Plik rdzeń kręgowy jest to wiązka rurkowa zawierająca długą, cienką strukturę tkanki nerwowej i komórek podporowych. Ten obszar ciała obejmuje dużą część ciała, w szczególności przesuwa się z rdzenia przedłużonego pnia mózgu (mózgu) do obszaru lędźwiowego..
Główną funkcją rdzenia kręgowego jest przekazywanie impulsów nerwowych do 31 par nerwów w rdzeniu przedłużonym. W ten sposób jest to region odpowiedzialny za komunikację mózgu z ciałem..
Komunikacja między ciałem a mózgiem odbywa się za pośrednictwem dwóch głównych mechanizmów transmisji: funkcji aferentnej, która wysyła impulsy nerwowe z tułowia, szyi i kończyn do mózgu oraz funkcji odprowadzającej, która przenosi sygnały z mózgu do różnych obszarów ciała. ..
Rdzeń kręgowy jest jedną ze struktur ciała, która ma większe badanie i analizę zarówno jego anatomii, jak i głównych funkcji. Ustalono, że jest to jeden z najważniejszych i najbardziej zagrożonych obszarów ciała.
Indeks artykułów
Ewolucyjnie, rdzeń kręgowy jest pierwszym, który pojawia się w układzie nerwowym. Jest to struktura niezbędna do integracji funkcji ciała, komunikowania ich z funkcjami mózgu i powiązania ich ze światem zewnętrznym.
Z tego powodu nie tylko naczelne, ale wszystkie kręgowce charakteryzują się rdzeniem kręgowym w swoim ciele.
W tym sensie istnieją obszary skóry zwane dermatomami, które stanowią zorganizowane segmenty. Segmenty te zawierają swoją reprezentację w rdzeniu kręgowym.
W ten sposób, w zależności od procesów pobudzających lub hamujących występujących w rdzeniu kręgowym, różne segmenty skóry wywołują pierwotne reakcje lub odruchy rdzeniowe. Te odruchy charakteryzują się tym, że zawsze wytwarzają tę samą odpowiedź na te same bodźce, bez konieczności stosowania większej liczby procesorów..
Przykładem tej podstawowej funkcji rdzenia kręgowego może być przenoszenie bólu spowodowanego nakłuciem skóry. Fakt otrzymania uszkodzenia w określonym rejonie skóry automatycznie przekłada się na odczucie bólu przenoszonego do mózgu.
Zatem ogólnie rzecz biorąc, rdzeń kręgowy stanowi zbiór funkcjonalnych segmentów z połączeniami zarówno doprowadzającymi (od ciała do mózgu), jak i odprowadzającymi (od mózgu do ciała). Konkretnie, obecnie istnieje osiem odcinków szyjnych, dwanaście odcinków piersiowych, pięć odcinków lędźwiowych i sześć odcinków krzyżowo-guzicznych..
Segmenty szyjne kontrolują głównie szyję, przeponę i kończyny górne. Zamiast tego segmenty grzbietowe kontrolują klatkę piersiową i brzuch, odcinki lędźwiowe kończyn dolnych, a odcinki krzyżowo-guziczne regulują pracę miednicy i zwieraczy..
Anatomicznie, rdzeń kręgowy ma dwa główne elementy badań: jego zewnętrzną anatomię i wewnętrzną anatomię..
Anatomia zewnętrzna odnosi się do właściwości powierzchniowych obszarów rdzenia kręgowego, podczas gdy anatomia wewnętrzna odnosi się do struktur i substancji znajdujących się wewnątrz rdzenia kręgowego..
W tym sensie należy zauważyć, że rdzeń kręgowy jest bardzo złożoną strukturą. Ma wiele elementów zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, a także wiele właściwości, które są istotne z naukowego punktu widzenia..
Badanie właściwości anatomicznych rdzenia kręgowego umożliwiło poszerzenie wiedzy o cechach tej delikatnej budowy ciała..
Umożliwił również identyfikację funkcjonowania rdzenia kręgowego i wykrycie ewentualnych urazów lub stanów, które mogą wystąpić w tej części ciała..
Przede wszystkim należy zauważyć, że rdzeń kręgowy jest najobszerniejszą tkanką nerwową w ludzkim ciele. W rzeczywistości aksony neuronów, które mieści, mogą osiągać długość do metra, będąc znacznie większe niż neurony w mózgu.
W przybliżeniu waży około trzydziestu gramów, aw pełnym rozwoju może osiągnąć długość od 40 do 45 centymetrów. Wydaje się, że jest nieco wyższy u mężczyzn (45 centymetrów) niż u kobiet (43 centymetry). Fakt ten wynika z faktu, że organizm mężczyzn jest nieco wyższy niż kobiety.
Rdzeń kręgowy znajduje się w kości międzykręgowej zwanej kanałem kręgowym, która znajduje się od otworu wielkiego do pierwszego lub drugiego kręgu lędźwiowego.
W ten sposób rdzeń kręgowy noworodka dociera do trzeciego kręgu lędźwiowego, aw zarodkach znajduje się aż do podstawy kości ogonowej ciała. Na podstawie tych danych staje się jasne, że jest to jeden z pierwszych obszarów ciała, które się uformują.
Z drugiej strony ma cylindryczny kształt w górnym odcinku szyjnym i brzusznym. Zamiast tego przyjmuje owalny kształt o średnicy poprzecznej większej niż awers w dolnych segmentach szyjnych i piersiowych..
Należy pamiętać, że u większości ludzi rdzeń kręgowy jest strukturą asymetryczną. Oznacza to, że zwykle jest większy w prawym półciałku osobników..
Inne ważne elementy dotyczące zewnętrznych właściwości anatomicznych rdzenia kręgowego to: twarze i błony.
Zewnętrznie rdzeń kręgowy ma dwie twarze i dwie główne krawędzie. W szczególności zawiera przednią ścianę, tylną ścianę i dwie boczne krawędzie..
Przednia część rdzenia kręgowego zawiera w jego linii środkowej przednią bruzdę przyśrodkową, która bocznie graniczy z przednią bruzdą boczną. Te przednie rowki poboczne są pozornym źródłem korzeni motorycznych lub odprowadzających nerwów rdzeniowych..
Tylna powierzchnia ma również przyśrodkową tylną bruzdę, która rozciąga się przez przegrodę, aż dotrze do centralnej istoty szarej. Tylna część rdzenia kręgowego jest otoczona po bokach tylnymi rowkami pobocznymi, które odpowiadają pozornemu pochodzeniu korzeni czuciowych nerwów rdzeniowych..
Z drugiej strony rdzeń kręgowy ma dwa główne zgrubienia (obszary, w których zwiększa się jego średnica). Jeden z nich zlokalizowany jest w okolicy szyjnej, a drugi w odcinku lędźwiowym..
Zgrubienie szyjki macicy nazywane jest intumscencją szyjki macicy i znajduje się między czwartym kręgiem szyjnym a pierwszym kręgiem tułowia. Zgrubienie tworzą korzenie nerwów, które przenoszą wrażliwość i ruchy z kończyn górnych.
Zgrubienie lędźwiowe nazywane jest intumscral lędźwiowo-krzyżowej i znajduje się między jedenastym kręgiem tułowia a pierwszym kręgiem lędźwiowym. W tym przypadku zgrubienie jest spowodowane korzeniami nerwowymi, które przenoszą wrażliwość i akcję motoryczną do i od kończyn dolnych..
Wreszcie, w dolnej części, powierzchnie rdzenia kręgowego znacznie się rozrzedzają, kończąc później w kształcie stożka w okolicy kości ogonowej. Ten ostatni obszar rdzenia nazywany jest stożkiem końcowym..
W zębach bocznych rdzeń kręgowy ma dwa więzadła zębate jako element mocujący. Z drugiej strony, w dolnej części rdzeń kontynuuje się z końcowym filumem, który rozciąga się do sklepienia opony twardej na poziomie drugiego kręgu kości krzyżowej..
Rdzeń kręgowy zawiera trzy błony otaczające całą jego strukturę. Są to: opona miękka, pajęczynówka i opona twarda..
a) Piamother
Pia mater to wewnętrzna opona, która chroni zarówno mózg, jak i rdzeń kręgowy. Znajduje się w pobliżu struktur nerwowych i odpowiada za pokrycie zwojów mózgu.
Podobnie, pia mater wytwarza formacje naczyniówki, które są przykładane do błony wyściółkowej komór..
Przestrzeń wypełniona płynem mózgowo-rdzeniowym zwana przestrzenią podpajęczynówkową znajduje się powyżej opuszki twardej. Powyżej tej przestrzeni znajduje się najbardziej jednorodna i rozpoznawalna część pajęczynówki, która tworzy delikatną, przezroczystą i luźną sieć, która nie wchodzi do rowków rdzenia kręgowego..
b) Pajęczaki
Pajęczaki to pośrednia opona, która chroni również mózg i rdzeń kręgowy. Znajduje się tuż pod oponą twardą, a jego główną funkcją jest rozprowadzanie płynu mózgowo-rdzeniowego, który krąży w przestrzeni podpajęczynówkowej.
Membrana ta jest utworzona przez zewnętrzną i jednorodną blaszkę oraz wewnętrzną warstwę otoczkową, która zawiera duże oczka i stanowi przestrzeń podpajęczynówkową.
Zewnętrzna blaszka pajęczynówki przylega bezpośrednio do opony twardej. Jama podpajęczynówkowa jest cylindryczna i otacza rdzeń kręgowy i jego korzenie na całej długości kanału kręgowego (do dna kości krzyżowej opony twardej)..
c) Dura mater
Wreszcie, opona twarda jest najbardziej zewnętrzną błoną rdzenia. Stanowi wydrążony cylinder, który jest utworzony głównie przez włóknistą, grubą, solidną i mało rozciągliwą ścianę..
Zewnętrzna powierzchnia opony twardej jest regularnie zaokrąglona i reaguje na ściany kostne i więzadła kanału kręgowego. Tylna część zewnętrznej powierzchni tej błony styka się z tylnym więzadłem podłużnym. Zamiast tego, bocznie, biegnie wokół każdego nerwu rdzeniowego.
Wewnętrzna powierzchnia opony twardej jest gładka i wypolerowana, co odpowiada pajęczynówce. Jej górny koniec ciągnie się bez wyraźnych granic z oponą twardą czaszki. Jego dolny koniec stanowi sklepienie opony twardej, które zatrzymuje się między drugim a trzecim kręgiem krzyżowym.
Wewnętrznie rdzeń kręgowy składa się głównie z obszarów istoty białej i obszarów istoty szarej..
W poprzek rdzeń zawiera szeroki obszar istoty szarej na całej swojej długości iw różnych podziałach. Ten region przyjmuje kształt litery „H” lub motyla..
Wokół obszaru składającego się z istoty szarej rdzeń kręgowy zawiera inny obszar składający się z istoty białej. Tak więc rdzeń kręgowy charakteryzuje się istnieniem szarą w środku i białą w obszarach peryferyjnych.
Ta organizacja jest ważna, ponieważ odpowiada odwrotnej strukturze do struktury mózgu. Oznacza to, że obszary mózgu charakteryzują się istnieniem białą w obszarach centralnych i szarą w obszarach peryferyjnych, jednak rdzeń kręgowy ma odwrotną organizację.
Wewnętrzne i tylne procesy rdzenia kręgowego są stosunkowo cienkie. Te rozszerzenia nazywane są tylnymi rogami i praktycznie sięgają do tylnej bruzdy..
Ze swojej strony przednie przedłużenia są szerokie i zaokrąglone. Nazywa się je rogami przednimi i dociera do obszarów mózgu.
Trójwymiarowy układ rogów przednich i tylnych umożliwia utworzenie szeregu kolumn, które biegną przez rdzeń kręgowy i stanowią przednie i tylne szare kolumny..
Na poziomie funkcjonalnym tylne rogi są odpowiedzialne za wykonywanie czynności wrażliwych na somato. Składają się z neuronów czuciowych, które odbierają impulsy docierające do tylnych korzeni..
W tym sensie główną funkcją tylnych rogów (tych najbardziej oddalonych od czaszki) jest odbieranie bodźców i przekazywanie ich do obszarów mózgu..
Z drugiej strony przednie rogi są funkcjonalnie somato-motoryczne. Składają się z neuronów ruchowych, których aksony wychodzą przez przednie korzenie.
Z drugiej strony mały róg boczny znajduje się w górnym odcinku piersiowym i lędźwiowym. Wynika to z połączenia rogu przedniego z rogiem tylnym i charakteryzuje się tym, że zawiera współczulne neurony trzewne.
Wreszcie w bocznej części podstawy tylnego rogu górnych odcinków szyjnych znajduje się obszar zwany formacją siatkową. Ta formacja charakteryzuje się zawartością mieszanej istoty białej i szarej..
Istota szara rdzenia kręgowego to region złożony głównie z ciał neuronowych i komórek pomocniczych. W tym regionie znajdują się dwa przednie szare poroże i dwa tylne szare poroże, które są połączone szarym spoidłem..
Szare spoidło rdzenia kręgowego jest z kolei podzielone na odcinek tylny i odcinek przedni. Ten podział spoidła jest tworzony przez mały centralny otwór zwany kanałem wyściółczkowym lub rdzeniowym kanałem wyściółczkowym..
W odcinku piersiowym i lędźwiowym rdzenia kręgowego wykrywane są boczne szare rogi o kształcie klina. Rogi te są tworzone przez ciała neuronów współczulnego układu autonomicznego..
Konsystencja bocznych szarych rogów jest jednolita, chociaż substancja otaczająca kanał wyściółki jest nieco bardziej przezroczysta i bardziej miękka niż pozostałe. Ten specyficzny obszar istoty szarej rdzenia kręgowego jest znany jako centralna galaretowata substancja..
Istota biała rdzenia kręgowego charakteryzuje się otaczaniem istoty szarej. Oznacza to, że tworzy obszar, który całkowicie otacza znajdującą się w środku szarą materię..
Istota biała rdzenia kręgowego składa się z aksonów neuronów (nie jąder). Te aksony są częściami komórki, które przenoszą informacje, więc ten region jest klasyfikowany jako struktura transmisyjna.
Istota biała rdzenia kręgowego jest podzielona na trzy główne obszary: obszar przedni, obszar boczny i obszar tylny..
Miejsce wejścia korzenia grzbietowego jest wykrywane przez bruzdę grzbietowo-boczną, a wejście korzenia brzusznego jest określane przez bruzdę wentylowo-boczną..
Te dwa rowki pozwalają istocie białej podzielić się na grzbietową grzybicę zwaną boczną i brzuszną.
Na poziomie mikroskopowym rdzeń kręgowy charakteryzuje się tym, że zawiera różne typy komórek. W tym regionie ciała znajdują się komórki wyściółki, komórki wydłużone i komórki neurologiczne..
Te typy komórek są zorganizowane inaczej w każdym regionie rdzenia kręgowego. Mikroskopijnie najbardziej interesujące obszary to istota szara i istota biała..
Istota szara rdzenia kręgowego zmienia swoją funkcję i rodzaj neuronów, które mieści w każdym obszarze. Tak więc ma różne właściwości w rogu grzbietowym, jest rogiem pośrednio-bocznym, w rogu brzusznym oraz w strefie pośredniej..
Róg grzbietowy istoty szarej otrzymuje aksony ze zwojów grzbietowych przez swój tylny obszar. Ta transmisja aksonów ze zwojów grzbietowych odbywa się przez homonimiczne korzenie i charakteryzuje się tym, że zawiera głównie wrażliwe wiązki.
W tym sensie róg grzbietowy istoty szarej stanowi jądro komuny Clarke, miejsce, w którym między włóknami przenoszącymi głęboką nieświadomą wrażliwość powstają synapsy..
Z drugiej strony róg grzbietowy istoty szarej zawiera również galaretowatą substancję toczącą się, obszar, w którym przeprowadzane są synapsy włókien, które przenoszą wrażliwość termo-przeciwbólową.
Wreszcie jądro rogu grzbietowego charakteryzuje się synapsami włókien, które przenoszą wrażliwość dotykową.
Tylko górne odcinki piersiowego i lędźwiowego rdzenia kręgowego znajdują się w środkowo-bocznym rogu istoty szarej. Ten region jest wypełniony neuronami przedwojowymi.
Wreszcie róg centralny zbudowany jest z aksonów wielobiegunowych neuronów ruchowych, a strefa pośrednia charakteryzuje się dużą liczbą interneuronów..
Istota biała rdzenia kręgowego składa się głównie z dużej liczby włókien nerwowych, gleju i naczyń krwionośnych..
W tylnym sznurze istoty białej znajdują się aksony neuronów czuciowych, których jądra znajdują się w zwojach grzbietowych. Te neurony uczestniczą w dwóch trybach świadomej propriocepcji: kinestezji i epicrytycznym dotyku..
Tylny sznur istoty białej również charakteryzuje się tym, że składa się z dwóch różnych wiązek: wiązki Golla w obszarach przyśrodkowych i wiązki Burdacha w obszarach bocznych..
Zamiast tego boczny sznur istoty białej zawiera zarówno ścieżki wstępujące, jak i zstępujące. Wstępujące aksony są odpowiedzialne za przewodzenie bodźca bólowego, temperatury i gęstego dotyku. Zamiast tego zstępujące włókna to głównie neurony ruchowe, które są odpowiedzialne za kontrolę ruchów dobrowolnych.
Wreszcie, przedni sznur istoty białej zawiera również ścieżki wstępujące i zstępujące. Wznoszące neurony przekazują informacje spinotektalne (ruchy odruchowe), spinoolivar (odczucie skórne) i rdzeniowo-wzgórzowe (szorstki dotyk i nacisk). Zstępujące ścieżki zawierają neurony ruchowe, które są odpowiedzialne za kontrolę ruchu.
Górne zdjęcie przedstawia zespoły spowodowane niecałkowitymi urazami rdzenia kręgowego..
Choroba rdzenia kręgowego (mielopatia) jest chorobą charakteryzującą się powodowaniem przewlekłej zmiany rdzenia kręgowego.
Choroba ta jest często używana do określania stanów rdzenia kręgowego, które nie zostały spowodowane urazem..
Skutki mielopatii mogą zależeć od stopnia uszkodzenia rdzenia kręgowego, dlatego może dojść do całkowitego urazu (jeśli wszystkie objawy choroby są obecne) lub niepełnego urazu (jeśli tylko niektóre są obecne).
Uraz rdzenia kręgowego może generować kilka objawów, z których głównymi są: porażenie lub utrata czucia w mięśniach tułowia, szyi i kończyn, zaburzenia pęcherza, zwieracza odbytu lub nasienia oraz zablokowanie układu współczulnego powodujące niedociśnienie, bradykardię lub wzdęcia brzucha.
Z drugiej strony, urazy rdzenia kręgowego, czy to spowodowane mielopatią, czy urazem obszarów rdzenia kręgowego, różnią się znacznie w zależności od dotkniętego regionu. Z tego powodu często konieczne jest wykrycie obszaru uszkodzonego rdzenia kręgowego..
Jak widać, każdy segment kręgosłupa odpowiada za wykonanie szeregu specyficznych czynności związanych z ruchem, percepcją, funkcjonowaniem układu przywspółczulnego i kontrolą różnych narządów..
W tym sensie obecnie wykryto, że urazy czwartego i siódmego kręgu szyjnego powodują paraliż czterech kończyn, a zajęcie jedenastego kręgu klatki piersiowej powoduje paraliż kończyn dolnych..
Jeszcze bez komentarzy