Plik prosty mikroskop jest to przyrząd optyczny, który wykorzystuje pojedynczą soczewkę do powiększania obrazu. Dlatego jego zdolność do zwiększania rozmiarów obiektów jest stosunkowo niewielka (10x). Przykładem tego instrumentu jest lupa.
Oznacza to, że rozmiar obrazu obiektów jest 10 razy większy niż samych obiektów. Aby rozwiązać ten problem, mężczyzna użył dwóch soczewek do budowy mikroskopów złożonych, o większym powiększeniu dla obrazów obiektów..
Prosty mikroskop miał niewielką ewolucję, a także zastosowania w pierwszych 12 wiekach naszej ery. Ale od XII wieku, wraz z pojawieniem się okularów lub okularów, stał się elementem wszechstronnym, który mógł być używany przez człowieka w wielu czynnościach..
Indeks artykułów
Ten instrument jest używany w postaci okularów do korekcji wad wzroku, takich jak krótkowzroczność i nadwzroczność. Podobnie jest używany przez jubilerów i zegarmistrzów do wykonywania ich pracy..
Podczas gdy jubilerzy używają tego mikroskopu do poprawy doskonałości kamieni szlachetnych, dermatolodzy używają go do badania stanu skóry. Z kolei naturaliści i biolodzy używają go do badania słodkich wód, gleb, nasion, kwiatów, liści, owadów itp..
Niezwykłym faktem w mikroskopii jest stworzenie przez Leeuwenhoeka (1673) prostego mikroskopu o dużym powiększeniu (275 x), który umożliwił mu mikroskopowe obserwacje różnych typów komórek..
Leeuwenhoekowi udało się również zaobserwować pierwsze mikroskopijne żywe istoty, takie jak pierwotniaki i bakterie. Podobnie Robert Brown za pomocą prostego mikroskopu był w stanie zidentyfikować jądro komórkowe.
Najstarszą znaną soczewką jest soczewka Nimrud, zbudowana w Imperium Asyryjskim około 750 rpne..
Pierwsza pisemna wzmianka o lupach pojawia się w komedii Arystofanesa zatytułowanej „Chmury”, wystawionej w 65 roku naszej ery. W tym samym roku filozof Seneca ujawnia właściwości soczewek w swojej encyklopedii „Kwestie naturalne”.
Rzymianie w I wieku naszej ery Zbudowali szkło, które było grubsze w środku i cieńsze na krawędzi. Patrząc przez okulary (soczewki), zauważyli, że obiekty wyglądały na większe.
Słowo „soczewka” pochodzi od łacińskiego słowa „soczewica” ze względu na podobieństwo kształtu między soczewką a ziarnem. Soczewki były mało przydatne aż do końca XIII wieku, kiedy były używane w dużych ilościach do produkcji okularów. To proste mikroskopy znane pod nazwą lupy..
W 1590 roku zbudowano pierwszy mikroskop złożony, przypisywany Hansowi Lippersheyowi, producentowi okularów, oraz Zacariasowi Janssenowi i Hansowi Janssenowi, którzy pracowali przy przedstawieniach cyrkowych. Inni autorzy identyfikują Cornelisa Drebbela (1619) jako wynalazcę mikroskopu złożonego.
Mikroskop złożony składał się z soczewki oka i soczewki obiektywu, umieszczonych w rurce wykonanej z drewna. Rysunek wykonany w Holandii w 1631 roku wyraźnie pokazuje, że mikroskop wynaleziony przez wyżej wymienionych autorów był mikroskopem złożonym.
Robert Hook opublikował książkę w 1665 roku Micrographia, gdzie wystawił obserwacje wykonane przez siebie mikroskopem złożonym. Hook obserwował korki, zauważając obecność struktur podobnych do tych w plastrze miodu, które nazwał komórkami.
Galileo Galilei (1610) odkrył, jak może obserwować małe obiekty przez swój teleskop. Zbudował mikroskop złożony, oparty na mikroskopie zbudowanym przez Drebbela i udało mu się dołączyć mechanizm ogniskowania.
Antonie van Leeuwenhoek (1632-1723) osiągnął poprzez polerowanie szkła soczewki o małych rozmiarach i dużej krzywiźnie, dzięki czemu można je było uznać za soczewki sferyczne. Soczewki używane przez Leeuwenhoeka w jego prostym mikroskopie miały powiększenie do 270x.
W prostym mikroskopie Leeuwenhoek soczewka została umieszczona w dwóch otworach w płytkach, które służyły jako podpora. Obserwowaną próbkę umieszczano za pomocą igieł, w których manipulowano śrubą..
Leeuwenhoek, używając swojego prostego mikroskopu, był w stanie obserwować komórki krwi, plemniki i bakterie; pierwsze mikroskopijne organizmy, które można było zaobserwować. Fakt ten doprowadził do tego, że Leeuwenhoek został nazwany „Ojcem mikroskopii”.
Mikroskop Leeeuwenhoeka mógł pokazać szczegóły z dokładnością do 0,7 µ, pozwalając mu na badanie mikroorganizmów słodkowodnych. Podczas gdy zwykłe soczewki zwykłych mikroskopów mogą przedstawiać szczegółowe obrazy, kolory mogą być niedokładne.
Wyjaśnia to istnienie aberracji chromatycznej, która wskazuje, że różne długości fal (kolory) mają różne ogniska. Chester Moor Hall stwierdził, że właściwe połączenie soczewki wypukłej i wklęsłej może do pewnego stopnia skorygować aberrację chromatyczną.
W pierwszej połowie XIX wieku Robertowi Brownowi za pomocą prostego mikroskopu udało się odkryć jądro komórkowe, a także losowy ruch cząstek, nazwany na jego cześć ruchem Browna. Brown użył mikroskopów zbudowanych przez Roberta Bancksa w swoich obserwacjach..
Prosty mikroskop składa się tylko z jednej soczewki skupiającej, zwanej szkłem powiększającym. Obiektyw można oprawić w uchwyt, który w przypadku okularów nazywany jest oprawką obiektywu.
Leeuwenhoek zaprojektował uchwyt na swój obiektyw składający się z dwóch arkuszy. Ponadto naukowiec zaprojektował mechanizm umieszczania próbki, którą należy obserwować..
Prosty mikroskop (lupa) spełnia wiele funkcji lub zastosowań w różnych obszarach działalności człowieka.
Lupy służą do obserwacji cech i stanu monet, a także stanu zachowania znaczków pocztowych. Służą nie tylko do weryfikacji ich jakości, ale także do wykrycia wszelkich anomalii w produkcji stempla, które przekładają się na wzrost jego wartości..
Lupy służą do obserwacji cech gatunków owadów, pajęczaków, roślin itp., Co pozwala na ich identyfikację i klasyfikację. W krzyżówkach genetycznych muchy muszka owocowa szkło powiększające służy do identyfikacji stosowanych fenotypów.
Okuliści używają różnych typów soczewek do korekcji wad wzroku u pacjentów: krótkowzroczność koryguje się za pomocą soczewek dwuwklęsłych; nadwzroczność w przypadku soczewek dwuwypukłych i astygmatyzm w przypadku soczewek cylindrycznych.
Dermatolodzy używają okularów powiększających do badania nieprawidłowości na skórze pacjenta; na przykład kształt pieprzyków, obecność nieprawidłowości skóry głowy itp..
Kamienie szlachetne muszą zostać poddane procesowi rzeźbienia, który zwiększa ich doskonałość i wartość; jaśnieją. Szkło powiększające jest używane w tej działalności, a także w niektórych związanych z obróbką kamieni szlachetnych.
Specjaliści od malarstwa używają szkła powiększającego do określenia stanu obrazów. Ponadto pomaga im określić, czy dzieło należy do określonego malarza, na podstawie linii użytych w jego obrazach, zastosowanej techniki oraz rodzaju użytych pigmentów i kolorów..
Zegarmistrzowie używają szkła powiększającego do wizualizacji stanu części zegarka, które wymagają naprawy i wymiany, ponieważ części te są małe i nie można ich zobaczyć w celu manipulacji gołym okiem..
Produkcja prostego mikroskopu jest tańsza niż w przypadku bardziej skomplikowanych mikroskopów.
Prosty mikroskop może być używany w pracach terenowych, takich jak wykrywanie pierwotniaków w wodach słodkich lub badanie cech morfologicznych gleby..
Prosty mikroskop jest bardzo wszechstronny i spełnia wiele funkcji. Dlatego widzimy jego zastosowanie w okularach lub okularach, które umożliwiają czytanie gazet i książek.
Aberracje chromatyczne i sferyczne w prostych mikroskopach były mniejsze niż te występujące w pierwszych mikroskopach złożonych; przed prawidłowym działaniem obiektywu i okularu udało się wyeliminować aberracje. Z drugiej strony, proste mikroskopy mają wyższą jasność.
Zastosowanie mikrosfer szklanych obecnych w odblaskowych farbach pozwoliło na skonstruowanie prostych mikroskopów o powiększeniu większym niż 400x. Umożliwiło to obserwację erytrocytów i leukocytów we krwi ludzkiej za pomocą barwienia hematoksyliną-eozyną..
Zdjęcia z obserwacji przy pomocy prostego mikroskopu z mikrosferami i nowoczesnego mikroskopu krwinek wskazują, że nie ma dużej różnicy w rozdzielczości uzyskiwanej za pomocą obu mikroskopów..
Proste mikroskopy mają niewielką zdolność do zwiększania rozmiaru obrazów obiektów w porównaniu do mikroskopów złożonych, ze względu na ich ogniskową. Jednak Leeuwenhoek zdołał wyprodukować małe, prawie kuliste soczewki, zdolne do 275-krotnego powiększenia..
Proste mikroskopy zwykle wykazują aberracje chromatyczne i sferyczne.
Jeszcze bez komentarzy