Plik miologia jest nauką odpowiedzialną za badanie mięśni: obejmuje analizę ich budowy fizycznej, rodzajów włókien mięśniowych, ich specyficznych funkcji i związków między różnymi typami mięśni w ludzkim ciele.
Termin miologia pochodzi od łacińskich słów myos, co oznacza mięśnie i wigwam, co oznacza naukę. Dlatego miologia jest nauką o mięśniach, specjalnością nauk medycznych, a dokładniej anatomii..
Mięśnie to rodzaj tkanki zwierzęcej charakteryzującej się zdolnością do kurczenia się, której główną funkcją jest wykonywanie ruchów. Ruchy stymulowane przez mięśnie generalnie wynikają ze wspólnego działania tkanek mięśniowych i związanych z nimi włókien nerwowych..
Wiele zwierząt wykorzystuje swoją zdolność poruszania się i poruszania w poszukiwaniu pożywienia, schronienia lub partnera, więc ruch można postrzegać jako jeden z wielu sposobów interakcji zwierzęcia z otaczającym je środowiskiem, stąd znaczenie jego badań.
Ciało ludzkie, podobnie jak wiele innych zwierząt, ma różne typy tkanek mięśniowych, które są wyspecjalizowane w różnych funkcjach: są mięśnie układu pokarmowego, krążenia, oddechowego itp. Oznacza to, że miologia jest dyscypliną ściśle związaną z innymi dziedzinami medycyny ludzkiej, równie ważną.
Indeks artykułów
Miologia bada mięśnie. Jest to nauka opisowa i analityczna, często wchodząca w zakres anatomii, która bada różne aspekty układu mięśniowego ludzkiego ciała:
- Główne cechy komórek mięśniowych lub włókien
- Struktura mięśni, z których składają się te komórki
- Funkcja każdego mięśnia i różne elementy z nim związane
- Połączenie mięśni z układem nerwowym
- Relacje między różnymi mięśniami
- Choroby układu mięśniowego
Ponadto miologia jest odpowiedzialna za identyfikację grupy mięśni, do której należy każdy mięsień, jego pochodzenie i miejsce jego wstawienia w szkielecie, a także rodzaj ruchu, który generuje i połączenia nerwowe, które umożliwiają taki ruch..
Z kolei miologia odpowiada za badanie czterech ważnych właściwości tkanek mięśniowych, a mianowicie:
- Pobudliwość: zdolność mięśni do reagowania na bodziec bezpośredni lub pośredni
- Kurczliwość: zdolność skracania każdego mięśnia w wyniku otrzymania danego bodźca
- Rozciągliwość: zdolność rozciągania każdego mięśnia, również w wyniku odbioru określonych bodźców
- Elastyczność: zdolność każdego mięśnia do odzyskania pierwotnego kształtu
Ciało ludzkie składa się z setek różnych mięśni, które pełnią wiele funkcji. Razem mięśnie tworzą tak zwany układ mięśniowy, a dodatkowo wraz z układem nerwowym, kostno-stawowym tworzą narząd ruchu.
Mięśnie, podobnie jak wszystkie tkanki ciała, składają się z komórek zwanych włóknami mięśniowymi lub miocytami..
Komórki te mają zdolność kurczenia się pod wpływem bodźców elektrycznych (kurczą się), co daje im zdolność do generowania sił mechanicznych.
Bodźce elektryczne (ale mogą też być mechaniczne lub chemiczne) odbierane przez komórkę mięśniową generują potencjał czynnościowy, który jest przekazywany przez jej błonę plazmatyczną i aktywuje jej mechanizmy skurczu..
Skurcz włókna mięśniowego jest możliwy dzięki obecności wewnątrz białek reagujących na potencjał czynnościowy, tzw aktyna Y miozyna (miofilamenty). Połączenie tych dwóch białek reprezentuje „silnik molekularny” zdolny do przekształcania energii pochodzącej z hydrolizy ATP w ruch..
Mięśnie stanowią duży procent masy ciała wielu zwierząt i składają się nie tylko z włókien mięśniowych, ale są również związane z tkanką łączną zwaną ścięgnem..
Ścięgna są bardzo włóknistymi i gęsto upakowanymi tkankami, które uczestniczą w zjednoczeniu mięśni z innymi częściami ciała, zwykle z układem kostnym, gdzie również pośredniczą w przenoszeniu siły mechanicznej pochodzącej ze skurczu mięśni w kierunku kości..
Mięśnie związane ze szkieletem są opisane zgodnie z ich pochodzeniem i przyczepem. Prawie wszystkie mięśnie mają jeden koniec w stałej pozycji, przeciwny koniec to ten, który porusza się podczas skurczu..
Zatem źródłem mięśnia jest miejsce przyczepu, do którego przyczepiony jest nieruchomy koniec, a miejsce przyczepu jest miejscem przyczepu, które porusza się, gdy mięsień się kurczy. W odniesieniu do ciała mówi się zwykle, że początek ma położenie bliższe, a wkładka położenie dystalne..
W zależności od organizacji miofilamentów aktyny i miozyny, mięśnie można sklasyfikować jako prążkowane lub gładkie. Mięśnie prążkowane mogą być szkieletowe lub sercowe.
W mięśniach prążkowanych kurczliwe włókna są zorganizowane w poprzeczne pasma, w których są ułożone naprzemiennie, nadając pasmom wygląd „prążkowany”. Z drugiej strony w mięśniach gładkich włókna są ułożone nieregularnie, więc podczas analizy pod mikroskopem nie widać żadnych wzorów ani pasm..
Mięśnie prążkowane są zwykle mięśniami dobrowolnymi, podczas gdy mięśnie gładkie to mięśnie mimowolne. Mięsień sercowy, chociaż jest rodzajem mięśnia szkieletowego, jest mięśniem mimowolnym, który kurczy się samoistnie, bez potrzeby specyficznego unerwienia.
Zobacz cały artykuł: rodzaje mięśni.
Mięśnie prążkowane mogą być więc szkieletowe lub sercowe, które, jak ich nazwy wskazują, mają związek z kością i układem krążenia.
- Prążkowane mięśnie szkieletowy charakteryzują się tym, że każde włókno mięśniowe, które je tworzy, jest elektrycznie odizolowane od pozostałych, co oznacza, że każde z nich musi być unerwione przez włókno nerwowe.
- Mięsień prążkowany sercowy Różni się od szkieletu tym, że tworzące go włókna są ze sobą blisko połączone, więc działają jak syncytium. Również ten mięsień jest automatyczny, co oznacza, że kurczy się bez unerwienia przez układ nerwowy.
Mięsień gładki różni się od mięśni szkieletowych głównie swoją morfologią, ponieważ nie ma charakterystycznych dla tych ostatnich pasm poprzecznych ani „rozstępów”..
Inną ważną cechą tego typu mięśni jest to, że są to, jak powiedzieliśmy, mięśnie mimowolne, to znaczy ich skurcz nie jest procesem świadomym..
Mięśnie te znajdują się głównie w tak zwanych „wydrążonych wnętrznościach”, takich jak układ pokarmowy, oddechowy, moczowo-płciowy, krążenia itp..
Mikroskopijna struktura tkanki mięśniowej nie jest jedynym sposobem klasyfikacji różnych mięśni ludzkiego ciała, chociaż inne klasyfikacje mają szczególne zastosowanie do mięśni szkieletowych szkieletowych, a nie do mięśni gładkich.
- Zgodnie z typem ruch wykonywane, mięśnie szkieletowe można również sklasyfikować jako prostowniki, zginacze, odwodziciele, przywodziciele, dźwigacze, depresory, rotatory i zwieracze.
- Zgodnie z Twoim akcja w grupie mięśnie mogą być agonistami, antagonistami, synergetykami lub stabilizatorami.
- Zgodnie z Twoim kształt Mogą być wrzecionowate (wydłużone), jednorodne (jak pół pióra), dwubiegunowe (jak piórko), wieloczęściowe, szerokie, płaskie, krótkie, bicepsy, dwubrzuścowe, poligastryczne itp..
Jeszcze bez komentarzy