Plik leki na schizofrenię Do jego leczenia stosuje się głównie leki przeciwpsychotyczne lub neuroleptyczne. Podobnie jak wszystkie leki psychoaktywne, przyjmowane leki przeciwpsychotyczne powodują określone modyfikacje w mózgu.
W szczególności mają tendencję do działania na dopaminę, serotoninę i histaminę. Główne działanie chemiczne leków przeciwpsychotycznych polega na blokowaniu receptorów różnych neuroprzekaźników. W ten sposób zmniejszają poziom podniecenia mózgu..
Czynnik ten wyjaśnia skuteczność tych leków w zmniejszaniu typowych objawów psychozy, takich jak urojenia i halucynacje. Zmniejszenie ilości aktywnych neuroprzekaźników w mózgu zmniejsza pozytywne objawy.
Jednak nie wszystkie rodzaje leków przeciwpsychotycznych mają te same właściwości lub mają taki sam wpływ na mózg. W szczególności obecnie znajdujemy dwa główne typy neuroleptyków: typowe leki przeciwpsychotyczne i atypowe leki przeciwpsychotyczne.
Indeks artykułów
Typowe leki przeciwpsychotyczne, znane również jako leki przeciwpsychotyczne pierwszej generacji lub konwencjonalne leki przeciwpsychotyczne, to klasa leków neuroleptycznych opracowanych w połowie ubiegłego wieku..
Zostały zaprojektowane do leczenia psychoz, zwłaszcza schizofrenii, chociaż mogą być również odpowiednimi lekami do interwencji w epizodach maniakalnych, pobudzeniu lub innych rodzajach zaburzeń emocjonalnych.
W klasycznych lekach przeciwpsychotycznych można wyróżnić dwa rodzaje leków: neuroleptyki o małej sile działania i neuroleptyki o dużym potencjale.
Pierwsza grupa składa się z chloropromazyny, prometazyny, tydazyny i łagodnej homopromazyny. Drugi obejmuje fluefenazynę, haloperidol, trifluoperazynę i pimozyd..
Mechanizm działania tych leków opiera się na czterech różnych szlakach: szlaku mezokortykalnym, mezolimbicznym, nigrostriatalnym i kanalikowo-naczyniowym..
Szlak mezokortykalny jest związany z objawami neurokognitywnymi i zaburzeniami w modulacji emocji i uczuciowości. Klasyczne leki przeciwpsychotyczne blokują tę ścieżkę, więc ich spożycie może powodować negatywne skutki, takie jak apatia, spłaszczenie afektywne lub pogorszenie neurokognitywne.
Szlak mezolimbiczny bierze udział w patofizjologii objawów pozytywnych (urojenia i omamy) schizofrenii.
Klasyczne leki przeciwpsychotyczne blokują receptory dopaminy, co pozwala na zmniejszenie nadmiaru tej substancji w mózgu i zmniejszenie objawów psychotycznych.
Klasyczne leki przeciwpsychotyczne blokują receptory dopaminy (D2) w szlaku nigrostriatalnym. Czynnik ten jest silnie powiązany ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia objawów pozapiramidowych, takich jak sztywność mięśni, brak równowagi lub utrata kontroli nad ruchami..
Dopamina działa jako czynnik hamujący prolaktynę. W ten sposób blokada receptorów D2 wykonywana przez typowe leki przeciwpsychotyczne ułatwia ich uwalnianie w przysadce mózgowej..
Ze względu na skutki uboczne klasycznych leków przeciwpsychotycznych i fakt, że służą one jedynie do leczenia pozytywnych objawów schizofrenii (a nie negatywnych), ich stosowanie jest wyraźnie lepsze niż atypowe leki przeciwpsychotyczne..
Jednak te leki są nadal używane. W rzeczywistości na rynku dostępnych jest osiem różnych typów klasycznych leków przeciwpsychotycznych. To są:
Flufenazyna jest lekiem przeciwpsychotycznym w postaci tabletki lub płynu do przyjmowania doustnego. Zwykle przyjmuje się go dwa lub trzy razy dziennie.
Jest to obecnie mało używany lek ze względu na skutki uboczne. Główne z nich to: rozstrój żołądka, senność, osłabienie lub zmęczenie, niepokój, bezsenność, koszmary senne, suchość w ustach, skóra wrażliwa na słońce i zmiany apetytu..
Ten lek ma postać tabletek i jest zwykle przyjmowany raz lub dwa razy dziennie. Stosuje się go głównie w leczeniu objawów schizofrenii i sporadycznie w interwencji w epizodach lęku.
Skutki uboczne tego leku są również liczne. Jego spożycie może powodować między innymi senność, zawroty głowy, niewyraźne widzenie, suchość w ustach, przekrwienie błony śluzowej nosa, nudności, trudności w oddawaniu moczu, zaparcia, zmiany apetytu, trudności w zasypianiu, bóle głowy, osłabienie lub skrajne zmęczenie..
Mesorydazyna jest stosowana w leczeniu schizofrenii, pobudzenia, lęku, napięcia, nadpobudliwości i braku współpracy. Można go spożywać zarówno w tabletkach, jak iw postaci płynnej.
Płynny koncentrat należy rozcieńczyć przed spożyciem. Podobnie, ze względu na rozstrój żołądka spowodowany lekiem, zwykle zaleca się przyjmowanie go z jedzeniem lub mlekiem..
Jego spożycie może powodować senność, wymioty, biegunkę, zaparcia, bóle głowy, przyrost masy ciała i pobudzenie..
Jest to klasyczny lek przeciwpsychotyczny o małej sile działania i był jednym z najczęściej stosowanych leków w leczeniu objawów schizofrenii w ostatnim stuleciu..
Obecnie jego spożycie jest znacznie niższe ze względu na skutki uboczne i niską skuteczność w interweniowaniu w negatywne objawy choroby..
Jednak obecnie wiele osób ze schizofrenią jest nadal leczonych chloropromazyną..
Jest to kolejny lek przeciwpsychotyczny o małej sile działania. Od wielu lat jest stosowany w leczeniu pozytywnych objawów schizofrenii.
Jednak ten lek może powodować poważną nieregularność bicia serca. Fakt, który może nawet spowodować nagłą śmierć.
Z tego powodu obecnie odradza się jego stosowanie jako leku przeciwpsychotycznego, ponieważ istnieją inne skuteczne leki, które zawierają mniej czynników ryzyka..
Haloperidol jest najbardziej znanym klasycznym lekiem przeciwpsychotycznym i lekiem najczęściej stosowanym w leczeniu schizofrenii. W rzeczywistości, aż do pojawienia się atypowych leków przeciwpsychotycznych, haloperidol był głównym lekiem stosowanym w leczeniu zaburzeń psychotycznych.
Można go przyjmować zarówno w tabletkach, jak i we wstrzyknięciach i działa w celu zmniejszenia nieprawidłowego pobudzenia w mózgu. Oprócz schizofrenii jest również stosowany w leczeniu poważnych problemów behawioralnych, takich jak agresywne i wybuchowe zachowanie czy nadpobudliwość.
Jest to jeden z najsilniejszych leków przeciwpsychotycznych, ale jego spożycie może powodować działania niepożądane, takie jak niewyraźne widzenie, utrata apetytu, zaparcia, zgaga, brak wyrazu twarzy, niekontrolowane ruchy oczu, zmiany nastroju lub zmniejszenie zdolności seksualnej.
Tiothixene występuje w postaci kapsułek. Jest stosowany w leczeniu objawów schizofrenii, ale w przeciwieństwie do innych leków, Food and Drug Administration (FDA) nie zatwierdziła jego stosowania w leczeniu problemów z zachowaniem..
Podobnie lek ten nie jest zalecany do leczenia osób z zespołami otępiennymi, ponieważ zwiększa prawdopodobieństwo zgonu..
Ten lek ma silne podobieństwo do tiotiksenu. Jest stosowany w leczeniu objawów schizofrenii, ale nie zaleca się interwencji w zaburzeniach zachowania i zespołach otępiennych..
Podobnie, stosowanie molindonu jest obecnie szczególnie ograniczone ze względu na jego skutki uboczne..
Najważniejsze są senność, zwiększone wydzielanie śliny, trudności w oddawaniu moczu, brak wyrazu twarzy, depresja, zmiany w miesiączce i popędu płciowego oraz zmniejszona zdolność chodzenia.
Wreszcie loksapina jest typowym lekiem przeciwpsychotycznym stosowanym wcześniej w leczeniu pozytywnych objawów schizofrenii..
Jednak długa lista skutków ubocznych spowodowanych jego stosowaniem oraz nieskuteczność w leczeniu negatywnych objawów choroby powoduje, że lek ten praktycznie nie jest dziś stosowany..
Nietypowe lub nowej generacji leki przeciwpsychotyczne to leki przeciwpsychotyczne, które różnią się od typowych. Te różnice sprawiają, że są one lepszymi opcjami terapeutycznymi w leczeniu schizofrenii.
Nietypowe leki przeciwpsychotyczne, w przeciwieństwie do typowych leków przeciwpsychotycznych, specyficznie hamują receptory D2. W ten sposób mają mniejszą skłonność do wywoływania objawów pozapiramidowych..
Zaletą nietypowych leków przeciwpsychotycznych jest to, że nie powodują wzrostu wydzielania prolaktyny, co występuje przy podawaniu konwencjonalnych leków przeciwpsychotycznych.
Nietypowe leki przeciwpsychotyczne, w przeciwieństwie do typowych leków przeciwpsychotycznych, również blokują receptory serotoniny. Z tego powodu skuteczniej kontrolują negatywne objawy schizofrenii.
Wykazano, że nowe leki przeciwpsychotyczne mogą być skuteczne u pacjentów, którzy nie reagują prawidłowo na leczenie konwencjonalnymi lekami przeciwpsychotycznymi.
Z tego powodu leki te są obecnie najczęściej stosowane. Zarówno w leczeniu objawów schizofrenii (pozytywnych i negatywnych), jak iw leczeniu epizodów lęku, pobudzenia lub nadpobudliwości.
Skuteczność tych leków w leczeniu dwóch typów objawów schizofrenii doprowadziła do wyraźnego preferowania atypowych leków przeciwpsychotycznych nad klasycznymi lekami przeciwpsychotycznymi.
Podobnie, zmniejszenie efektów pozapiramidowych, jednej z głównych wad leków przeciwpsychotycznych, również przyczyniło się do wzrostu zainteresowania naukowego tymi lekami..
W tym sensie badania nad atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi kwitną, leki te są stosowane coraz częściej i dziś są niezbędne do interwencji w schizofrenii..
Obecnie istnieje pięć głównych typów atypowych leków przeciwpsychotycznych, które są bardzo często stosowane. To są:
Klozapina była pierwszym atypowym lekiem przeciwpsychotycznym, który został opracowany. W rzeczywistości jego projekt ujawnił skuteczność mechanizmu działania i skutków tego typu leków, co ujawniło zainteresowanie tymi nowymi lekami przeciwpsychotycznymi..
Powstał pod koniec lat 50. ubiegłego wieku, a jego głównymi cechami były: niski wskaźnik pozapiramidowych neurologicznych działań niepożądanych oraz większa skuteczność w porównaniu z typowymi lekami przeciwpsychotycznymi w leczeniu schizofrenii..
Jednak klozapina ma również znaczące skutki uboczne. Jego spożycie może powodować silne uspokojenie, zwiększenie masy ciała, obniżenie ciśnienia krwi i wzrost trójglicerydów we krwi..
Dlatego klozapina jest obecnie lekiem drugiej opcji ze względu na swoją toksyczność i skutki uboczne, które przedstawia..
Jej główne wskazania dotyczą leczenia osób ze schizofrenią, które nie reagują na inne atypowe leki przeciwpsychotyczne oraz osób ze schizofrenią, u których występują ciężkie objawy pozapiramidowe..
Oprócz schizofrenii może być również stosowany w leczeniu zaburzeń urojeniowych, ciężkich epizodów maniakalnych i depresyjnych oraz chorób, takich jak choroba Parkinsona i otępienie z ciałami Lewy'ego, które objawiają się urojeniami lub halucynacjami..
Risperidon jest obecnie kolejnym z powszechnie stosowanych atypowych leków przeciwpsychotycznych. Jest sprzedawany jako Risperdal i jest często stosowany w leczeniu schizofrenii..
Podobnie, Food and Drug Administration (FDA) również zezwoliła na jego stosowanie do interwencji w chorobie afektywnej dwubiegunowej, zaburzeniach autystycznych, napadach paniki, zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych, zespole Tourette'a i ciężkiej depresji..
Jednak jego spożycie może powodować skutki uboczne, takie jak przyrost masy ciała, dyskineza, akatyzja, brak energii, dysfunkcje seksualne, wytrysk wsteczny, niepokój czy bezsenność.
Olanzapina jest lekiem szeroko stosowanym w leczeniu schizofrenii, choroby afektywnej dwubiegunowej i ciężkich epizodów depresyjnych..
Strukturalnie jest bardzo podobny do klozapiny, chociaż ma większe powinowactwo do receptorów serotoninowych niż do receptorów dopaminy.
Podobnie, w przeciwieństwie do większości leków przeciwpsychotycznych, olanzapina ma większe powinowactwo do receptorów histaminowych i muskarynowych..
Uważany jest za jeden z najskuteczniejszych leków przeciwpsychotycznych, choć jego spożycie powoduje również skutki uboczne, takie jak przyrost masy ciała, impotencja czy bezsenność.
Wreszcie kwetiapina jest nietypowym neuroleptykiem sprzedawanym pod nazwą Seroquel. Jest stosowany w leczeniu schizofrenii i zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.
Jest bardzo skuteczny w leczeniu tych schorzeń, dlatego został uznany za jeden z leków pierwszego wyboru. Podobnie ma tę zaletę, że powoduje ograniczony zakres skutków ubocznych..
Jeszcze bez komentarzy