Plik modus stawiania kucyków Jest to rodzaj logicznego argumentu, uzasadnionego wnioskowania, należącego do formalnego systemu reguł dedukcji znanej logiki zdań. Ta struktura argumentacyjna jest początkową wytyczną, która jest przekazywana w logice zdań i jest bezpośrednio związana z argumentami warunkowymi..
Argument modus stawiania kucyków Można to postrzegać jako dwunożny sylogizm, który zamiast używać trzeciego terminu służącego jako łącze, używa raczej zdania warunkowego, z którym wiąże element poprzedzający z elementem następczym.
Wychodząc z konwencjonalizmu, możemy zobaczyć modus stawiania kucyków jako proceduramodus) reguł odliczenia, że za pomocą stwierdzenia (wprowadzenie) z poprzednika lub odniesienia (poprzedniego elementu), udaje się potwierdzić (położyć) do konsekwencji lub konkluzji (późniejszy element).
To rozsądne sformułowanie zaczyna się od dwóch propozycji lub przesłanek. Stara się na ich podstawie wyciągnąć wniosek, że pomimo tego, że jest dorozumiany i uwarunkowany w ramach argumentacji, wymaga podwójnej afirmacji - zarówno terminu, który go poprzedza, jak i samego siebie - aby można go było uznać za konsekwencję.
Indeks artykułów
Ten tryb twierdzący, jako część zastosowania logiki dedukcyjnej, ma swoje korzenie w starożytności. Pojawił się z ręki greckiego filozofa Arystotelesa de Estagira, z IV wieku pne. do.
Arystoteles pozował z modus ponens -jak to się również nazywa - uzyskać uzasadniony wniosek poprzez walidację zarówno precedensu, jak i następstwa przesłanki. W tym procesie poprzednik jest eliminowany, pozostawiając tylko następnik.
Myśliciel helleński chciał położyć podwaliny pod opisowe rozumowanie logiczne w celu wyjaśnienia i konceptualizacji wszystkich zjawisk bliskich egzystencji człowieka, wytworem jego interakcji ze środowiskiem..
Plik modus stawiania kucyków ma swoje korzenie w języku łacińskim. W języku hiszpańskim jego znaczenie brzmi: „metoda, która afirmuje (stwierdza), afirmuje (stwierdza)”, ponieważ, jak już wspomniano, składa się z dwóch elementów (poprzedzającego i następczego) afirmatywnego w swojej strukturze.
Ogólnie rzecz biorąc, plik modus stawiania kucyków koreluje dwa zdania: warunkowy poprzednik zwany „P” i warunkowy następnik zwany „Q”.
Ważne jest, aby przesłanka 1 zawsze miała formę warunkowania „jeśli-to”; „jeśli” jest przed poprzednikiem, a „to” przed następnikiem.
Jego formuła jest następująca:
Przesłanka 1: jeśli „P”, to „Q”.
Przesłanka 2: „P”.
Wniosek: „Q”.
Założenie 1: „Jeśli chcesz zdać egzamin jutro, musisz się pilnie uczyć”.
Przesłanka 2: „Chcesz zdać egzamin jutro”.
Wniosek: „Dlatego musisz ciężko się uczyć”.
Przesłanka 1: „Jeśli chcesz szybko dostać się do szkoły, musisz podążać tą ścieżką”.
Przesłanka 2: „Chcesz szybko dostać się do szkoły”.
Wniosek: „Dlatego musisz podążać tą ścieżką”.
Przesłanka 1: „Jeśli chcesz zjeść rybę, idź na zakupy na targ”.
Przesłanka 2: „Chcesz zjeść rybę”.
Wniosek: „Dlatego musisz kupować na rynku”
Plik modus stawiania kucyków Może wykazywać niewielkie różnice w swojej recepturze. Poniżej zostaną przedstawione cztery najpopularniejsze warianty wraz z ich przykładami.
Przesłanka 1: Jeśli „P”, to „¬Q”
Przesłanka 2: „P”
Wniosek: „¬Q”
W tym przypadku symbol „¬” przypomina negację „Q”
Przesłanka 1: „Jeśli nadal będziesz jadł w ten sposób, nie osiągniesz idealnej wagi”..
Przesłanka 2: „Nadal jesz w ten sposób”.
Wniosek: „Dlatego nie osiągniesz idealnej wagi”.
Przesłanka 1: „Jeśli nadal jesz tyle soli, nie będziesz w stanie kontrolować swojego nadciśnienia”.
Przesłanka 2: „Wciąż jesz tyle soli”.
Wniosek: „Dlatego nie będziesz w stanie kontrolować nadciśnienia”.
Przesłanka 1: „Jeśli jesteś świadomy drogi, nie zgubisz się”.
Przesłanka 2: „Jesteś świadomy drogi”.
Wniosek: „Dlatego nie zgubisz się”.
Przesłanka 1: Jeśli „P” ^ „R”, to „Q”
Przesłanka 2: „P” ^
Wniosek: „Q”
W tym przypadku symbol „^” odnosi się do koniunkcji kopulacyjnej „i”, podczas gdy „R” reprezentuje inny poprzednik dodawany w celu potwierdzenia „Q”. Oznacza to, że mamy do czynienia z podwójną odżywką.
Przesłanka 1: „Jeśli przyjdziesz do domu i przyniesiesz popcorn, obejrzymy film”..
Przesłanka 2: „Wracasz do domu i przynosisz popcorn”.
Wniosek: „Dlatego zobaczymy film”.
Przesłanka 1: „Jeśli prowadzisz samochód po pijanemu i patrzysz na swój telefon komórkowy, to się przewrócisz”.
Przesłanka 2: „Jeździsz po pijanemu i oglądasz telefon komórkowy”.
Wniosek: „Dlatego się rozbijesz”.
Przesłanka 1: „Jeśli pijesz kawę i jesz czekoladę, to dbasz o swoje serce”.
Przesłanka 2: „Pijesz kawę i jesz czekoladę”.
Wniosek: „Dlatego dbasz o swoje serce”.
Przesłanka 1: jeśli „¬P”, a następnie „Q”
Przesłanka 2: „¬P”
Wniosek: „Q”
W tym przypadku symbol „¬” przypomina negację „P”.
Przesłanka 1: „Jeśli nie studiowałeś zbieżności samogłosek, to nie zdasz egzaminu z lingwistyki”.
Przesłanka 2: „Nie badałeś zbieżności samogłosek”.
Wniosek: „Dlatego nie zdasz egzaminu z lingwistyki”.
Przesłanka 1: „Jeśli nie nakarmisz swojej papugi, umrze”.
Przesłanka 2: „Nie karmisz swojej papugi”.
Wniosek: „Dlatego umrze”.
Przesłanka 1: „Jeśli nie pijesz wody, odwodnisz się”.
Przesłanka 2: „Nie pijesz wody”.
Wniosek: „Dlatego zostaniesz odwodniony”.
Przesłanka 1: Jeśli „P”, to „Q” ^ „R”
Przesłanka 2: „P”
Wniosek: „Q” ^ „R”
W tym przypadku symbol „^” odnosi się do koniunkcji kopulacyjnej „i”, podczas gdy „R” reprezentuje drugi następnik w zdaniu; dlatego też poprzednik będzie potwierdzał dwa następniki w tym samym czasie.
Przesłanka 1: „Jeśli byłeś dobry dla swojej matki, to twój ojciec przyniesie ci gitarę i jej struny”.
Przesłanka 2: „Byłeś dobry dla swojej matki”.
Wniosek: „Dlatego twój ojciec przyniesie ci gitarę i jej struny”.
Przesłanka 1: „Jeśli ćwiczysz pływanie, poprawisz swój fizyczny opór i schudniesz”.
Przesłanka 2: „Ćwiczysz pływanie”.
Wniosek: „Dzięki temu poprawisz swoją odporność fizyczną i schudniesz”.
Przesłanka 1: „Jeśli przeczytałeś ten artykuł w Lifederze, to się nauczyłeś i jesteś lepiej przygotowany”.
Przesłanka 2: „Przeczytałeś ten artykuł w Lifederze”.
Wniosek: „Dlatego nauczyłeś się i jesteś lepiej przygotowany”.
Plik modus ponens reprezentuje pierwszą zasadę logiki zdań. Jest to koncepcja, która wychodząc od prostych przesłanek do zrozumienia, otwiera zrozumienie na głębsze rozumowanie.
Pomimo tego, że jest jednym z najczęściej używanych zasobów w świecie logiki, nie można go pomylić z prawem logicznym; jest to po prostu metoda opracowania dowodów dedukcyjnych.
Usuwając zdanie z wniosków, plik modus ponens unika rozległej aglutynacji i konkatenacji elementów podczas dokonywania dedukcji. W przypadku tej jakości nazywana jest również „zasadą separacji”.
Plik modus stawiania kucyków jest niezbędnym źródłem pełnej wiedzy o logice Arystotelesa.
Jeszcze bez komentarzy