Melanezja jest podregionem Oceanii położonym na północny wschód od Australii i obejmuje kilka wysp na Oceanie Spokojnym. Nazwa tego obszaru, który obejmuje Papuę Nową Gwineę, Wyspy Salomona, Vanuatu i Nową Kaledonę, została wymyślona przez francuskiego odkrywcę Julesa Dumonta D'Urville'a w XIX wieku.
Nadano mu kategorię podregionu, ponieważ jego mieszkańcy mają cechy podobne do siebie, ale różnią się od pozostałych populacji, które je otaczają, takich jak Australia i Nowa Zelandia, Polinezja czy Mikronezja..
Słowo Melanezja ma swoje korzenie w języku greckim melas, słowo o znaczeniu „czarny”. W tym samym języku te tłumaczy się jako „wyspy”. Oznacza to, że są to czarne wyspy. Jego mieszkańcy wyróżniają się cechą fenotypową bardzo powszechną wśród populacji: pomimo ciemnej skóry wielu ma blond włosy.
W swojej religii bogowie są raczej duchami, które wchodzą w interakcje z ludźmi, przedmiotami i naturą, w zależności od ich pochodzenia i istoty oraz rytuałów, przez które są wzywani..
Indeks artykułów
Kraje, które oficjalnie znajdują się w strefie wpływów, którą obejmuje Melanezja, to: Fidżi, Papua Nowa Gwinea, Wyspy Salomona, Vanuatu, zależność Francji znana jako Nowa Kaledonia i ruch niepodległościowy Papui Zachodniej.
Region ten znajduje się na Oceanie Spokojnym. Składa się z dużej liczby wysp i archipelagów, które znajdują się w północno-wschodniej Australii. Niektóre terytoria znajdujące się w podstrefie obejmującej Melanezję to:
- Archipelag Luisiadas, na południe od Papui-Nowej Gwinei.
- Archipelag Bismark, na wschód od Papui-Nowej Gwinei.
- Wyspy Santa Cruz, na południowy wschód od Wysp Salomona.
- Vanuatu i jego terytorium znane jako Nowe Hebrydy.
- Nowa Kaledonia.
- Fidżi.
Granice Melanezji są rozmyte, ponieważ tę samą wyspę można podzielić między dwa narody. Ponadto można również udostępniać archipelagi. Jego geografia zawiera w ten sam sposób atole i atole.
Wśród tych terytoriów są:
- Wyspy Amphlett, takie jak Wyspy D'Entrecasteaux, które są częścią Papui Nowej Gwinei.
- Wyspa Norfolk, Australia (geograficznie, ale nie zintegrowana kulturowo).
- Wyspy Raja Ampat, Papua Zachodnia.
- Wyspy Aru, Maluku.
- Wyspy Schouten.
- Wyspy Cieśniny Torresa, podzielone między Australię i Papuę Nową Gwineę.
Trudno jest ustalić etniczne granice między kulturami Melanezji, ponieważ mieszanka, która wystąpiła w tej przestrzeni geograficznej, jest bardzo bogata. Jednak obserwuje się bardzo ciekawe cechy, takie jak pojawienie się genów starożytnych gatunków, takich jak denisowian, a także hominidy neandertalskie..
Jeśli chodzi o język, istnieją dwie duże grupy: te, których język wywodzi się z papuaskiego, językowe korzenie papuaskie, a także języki oceaniczne, które dzielą z Polinezyjczykami, Mikronezyjczykami i Australijczykami..
Ponadto w niektórych populacjach melanezyjskich obserwuje się bardzo szczególną mutację związaną z chromosomem 9, w której osoby, pomimo ciemnej pigmentacji na skórze, mają we włosach blond odcień, podobny do europejskiego skandynawskiego..
Jeśli chodzi o ich organizację przedkolonialną, ludy Melanezji stworzyły grupy, w których porządek był narzucony przez pokrewieństwo i małżeństwa były niezbędne do utrzymania hierarchii i kontroli wśród członków społeczeństwa..
W niektórych z tych społeczeństw formy organizacji zostały nadane przez ojca, w innych przez matkę; Można je również mieszać lub tworzyć klany, upewniając się, że bliskość pochodzi ze starego pokrewieństwa.
Sfera religijna w życiu Melanezyjczyków była bardzo intymna, ponieważ była ściśle związana z przodkami i duchami, którzy stale współistnieli z żywymi ludźmi i przejawiali się poprzez działania na przedmiotach lub zjawiska meteorologiczne.
Tak więc dla mieszkańców Melanezji religia była częścią życia codziennego, ponieważ działania duchów i magii, na które wzywali kapłani, którzy służyli jako kontakt między światem nadprzyrodzonym a ludzkim, były częścią codzienności..
Kapłani nie powinni prowadzić życia zastrzeżonego ani szczególnie odmiennego od życia innych członków wspólnoty, po prostu musieli znać rytuały i mieć jakąś łatwość w porozumiewaniu się między żywymi a duchami..
Melanezyjczycy nie mieli wyraźnego rozróżnienia między religijnością a magią, ponieważ obie były powiązane w swoich tradycjach. Jednym z najczęściej używanych pojęć był manna, co wiązało się ze znaczeniem podobnym do znaczenia skuteczności. Było to związane z tym, co duch może zrobić lub dać.
W międzyczasie tabu uważano to za coś zabronionego, ponieważ było zbyt święte, aby znajdować się w zasięgu ludzi.
Pomimo postrzegania magii jako czegoś pozytywnego, to samo nie stało się z czarami, które były związane ze śmiercią i mrocznymi rzeczami.
Od początków cywilizacji melanezyjskich jednym z głównych źródeł wsparcia gospodarczego było rolnictwo, później dodano także hodowlę trzody chlewnej. Oprócz tego istniało polowanie, łowienie ryb i zbieractwo, choć w mniejszym stopniu.
Obszary przybrzeżne prowadziły wymiany z wnętrzem kraju. Owoce morza i sól były bardzo pożądane przez Melanezyjczyków mieszkających w głębi lądu i które posiadali, aby ofiarować je mieszkańcom wybrzeża..
Artefakty takie jak drewno na łodzie czy rękodzieło zaczęły być pożądane, zwłaszcza na mniejszych wyspach. Niektóre populacje pozycjonowały się wyłącznie jako pośrednicy komercyjni między odległymi populacjami.
Przedmioty związane z ich tradycyjnymi ceremoniami były również bardzo cenne dla wszystkich Melanezyjczyków.
W 1986 roku powstała organizacja o nazwie Grupo Melanesio Punta de Lanza (Melanezyjska Grupa Spearhead, MSG). Do tej grupy należą Papua Nowa Gwinea, Vanuatu i Wyspy Salomona, do których później dołączyły Fidżi i Nowa Kaledonia..
Jeszcze bez komentarzy