Plik neofobia Jest to zaburzenie lękowe, które definiuje się przez prezentację nadmiernego i nieuzasadnionego lęku przed nowym. Osoba cierpiąca na tę psychopatologię obawia się nowych rzeczy lub doświadczeń.
Neofobia jest specyficznym rodzajem fobii, więc osoba, która na nią cierpi, nie polega na tym, że wykazuje niechęć do nowego, ale raczej na wysoki lęk przed tymi elementami i wyraźną reakcję lękową, gdy zostanie ujawniona..
Ponadto podmiot z neofobią doświadcza tych wrażeń w niekontrolowany i irracjonalny sposób. Tak więc w niektórych przypadkach możesz chcieć lub mieć zamiar doświadczyć nowych rzeczy, ale twój wysoki strach temu zapobiega..
Na szczęście ta zmiana ma obecnie skuteczne metody leczenia, które są w stanie odwrócić i wyeliminować fobiczny strach przed nowym.
Indeks artykułów
Neofobia to szczególny rodzaj specyficznej fobii, w której elementem, którego się obawiamy, jest każdy nowy bodziec dla danej osoby. Różni się od bardziej znanych fobii specyficznych, takich jak fobia krwi lub fobia zwierząt, ze względu na zmienność elementów, których się obawiasz.
Oznacza to, że podczas gdy w fobii krwi element, którego się obawiasz, jest jasny, obiektywny i mierzalny (krew), w neofobii bodźce, których się obawiasz, są znacznie bardziej zmienne i nieprzewidywalne. W rzeczywistości osoby z neofobią mogą obawiać się wszystkiego, czemu przypisuje się nowe cechy..
Innymi słowy, w tego typu fobii specyficznej obawia się każdego elementu nowego dla jednostki, czy to rzeczy materialnych, sytuacji czy czynności..
Strach przed nowymi rzeczami wpływa fobicznie na osobę na dwa główne sposoby. Przede wszystkim neofobia wpływa bezpośrednio na zachowanie osoby. Po drugie, zaburzenie powoduje zaburzenia lękowe, gdy jednostka jest narażona na nowe elementy.
Stan zaburzenia zachowania może być niezwykle poważny. Oznacza to, że funkcjonowanie osoby z neofobią może być silnie ograniczone i zmodyfikowane przez psychopatologię..
Ogólnie zaburzenie to uniemożliwia narażenie jednostki na nowe sytuacje i czynności. Osoba z neofobią może prowadzić całkowicie monotonny i rutynowy tryb życia.
Spotykanie się z ludźmi, rozpoczynanie pracy, zdobywanie lub kupowanie nowych rzeczy, odwiedzanie miejsc, w których nigdy nie było, wykonywanie czynności, które wcześniej nie były praktykowane ... Wszystkie te elementy są przykładami tego, co ogranicza osoba z neofobią. Oznacza to, że jednostka nie narazi się ani nie wykona żadnej z wyżej wymienionych czynności ze względu na strach, jaki wywołują..
Fakt ten przekłada się na duże ograniczenie elementów nagradzających. Wszyscy ludzie potrzebują większego lub mniejszego stopnia nowości, aby doświadczyć przyjemnych wrażeń i satysfakcjonujących doświadczeń.
W ten sposób neofobia może wpływać na wiele innych sfer poza lękiem wywołanym strachem. Ograniczanie zachowania do rutyny i absolutnej monotonii może prowadzić do zaburzeń nastroju lub osobistego niezadowolenia..
Z drugiej strony neofobię wyjaśniają i charakteryzują przejawy niepokoju, którego doświadcza dana osoba. Pojawiają się, gdy jednostka jest narażona na jej przerażające elementy. To znaczy, gdy wchodzi w kontakt z nowymi bodźcami.
Reakcja lękowa w takich sytuacjach jest poważna i motywuje do unikania nowych elementów i zmiany zachowania. Przede wszystkim objawy lęku przejawiają się poprzez dwa główne komponenty: fizyczny i poznawczy.
Objawy fizyczne odnoszą się do wszystkich tych zmian cielesnych, których jednostka doświadcza, kiedy wchodzi w kontakt z „nowym”.
Fizyczna reakcja na lęk może się różnić w każdym przypadku, ale zawsze odnosi się do dużego wzrostu ośrodkowego układu nerwowego. Osoba z neofobią może odczuwać niektóre z następujących objawów cielesnych:
1. Zwiększone tętno.
2. Zwiększona częstość oddechów.
3. Hiperwentylacja.
4. Uczucie duszenia.
5. Tachykardie.
6. Zwiększona potliwość.
7. Napięcie mięśni.
8. Rozszerzenie źrenic.
9. Bóle głowy.
10. Poczucie nierealności.
Tym fizycznym przejawom towarzyszy szereg objawów poznawczych. Te myśli charakteryzują się przypisywaniem negatywnych aspektów wszystkim tym nowym elementom. Są powodem strachu przed nowym i odżywiają się fizycznymi manifestacjami, aby wywołać uczucie niepokoju.
Badanie etiologiczne neofobii opiera się na sposobie, w jaki ludzie uczą się i nabywają reakcje strachu. Dziś uważa się, że nie ma jednej przyczyny powodującej neofobię. Raczej to połączenie różnych czynników powoduje rozwój tej psychopatologii..
Główne czynniki związane z neofobią to:
Doświadczenie nieprzyjemnych i nieprzyjemnych sytuacji i doświadczeń związanych z nowymi rzeczami może warunkować doświadczenie lęku przed tym, co nowe.
Na przykład złamanie stopy podczas pierwszej gry w piłkę nożną, dokuczanie pierwszego dnia w szkole lub bóle brzucha i wymioty podczas próbowania nowego jedzenia to czynniki, które mogą przyczynić się do rozwoju neofobii..
Z drugiej strony przyjmowanie stylów wychowawczych w okresie dzieciństwa, w których odrzuca się realizację nowych rzeczy lub przypisuje się wysokie poczucie zagrożenia nowym elementom, również może przyczyniać się do uwarunkowań tego typu lęku..
Chociaż nie są one dobrze ugruntowane, kilka nurtów badawczych sugeruje, że czynniki genetyczne mogą być zaangażowane w etiologię neofobii.
Posiadanie członków rodziny z zaburzeniami lękowymi i konserwatywnymi stylami osobowości byłoby czynnikiem ryzyka dla tej psychopatologii.
Nierealistyczne przekonania na temat krzywdy, jaką można by odnieść w przypadku narażenia na przerażający bodziec, uprzedzenia uwagi wobec zagrożeń związanych z fobią, niskie poczucie własnej skuteczności i przesadne postrzeganie niebezpieczeństwa to elementy związane z utrzymaniem neofobii.
Neofobię można właściwie leczyć za pomocą psychoterapii. W szczególności terapia poznawczo-behawioralna jest interwencją psychologiczną, która wykazała największą skuteczność.
Interwencje te opierają się na leczeniu trzech komponentów, na które wpływa fobia: komponentu behawioralnego, komponentu fizycznego i komponentu poznawczego..
Element behawioralny jest usuwany poprzez narażenie. Jednostka jest wystawiana na ich przerażające bodźce w kontrolowany sposób, aby przyzwyczaić się do nich i przezwyciężyć strach.
Komponent fizyczny jest leczony technikami relaksacyjnymi, które zmniejszają poziom niepokoju. Wreszcie komponent poznawczy jest objęty technikami poznawczymi, które pozwalają korygować dysfunkcyjne myśli o nowym.
Jeszcze bez komentarzy