Plik melatonina Jest to hormon obecny u ludzi, zwierząt, roślin, grzybów, bakterii, a nawet niektórych glonów. Jego nazwa naukowa to N-cetylo-5-metoksytryptamina i jest syntetyzowana z niezbędnego aminokwasu, tryptofanu.
Melatonina jest dziś uważana za neurohormon wytwarzany przez szyszynkę (rodzaj komórki) szyszynki, struktury mózgowej zlokalizowanej w międzymózgowiu. Jego najważniejszą funkcją jest regulacja dobowego cyklu snu, dlatego jest stosowany w niektórych przypadkach w leczeniu zaburzeń snu.
Szyszynka wytwarza melatoninę pod wpływem jądra nadskrzyżowaniowego, obszaru podwzgórza, który otrzymuje z siatkówki informacje o codziennych wzorach światła i ciemności.
Indeks artykułów
Jedną z głównych cech tej cząsteczki jest jej biosynteza, która w dużej mierze zależy od zmian oświetlenia otoczenia..
Ludzie doświadczają ciągłego wytwarzania melatoniny w mózgu, które znacznie spada do 30 roku życia. Podobnie od okresu dojrzewania w szyszynce zwykle powstają zwapnienia, które nazywane są corpora arenacea.
Synteza melatoniny jest częściowo determinowana przez oświetlenie otoczenia, dzięki połączeniu z jądrem nadskrzyżowaniowym podwzgórza. Oznacza to, że im wyższe światło, tym niższa produkcja melatoniny, a im niższe światło, tym wyższa produkcja tego hormonu..
Fakt ten podkreśla ważną rolę, jaką melatonina odgrywa w regulacji snu ludzi, a także znaczenie oświetlenia w tym procesie..
Obecnie wykazano, że melatonina pełni dwie główne funkcje: reguluje zegar biologiczny i ogranicza utlenianie. Podobnie niedoborom melatoniny zwykle towarzyszą objawy, takie jak bezsenność lub depresja, i mogą one powodować stopniowe przyspieszenie starzenia.
Chociaż melatonina jest substancją syntetyzowaną przez sam organizm, można ją również zaobserwować w niektórych produktach spożywczych, takich jak owies, wiśnie, kukurydza, czerwone wino, pomidory, ziemniaki, orzechy włoskie lub ryż.
Podobnie melatonina jest obecnie sprzedawana w aptekach i parafarmaceutyków w różnych postaciach i jest stosowana jako alternatywa dla roślin leczniczych lub leków na receptę, głównie w walce z bezsennością.
Melatonina to substancja biosyntetyzowana z tryptofanu, niezbędnego aminokwasu pochodzącego z pożywienia.
W szczególności tryptofan jest bezpośrednio konwertowany do melatoniny przez enzym tryptofanohydroksylazę. Następnie związek ten ulega dekarboksylacji i wytwarza serotoninę.
Ciemność aktywuje system neuronalny, powodując wyrzut neuroprzekaźnika norepinefryny. Kiedy noradrenalina wiąże się z adrenoceptorami b1 na pinealocytach, aktywowana jest cyklaza adenylowa.
Podobnie, poprzez ten proces, cykliczny AMP jest zwiększany i wywoływana jest nowa synteza aryloalkiloaminy N-acylotransferazy (enzym syntezy melaniny). Wreszcie, poprzez ten enzym, serotonina jest przekształcana w melaninę.
Jeśli chodzi o jej metabolizm, melatonina jest hormonem, który jest metabolizowany w mitochondriach i cytchromie p w hepatocytach i jest szybko przekształcany do 6-hydroksymelatoniny. Następnie jest sprzężony z kwasem glukuronowym i wydalany z moczem..
Szyszynka to struktura znajdująca się w centrum móżdżku, za trzecią komorą mózgową. Ta struktura zawiera pinealocyty, komórki wytwarzające indolaminy (melatoninę) i peptydy wazoaktywne..
W ten sposób wytwarzanie i wydzielanie hormonu melatoniny jest stymulowane przez włókna nerwu postganglionowego siatkówki. Nerwy te przemieszczają się drogą siatkówkowo-podwzgórzową do jądra nadskrzyżowaniowego (podwzgórza).
Znajdujące się w jądrze nadskrzyżowaniowym włókna nerwu postganglionowego przechodzą przez zwoj szyjny górny, docierając do szyszynki.
Po dotarciu do szyszynki stymulują syntezę melatoniny, dlatego ciemność aktywuje produkcję melatoniny, a światło hamuje wydzielanie tego hormonu..
Chociaż światło zewnętrzne wpływa na produkcję melatoniny, czynnik ten nie determinuje ogólnego funkcjonowania hormonu. Oznacza to, że dobowy rytm wydzielania melatoniny jest kontrolowany przez endogenny rozrusznik umieszczony w samym jądrze nadskrzyżowaniowym, który jest niezależny od czynników zewnętrznych..
Jednak światło otoczenia może zwiększać lub spowalniać proces w sposób zależny od dawki. Melatonina dostaje się do krwiobiegu na drodze dyfuzji, gdzie osiąga szczyt między drugą a czwartą rano.
Następnie ilość melatoniny we krwi stopniowo spada w pozostałej części ciemnego okresu..
Z drugiej strony melatonina wykazuje również fizjologiczne różnice w zależności od wieku osoby. Do trzech miesięcy życia ludzki mózg wydziela niewielkie ilości melatoniny.
Następnie synteza hormonu wzrasta, osiągając w dzieciństwie stężenie około 325 pg / ml. U młodych dorosłych normalne stężenie wynosi od 10 do 60 pg / ml, a podczas starzenia produkcja melatoniny stopniowo spada..
Obecnie elementy, które mogą modyfikować wydzielanie melatoniny, można podzielić na dwie różne kategorie: czynniki środowiskowe i czynniki endogenne..
Na czynniki środowiskowe składają się głównie fotoperiod (pory cyklu słonecznego), pory roku i temperatura otoczenia..
Jeśli chodzi o czynniki endogenne, zarówno stres, jak i wiek wydają się być elementami, które mogą motywować do zmniejszenia produkcji melatoniny.
Podobnie ustalono trzy różne wzorce wydzielania melatoniny: typ pierwszy, typ drugi i typ trzeci..
U chomików obserwuje się wzorzec wydzielania melatoniny typu 1, charakteryzujący się ostrym wzrostem wydzielania.
Wzorzec typu drugiego jest typowy dla szczurów albinosów, a także dla ludzi. W tym przypadku wydzielanie charakteryzuje się stopniowym wzrostem, aż do osiągnięcia maksymalnego piku wydzielania..
Wreszcie u owiec zaobserwowano zatrzymanie typu trzeciego, które również charakteryzuje się stopniowym wzrostem, ale różni się od typu drugiego osiągnięciem maksymalnego poziomu wydzielania i pozostaniem przez chwilę, aż zacznie spadać..
Melatonina jest hormonem o szerokiej biodostępności. Organizm nie ma barier morfologicznych dla tej cząsteczki, więc melatonina może być szybko wchłaniana przez błonę śluzową nosa, jamy ustnej lub przewodu pokarmowego.
Podobnie melatonina jest hormonem rozprowadzanym wewnątrzkomórkowo we wszystkich organellach. Po podaniu maksymalny poziom w osoczu jest osiągany między 20 a 30 minutami później. To stężenie utrzymuje się przez około półtorej godziny, a następnie gwałtownie spada z okresem półtrwania wynoszącym 40 minut..
Na poziomie mózgu melatonina jest wytwarzana w szyszynce i działa jako hormon endokrynologiczny, ponieważ jest uwalniana do krwiobiegu. Obszary mózgu, w których działa melatonina to hipokamp, przysadka mózgowa, podwzgórze i szyszynka.
Z drugiej strony melatonina jest również wytwarzana w siatkówce i przewodzie pokarmowym, gdzie działa jak hormon parakrynny. Podobnie melatonina jest rozprowadzana przez regiony nieneuronalne, takie jak gonady, jelita, naczynia krwionośne i komórki odpornościowe.
Główną funkcją tego hormonu jest regulacja zegara biologicznego.
Wydaje się, że receptory melatoniny odgrywają ważną rolę w mechanizmach uczenia się i pamięci myszy; hormon ten może zmieniać procesy elektrofizjologiczne związane z pamięcią, takie jak długotrwałe wzmocnienie.
Z drugiej strony melatonina wpływa na układ odpornościowy i jest związana ze stanami takimi jak AIDS, rak, starzenie się, choroby sercowo-naczyniowe, zmiany rytmu dobowego, sen i niektóre zaburzenia psychiczne.
Niektóre badania kliniczne wskazują, że melatonina może również odgrywać ważną rolę w rozwoju patologii, takich jak migreny i bóle głowy, ponieważ ten hormon jest dobrą opcją terapeutyczną do ich zwalczania.
Z drugiej strony udowodniono, że melatonina zmniejsza uszkodzenia tkanek spowodowane niedokrwieniem, zarówno na poziomie mózgu, jak i serca.
Wielorakie skutki, jakie melatonina wywiera na fizyczne i mózgowe funkcjonowanie ludzi, a także zdolność do ekstrakcji tej substancji z niektórych pokarmów, zmotywowały do podjęcia wysokich badań nad jej medycznym zastosowaniem..
Jednak melatonina została zatwierdzona tylko jako lek do krótkotrwałego leczenia bezsenności pierwotnej u osób powyżej 55 roku życia. W tym sensie ostatnie badanie wykazało, że melatonina znacząco wydłużała całkowity czas snu u osób, które cierpiały na brak snu.
Chociaż jedynym zatwierdzonym zastosowaniem medycznym melatoniny jest krótkotrwałe leczenie bezsenności pierwotnej, obecnie prowadzonych jest wiele badań dotyczących terapeutycznego działania tej substancji..
W szczególności badana jest rola melatoniny jako narzędzia terapeutycznego w chorobach neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera, pląsawica Huntingtona, choroba Parkinsona czy stwardnienie zanikowe boczne..
Hormon ten mógłby stanowić lek, który w przyszłości będzie skuteczny w walce z tymi patologiami, jednak dziś prawie nie ma prac, które dostarczałyby naukowych dowodów na jego terapeutyczną użyteczność..
Z drugiej strony, kilku autorów bada melatoninę jako dobrą substancję do zwalczania urojeń u starszych pacjentów. W niektórych przypadkach wykazano już, że ta użyteczność terapeutyczna jest skuteczna.
Wreszcie melatonina przedstawia inne ścieżki badawcze, które są nieco mniej zbadane, ale mają dobre perspektywy na przyszłość. Jednym z najpopularniejszych obecnie przypadków jest rola tego hormonu jako substancji stymulującej. Niektóre badania wykazały, że podawanie melatoniny osobom z ADHD skraca czas potrzebny do zasypiania.
Inne terapeutyczne obszary badań to bóle głowy, zaburzenia nastroju (w przypadku których wykazano skuteczność w leczeniu sezonowych zaburzeń afektywnych), rak, żółć, otyłość, ochrona przed promieniowaniem i szum w uszach..
Jeszcze bez komentarzy