Plik nerw westibulocochlear jest to VIII nerw czaszkowy. Ten nerw składa się z części przedsionkowej i ślimakowej. VIII nerw czaszkowy jest zasadniczo czuciowy i dlatego przenosi informacje aferentne.
Część przedsionkowa przewodzi aferentne impulsy związane z równowagą i postawą z błędnika przedsionkowego w uchu wewnętrznym; Obejmuje kanały półkoliste, łagiewkę i woreczek. Część ślimakowa przekazuje impulsy słuchowe ze ślimaka ucha wewnętrznego.
Historia odkrycia nerwu przedsionkowo-ślimakowego i jego funkcji sięga starożytnej Grecji w VI wieku pne. C., okres, w którym grecki filozof i matematyk Pitagoras odkrył, że dźwięk jest wibracją powietrza. Wtedy odkryto, że fale dźwiękowe poruszają błoną bębenkową i te wibracje są przenoszone do wnętrza ucha.
Siedem wieków później, w 175 r. C., grecki lekarz Galen odkrył, że nerwy przenoszą dźwięk do mózgu. Ta eminencja również rozpoznała nerw akustyczny jako niezależny nerw i odkryła, że składa się on z dwóch różnych części, jednej akustycznej i drugiej, którą określił jako statyczną..
Później Rafael Lorente de Nó (1902-1990) opisał ścieżki VIII nerwu czaszkowego i strukturę jąder przedsionkowych. Nazwa nerwu przedsionkowo-ślimakowego została odzwierciedlona w trzecim wydaniu Międzynarodowej listy płac anatomicznych z 1966 r .; nazwa ta powstała w drodze konsensusu, ponieważ nazwa powinna odzwierciedlać podwójną funkcję nerwu.
Indeks artykułów
Włókna nerwu przedsionkowo-ślimakowego pochodzą z komórek dwubiegunowych zlokalizowanych w zwojach ślimakowych i przedsionkowych zwojach spiralnych. Nerw przebiega między mostem a opuszką w rowku i poprzecznie w stosunku do nerwu twarzowego.
Procesy obwodowe przechodzą do receptorów przedsionkowych i ślimakowych, a centralne do pnia mózgu. Nerw twarzowy (VII) i jego nerw pośredni, nerw przedsionkowo-ślimakowy (VIII) i tętnica słuchowa wewnętrzna (błędnik) krążą w kanale słuchowym wewnętrznym..
Ślimak jest ludzkim receptorem słuchowym. Jest to przewód spiralny znajdujący się w skalistej części kości skroniowej, u podstawy czaszki. Ślimak otrzymuje podwójne unerwienie przez doprowadzające i odprowadzające włókna połączone z komórkami rzęsatymi.
Aferentne włókna słuchowe, po wejściu do pnia mózgu w nerwie przedsionkowo-ślimakowym, rozgałęziają się do rdzenia przedłużonego w jądrach ślimakowo-brzusznych i ślimakowo-grzbietowych. Ta strefa stanowi główny obszar receptora.
W jądrach ślimakowych bańki neurony wrażliwe na różne częstotliwości są ułożone w taki sposób, że w jądrze występuje rozkład tonotopowy. Ta ścieżka, oprócz jąder ślimakowych bańki, łączy się z innymi jądrami.
Jądra te to: kompleks oliwkowy górny, jądro lemniscus bocznego, guzek czworoboczny dolny i korpus kolczasty przyśrodkowy. Tam sygnały z ucha wchodzą w interakcję w drodze do kory mózgowej.
Wreszcie ścieżka dociera do środkowego ciała kolankowatego, a stamtąd przechodzi do kory mózgowej w pierwotnym obszarze słuchowym, który odpowiada obszarowi 41 Brodmanna w płacie skroniowym. Pomimo wielu wzajemnych połączeń szlaku, większość informacji docierających do jednej z kory słuchowych pochodzi z drugiego ucha..
Istnieje kilka struktur przedsionkowych, które posiadają specyficzne mechanoreceptory. Struktury woreczkowe zwane łagiewką i woreczkiem zawierają obszary zwane plamkami i reagują na przyspieszenie liniowe..
Łagiewka łączy się z kanałami półkolistymi górnymi, poziomymi i tylnymi. W poszerzeniu tych przewodów znajdują się pęcherze, w których znajdują się wyspecjalizowane receptory, grzbiety, które reagują na przyspieszenie kątowe.
Przedsionek otrzymuje podwójne unerwienie. Przedsionkowe włókna doprowadzające z neuronów dwubiegunowych, których ciała znajdują się w zwojach przedsionkowych i włóknach odprowadzających z pnia mózgu.
Aferentne aksony łączą się z przedsionkowymi komórkami rzęsatymi, które są mechanoreceptorami błędnika. Plamka zawiera komórki rzęsate ułożone w różnych kierunkach, co powoduje, że przy pewnych ruchach głowy niektóre włókna zwiększają częstotliwość wypalania, a inne ją zmniejszają.
Kiedy ta informacja dotrze do ośrodkowego układu nerwowego, system może poznać lokalizację głowy.
Jądra przedsionkowe otrzymują informacje z włókien doprowadzających z receptorów przedsionkowych. Jądra te znajdują się w moście i pniu mózgu. Są cztery: jeden nadrzędny, jeden środkowy, jeden boczny i jeden podrzędny..
Jądra przedsionkowe otrzymują informacje z rdzenia kręgowego, móżdżku, formacji siatkowatej i wyższych ośrodków. Jądra te mają również projekcje w kierunku rdzenia, w kierunku wspólnego motoru oka, móżdżku i formacji siatkowatej..
Każdy nerw przedsionkowy kończy się w ipsilateralnej (tej samej stronie) części jądra przedsionkowego oraz w jądrze kłaczkowatym móżdżku. Włókna, które pochodzą z kanałów półkolistych, kończą się w górnym i środkowym jądrze przedsionkowym i wystają w kierunku jąder kontrolujących ruchy oczu.
Włókna łagiewki i woreczka kończą się w jądrach bocznych i wystają do rdzenia kręgowego. Jądra przedsionkowe również wystają do móżdżku, formacji siatkowatej i wzgórza, a stamtąd do pierwotnej kory czuciowej..
Receptory słuchu i równowagi znajdują się w uchu. Za słuch odpowiada ucho zewnętrzne, ucho środkowe i część ślimakowa ucha wewnętrznego. Za równowagę odpowiadają kanały półkoliste, łagiewka i torebka ucha wewnętrznego.
Receptory w kanałach półkolistych wykrywają przyspieszenie kątowe, w łagiewce poziome przyspieszenie liniowe, a w torebce liniowe przyspieszenie pionowe..
Głuchota pochodzenia nerwowego jest jedną z patologii wpływających na korzeń ślimakowy VIII nerwu czaszkowego. Może to wynikać ze stosowania gentamycyny, antybiotyku ototoksycznego, który może uszkodzić stereocilię komórek receptora lub je zniszczyć. Długotrwałe narażenie na hałas może również uszkodzić stereocilię i spowodować głuchotę..
Zmiany naczyniowe rdzenia przedłużonego, które wpływają na połączenia drogi słuchowej lub guzy VIII nerwu czaszkowego, mogą powodować głuchotę pochodzenia nerwowego.
„Choroba lokomocyjna” jest spowodowana nadmiernym pobudzeniem układu przedsionkowego, charakteryzuje się nudnościami, zmianami ciśnienia krwi, poceniem się, bladością i wymiotami. Objawy te są spowodowane odruchami, w których pośredniczą połączenia w pniu mózgu i jądrze kłaczkowatym móżdżku..
Jeszcze bez komentarzy