Badanie kliniczne i rozmieszczenie anatomiczne miotomów

ZA miotom Jest to zestaw włókien mięśniowych unerwionych przez segmentowy, rdzeniowy lub rdzeniowy korzeń lub nerw. Aksony ruchowe każdego korzenia segmentowego lub nerwu unerwiają kilka mięśni, a prawie wszystkie mięśnie są unerwione przez więcej niż jeden nerw segmentowy, a zatem przez równoważną liczbę segmentów kręgosłupa..

U kręgowców dermatomy skóry, miotomy mięśni szkieletowych i sklerotomy kręgów mają wspólne pochodzenie embriologiczne - somity. Pochodzą one z mezodermy i rozwijają się z każdej strony i wzdłuż cewy nerwowej..

rozgraniczenie miotomów było stosunkowo łatwiejsze niż w przypadku innych segmentów pochodzących z somitów, takich jak sklerotomy i dermatomy.

Dzieje się tak, ponieważ uszkodzenie segmentowego korzenia lub nerwu powoduje natychmiastową utratę funkcji mięśnia szkieletowego unerwianego przez wspomniany nerw, a w konsekwencji utratę odpowiedniej ruchliwości, co można łatwo wykryć w badaniu neurologicznym..

Osłabienie mięśni, paraliż lub brak skurczu i zmiana odruchów ścięgnistych to oznaki, które pozwalają ocenić różne miotomy układu mięśniowo-szkieletowego.

Indeks artykułów

• 1 Badanie kliniczne
  • 1.1 Powiązane korzenie
• 2 Rozkład anatomiczny
  • 2.1 Nerw obwodowy i korzenie pochodzenia
  • 2.2 Odruchy skórno-brzuszne
• 3 Odnośniki

Badanie kliniczne

Ocena miotomów jest na ogół stosowana przez niektórych klinicystów, neurologów, traumatologów, a przede wszystkim przez fizjoterapeutów.

W badaniu neurologicznym szczegółowe badanie każdego miotomu pozwala ocenić integralność układu ruchowego związanego z każdym z badanych miotomów. Testy te sprawdzają skurcze izometryczne pod wpływem oporu i odruchów ścięgnistych..

Brak którejkolwiek z badanych funkcji odpowiadających danemu miotomowi pozwala na zlokalizowanie zmiany w odcinku rdzeniastym lub w nerwie korzeniowym lub odcinkowym odpowiadającym badanemu miotomowi.

W niektórych przypadkach, podczas badania określonego miotomu, nie dochodzi do całkowitej utraty funkcji, ale raczej osłabienie skurczu mięśni grupy lub grup mięśni odpowiadających badanemu miotomowi.

W takich przypadkach zmiana może być zlokalizowana w nerwie odcinkowym, a jedną z najczęstszych przyczyn jest ucisk korzenia z powodu przepukliny krążka międzykręgowego. Zaatakowany miotom pozwala zlokalizować krążek międzykręgowy uciskający korzeń.

Powiązane korzenie

Korzenie związane z funkcją mięśni miotomów odpowiadających kończynom górnym i dolnym pokazano poniżej..

Rdzeń kręgowy C1 i C2 → Mięśnie zginające i prostujące szyję

Rdzeń kręgowy C3 → Mięśnie zginające szyję w bok

Rdzeń kręgowy C4 → Mięśnie unoszące ramię

Korzeń kręgosłupa C5 → Mięśnie powodujące odwodzenie barku

Korzeń kręgosłupa C6 → Zginacze łokcia i prostowniki nadgarstka

Korzeń kręgosłupa C7 → Prostowniki łokcia i zginacze nadgarstka

Korzeń kręgosłupa C8 → Mięśnie prostowników palców dłoni

Korzeń kręgosłupa T1 → Mięśnie powodujące odwodzenie kciuka

Korzeń kręgosłupa L2 → Mięśnie zginające biodro

Korzeń kręgosłupa L3 → Mięśnie wytwarzające wyprost kolana

Korzeń kręgosłupa L4 → Mięśnie odpowiedzialne za zgięcie grzbietowe stawu skokowego

Korzeń kręgosłupa L5 → Mięśnie prostujące palców stóp

Korzeń kręgosłupa S1 → Mięśnie wytwarzające zgięcie podeszwowe stawu skokowego

Korzeń kręgosłupa S5 → Mięśnie zginaczy kolana

Badając funkcje mięśni, egzaminator stawia opór działaniu odpowiedniego mięśnia. Na przykład, w przypadku prawego bocznego zgięcia głowy, badający wywiera siłę na ten ruch iw ten sposób ocenia się miotom odpowiadający korzeniu C3.

Rozkład anatomiczny

Aby opisać anatomiczne rozmieszczenie miotomów, chociaż istnieje wiele wariantów, poniżej omówiono rozmieszczenie nerwów obwodowych, rdzeniastego korzenia pochodzenia, a także powiązanych mięśni. Uwzględniono również odruchy ścięgien i powiązane korzenie..

Nerw obwodowy i korzenie pochodzenia

Pachy → C5 i C6

Nadobojczykowe → C3 i C4

Nadłopatkowy → C5 i C6

Klatka piersiowa (długa) → C5, C6 i C7

Mięśniowo-skórne → C5, C6 i C7

Przyśrodkowa skóra przedramienia → C8 i T1

Boczne skórne przedramię → C5 i C6

Tylna skóra przedramienia → C5, C6, C7 i C8

Promieniowy → C5, C6, C7, C8 i T1

Średni → C6, C7, C8 i T1

Łokciowa → C8 i T1

Pudendo → S2, S3 i S4

Boczna skóra uda → L2 i L3

Przyśrodkowo-skórne udo → L2 i L3

Pośrednia skóra uda → L2 i L3

Tylna skóra uda → S1, S2 i S3

Udowa → L2, L3 i L4

Żaluzja → L2, L3 i L4

Kulszowy → L4, L5, S1, S2 i S3

Piszczelowy → L4, L5, S1, S2 i S3

Strzałkowa wspólna → L4, L5, S1 i S2

Powierzchowna strzałka → L4, L5 i S1

Głęboka strzałka → L4, L5, S1 i S2

Boczna skóra nogi → L4, L5, S1 i S2

Saphene → L3 i L4

Sural → S1 i S2

Podeszwa środkowa → L4 i L5

Podeszwa boczna → S1 i S2

Poniżej wymieniono każdy korzeń nerwowy i odpowiadający mu mięsień:

C2 → Longus Colli, zapalenie mostkowo-obojczykowo-sutkowe i capitis odbytnicy

C3 → Trapezius i splenius capitis

C4 → Trapezius i dźwigacz łopatki

C5 → Supraspinatus, infraspinatus, deltoid i biceps

C6 → Biceps, supinator, prostowniki nadgarstka

C7 → Triceps i zginacze nadgarstka

C8 → Dewiator łokciowy, prostownik kciuka i przywodziciel kciuka

L2 → Lędźwiowy, przywodziciel biodra

L3 → Mięsień lędźwiowy i mięsień czworogłowy

L4 → piszczelowy przedni, prostownik hallucis

L5 → prostownik hallucis, strzałka, pośladek środkowy i zginacze grzbietowe stawu skokowego

S1 → Pośladki, kości strzałkowe i zginacze podeszwowe

S2 → Pośladki i zginacze podeszwowe

S4 → Pęcherz i odbytnica

Miotomy czyli odcinkowe unerwienie mięśni szkieletowych związane są z odruchami kostno-ścięgnistymi i ich ocena pozwala na ocenę integralności dróg ruchowych i czuciowych oraz odpowiadających im segmentów kręgosłupa..

Odruchy skórno-brzuszne

- Odruch Achillesa → S1 i S2

- Odruch rzepki → L2, L3 i L4

- Dolna część skórno-brzuszna → T10-T12

- Środkowa część skórno-brzuszna → T8 i T9

- Górna część skórno-brzuszna → T6 i T7

Odruch dwuczęściowy → C5, C6

Odruch trójdzielny → C6, C7, C8

Odruch promieniowy → C5, C6 i C7

Niektóre zintegrowane przykłady, w tym korzeń, mięśnie, funkcja i unerwienie różnych miotomów, to:

C5 → Biceps → Zgięcie łokcia → Bicipital → Układ mięśniowo-szkieletowy

C7 → Triceps Brachii → Prostowanie łokcia → Triceps Brachii → Radial

L3 → mięsień czworogłowy uda → wyprost kolana → rzepka → kości udowe

Bibliografia

1. Gallardo, J. (2008). Odcinkowe unerwienie czuciowe. Dermatomy, miotomy i sklerotomy. Rev. Chil. Znieczulenie, 37, 26-38.
2. Lynn, M. i Epler, M. (2002). Podstawy technik oceny układu mięśniowo-szkieletowego. Zasady technik oceny mięśni. 1. wydanie. Madryt: Ed. Paidotribo, 20-34.
3. Magee, D. J. (2013). Fizyczna ocena ortopedyczna. Elsevier Health Sciences.
4. Marino, R. J., Barros, T., Biering-Sorensen, F., Burns, S. P., Donovan, W. H., Graves, D. E.,… & Priebe, M. (2003). Międzynarodowe standardy neurologicznej klasyfikacji urazów rdzenia kręgowego. Dziennik medycyny rdzenia kręgowego, 26(sup1), S50-S56.
5. Shultz, S. J., Houglum, P. A. i Perrin, D. H. (2015). Badanie uszkodzeń układu mięśniowo-szkieletowego. Human Kinetics.