Manuel Chili „Caspicara” (ok. 1723 - ok. 1796) był ekwadorskim rzeźbiarzem uważanym za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli, obok Bernarda de Legarda i José Olmosa „El Gran Pampite”, tzw. szkoły Quito w XVIII wieku..
Od najmłodszych lat, z dużym talentem, uczył się sztuki rzeźbiarskiej i rzeźbiarskiej w warsztacie w Quito. Caspicara kultywował motywy religijne, dopóki nie stał się jednym z najbardziej znanych swoich czasów, nie tylko w obu Amerykach, ale w Europie.
Mówi się, że Carlos III z Hiszpanii powiedział: „Nie martwię się, że Włochy mają Michała Anioła, w moich koloniach w Ameryce mam Mistrza Caspicara”.
Dzieło Caspicary zdobi kolonialne kościoły w Quito, w szczególności katedrę metropolitalną w Quito i klasztor San Francisco. W swojej twórczości wyróżnia się realizm, z jakim przedstawiał trudy Jezusa ukrzyżowanego i ból twarzy jego bohaterów..
Indeks artykułów
Manuel Chili urodził się około 1723 roku w San Francisco de Quito, terytorium, które wówczas należało do Królewskiej Audiencji w Quito pod rządami Imperium Hiszpańskiego..
Niewiele jest szczegółów z jego życia, ale uważano, że jego przodkowie są wyłącznie rdzenni, więc w przypadku braku portretów ma to być osoba o miedzianej twarzy i gładkiej skórze..
Z pewnością jego wygląd pomógł mu przybrać pseudonim Caspicara. W rdzennym języku Qechua słowa caspi Y kosztowny oznaczają odpowiednio drewno i korę; po to aby Caspicara Można to przetłumaczyć jako Wood Skin lub Wood Face, tak jak dzieła zrodzone z jego sztuki.
Podobnie jak wielu innych rdzennych mieszkańców i metysów, rozpoczął szkolenie w jednym z warsztatów pracy fizycznej w Quito.
Od najmłodszych lat wyróżniał się talentem i otrzymywał wsparcie księży jezuickich, którzy dbali o jego edukację, wyżywienie, mieszkanie oraz przyznawali mu zapomogi pieniężne..
Wysoka jakość jego pracy przyniosła mu sławę ze wszystkich zakątków imperium i mówi się, że jego prace zdobiły świątynie i domy w Peru, Kolumbii, Wenezueli i Hiszpanii..
Cała jego praca jest bezcenna, ponieważ została uznana za dziedzictwo kulturowe Ekwadoru. Ponadto, nawet gdyby należał do kolekcji prywatnej, nie dałoby się go skomercjalizować..
Eksperci są zgodni co do tego, że Manuel Chili „Caspicara” zmarł około 1796 r., Chociaż niektórzy twierdzą, że mógł dożyć pierwszej dekady XIX wieku. Wiadomo jednak, że zmarł w biedzie w hospicjum.
Praca Caspicary jest wyraźnie ujęta w XVIII-wiecznej szkole Quito. Dostrzega się wpływ Bernarda de Legardy i Diego de Roblesa, w których warsztatach pracował w młodości.
Zawsze używał motywów religijnych i był jednym z największych przedstawicieli drewna polichromowanego, wzorując się na formach i stylach kastylijskiej szkoły hiszpańskiego baroku..
Podobnie jak wielu artystów tamtych czasów, w swoich bohaterach mieszali cechy tubylcze i europejskie. Na niektórych zauważalna jest ciemna skóra, podczas gdy ci mają niebieskie oczy i brodę..
Cała jego twórczość skupiała się na motywach religijnych, ze szczególnym uwzględnieniem Chrystusa, dziewic i ołtarzy. W rzeczywistości to jego przedstawienia Chrystusa Ukrzyżowanego rozpowszechniły jego sławę w całym imperium, ponieważ zwracały uwagę na realistyczne przedstawienie nie tylko ran i ran, ale także bólu na twarzy Jezusa..
Był pierwszym i jedynym artystą kolonialnym wykonującym akty i jednym z nielicznych wykonujących rzeźby grupowe; jego miniatury to popis wirtuozerii.
- „Jego dzieła są skończonej doskonałości i nie wiadomo, co w nich bardziej podziwiać: czy radosny pomysł kompozycji, czy mistrzowska maniera w wykonaniu, czy elegancki wdzięk linii, czy wspaniała szlachetność masa, jeśli drobiazgowa interpretacja draperii jego posągów lub poprawność anatomicznych kształtów w jego podziwianych krucyfiksach.
Bezpośredni potomek hiszpańskiej szkoły rzeźbienia polichromii, pracował tylko nad dziełami religijnymi pełnymi głębokiego uczucia i dlatego odznaczał się eleganckim stylem barokowym XVIII wieku. "
(José Gabriel Navarro, Rzeźba w Ekwadorze w XVI, XVII i XVIII wieku, p. 171).
- „Człowiek o rzadkich talentach, został przeszkolony w jednym z wielu warsztatów rzeźbiarskich, jakie znajdowały się w tym czasie w mieście i zdobył sztukę w niesamowity sposób. Jego dzieła są skończonej doskonałości i nie wiadomo, co w nich bardziej podziwiać: czy drobiazgowa interpretacja draperii jego posągów, czy poprawność anatomicznych form w jego godnych podziwu krucyfiksach..
Jest księciem amerykańskiej rzeźby kolonialnej, zarówno ze względu na absolutną dobroć swoich dzieł, jak i ze względu na ich płodność. Bezpośredni potomek szkoły rzeźbiarskiej polichromii, tworzył wyłącznie dzieła religijne pełne głębokiego uczucia, przez co naznaczone eleganckim XVIII-wiecznym stylem barokowym..
Należy zauważyć - tak - że Caspicara, naśladując kastylijskich rzeźbiarzy XVI i XVII wieku, wzbudził wzruszenie i uczucie kultu swojej sztuki; nie ma ani jednego obrazu tego słynnego Indianina, który nie nosi w sobie, poza precyzją form, prawdziwą szczerością najbardziej intensywnych emocji.
Caspicara był świetnym wykonawcą i czasami osiągał wirtuozerię, tak delikatne są faliste płaszczyzny niektórych jego posągów i tak wspaniale dopracował pewne udoskonalenia jego modelowania. ".
Fray Agustín Moreno Proaño, Caspicara (1976).
Bardzo trudno jest datować prace Caspicary. Przypisuje mu się wiele dzieł, wśród których są:
- Cnoty teologiczne(w chórze Katedry Metropolitalnej w Quito)
- Zstąpienie Chrystusa (Znany również jako Całun, w Katedrze Metropolitalnej w Quito)
- San Francisco(Klasztor San Francisco)
- Dwunastu apostołów(Klasztor San Francisco)
- San Pedro de Alcantara(Klasztor San Francisco)
- Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny(Klasztor San Francisco)
- Ukrzyżowany Chrystus(ołtarz kościoła El Belén)
- O leżącym Chrystusie(Muzeum Narodowe Ekwadoru)
- Virgin of the Light(Muzeum Narodowe Ekwadoru)
- Pan przywiązany do kolumny ze świętym Piotrem u stóp(Klasztor San Francisco)
- Wrażenie ran św. Franciszka(w kaplicy Cantuña, klasztor San Francisco)
- Dziewica z Carmen(w Muzeum Franciszkańskim)
- Święty Józef(w Muzeum Franciszkańskim)
- Koronacja Marii Panny(w Muzeum Franciszkańskim)
- Przejścia Dziewicy(w niszy San Antonio, Convento de San Francisco)
- Święty Józef(w kościele San Agustín de Latacunga)
- Wiele przedstawień bolesnych dziewic, ukrzyżowani lub odrodzeni ChrystusowieY Dzieci Jezusa.
Jeszcze bez komentarzy