"Normotyp„To biotyp ciała, który sugeruje, że osoba o takiej jakości ma przeciętną budowę fizyczną. Jest to słowo używane w antropometrii, nauce badającej pomiary ciała..
Ma to również znaczenie dla dziedziny edukacji, w szczególności dla typu egzaminu lub ocen, które mogą mieć charakter „normotypowy”. W każdym razie nie jest to termin powszechnie używany dzisiaj, pojawiający się tylko w niektórych podręcznikach i opracowaniach medycznych z zakresu anatomii..
Indeks artykułów
Specjaliści anatomii umieszczają osobę w „normotypie”, gdy jej cechy fizyczne mieszczą się w „normalnych” parametrach. Są one podzielone na rasy i jednocześnie na rasy podrzędne w celu ustalenia wspólnych cech między nimi, a tym samym uzyskania ogólników. W niektórych tekstach można odczytać słowo „normosomiczny” jako synonim „normotypu”..
Mówimy o „statystycznym normotypie”, gdy porównuje się ludzi w ramach tej samej grupy odniesienia. Widać to wyraźnie, gdy w pediatrii porównuje się ciało dziecka z ciałem innych w jego wieku.
Słowo „normotyp” nie występuje w słowniku Królewskiej Akademii Hiszpańskiej, ale raczej pojawia się w niektórych podręcznikach szkolnych lub tekstach związanych z żywieniem lub anatomią.
Istnieją również tak zwane „oceny zgodne z Twoim normotypem”. W tym przypadku „normotyp” jest odniesieniem wykorzystywanym do oceny przedmiotu lub osoby. To znaczy, że robi się to na jej podobieństwo.
W takich przypadkach wytyczenie wyraźnie określonego pola postępowania i określenie wyników danej osoby w tym obszarze jest traktowane jako odniesienie..
Jeśli odniesienie to ma charakter zewnętrzny, wówczas ocena uczenia się uczniów będzie nazywana „nomotetyczną”. Z drugiej strony, jeśli jest to odniesienie wewnętrzne, to ocena „idiograficzna”..
W pierwszym zazwyczaj porównuje się osiągnięcia ucznia w odniesieniu do norm wykraczających poza oceniany przedmiot. Przykładem takich egzaminów są egzaminy przyjmowane na wiele uniwersytetów.
Nie należy go mylić ze szkołami podstawowymi lub średnimi, które są typu „kryterialnego” i których cele zewnętrzne są określone przez cele lub cele).
Tymczasem w „idiografii” mierzy postęp osiągnięty introspekcyjnie. W tym celu wykorzystują badanie rosyjskiego psychologa Lwa Wygotskiego, zwane „Strefą najbliższego rozwoju”, które mierzy dystans między rzeczywistym a potencjalnym rozwojem..
Obecnie tego typu ocena jest bardzo ważna, ponieważ nadaje znaczenie uczeniu się afektywnemu i psychomotorycznemu, a tym samym zmniejsza przewagę domen wyłącznie poznawczych..
Słowa podobne do „normotypu” to „normosomiczny”, „aktualny”, „powszechny”, „średni”, „częsty”, „zwykły”, „zwykły”, „tradycyjny” lub „widziany”.
Tymczasem słowa, które mają znaczenie całkowicie przeciwne do „normotypu”, to „złożone”, „nienormalne”, „rzadkie”, „egzotyczne”, „niespotykane”, „niewiarygodne”, „niewiarygodne”, „niepojęte”, „chimeryczne” „,„ Nietypowy ”,„ nietypowy ”lub„ rzadki ”.
-„Studenci uczelni przeszli normotypowy test diagnostyczny, aby poznać ich ogólne umiejętności”.
-„Badania przeprowadzone w ośrodku sportowym wykazały, że jestem osobą o budowie fizycznej typu„ normotyp ””.
-„Dietetyk powiedział mi, że moja budowa jest najbardziej normalna, to znaczy pasuję do tego, co nazywają„ normotypem ””.
-„Kwalifikacje lekarskie, które musiałem wykonać, aby zostać przyjętym do pracy, wskazywały na to, że mam budowę normotypową”.
-„Specjalista powiedział mi, że biorąc pod uwagę środowisko, w którym się poruszam, mój typ struktury fizycznej został zaszufladkowany do„ normosomicznego ”.
Jeszcze bez komentarzy