Plik medium OF lub agar do fermentacji glukozy to półstały agar specjalnie zaprojektowany do badania metabolizmu oksydacyjnego i fermentacyjnego węglowodanów w ważnej grupie mikroorganizmów innych niż Enterobacteriaceae, zwanych niejelitowymi pałeczkami Gram-ujemnymi.
Został stworzony przez Hugh i Leifson; badacze ci zdali sobie sprawę, że konwencjonalne metody badania produkcji kwasu z węglowodanów nie są odpowiednie dla tej konkretnej grupy bakterii.
Dzieje się tak, ponieważ niejelitowe pałeczki Gram-ujemne generalnie wytwarzają niewielkie ilości kwasów, w przeciwieństwie do Enterobacteriaceae..
W tym sensie pożywka OF ma specjalne właściwości, które mogą wykryć niewielkie ilości powstającego kwasu, zarówno na drodze utleniania, jak i fermentacji. Różnice te są związane z ilością peptonów, węglowodanów i agaru..
Pożywka ta zawiera mniej peptonów i większe stężenie węglowodanów, redukując w ten sposób produkty alkalizujące pożywkę w wyniku metabolizmu białek i zwiększając produkcję kwasów w wyniku zastosowania węglowodanów..
Z drugiej strony zmniejszenie ilości agaru sprzyja rozprzestrzenianiu się kwasu wytwarzanego w pożywce, oprócz tego, że pozwala nam obserwować ruchliwość.
Pożywka OF składa się z peptonu, chlorku sodu, błękitu bromotymolowego, fosforanu dipotasowego, agaru i węglowodanu. Najpopularniejszym węglowodanem jest glukoza, ale inne mogą być używane zgodnie z tym, który chcesz zbadać, takie jak między innymi laktoza, maltoza, ksyloza..
Indeks artykułów
Jak każda pożywka hodowlana, pożywka OF musi zawierać substancje odżywcze gwarantujące rozwój bakterii; te substancje to peptony.
Węglowodany ze swojej strony dostarczają energii i jednocześnie służą do badania zachowania się drobnoustroju w stosunku do niego, to znaczy pozwalają zaklasyfikować bakterie jako organizm utleniający, fermentujący lub niesacharolityczny..
Pożywka OF zawiera 1: 5 pepton / węglowodany w przeciwieństwie do konwencjonalnych pożywek 2: 1. Dzięki temu ilość amin alkalicznych powstających w wyniku degradacji peptonów nie neutralizuje powstawania słabych kwasów..
Z drugiej strony podłoże zawiera chlorek sodu i fosforan dipotasowy. Związki te stabilizują osmotycznie pożywkę i odpowiednio regulują pH. Błękit bromotymolowy jest wskaźnikiem pH, który zmienia kolor pożywki z zielonego na żółty wraz z wytwarzaniem kwasu..
Niektóre mikroorganizmy mogą wykorzystywać węglowodany na drodze utleniania lub fermentacji, podczas gdy inne nie korzystają z żadnej z tych dwóch dróg..
Zależy to od cech każdego mikroorganizmu. Na przykład niektóre ściśle tlenowe mikroorganizmy mogą utleniać niektóre węglowodany, a fakultatywne beztlenowce mogą utleniać i fermentować w zależności od otaczającego ich środowiska, podczas gdy inne nie utleniają ani nie fermentują węglowodanów (asakarolityczne).
Wreszcie, istnieje modyfikacja pożywki OF zalecana przez CDC, która zawiera specjalną bazę OF z czerwienią fenolową jako wskaźnikiem..
Proces utleniania glukozy nie wymaga fosforylacji glukozy, podobnie jak proces fermentacji. W tym przypadku grupa aldehydowa jest utleniana do grupy karboksylowej, w wyniku czego powstaje kwas glukonowy. Ten z kolei jest utleniany do 2-ketoglukonu.
Ten ostatni albo gromadzi się, albo rozkłada na dwie cząsteczki kwasu pirogronowego. Ten system wymaga obecności tlenu lub jakiegoś związku nieorganicznego jako końcowego akceptora elektronów..
Produkcja kwasów tą drogą jest słabsza niż ta otrzymywana drogą fermentacji.
Aby fermentacja glukozy zachodziła dowolną z dostępnych dróg, musi najpierw zostać fosforylowana, stając się glukozo-6-fosforanem.
Fermentacja glukozy może przebiegać kilkoma drogami, z których główna to trasa Embden-Meyerhof-Parnas, ale mogą również odbywać się drogą Entner-Doudoroff lub drogą monofosforanu heksozy Warburga-Dickensa, znaną również jako degradacja pentoz.
Wybrana droga będzie zależała od systemu enzymatycznego, który posiada mikroorganizm..
Podczas fermentacji glukozy na szlaku Embden-Meyerhof-Parnas jest ona rozszczepiana na dwie cząsteczki triozy, które następnie są rozkładane na różne związki węgla, aż do powstania gliceraldehydo-3-fosforanu. Stamtąd pochodzi substancja pośrednia, którą jest kwas pirogronowy..
Stamtąd będą powstawały różne rodzaje mieszanych kwasów, które mogą się różnić w zależności od gatunku..
Ten system występuje przy braku tlenu i wymaga związku organicznego jako ostatecznego akceptora elektronów..
Podczas fermentacji glukozy na szlaku Entner-Doudoroff, 6-fosforan glukozy staje się glukono-ᵼ-laktono-6-fosforanem i stamtąd jest utleniany do 6-fosfoglukonianu i 2-keto-3-deoksy-6-fosfoglukonianu, aby ostatecznie uformować kwas pirogronowy. Ten szlak wymaga tlenu do wystąpienia glikolizy.
Ta trasa jest hybrydą poprzednich 2. Zaczyna się podobnie do szlaku Entnera-Doudoroffa, ale później tworzy się gliceraldehyd-3-fosforan jako prekursor kwasu pirogronowego, tak jak ma to miejsce w szlaku Embden-Meyerhof-Parnas..
Ważyć:
2 g peptonu
5 g chlorku sodu
10 g D-glukozy (lub węglowodanu do przygotowania)
0,03 g błękitu bromotymolowego
3 gr agaru
0,30 g fosforanu dipotasowego
1 litr wody destylowanej.
Wymieszaj wszystkie związki z wyjątkiem węglowodanów i rozpuść w 1 litrze wody destylowanej. Podgrzej i wstrząśnij do całkowitego rozpuszczenia.
Po schłodzeniu do 50 ° C dodać 100 ml 10% glukozy (przefiltrowanej).
W warunkach aseptycznych rozprowadź 5 ml pożywki OF do probówek z bawełnianą nakrętką i autoklawuj w 121 ° C, pod ciśnieniem 15 funtów przez 15 minut.
Pozwól zestalić się w pozycji pionowej.
Pożywka powinna mieć pH 7,1, a przygotowana pożywka ma zielony kolor.
Przechowywać w lodówce.
Pożywka OF jest specjalną pożywką do określania zachowania metabolicznego mikroorganizmu w stosunku do węglowodanów. Szczególnie dla tych, które tworzą mało, słabo lub wcale kwasów.
Dla każdego mikroorganizmu potrzebne są 2 probówki OF, obie muszą być zaszczepione mikroorganizmem, który ma być badany. Kolonię pobiera się prostym uchwytem i nakłuwa w środku probówki bez sięgania do dna; można wykonać kilka nakłuć, o ile obserwacja ruchliwości nie jest interesująca.
Warstwę sterylnej płynnej wazeliny lub sterylnie stopionej parafiny (około 1 do 2 ml) dodaje się do jednej z probówek i jest oznaczona literą „F”. Druga tuba pozostaje oryginalna i jest oznaczona literą „O”. Obie probówki inkubuje się w 35 ° C i codziennie obserwuje do 3 do 4 dni..
Tabela: Klasyfikacja mikroorganizmów według ich zachowania w otwartych (utleniających) i zamkniętych (fermentacyjnych) probówkach OF
Gaz obserwuje się z tworzeniem się pęcherzyków lub przemieszczaniem agaru.
Należy zauważyć, że organizm, który tylko utlenia glukozę, ale jej nie fermentuje, nie będzie również w stanie fermentować innych węglowodanów, w każdym razie tylko ją utlenia. Dlatego w tej sytuacji szczelnie zamknięta probówka do badania innych węglowodanów zostanie pominięta..
Dodatkowo ruchliwość można zobaczyć w medium OF.
Pozytywna ruchliwość: wzrost, który nie ogranicza się do strefy inokulacji. Występuje wzrost w kierunku boków rurki.
Ruchliwość ujemna: wzrost tylko w początkowym inokulum.
Do kontroli jakości można użyć następujących szczepów: Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa Y Moraxella sp. Oczekiwane rezultaty to:
-Niektóre mikroorganizmy nie mogą rosnąć w pożywce OF. W takich przypadkach test powtarza się, ale do pożywki dodaje się 2% surowicy lub 0,1% ekstraktu drożdżowego..
-Reakcje utleniania są często obserwowane tylko blisko powierzchni, a reszta pożywki może pozostać zielona, w ten sam sposób, w jaki uważa się ją za pozytywną.
Jeszcze bez komentarzy