przepukliny czy rozkurcz mięśni - uzyskuje się dzięki zastosowaniu efektu Valsalvy..
Wzrost ciśnienia w jamie brzusznej ujawni istnienie słabych punktów w jamie brzusznej. Zastosowanie w urologii może wykazać obecność żylaków lub zaburzenia układu moczowego.
Ostry chirurgiczny ból brzucha uniemożliwi wykonanie manewru Valsalvy, ponieważ zwiększy ból wywołany podrażnieniem otrzewnej. W okresie pooperacyjnym, w którym zastosowano znieczulenie podpajęczynówkowe, wraz z wykonanym manewrem nasila się ból głowy z wycieku płynu rdzeniowego..
Ucisk pni nerwowych wychodzących z kręgosłupa powoduje ból lub objawy neurologiczne. Czasami podczas badania przedmiotowego pacjent jest proszony o wykonanie manewru w celu ujawnienia obecności zmian chorobowych, zwłaszcza na poziomie szyjnym lub lędźwiowym..
Technika ta może być również przydatna w badaniu fizykalnym po interwencjach kręgosłupa, takich jak laminektomia. Ten test może spowodować pogorszenie niektórych bólów głowy..
- Poród jest ułatwiony, gdy wzrasta ciśnienie w jamie brzusznej.
- Do diagnostyki wypadania narządów płciowych.
- Służy do diagnostyki integralności aparatu słuchowego.
- Dowody na sinusopatie.
- Równoważy ciśnienie w uchu środkowym.
Służy do wykrywania komunikacji między zatoką szczękową a jamą ustną po ekstrakcji zęba.
Pomimo tego, że jest to stosunkowo prosta technika diagnostyczna, manewr Valsalvy powinien być stosowany pod nadzorem i zgodnie z zaleceniami lekarza. Przeciwwskazania do jego stosowania wynikają z możliwości zaostrzenia niektórych istniejących chorób człowieka.
Manewru Valsalvy nie należy wykonywać w następujących okolicznościach:
- Zaburzenia sercowo-naczyniowe, takie jak arytmie, wysokie ciśnienie krwi, zawał mięśnia sercowego lub tętniak aorty.
- Podejrzenie choroby naczyniowo-mózgowej, takiej jak krwotok podpajęczynówkowy lub tętniak.
- Jaskra.
- Pęknięcie bębenkowe.
- Uduszona przepuklina brzuszna.
- W ciąży, gdy istnieje zagrożenie poronieniem lub przedwczesnym porodem.
Jeszcze bez komentarzy