Geologiczne pochodzenie, charakterystyka, flora i fauna Oceanu Atlantyckiego

801
Charles McCarthy

Plik Ocean Atlantycki Jest to drugi co do wielkości zbiornik wodny na świecie, ustępujący tylko Oceanie Spokojnemu. Zajmuje jedną piątą całkowitej powierzchni planety, a jego zasięg obejmuje około 26% całkowitego dna morskiego. Jest sztucznie podzielona wzdłuż linii równika na brzegi Północnego Atlantyku i Południowego Atlantyku.

Ocean ten oddziela kontynent amerykański (położony po jego zachodniej stronie) od kontynentu europejskiego i afrykańskiego (położony po jego wschodniej stronie). Przecina sferę ziemską od bieguna do bieguna, rozciągając się od północnej strefy polarnej, gdzie graniczy z Oceanem Arktycznym; na biegun południowy, gdzie styka się z Oceanem Antarktycznym.

Ocean Atlantycki zajmuje około 20% powierzchni Ziemi. Źródło: pixabay.com

Składa się głównie z czterech zbiorników wodnych. Środkowa to powierzchnia, a na głębokości 1000 metrów znajduje się pośrednia woda subantarktyczna. Głębokie wody to północny Atlantyk, sięgający około 4000 metrów głębokości. Wreszcie są wody Antarktyki, które przekraczają 4000 metrów głębokości.

Indeks artykułów

  • 1 Pochodzenie geologiczne
  • 2 Funkcje
    • 2.1 Lokalizacja
    • 2.2 Wymiary i powierzchnia
    • 2.3 Głębokość
    • 2.4 Zasolenie
  • 3 Geografia
    • 3.1 Północny Atlantyk
    • 3.2 Południowy Atlantyk
  • 4 Geologia
  • 5 Klimat
    • 5.1 Sezon huraganów
  • 6 Flora
    • 6.1 Glony
    • 6.2 Trawa morska
    • 6.3 Fitoplankton
  • 7 Fauna
    • 7.1 - Najbardziej reprezentatywne gatunki
    • 7.2 - Zagrożenia dla fauny Atlantyku
  • 8 Kraje z wybrzeżami na Atlantyku
    • 8.1 Ameryka
    • 8.2 Afryka
    • 8.3 Europa
  • 9 Znaczenie gospodarcze
  • 10 Znaczenie geopolityczne
  • 11 Odnośniki

Pochodzenie geologiczne

Pod koniec ery paleozoicznej i na początku mezozoiku, około trzysta milionów lat temu, istniał superkontynent zwany Pangea. W okresie jurajskim na tym kontynencie utworzyła się szczelina, która biegła od tego, co geolodzy nazwali starożytnym Oceanem Thetis, do zachodniego Pacyfiku..

To pęknięcie spowodowało oddzielenie masy kontynentalnej, która dziś tworzy Amerykę Północną, i kontynentu afrykańskiego. Pustka, która pozostała między nimi, została wypełniona słoną wodą z oceanów Pacyfiku i Antarktydy, tworząc w ten sposób Ocean Atlantycki..

Pamiętaj, że ten proces był stopniowy. Najpierw powstała strefa północno-środkowego Atlantyku; Kiedy Ameryka zakończyła separację, Ocean Atlantycki miał przybliżoną długość 91 milionów kmdwa.

Południowy Atlantyk powstał później, w okresie kredy, podczas drugiej fazy separacji Pangaei. Faza ta jest naznaczona fragmentacją Gondwany, superkontynentu złożonego z masy Południowej Ameryki, Afryki, Australii, Indii i Antarktydy..

Południowy Atlantyk przedarł się, gdy Ameryka Południowa oddaliła się od Afryki na zachód. Ten proces był stopniowy i nierównomierny, otwierał się z południa na północ w podobny sposób jak zamek w spodniach.

Charakterystyka

Lokalizacja

Atlantyk rozciąga się od północy od Oceanu Arktycznego do jego najbardziej wysuniętego na południe punktu, Oceanu Antarktycznego. Jego szerokość rozciąga się od wybrzeży kontynentu amerykańskiego na zachód do leżących po jego wschodniej stronie Europy i Afryki..

Wymiary i powierzchnia

Powierzchnia Oceanu Atlantyckiego ma kształt zbliżony do litery S. Jego obecna długość wynosi około 106,4 mln kmdwa, co stanowi około 20% powierzchni Ziemi. To sprawia, że ​​jest to drugi co do wielkości ocean na świecie po Pacyfiku..

Ma objętość 354,7 mln km3 licząc otaczające morza. Jeśli ich nie policzymy, można powiedzieć, że Atlantyk ma objętość 323,6 km3.

Jego szerokość waha się od 2848 km między Brazylią a Liberią oraz 4830 km, które oddzielają Stany Zjednoczone od Afryki Północnej.

Głębokość

Ocean Atlantycki ma średnią głębokość około 3900 metrów. Wynika to w dużej mierze z obecności dużego płaskowyżu położonego na głębokości 3000 metrów, który obejmuje prawie całe dno oceanu.

Na skraju tego płaskowyżu znajduje się kilka zagłębień, które mogą przekraczać 9000 metrów głębokości. Te zagłębienia znajdują się w pobliżu terytorium Puerto Rico.

Zasolenie

Ocean Atlantycki jest najbardziej zasolony na świecie, zawiera około 36 gramów soli na każdy litr wody. Obszary o największej koncentracji soli znajdują się na około 25 stopniach szerokości geograficznej północnej i południowej; Na północ od Atlantyku występuje niższy stopień zasolenia, ponieważ parowanie na tym obszarze jest znacznie niższe.

Powodem, dla którego jego wody są tak słone, jest przepływ jego prądów. Kiedy zimna powierzchnia północnego Atlantyku opada, przesuwając się na południe w kierunku Antarktydy, aktywuje wzór ruchu prądów oceanicznych.

Zgodnie z tym schematem, duża masa gorącej wody z Europy przemieszcza się, aby zmniejszyć efekt chłodzenia kontynentalnego..

Dlaczego jest bardziej słony niż Ocean Spokojny?

Ocean Spokojny nie ma takiego samego mechanizmu samoregulacji termicznej jak Atlantyk; z tego powodu jego wody pozostają słodsze.

Górzyste formacje Ameryki Północnej i południowoamerykańskich Andów uniemożliwiają masom pary wodnej wytworzonej na Pacyfiku przemieszczanie się w kierunku Oceanu Atlantyckiego. W związku z tym opady spadają do tego samego oceanu, jak gdyby poddawano recyklingowi świeżą wodę.

Gdyby te góry nie istniały, deszcze i opady śniegu wystąpiłyby w głębi lądu i ostatecznie wpłynęłyby do Atlantyku przez rzeki, więc nie wróciłyby na Pacyfik.

Oprócz tego wpływa na to również fakt, że para z tropikalnego Atlantyku i Morza Karaibskiego wytrąca się na Pacyfiku w wyniku pasatowych wiatrów, które przenoszą ją przez Amerykę Środkową..

W tym procesie na sekundę uruchamianych jest około 200 000 metrów sześciennych świeżej wody, co odpowiada ilości przepływającej w ujściu Amazonki, najdłuższej i o najwyższym przepływie na całej planecie..

Geografia

Północny atlantyk


Północny Atlantyk ogranicza geograficznie do kilku stref. Jego wschodnie granice wyznaczają Morze Karaibskie, południowo-zachodnia Zatoka Meksykańska, Zatoka Świętego Wawrzyńca i Zatoka Fundy (Kanada)..

W najbardziej wysuniętej na północ części graniczy z Cieśniną Davisa, od Grenlandii do Wybrzeża Labradoru (Kanada). Granica dotyka również mórz Grenlandii i Norwegii, a kończy się na Brytyjskich Wyspach Szetlandzkich..

Od strony wschodniej łączy się z morzami Szkocji, Irlandii i Morza Śródziemnego, a także z Kanałem Bristolskim (granica między Walią a Anglią) oraz Zatoką Biskajską, która dotyka wybrzeży Hiszpanii i Francji..

Na południu, oprócz linii równika, która w wyobraźni oddziela go od drugiej połowy Atlantyku, spotyka się również z wybrzeżami Brazylii na południowym zachodzie i Zatoką Gwinejską w południowo-wschodniej części..

Południowy Atlantyk


Południowo-zachodnią granicę Południowego Atlantyku wyznacza Cabo de Hornos (Chile), najbardziej wysunięty na południe punkt Ameryki, który dociera do strefy antarktycznej Ziemi Ognistej, wyznaczonej przez granicę Cieśniny Magellana (między Cabo de Vírgenes a Cabo Holy Duch).

Od strony zachodniej graniczy z Río de la Plata (Argentyna). Podobnie, północno-wschodnia część przylega do Zatoki Gwinejskiej.

Río de la Plata wpływający do Atlantyku. Źródło: Laboratorium Nauk o Ziemi i Analizie Obrazu, NASA Johnson Space Center [domena publiczna]
Południowa część sięga aż do Antarktydy, a najdalej na południowy wschód graniczy z Cape Needles (RPA).

geologia

Kontynenty, które wcześniej tworzyły masę lądową znaną dziś jako Gondwana, nadal oddzielają kilka centymetrów rocznie wokół grzbietu podwodnego środkowego Atlantyku, łańcucha gór, który przecina drogę z północy na południe między dwoma kontynentami i rozbija równinę morską. Dół.

To pasmo górskie ma około 1500 km szerokości i rozciąga się od północy Islandii do 58 stopni szerokości geograficznej południowej. Przypadki jego topografii przewyższają wypadki w jakimkolwiek pasmie górskim na powierzchni, ponieważ zwykle cierpi on z powodu erupcji i trzęsień ziemi. Jego wysokość wynosi od 1000 do 3000 metrów nad dnem morskim.

Wzniesienia okrętów podwodnych są rozmieszczone ze wschodu na zachód przez grzbiet łodzi podwodnej środkowego Atlantyku. Dzieli to wschodnie i zachodnie dno oceanu na baseny zwane równinami głębinowymi..

Głębinowe równiny położone w pobliżu kontynentu amerykańskiego mają ponad 5000 m głębokości. Są to dorzecze północnoamerykańskie, Guiana, Brazylia i Argentyna.

Obszar Europy i Afryki graniczy z płytszymi basenami. Są to dorzecze Europy Zachodniej, Wyspy Kanaryjskie, Wyspy Zielonego Przylądka, Sierra Leone, Gwinea, Angola, Przylądek i Przylądek Agujas..

Istnieje również basen zachodnio-atlantycko-indyjski, który przebiega przez południową część Kordyliery środkowoatlantyckiej.

Pogoda

Klimat atlantycki jest wypadkową temperatury wód powierzchniowych i prądów podwodnych, a także działania wiatrów. Ponieważ ocean zatrzymuje ciepło, nie wykazuje dużych wahań sezonowych; ma obszary tropikalne z dużym parowaniem i wysokimi temperaturami.

Strefy klimatyczne Atlantyku różnią się w zależności od szerokości geograficznej. Najgorętsze miejsca znajdują się na północnym Atlantyku, a zimne strefy występują na dużych szerokościach geograficznych, gdzie krystalizuje się powierzchnia oceanu. Średnia temperatura wynosi 2 ºC.

Prądy Oceanu Atlantyckiego pomagają regulować globalną temperaturę, ponieważ transportują ciepłe i zimne wody na różne terytoria. Wiatry atlantyckie, które towarzyszą prądom morskim, przenoszą wilgotność i zmiany termiczne, które regulują klimat na obszarach kontynentalnych graniczących z oceanem.

Na przykład prądy z Zatoki Meksykańskiej podnoszą temperaturę Wielkiej Brytanii i północno-wschodniego regionu Europy. Zamiast tego zimne prądy powodują zachmurzenie północno-wschodniej Kanady i północno-zachodniego wybrzeża Afryki..

sezon huraganów

W sierpniu i listopadzie występuje sezon huraganów. Dzieje się tak, ponieważ gorące powietrze z powierzchni unosi się i skrapla podczas zderzania z zimnymi prądami w atmosferze..

Huragany rosną wraz z masą wody, ale kiedy wchodzą w kontakt z lądem, tracą swoją siłę, stając się najpierw burzą tropikalną, aż do całkowitego zniknięcia. Te generalnie tworzą się w sąsiedztwie afrykańskim i przesuwają się w kierunku wschodnim, w kierunku Morza Karaibskiego..

Flora

Ocean Atlantycki zamieszkuje miliony gatunków roślin. Większość żyje na płytkich obszarach, ponieważ potrzebuje światła słonecznego do przeprowadzenia procesu fotosyntezy..

Można je przyczepić korzeniami do dna oceanu lub można je znaleźć swobodnie unoszące się w wodzie.

Glony

Powszechne są różne rodzaje wodorostów. Rośliny te są wydłużone i żyją głównie w pobliżu skalistych brzegów.

Istnieje rodzaj gigantycznych glonów, które mogą osiągnąć długość 200 stóp, a są też małe gatunki, które mają tylko jedną gałąź i mają około trzech stóp długości. Jednym z najczęstszych gatunków jest Ascophyllum nodosum.

Algi zawierają w swojej fizycznej budowie ponad 70 składników odżywczych, w tym minerały, witaminy, białka, enzymy i pierwiastki śladowe.

Rośliny te są zbierane do produkcji nawozów, ponieważ wykazano, że służą one do przyspieszenia wzrostu warzyw, ochrony przed chorobami, a ponadto sprzyjają kwitnieniu i wzrostowi owoców..

Trawa morska

Trawa morska to roślina kwitnąca, która wytwarza tlen. Występuje głównie w Zatoce Meksykańskiej.

Jest to bardzo ważne dla ekosystemu morskiego, ponieważ utrzymuje przejrzystość wody, a także służy jako pokarm, a nawet siedlisko dla wielu gatunków małych zwierząt, ponieważ mogą one chować się pod liśćmi..

Istnieją 52 gatunki trawy morskiej. Zwykle mają zielonkawo-brązowy kolor i są zakorzenione na dnie oceanu. Niektóre z jego gatunków to trawa żółwia, trawa gwiaździsta, trawa manata, halophila i trawa Johnson..

Fitoplankton

Jedną z najliczniejszych i najważniejszych form morskich w ekosystemie Oceanu Atlantyckiego jest fitoplankton. Jest to bardzo podstawowy rodzaj rośliny, którą zjada duża liczba zwierząt morskich, w tym wieloryby..

Fitoplankton jest niewyczuwalny dla ludzkiego oka, ponieważ jest rośliną jednokomórkową. Aglomeracje fitoplanktonu przeważnie znajdują się daleko od brzegu.

Fauna

Ocean Atlantycki jest domem dla wielu gatunków zwierząt, zarówno kręgowców, jak i bezkręgowców, ryb, ssaków i gadów..

- Najbardziej reprezentatywne gatunki

Mors atlantycki

Plik Odobenus rosmarus rosmarus Jest to gatunek morsa, który żyje w północno-wschodniej Kanadzie, na Grenlandii i na archipelagu Svalbard (Norwegia).

Samce ważą od 1200 do 1500 kg, podczas gdy samice są o połowę mniejsze, od 600 do 700 kg.

krowa morska

Syrena morska. Źródło: Cedricguppy - Loury Cédric [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]
Plik Trichechus manatus Jest to bardzo duży gatunek ssaka syreńskiego. Może mierzyć około trzech metrów i ważyć 600 kilogramów.

Różne odmiany tego gatunku można znaleźć od południowych Stanów Zjednoczonych po przybrzeżne obszary Morza Karaibskiego i północno-wschodnią Amerykę Południową. Jest zagrożony wyginięciem, ponieważ w XX wieku był intensywnie ścigany.

Tuńczyk czerwony

Plik Thunnus thynnus Jest to gatunek ryby, który może mierzyć około trzech metrów długości i ważyć około 900 kilogramów. Są bardzo szybkie, ponieważ mogą osiągnąć 40 mil na godzinę podczas polowania lub ucieczki przed drapieżnikiem..

Są to zwierzęta wędrowne, które mogą okresowo przekraczać ponad osiem tysięcy kilometrów wzdłuż Atlantyku. Zimą żerują w wodach północnego Atlantyku, a gdy nadejdzie marzec, rozmnażają się w ciepłych wodach Morza Śródziemnego..

Śledź

Plik Clupea harengus ma średnią długość około 30 cm. Znajduje się na północnym Atlantyku i ma tendencję do migracji między wybrzeżami Norwegii i Niemiec, w zależności od zmienności klimatycznej i cykli rozmnażania..

Chociaż jest to gatunek, który jest powszechnie sprzedawany i spożywany, nie jest zagrożony; raczej jego populacja ma tendencję do wzrostu.

Zielony żółw

Plik Chelonia mydas Występuje we wszystkich tropikalnych morzach świata. Jest to największa z rodziny Cheloniidae, która składa się z żółwi morskich o twardej skorupie.

Korale

W głębinach Atlantyku często tworzą się rafy koralowe. Jednym z najczęstszych gatunków jest Lophelia pertusa, który rośnie szczególnie w zimnych wodach.

Na Lofotach (Norwegia) jest największa znana rafa Lophelia pertusa, który ma długość 35 kilometrów. Powstaje w głębokich miejscach, mocowanych na miękkich podłożach.

- Zagrożenia dla fauny Atlantyku

Włokiem

Największym zagrożeniem dla gatunków zwierząt w Oceanie Atlantyckim jest trałowanie. Technika ta jest stosowana przez statki rybackie z wielu krajów.

Stosowanie gigantycznych sieci oznacza, że ​​praktyka połowowa nie jest selektywna, ponieważ 50% złowionych gatunków nie ma wartości handlowej ani konsumpcyjnej dla ludzi. Ponadto w sieci te wpadają gatunki uważane za zagrożone wyginięciem oraz duża liczba niedojrzałych okazów, nieprzydatnych do spożycia..

Okazy powracające do morza po złapaniu w sieci praktycznie nie mają szans na przeżycie. Należy również wziąć pod uwagę, że trałowanie niszczy siedlisko gatunku, łamiąc koralowce i ciągnąc gąbki..

Eksploatacja ropy naftowej

Innym wielkim zagrożeniem dla ekosystemu atlantyckiego jest aktywność ropy naftowej, która w nim ma miejsce, ponieważ do oceanu wpadają duże ilości odpadów, zanieczyszczając jego wody. Były głośne przypadki dużych wycieków:

- W 1979 r. Odwiert Ixtoc I, znajdujący się w Zatoce Meksykańskiej, pękł i wylał około 535 000 ton ropy..

- W czerwcu 1989 r. Tankowiec World Prodigy uderzył w rafę Brenton w Newport (Stany Zjednoczone); To spowodowało powstanie plam olejowych, które osiągnęły rozszerzenie o średnicy 8 kilometrów..

Kraje z wybrzeżami na Atlantyku

Ameryka

- Argentyna.

- Stary i brodaty.

- Bahamy.

- Belize.

- Barbados.

- Kanada.

- Brazylia.

- Kostaryka.

- Kuba.

- Kolumbia.

- USA.

- Dominika.

- granat.

- Gujana Francuska.

- Gwatemala.

- Haiti.

- Gujana.

- Honduras.

- Meksyk.

- Jamajka.

- Nikaragua.

- Portoryko.

- Panama.

- Republika Dominikany.

- Saint Vincent i Grenadyny.

- Saint Kitts i Nevis.

- Surinam.

- Wenezuela.

- Urugwaj.

- Trynidad i Tobago.

Afryka

- Benin.

- Angola.

- Wyspy Zielonego Przylądka.

- Kamerun.

- Gabon.

- Wybrzeże Kości Słoniowej.

- Ghana.

- Gambia.

- Gwinea Bissau.

- Gwinea.

- Liberia.

- Gwinea Równikowa.

- Mauretania.

- Maroko.

- Namibia.

- Republika Konga.

- Nigeria.

- Demokratyczna Republika Konga.

- Senegal.

- Wyspy Świętego Tomasza i Książęca.

- Sierra Leone.

- Iść.

- Afryka Południowa.

Europa

W Europie tylko kilka krajów ma bezpośredni dostęp do Oceanu Atlantyckiego. Są to następujące:

- Francja.

- Hiszpania.

- Islandia.

- Irlandia.

- Norwegia.

- UK. 

- Portugalia.

Znaczenie gospodarcze

Historycznie rzecz biorąc, podróże morskie przez Ocean Atlantycki miały fundamentalne znaczenie dla gospodarek Europy i Ameryki, ponieważ wszystkie duże wymiany produktów między tymi dwoma kontynentami odbywają się w ten sposób..

Ponadto Atlantyk odgrywa fundamentalną rolę w światowej produkcji węglowodorów, ponieważ skały osadowe ze złożami ropy i gazu znajdują się pod szelfem kontynentalnym. Morze Karaibskie, Morze Północne i Zatoka Meksykańska to obszary o największym znaczeniu dla przemysłu.

Oczywiście należy wziąć pod uwagę znaczenie działalności połowowej. Niektóre z najpopularniejszych ryb na rynku międzynarodowym to dorsz, śledź, morszczuk i makrela, które są obficie wydobywane z wód Atlantyku..

Znaczenie geopolityczne

Ocean Atlantycki od czasów starożytnych był fundamentalnym etapem rozwoju światowej geopolityki.

Podróż Kolumba można uznać za pierwszy wielki kamień milowy w jego historii, ponieważ oznaczała związek między Starym i Nowym Światem oraz początek największego procesu kolonizacji w historii..

Kraje europejskie, które wzięły udział w tym procesie, wzmocniły swoją przewagę dzięki kontroli nad Indiami Zachodnimi; mamy na myśli Hiszpanię, Portugalię, Anglię i Francję.

Od 1820 r. Geostrategiczne pozycje Atlantyku zazdrośnie strzegły Stany Zjednoczone, stosując doktrynę Monroe, która uzasadniała politykę interwencji morskich w takich krajach jak Haiti, Dominikana, Panama i Kuba..

Atlantyk był jednym z głównych scenariuszy pierwszej wojny światowej, ponieważ w ten sposób Stany Zjednoczone przetransportowały cały swój materiał wojenny do Europy..

Bibliografia

  1. Bronte, I. „Geopolityka oceanów” (19 stycznia 2018) na Uniwersytecie Nawarry. Pobrane 18 lipca 2019 r. Z University of Navarra: unf.edu
  2. Buitrago, J., Vera, VJ, García-Cruz, MA, Montiel-Villalobos, MG, Rodríguez-Clark, KM, Barrios-Garrido, H., Peñaloza, CL, Guada, HJ i Solé, G. "Żółw zielony, Chelonia mydas ”. (2015) w Czerwonej Księdze Fauny Wenezueli. Pobrane 18 lipca 2019 r. Z Czerwonej Księgi Fauny Wenezueli: animalsamenazados.provita.org.ve
  3. Miller, K. "Jakie rośliny żyją w Oceanie Atlantyckim?" (21 lipca 2017) w Sciencing. Pobrane 18 lipca 2019 z Sciencing: sciencing.com
  4. „Tuńczyk błękitnopłetwy” (7 października 2013 r.) Z National Geographic. Pobrane 18 lipca 2019 z National Geographic: nationalgeographic.es
  5. „Niewłaściwe wykorzystanie oceanu. Pollution at sea ”(brak daty) z ILCE Digital Library. Pobrane 18 lipca 2019 z Biblioteki Cyfrowej ILCE: Bibliotecadigital.ilce.edu.mx

Jeszcze bez komentarzy